Het eerste wat ik deed toen we thuiskwamen, was Erik opbellen. Hij vond het jammer dat ik niet met hem was kunnen meekomen; hij vond het drankgelag dat zijn broer voor hem en zijn vrienden had georganiseerd gewoonweg vreselijk en hij was bang dat hij de hele week van hot naar her zou gesleurd worden.

'Geniet er toch van, Erik, voor die ene keer. Je gaat me toch niet vertellen dat je je werk mist?'

'Daar heb ik het in ieder geval beter naar mijn zien dan hier,' jeremieerde hij bijna zielig, 'en dat ik jou net met de feestdagen helemaal alleen laat...'

'Maak je geen zorgen om mij, Erik. Ik ben niet helemaal alleen. Mijn collegaatje, Hanne, de jonge stagiaire van op kantoor, is hier. We gaan direct wat eten maken. Het zal best gezellig worden. Doe jij nu ook eens je best om je in je gezelschap daar te vermaken. En wens Jens en Birgit een vrolijk kerstfeest van mij.'

Terwijl ik met Erik belde, stond ik aan de tafel en de hele tijd voelde ik Hanne's hand op mijn bil. Het was alsof haar hand warmte uitstraalde die langs mijn ruggengraat tot in mijn nek kroop - en weer terug, naar mijn buik, naar een plekje heel diep in mij waar het donker en vochtig was. Ik verwonderde me er niet eens over. Het deed me goed, alsof het iets was wat ik al heel mijn leven gemist had en nodig had om me goed te voelen, zorgeloos, geborgen... Ik legde met tegenzin de smartphone op tafel. Alleen om die hand op mijn bil te blijven voelen, had ik de treurige litanie van Eric nog minutenlang kunnen aanhoren.

Ik bleef staan, met mijn rug naar Hanne toe en ook zij verroerde zich niet. Haar hand bleef nog even waar ze was en gleed toen over mijn dij naar beneden, over mijn rok die tot halverwege mijn bovenbeen kwam. Haar warme vingers tintelden op mijn koude huid onder het nylon van mijn panty. Haar hand schoof langzaam onder mijn rok omhoog, tot net in de plooi van mijn bil en bleef daar liggen. Ze drukte zich tegen me aan en zoende me in mijn nek. Haar warme adem en de bewegingen van haar tong ergens in de buurt van mijn oor maakten iets in me los dat ik nog nooit had meegemaakt. Op zo'n manier was ik nog nooit aangeraakt, niet daar waar haar hand stevig en tegelijkertijd zo zacht bleef liggen en al zeker niet door lippen en een tong die langs mijn nek bewogen, van aan de kraag van mijn blouse tot net onder de grens van mijn haar.

Terwijl ze me zoende, fluisterde ze: 'Ik wil je, Evelien, ik wil je zo...'

'Zouden we niet eerst wat eten maken, Hanne? Heb je geen honger?'

'Honger naar jou, Evelien, we kunnen daarna toch eten?'

Ik keerde me naar haar toe en voor ik het besefte, had ik mijn lippen op de hare gedrukt. Het was niet mijn bedoeling geweest haar te tongzoenen, maar toen zij haar tong tussen mijn lippen wurmde, ontspande ik volledig en ging mee in het spel. Ja, ik had wel met Erik getongzoend, althans in het begin, maar had er nooit echt nood aan gehad dat dikwijls te doen. En hij evenmin. Het gebeurde soms, terwijl ik op mijn rug onder hem lag. Nu stond Hanne op de toppen van haar tenen om mij te kussen in een omhelzing die helemaal nieuw was voor mij. Deze tong was speels, avontuurlijk, nat en warm. Ze kronkelde om de mijne, speelde met de binnenkant van mijn lippen, gleed over mijn tanden, perste zich tussen mijn tong en mijn verhemelte en tot mijn verbazing kostte het me geen enkele moeite om met haar mee te gaan in dit wilde spel. Ze drukte haar onderbuik tegen de mijne. Ik voelde hoe de hitte uit haar lichaam in het mijne oversloeg. Het was de eerste keer in heel mijn leven dat ik maar een ding wilde: verder gaan, iemand naakt zien, iemand helemaal voelen, me aan iemand helemaal overgeven - ook al was die iemand een vrouw...

Ik had mijn armen om haar middel geslagen. Zij had haar handen onder mijn rok op mijn billen gelegd en zich dicht tegen me aangedrukt. Nu trok ze haar handen daar weg en ze gleden naar mijn borsten, streelden ze op de linnen stof van mijn blouse terwijl we nog steeds met verstrengelde tongen stonden te zoenen. Ik zakte haast door mijn benen die het gewicht van mijn lichaam niet meer schenen te willen dragen. Ik moest tegen de rand van de tafel leunen om niet op de vloer te zakken als een baal hooi of zo. Het duizelde in mijn hoofd. Mijn onderbuik had het helemaal overgenomen. Ik kon maar een iets meer bedenken: hoe raken we tot aan mijn bed?

