Mijn Wilde Fantasieën - 9

Kenneth had Harry's plaats achter Joyce ingenomen en streelde zijn lange lul terwijl hij op haar neerstaarde. "Kenneth," zei Joyce en ze wilde zich naar hem omdraaien. Maar hij glimlachte slechts en duwde Joyce naar me terug.

Onmiddellijk nam ze met behulp van mij haar positie in en presenteerde haar kont aan hem. "Kenneth," jammerde ze opnieuw, langzaam voor hem haar heupen heen en weer bewegend. Kenneth liet zich door zijn knieën zakken en ramde zijn pik in één keer diep in het kutje van mijn vrouw. "Oh God," kreunde Joyce met gefronste wenkbrauwen. "Schat!"

Kenneth begon met een paar trage, harde stoten, zijn grote handen bijna rondom Joyce's hele middeltje. Maar al vlug begon hij haar snel en hard te neuken. Ze deed haar best zijn stoten op te vangen, maar haar hoofd rolde van links naar rechts terwijl Kenneth haar wild neukte.

"Neuk haar Kenneth," stamelde ik. "Neuk haar goed. Joyce wil hard genomen worden!"

"Oh..." hijgde ze. "Oh... Louis... Oh... schatje!"

Ik was meer buiten mezelf dan ooit. Ik wilde zien hoe Kenneth Joyce gebruikte als een sekspop en ik werd niet teleurgesteld. Op een gegeven sloeg hij zijn hand om haar mond, die zo volledig afdekkend. Nu ik Joyce niet meer overeind hoefde te houden leunde ik achterover en trok mijn pik uit mijn broek. Woedend begon ik me af te trekken bij het zien hoe mijn vrouw genomen werd.

Ze keek me aan met ogen vol wellust terwijl ze worstelde om door haar neus te ademen onder Kenneths harde stoten. Ze kon niet ontkomen aan zijn greep en Joyce hield Kenneths onderarm vast.

Het feit dat het Kenneth was die haar op deze manier vasthield, de man voor wie Joyce eerder genegenheid had getoond, zo niet voor zijn rustige beleefdheid dan wel voor de feit dat hij haar een orgasme had bezorgd, maakte het des te spannender.

Hij ging door met zijn gewelddadige aanval, tot op het punt dat Joyce's een beetje scheel begon te kijken. "Mm... Oh..." hijgde ze toen ze Kenneth zijn hand van haar mond haalde. "Oh God, Kenneth," kreunde ze.

"Ja Kenneth, neuk haar. Neem haar goed," gromde ik.

"Oh Louis," zei Joyce, duizelig worden in Kenneths armen. Ze keek over haar schouder naar hem, waarop hij opnieuw haar mond bedekte en zijn tempo opvoerde. Joyce's kleine lichaam schokte heftiger dan ooit terwijl ze als een gek in zijn hand kreunde.

"Ja," zei ik tegen mezelf, opstaand en mezelf aftrekkend. "Neuk dat getrouwde kutje!"

Zonder te vertragen keek Kenneth me even snel met een grijns aan. Joyce klampte zich vast aan zijn pezige arm terwijl haar lichaam als een gek schokte.

"Ja, dat is het, Kenneth," hoorde ik Harry's stem achter me. "Neuk haar, neuk dat kleine sletje!"

Joyce richtte onmiddellijk haar blik op hem en kreunde lang in Kenneths hand terwijl haar heupen woest tegen hem aan begonnen te bokken. Hoewel ik geschokt was door het woord wat Harry gebruikte, kon ik zien welk een effect het op Joyce had terwijl ze van achteren werd genomen. Het was vernederend voor mijn vrouw, maar op een ondeugende maar toch sexy manier.

Ik draaide me om en keek naar Harry. "Ja," zei ik. "Ja Harry! Mijn God!" Vervolgens draaide ik me om en keek weer naar Joyce. "Neuk haar kut goed en hard, Kenneth! Neuk dat kleine sletje!"