'Wil je het?' fluisterde Hanne, 'wil je vrijen, Evelien?'

'Ja,' zuchtte ik, 'ja, Hanne, ik weet niet hoe ik tot op de slaapkamer kan komen. Mijn benen zijn zo slap als was.'

'Ken ik,' lachte ze, 'dat gaat na de eerste stap al over, Evelien. Kom, waar is je slaapkamer?' Ze maakte zich van me los en pakte me bij de arm. Ik vermande me, tot mijn verwondering droegen mijn benen me ineens weer zoals het hoorde en ik liep met haar naar de slaapkamer waar al zo lang niet meer gevrijd was, of toch niet op een manier als die me nu te wachten stond, dat wist ik nu al zeker. Terwijl ik op de bedrand ging zitten om mijn nylon panty uit te trekken, wat nogal stroef ging omdat mijn handen beefden, vroeg ik me af wat Hanne van mij verwachtte. Wat moest ik doen? Ik had nog haast nooit iets gedaan met Erik, maar die verwachtte ook niets van mij. Hanne daarentegen... Ik was zo bang dat ik een slecht figuur zou slaan, dat ze me een seut zou vinden...

*** *** ***

Hanne knielt voor me neer en helpt me mijn panty over mijn onderbeen af te rollen, over mijn voeten, tot aan mijn tenen. Daarna maakt ze handig de twee haakjes aan de zijkant van mijn rok los. Ik sta op. Mijn rok valt over mijn blote benen op het tapijt. Ik stap eruit en weet niet wat te doen. Hanne duwt me terug op de bedrand, buigt zich over me heen en maakt de knoopjes aan de achterkant van mijn blouse los, ik steek mijn armen omhoog en zij trekt de blouse over mijn hoofd. Hier zit ik nu, in mijn beha waarin mijn borsten steeds meer zijn gaan zwellen en in mijn slipje - een heel gewoon wit katoenen ding nog wel - ik ben weer bang dat ze me belachelijk zal vinden zoiets te dragen.

Ze knielt weer voor me neer, opent mijn benen en zet haar mond halverwege de binnenkant van mijn bovenbeen. Ze kust en likt zich langzaam, tergend langzaam, een weg hogerop. Ik kan wel raden waar dit tong naartoe wil, naar de rand van mijn slipje... Wanneer ze daar in de buurt komt en ze met een brede tong het zachte vlees vlak bij mijn kruis likt, krijg ik het weer helemaal, dat gevoel van de wereld te zijn, haast mijn bewustzijn te verliezen. Ik moet met alle macht kracht naar mijn armen, naar mijn vuisten, sturen om rechtop te blijven zitten. Ik huiver en tril over mijn hele lijf. Terwijl ze rustig blijft doorgaan met likken, gaan haar handen naar mijn bovenarmen en duwt ze me zacht naar achteren. Ik plof neer, compleet van de wereld, terwijl die natte tong nu over het kruis van mijn slipje glijdt en haar spel hervat in de holte van mijn dijbeen aan de andere kant. Ik hou het niet meer uit. Ik sla mijn handen om mijn borsten als een drenkeling aan een reddingsboei en slaak een diepe kreet wanneer een bliksemschicht vanuit mijn borsten naar mijn onderbuik trekt en daar als een donderslag uitmondt in een orgasme dat heviger is dan wat ik met mijn vibrator ooit heb meegemaakt.

Hanne houdt op met likken, richt zich een beetje op zodat ik haar gezicht over mijn borsten en buik heen kan zien. Haar pretoogjes glanzen, ze lacht haar witte tanden bloot en roept het bijna uit van plezier: 'Oh, wat ben je nat, Evelien, wat ben je nat!' En dan duikt ze weer met haar hoofd tussen mijn benen, perst haar neus op de stof van het kruis van mijn slip en ademt zodat alles daar nog warmer wordt dan het al was.

'Ik wil je kut zien,' hijgt ze zwaar en ze trekt aan de rand van mijn onderbroek. Ik wil mijn billen opheffen zodat ze mijn slip kan uittrekken en dan, opeens, komt mijn verstand terug: 'Ik zou me beter eerst gaan wassen, Hanne...'
'Om de dooie dood niet, Evelien,' zegt ze, 'let it happen, baby!' Ze trekt mijn slip zo ver ze kan naar beneden en ik hef, onwillig toch, mijn bekken omhoog, sluit mijn benen en voel hoe ze het broekje over mijn voeten trekt. Ze heeft wat moeite om mijn benen weer te spreiden, ik probeer het moment uit te stellen waarop ze onvermijdelijk mijn vagina - nee, mijn kut! - gaat ruiken, dat moet wel, ik denk dat ik klaargekomen ben, ik heb zelf al aan mijn vingers geroken nadat ik me gevingerd heb, wie kan dat nu aangenaam vinden, wat zal ze over me denken???