Meteen draaiden Joyce's ogen weg en begon ze klaar te komen, waarop Kenneth zijn hand voor haar mond weghaalde. "Mm... Ah..." riep ze uit toen ze weer vrij kon ademen. "Oh... Oh... Ja...," kreunde ze, haar kont spastisch tegen Kenneth aanwrijvend.

Ze spreidde haar armen voor me uit, me dichterbij wenkend. En dat deed ik. Onmiddellijk trok ze me naar zich toe en kuste me wild, dat alleen even onderbrekend om Kenneth aan te moedigen niet te stoppen. "Oh Louis! Oh... God, schat, vond je dat fijn? O God! Oh... Lieverd. God! Neuk me Kenneth, ik wil dat je komt!"

Joyce gaf me niet de kans haar vraag te beantwoorden. Ze pakte mijn hoofd en trok me naar zich toe voor nog een met gekreun gevulde kus.

Haar woorden tolden rond in mijn hoofd, net als die van Harry's en mij. Ze greep mijn pik en begon me af te trekken terwijl ze in mijn nek ademde. "Oh God..." hijgde ze steeds opnieuw.

Dat Joyce een sletje werd genoemd terwijl ze gek werd geneukt door een andere man, was teveel voor me en ik voelde mijn orgasme met rassen schreden dichterbij komen. "Ja, Joyce. Ja, inderdaad, ik vond het geweldig!"

"Ja, schat? Oh God, Louis! Ik wil dat je voor mij klaarkomt," kreunde ze terwijl ze met haar handpalm langs de onderkant van mijn ballen en over mijn eigen hand wreef.

Toen Kenneth luider en luider begon te puffen, draaide Joyce zich om en keek naar hem op. "Oh... Kenneth," smeekte ze, "neuk me!" Dan keek ze mij weer aan en legde haar handen op mijn schouders. "Hm... Louis," schreeuwde ze in mijn gezicht terwijl ze haar kutje over Kenneths pik bewoog.

Ik kreunde door mijn halfgesloten ogen. "Oh... kom klaar in Joyce's kutje," schreeuwde ik naar hem.

Joyce draaide haar kont achteruit tegen Kenneth terwijl hij zijn aandacht op haar smalle middel in zijn grote gericht handen vestigde. Zijn orgasme deed zijn heupen wild tegen haar kontje slaan terwijl hij zich in haar begon te legen.

"Mm... shit," zei ik hardop. "Kom in haar klaar," zei ik terwijl Kenneth grommend en hijgend klaarkwam.

Joyce deed haar best zo te blijven staan en sloeg een arm om Kenneths nek achter haar. Hij grijnsde en sloeg zijn armen om haar borst, haar vanachter knuffelend. Zo hield hij Joyce vast terwijl hij de laatste resten van zijn orgasme in haar pompte.

Ik zag hoe Joyce's hielen van de grond kwamen en zag voor me hoe zijn pik recht omhoog wees in haar kutje. Joyce keek me strak aan. "Mm... hij zit zo diep," zei ze tegen me met glazige ogen en dat was de druppel...

"Oh... shit, Joyce, ik ga komen! Ik ga klaarkomen," kondigde ik aan terwijl ik mijn best deed te blijven staan.

"Oh... Louis," kreunde Joyce, Ze keek met vragende ogen naar Kenneth terwijl ze zich van hem los probeerde te maken. Op het moment dat hij haar liet gaan, zakte ze voor me op haar knieën en keek me aan.

"Oh... o... shit... Joyce," zei ik haar aankijkend, "Harry... en... Kenneth... oh... kwamen diep in je kut! Ah... shit!"

"Oh ja, Louis... Oh schat... ik vond het opwindend dat ze zo tegen me deden," zei Joyce terwijl ze even kort naar de beide mannen keek.

"Oh... shit... ja... Joyce," kreunde ik toen de eerste golven van het orgasme mij overspoelden en een grote hoeveelheid sperma spetterde op Joyce's omhoog geheven gezicht.