Haar tong gaat zacht over de hele breedte van mijn kruis. Ik voel hoe ze met haar vingers de lippen van mijn kut spreidt en hoe haar tongpunt het weke vlees begint te likken, van onder naar boven, steeds weer, tot ze haar volle tong uiteindelijk tegen mijn klit drukt en ze strelend likt. Iets in mij - maar wat in godsnaam - maakt dat ik mijn armen uitstrek en haar hoofd omvat, het dichter tussen mijn benen naar mijn smachtende kut toetrek en haar bijna de adem moet ontnemen terwijl haar tong onophoudelijk mijn gezwollen knopje blijft masseren. Ik voel haar handen naar mijn middel gaan en ook zij trekt me nu nog dichter naar zich toe. Ik vrees echt dat ze zal stikken, maar neen, haar tong hervat nu de bewegingen die ze eerst maakte, van bij de opening van mijn kut tot aan mijn klitje en weer terug en nog eens en nog eens, tot ik het begeef. Mijn handen vallen slap langs haar hoofd, het is alsof ik met mijn hele gewicht door het bed heen zak, mijn hoofd wordt leeg... Alles wat ik nog voel, speelt zich nu tussen mijn benen en in mijn onderbuik af. Ik span me op en slaak een gil terwijl ik klaarkom.

Wanneer ik weer enigszins bij mijn positieven kom, ligt haar hoofd nog altijd dicht tussen mijn benen, tegen mijn geslacht aangedrukt. Het is alsof ze zich nog niet verroerd heeft. Haar tong voel ik niet meer. Haar lippen zijn overgegaan in af en toe lichte zoentjes geven op mijn gesloten kut. Dan richt ze zich op, steunt op haar handen terwijl ze zich over mij buigt. Haar hele gezicht is nat en ik begrijp dat het van mijn geil is, dat ik haar schaamteloos in het gezicht gespoten heb.

Waarom ik nu 'Sorry, Hanne, ik kon er niks aan doen' fluister, weet ik niet. Ze glimlacht en vraagt waarom ik hemelsnaam sorry zeg in plaats van hoe heerlijk ik klaargekomen ben.

'Of was het dat niet?'

'Hanne, ik heb dit nog nooit gedaan. Nog nooit? Hoe kan ik nu weten of jij dat leuk vindt of juist vies?'

Ze buigt zich nu helemaal over me heen en haar lippen raken de mijne aan. Ik open mijn mond alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. We tongzoenen. Ik proef de zilte smaak van mijn sap op haar lippen, op haar tong.

Wanneer ze zich even terugtrekt is dat alleen maar om me in het oor te fluisteren: 'Oh, Evelien, ik zie je graag. Toe, laten we neuken, jij en ik...'

'Ik weet niet hoe dat moet, Hanne...'

'Niks moet, Evelien. Laat het gewoon gebeuren. Zie je me graag?'

'Ja, Hanne, ik zie je graag, ik hou van jou...' en trek haar dicht tegen me aan. Door haar kleren voel ik hoe warm ze is, koortsig warm, heet. Ik maak de knoopjes van haar blouse los. Ze richt zich op en trekt ze over het hoofd. Nu zie ik de witte kanten beha die zich altijd zo mooi onder de dunne stof van haar blouses aftekent. Mijn handen grijpen naar haar borsten. Ze gaat schrijlings over me heen zitten richt haar lichaam rechtop zodat ik haar blote vel kan strelen, van de rand van haar rokje langs haar lenden, over haar buik tot aan haar borsten. Nu voel ik diep in mij hetzelfde verlangen dat zij in de huiskamer moet gevoeld hebben toen ze me kuste en streelde: 'Ik wil je, Hanne,' zucht ik van diep uit mijn hart, 'ik wil je helemaal... ' En dan: 'Maar je moet weten dat ik dit nog nooit gedaan heb, ik weet echt niet of ik het kan, of het goed zal zijn voor jou.'

'Het is al goed, Evelien, het kan alleen nog beter worden,' fluistert ze en ze maakt de haakjes van haar beha los en werpt het ding naast zich op het bed. Voor het eerst van mijn leven zie ik andere borsten dan de mijne en ze zijn veel mooier dan die van mij. Grappige appelvormige tietjes met een heel klein, bijna rozig tepelhofje en iets donkerdere tepels die parmantig naar voren wijzen. En ik weet wat ik daarmee wil doen, dat weet ik opeens heel zeker. Ik wil haar zuigen en ik hoop dat zij dat bij mij ook zal willen. Ik wurm me onder haar vandaan en we drukken onze blote borsten tegen elkaar aan. We slaan onze armen om elkaar heen en tongzoenen weer.