Ik viel bijna flauw met verse visioenen waarin zij naar een heftig orgasme werd geneukt. Het was een wonder dat ik niet bovenop op haar viel. Mijn bekken en benen schokten met elk spasme en sperma droop uit mijn door mijn vuist omsloten pik op Joyce gezicht. Ze zat wiegend voor me en kreunde naar me hoe geil ik er uitzag en hoeveel ze van me hield.

"Ik vond het leuk dat eens te proberen," bulderde Harry. Ik keek naar hem terwijl ik naschokkend over Joyce gebogen stond en te overweldigd was om er gelijk op te reageren. Wel was ik benieuwd wat Joyce van zijn opmerking zou denken. In mijn hoofd maakte ik een notitie er niets over te zeggen, ook later niet, we hadden tot nu nog nooit gediscussieerd over de dingen die we met de mannen hadden gedaan en wat mij betreft bleef dat zo. Ik vermoedde dat Joyce er net zo over dacht.

Het kussen kon een beetje over de grens geweest zijn, maar de manier waarop alles tot nu toe gebeurde was zo seksueel, zo heerlijk taboeachtig, dat ik daar geen probleem van maakte. Uit de manier waarop we naar elkaar keken wanneer we erover spraken, wist ik dat Joyce het net zo voelde. Om de één of andere reden zag het er niet intiem uit, maar gewoon geil.

Maar Harry's verklaring sloeg op iets anders en ik wist niet waarop.

De mannen zaten naar Joyce kijken terwijl we elkaar knuffelden en kusten. Harry had zijn kleren al weer aan en Kenneth was bezig met de zijne aan te trekken, waarna hij ons een paar handdoeken gaf.

Ik stond achter Joyce, wreef over haar schouders en kamde met mijn vingers haar haren naar achteren. De mannen stelden voor dat wij ons even zouden gaan opknappen, waarna ze een drankje voor ons zouden inschenken, als we dat zouden willen.

Later zaten we met zijn vieren bij de openhaard. Joyce zat tussen mijn gespreide benen en leunde tegen me aan. Harry haalde een fles van het één of ander tevoorschijn en bood hem mij aan voor een slok, waarna hij hem aan Kenneth doorgaf, die hete thee voor Joyce gemaakt had. Kenneth dronk geregeld thee en Joyce vond dat geweldig, en ik dus ook. Iets wat ervoor zorgde dat zij zich hier comfortabel voelde, vond ik geweldig.

Hoewel het nog niet erg laat was, vroegen we de mannen of ze het erg vonden als wij vroeg naar bed gingen die avond. Hoewel we het hen niet vertelden, voelden Joyce en ik dat we nodig even moesten praten over wat er gebeurd was en hoe we dachten over de rest van onze tijd daar.

"Zijn julleie van plan langer dan een nachtje te blijven?" vroeg Harry eerst Kenneth en dan ons aankijkend, Harry is ten slotte Harry. "Wij hopen van wel!"

"Eigenlijk wilden Joyce en ik dat straks even samen bespreken, Harry, maar nu je er toch naar vraagt..." zei ik Joyce aankijkend. "Wat vind jij ervan, Joyce?"

Ze had haar theekopje met beide handen vast en knikte glimlachend terwijl ze een slok nam. "Ja, eh... goed, en eh... ik weet zeker dat ik het wil."

"Nou, dat is dan geregeld," grijnsde Harry en er brak zelfs een lachje bij Kenneth door.

"Goed," stemde ik in. Harry hoestte van het lachen en gaf me de fles.

"Het is goed," zei Joyce geluidloos en ze stompte me grijnzend legen mijn schouder.

"Ha, ha," zei ik met een uitgestreken gezicht, waarop we naar elkaar glimlachten.

"Ja, eh, en dus, omdat we het allemaal willen..." zei ik tegen Joyce, die maar net kon voorkomen dat ze thee morste omdat ik tegen haar aanleunde en me terug duwde. De mannen zaten het glimlachend te bekijken, "wil ik zeggen dat Joyce en ik," ging ik verder, "als voorzorg, allebei een week vrij genomen hebben van het werk. Als dat geen probleem is voor jullie, mannen, kunnen we een weekje blijven."

"Deal," zei Kenneth Joyce aankijkend. "Kan je een beetje koken?"

"Uh," zei Joyce en ze wreef met haar voet over zijn been. "Beter dan jullie allemaal!"

"Wat jij kleine... Wat zeg je, nou? De helft van de keren doe je net alsof je moe bent en vraag je of ik kook," zei ik naar waarheid.

"Ik weet niet waar hij het over heeft," zei ze tegen de mannen. Ik keek naar hen en stak wanhopig mijn handen op. Joyce glimlachte naar me, nam mijn gezicht in haar handen en gaf me een enorme kus.

"Oké," lachte Harry. "Is het geregeld dan?" vroeg hij aan Joyce. Ik keek naar haar en wachtte op haar antwoord. Ze keek me even aan en knikte dan instemmend naar Harry, waarna ze zich naast me oprolde.

"Nou, dat is goed om te horen, jongedame. Kenneth en ik zijn verrekte blij dat je terug bent. We hebben je gemist!" Joyce glimlachte even naar hen. "En... eh... we willen je ook. Heel graag. Dus het is goed om te horen dat jullie nog even blijven!"

Ik voelde hoe ik licht in mijn hoofd werd terwijl ik naar Harry luisterde en ik wist dat Joyce hetzelfde voelde toen ze me wat zwaarder ademhalend aankeek. Ik boog me dichter naar haar toe en fluisterde: "Hiervoor zijn we teruggekomen. Zodat jij de nood van deze mannen kan verlichten."

Joyce leunde tegen me aan en haar adem versnelde. Ik knipoogde toen ze naar me opkeek. Ze beet even op haar lip en keek dan weer naar Harry en Kenneth. "Kenneth? Vind jij... vind jij dat ook goed?" vroeg ze tot mijn verrassing en ze reikte hem haar theekop aan. Kenneth negeerde aanvankelijk haar verzoek om meer thee, boog zich naar voren, plantte een kus op haar hand, gaf haar een vriendelijke glimlach en schonk pas daarna haar kopje vol met thee.

Ik glimlachte naar Joyce en ze kuste mijn schouder. Net zoals de vorige keer dat we hier waren, was het gesprek tussen ons vieren na onze eerste seksuele ontmoeting, heel relaxt en rustgevend.

"Er is één ding," zei Harry, "en ik weet dat Kenneth er net zo over denkt..." Ik wist waar dit heen zou gaan en dat was precies waar ik later met Joyce over wilde praten. Ik stond op het punt om hem te onderbreken toen ik me realiseerde dat Joyce hem dit misschien zou willen horen zeggen en dat ik dat ook wilde. "Ik ben net niet de meest zachtaardige man geweest," zei Harry naar Joyce kijkend.

Ze zat met haar theekopje op haar schoot en keek me vragend aan. Dit was zo ongelooflijk leuk aan haar. Ze was zo leuk als ze naïef was, vooral omdat ze intelligenter en meer door de wol geverfd is dan de meeste andere mensen die ik ken. "Kenneth?" vroeg ze, maar Kenneth zat te glimlachen en liet Harry de kastanjes uit het vuur halen.

Uiteraard hadden ze het hierover gehad toen Joyce en ik waren gaan douchen. Omdat hij geen antwoord gaf keek ze weer naar Harry. "Oké, ik voel me al een stuk beter omdat je niet gelijk weet wat ik bedoel," ging Harry verder terwijl ik een arm rond Joyce's middel sloeg. "Ik weet niet of jij je het herinnerd, maar de vorige keer dat jullie hier waren heb ik een beetje ruw met je gedaan... ik heb je kin gepakt en... "

"Harry," onderbrak Joyce hem, "daar hebben we het over gehad. Louis en ik hebben gezegd dat we het begrepen en dat het..."

"Eigenlijk," onderbrak Harry haar op zijn beurt, een slok uit zijn fles nemend, "herinneren Kenneth en ik ons niet dat jullie daar iets van gezegd hebben. Nee, jij en deze jongeman hadden er toen begrip voor, zeker. Ik was bang dat Kenneth me een mep zou verkopen, of jij jongeman," zei hij tegen me. "Je leek er op dat moment niet echt aanstoot aan te nemen, maar ik vermoedde dat je me er later over zou aanspreken." Kenneth knikte instemmend.

"Ik... wat..?" Ik snakte naar adem, enigszins geamuseerd. Vervolgens, na nagedacht te hebben over wat Harry zei, keek ik naar Joyce. "Ik denk dat hij gelijk heeft, want als ik het mij goed herinner, geloof ik niet dat we het echt uitgesproken hebben."

"Iedereen is tegen me," zuchtte Joyce speels, maar ze ergerde zich wel zeker omdat ze zich het gesprek van toen niet goed meer kon herinneren.

"Nou, eh, laat me even uitpraten alsjeblieft," zei Harry en Joyce knikte. "Oké dan," ging hij verder. "En ook... eerder deze avond ben ik ruw geweest. Ik heb daar niet echt een goede reden voor en zeker niet omdat jij zo goed bent voor ons," zei hij tegen Joyce. Maar met ons gesprek van eerder deze avond in gedachten..." ging hij verder tegen mij. Er bestond geen enkele kans dat Joyce hier ook maar iets van ging missen, besefte ik.

"Hè?" vroeg ze mij aankijkend.

"Oh, eh... nou, ik heb hen het één en ander verteld van waar wij over hebben gesproken sinds we hier waren geweest, weet je?" zei ik Joyce aanstarend.

"Oh, juist. Wacht, je hebt...? Wow. Eh..."

"Ik geloof dat ik uit de school geklapt heb..." zei Harry ons aanstarend. "Sorry jongeman."

"Het is goed," zei ik en ik keek Joyce met een vragende blik op mijn gezicht aan. Ze keek naar me op, knikte en boog naar voren zodat ik een kus op haar hoofd kon geven.

"Sorry Harry, maar wat wilde je zeggen?" vroeg ik Harry. "Sorry Joyce," zei ik snel tegen mijn vrouw terwijl ik haar een knuffel gaf.

"Goed," zei hij zijn mond afvegen en Joyce aankijkend. "Eerder vandaag deed ik een beetje streng tegen je en gebruikte ik een bepaald woord. En ik weet niet of jij je erg door beledigd voelt, toen of nu?" zei hij mij aankijkend en rood aanlopend. "Verdorie," zei hij met een lach. "Ik... eh... Ik kan het niet eens tegen je zeggen als ik zo met je praat."

"Maar je kunt het wel tegen me zeggen als je me aan het neuken bent," zei Joyce naar beneden kijkend.

"Eh... ik... eh..." stamelde Harry.

"Harry," zei mijn vrouw zachtjes, "het was geen vraag."

"O... Joyce," zei ik. "Dat is geil schat."

"Ik, eh... oké," zei Harry, "als je maar weet dat ik er daarna een beetje mee zat... En toen Kenneth..."

"Ik heb het nooit gezegd," zei Kenneth met een uitgestreken gezicht, waarop Harry hem sprakeloos aanstaarde. Joyce lachte hard en Harry keek haar scherp aan, waarop ik ook lach schoot.

"Ja, goed, maar wie was het die haar niet liet ademen?" bulderde Harry waarop Kenneth eerst Joyce en vervolgens mij aankeek.

"Het is oké hoor Kenneth," zei ze, zijn hand pakkend. "Ik vond het heerlijk," voegde ze er fluisterend en glimlachend aan toe, terwijl ze even in zijn hand kneep en hem dan losliet.

Toen Joyce naar me opkeek, keek ik haar verliefd aan en knikte, iets wat in een grijns en een hand op mijn dij resulteerde.

Ik schraapte mijn keel en keek naar Kenneth. "Het is goed," zei ik tegen hem. "Het is goed, Harry," zei Ik tegen Harry. "Ik heb het ook gezegd en Joyce is nog wel mijn vrouw."

"Hallo jongens," zei Joyce, haar lege theekopje hard genoeg op tafel zettend om ons stil te krijgen, "ik ben een volwassen vrouw hoor!"

"Ja, daar kan ik het wel mee eens zijn," grinnikte Harry.

"Een grote meid," pijnigde ze hem. Ik glimlachte vanwege het reprimande wat de mannen gingen krijgen. "Ik werk de hele dag met goede en slechte types en alles wat daar tussenin zit. En ik weet wanneer er gedoe dreigt en wanneer ik stennis moet maken." Beide mannen lachten naar me terwijl ik daar zat met opgetrokken wenkbrauwen en mijn armen over elkaar.

"Ten eerste," ging Joyce verder, "kan ik het verschil wel zien of iemand het meent als hij me zo noemt... En ten tweede..." Haar stem werd weer zachter, "ik weet dat je het niet meende, Harry. Dat weet ik, echt! Oké? Ik weet dat jij me geen pijn zou doen of iets tegen me zou zeggen wat me zou kwetsen. Kenneth? Oké?" Kenneth glimlachte naar Joyce en Harry staarde haar ongelovig aan.

"Mijn vriend," zei Harry tegen mij, me de fles doorgevend, "jij bent echt de meest gelukkigste man die Ik ooit gekend heb." Vervolgens keek hij naar Joyce. "Nou, oké dan, jongedame, mevrouw de advocaat," glimlachte hij. Joyce leunde achterover en sloeg met een knipoog haar armen over elkaar. "Wij zullen je niet opnieuw lastig vallen over die onzin. We zullen gewoon... Kenneth en ik... wij zullen gewoon in het vervolg onszelf zijn, denk ik," besloot Harry met een bulderende lach, Kenneth de fles doorgevend.

"Oh... Jullie twee!?" zei Joyce terwijl ze naar voren boog en ik gaf haar een goedkeurende knik richting van de mannen.

"Goed zo, meisje," fluisterde ik.

"Ik weet dat jullie gek op me zijn, mannen," zei ze naar hen toe leunend en een arm om hun schouders slaand. Hierop sloegen beide mannen onhandig een arm over haar schouders en klopten nerveus op haar rug toen ze hen naar zich toe trok en beide een kus op het voorhoofd gaf. Om de één of andere reden, gaf me dit een siddering in mijn kruis.

Hierop liet Joyce zich weer tegen me aan zakken en ik sloeg mijn armen om haar heen. "Jezus Christus, ik hou van je," zei ik in haar oor. Ze kantelde haar hoofd achterover en fronste haar neus.

Iedereen was stil. Ik kon niet wachten om met Joyce te gaan liggen en het er met haar ook nog even over te hebben. Ook vond ik dat we wat slaap moesten zien te krijgen. Ik wilde zoveel tijd als mogelijk besteden met toekijken hoe Harry en Kenneth Joyce sufneukten.

Ik kreeg een binnenpretje toen ik bedacht dat ik en Joyce, ja, iedereen hier, beter zouden presteren met een goede nachtrust, goed eten en voldoende drinken.

Ik zag hoe Joyce naar me omkeek. "Slaperig?" vroeg ze en ik kuste haar haren.

"En hoe," reageerde Harry, de dop op zijn fles draaiend en hem op zijn bed gooiend. "Ik weet niet hoe mijn maat er over denkt, maar ik blijf niet te lang meer zitten. Als jullie van plan zijn hier een paar dagen te blijven, dan moet we maar zorgen dat jij je schoonheidsslaapje krijgt," knipoogde hij naar Joyce.

"Jullie tortelduifjes slapen maar zolang jullie willen, dan zorgt Kenneth morgen voor het ontbijt. Klinkt dat niet goed?"

Het klonk zeker goed. Wij zeiden hen goedenacht en nadat ze elk een knuffel van Joyce hadden gekregen, gingen we allemaal naar bed.

"Ik wist wel dat je niet boos was," zei Harry toen hij haar bij zijn knuffel van de vloer tilde, "maar het voelt wel goed het erover gehad te hebben."

"Bedankt jongens," zei ik tegen de mannen.

Kenneth glimlachte naar me en knikte en Harry gaf me een vette knipoog. "Zeg eens," zei hij, "Kenneth en ik dachten dat we met dit mooie weer morgen wel iets leuks konden gaan doen. Wat zouden jullie ervan zeggen als we na het ontbijt een wandeling gaan maken? Het is goed om er even uit te zijn en jullie de mensen te laten zien die hier in de buurt wonen of jullie wat meer van het bos te laten zien. Kenneth kent een paar leuke plekjes."

"Maar dit is vooral een verrassing voor jou," glimlachte Kenneth naar Joyce. "Iets waarvan ik Harry overtuigd heb dat we je dat moesten laten zien. Maak je geen zorgen, je zult het leuk vinden."

"Ja, en dat moet ik geloven," zei ze een wenkbrauw optrekkend.

"Ha," lachte Harry. "Nee, toen Kenneth er over begon dacht ik hetzelfde. Ik dacht al dat je sceptisch zou zijn. Maar het is oké, compleet onschuldig."

"O, vertel het me?" eiste ze. Harry knikte naar Kenneth, die aan zijn snor draaide en lachte toen Joyce hem streng aankeek. "Alsjeblieft?"

"Hou je van watervallen?" vroeg Kenneth.

"O, o," zei ik. "Ik hoop dat je serieus bent, anders zal je het bezuren. Joyce is namelijk gek op watervallen." Joyce knikte instemmend.

"Nou, deze is vrij aardig," zei Kenneth, "en niet ver van hier. Hij is behoorlijk hoog."

"Echt?" vroeg ze de mannen. "Ik wist niet dat die er hier waren. Oh, Louis dat klinkt mooi," zei Joyce mij aankijkend. Ik glimlachte naar haar.

"Dat weten de meeste mensen niet, tenzij ze hier bekend zijn," zei Harry. "Bij warm weer wordt de weg ernaar toe afgesloten, maar wij weten wel een andere weg om er te komen."

"Waarom is de weg er naartoe in de zomer afgesloten? En komen we dan niet in de problemen?" vroeg Ik.

"Nee hoor. Wij kennen de juiste mensen. En als iemand er al iets van zegt, dan is het nog belangrijker dat je juiste mensen ons kennen. De weg wordt in de zomer afgesloten omdat er anders ongelukken zouden kunnen gebeuren. Het is namelijk niet de meest veilige weg," zei Harry glimlachend.

"Wat bedoel je met dat de juiste mensen jullie kennen?" wilde Joyce weten.

"Ik bedoel dat ze het prettig vinden als wij in de buurt zijn. Kenneth en ik zijn de ogen en ogen van het bos... en het dal ook. En van tijd tot tijd geven we hen nuttige informatie, zoals toen die man brand stichtte, een paar jaar geleden. Dat was Kenneth, hij kreeg hem in de smiezen. De autoriteiten zeiden dat hij zich al een tijdje schuil hield en dat het goed was dat Kenneth hem gezien had en zijn locatie had doorgegeven."

"Goed gedaan, Kenneth," zei Joyce stralend.

"Ja, mooi," voegde ik eraan toe.

"Dus, klinkt het goed?" vroeg Harry. "We kennen de veilige route en het is niet te ver. Een half uurtje in een normaal tempo."

"Zeker weten, Harry. Dat zou geweldig zijn," glimlachte ik naar Joyce en boog me wat dichter naar haar toe. "Misschien kunnen we een beetje zwemmen, morgen? Je hebt je evakostuum toch wel meegenomen?" Harry lachte en Joyce sloeg tegen mijn schouder.

"Ja, dat wel, maar geen zwemkleding. Dat is nou precies het enige wat ik niet meegenomen heb," zei ze grijnzend.

"Evakostuum... ja, dat is een goeie jongeman," glimlachte Harry. "Misschien kunnen we haar overhalen."

We gingen kort daarna naar bed. Joyce sliep bijna gelijk, ze was net als ik erg moe. Ik realiseerde me dat we nog niet samen gepraat hadden, maar dat was niet erg. We hadden zojuist de lucht een beetje geklaard met de mannen en dat was goed, aangezien we daarmee verder konden.