Stan Op Zoek - 3

Weer bedankt voor de fijne reacties, hopelijk waardeer je het volgende en de overige delen ook! Laat je het weten?


Nadat we ons hebben opgefrist zitten we samen in mijn auto. We gaan naar het strand. Maar eerst wil ik Joeri wat laten zien. We stoppen voor een verlaten twee-onder-een-kap huis op de hoek van een straat. “kijk Joeri, dat huis ga ik een bod op doen.” Zeg ik enigszins trots.

“Dat bouwval?, ben je gek geworden?”

Ik lach, snap hem wel. Het is een huis wat al zes jaar leegstaat, daarvoor woonde er een oude man die ook al minstens tien jaar niks aan dat huis heeft gedaan of laten doen. Ook al staat het huis niet op Funda of zo maar via via ben ik erachter gekomen van wie het nu is. Het gaat een gok worden of de eigenaar het überhaupt gaat verkopen.

“Er moet inderdaad wel wat aan gedaan gaan worden.” Beaam ik.

“Wel wat??? Volgens mij kan je het beter totaal slopen.”

Ik grijns. “Ik heb twee rechterhanden, geen haast, werk bij een bouwbedrijf en heb veel connecties. Het is een geweldige kans en investering.” Zeg ik overtuigend.

Twintig minuten later parkeren we de auto. Voor mij is dit een wekelijks uitstapje, bijna elke zondag ga ik wandelen op het strand met Pluto. Soms gaat er iemand mee maar meestal ga ik alleen. Even ontnuchteren, uitwaaien en mijn gedachten ordenen. Vandaag met Joeri, mijn lange afstandsvriend, de jongen die mij vanochtend heeft ontmaagd, de jongen waarop ik dreig verliefd te worden. We hebben het gezellig en lopen vlak naast elkaar. Af en toe raakt mijn hand de zijne. Als dit weer gebeurd haak ik mijn pink in de zijne. Van opzij zie ik hem grijnzen, hij lijkt het ook fijn te vinden. Plots stop ik en trek zacht aan zijn pink. Verbaasd draait hij zich naar me toe. Ondeugend kijk ik hem aan, zet een stap dichterbij en kus hem op zijn mond. Hij schrik. “Niet hier, midden op het strand.” Zegt hij vlug. Het is zo goed als verlaten en we kennen niemand hier. Ik pak hem nu bij zijn middel en druk opnieuw mijn lippen op de zijne. Hij wil zich losmaken maar speels hou ik hem vast. We beginnen wat te stoeien en uiteindelijk vallen we lachend op het strand. Ik lig bovenop hem en kijk hem blij aan. Hij lijkt zich over te geven aan de situatie. Ik kus hem opnieuw en ditmaal laat hij toe. Voor eventjes verstrengelen onze tongen met elkaar. Pluto lijkt het een leuk spel te vinden en duikt bovenop ons. We lachen en rollen om. Dan staan we op, kloppen het zand van ons af en besluiten te gaan lunchen in een strandtent. Stil lopen we erheen, af en toe geven we elkaar een tevreden blik.

Eenmaal in een strandtent zoeken we een leuk tafeltje met uitzicht over de zee. Deze is al vlug gevonden en al snel worden we geholpen door een lieve dame. We bestellen beide warme chocomel met slagroom terwijl we de menukaart krijgen toegereikt. Wanneer we beide lunch hebben besteld valt het even stil en na een paar minuten kijkt Joeri opeens ernstig. “Wat is er?” vraag ik.

Hij schudt even zijn hoofd maar ik moedig hem aan. “Ik moet zo echt naar huis voordat mijn ouders gek gaan worden.”

Even haal ik mijn schouders op, kijk naar de klok en zie dat het half twee is. “We hebben nog wel even toch?”

Joeri zucht, hij lijkt gefrustreerd. Hij tovert zijn telefoon tevoorschijn en laat mij zien dat hij vijf gemiste oproepen heeft. Hoewel ik mijn gezicht in de plooi houd vind ik het een bizarre situatie. Joeri is toch geen klein kind meer! “Uiterlijk half drie wil ik richting huis rijden, het is zo’n twee uur rijden dus dan ben ik op tijd voor het eten en de kerkdienst vanavond.” Ik haal diep adem en knik, weet echt even niet wat te zeggen.

“En wij? Wanneer zien we elkaar weer?” vraag ik hoopvol.

“Weet het echt niet” zegt hij als hij zijn ogen neerslaat.

“Ik vind je leuk.” Zeg ik dan zacht waardoor hij opkijkt en me recht in de ogen aankijkt. Dan worden we gestoord door de lieve dame die onze lunch voor ons neerzet. “Nog wat te drinken heren?” vraagt ze beleefd. We danken haar beleefd en ik kijk haar even na als ze weer wegloopt.

“Het gaat nooit werken Stan.” Zegt hij plots. Ik hou mijn ogen op mijn bord gericht want hoewel ik deze opmerking allang zag aankomen wilde ik hem niet horen. Ik voel zelfs wat vocht oplopen in mijn ogen bij de gedachte dat ik hem weer acht jaar niet ga zien. “Maar…” begin ik maar Joeri valt me in de reden. “Jij bent bi, ik ben homo. Beide zijn we nog niet uit de kast. We wonen op twee uur afstand. Jij hebt het druk met werk en handbal, straks een nieuw huis. Ik ben druk met school en zwemmen. Mijn ouders……” hij zucht. “Ik zie het gewoon niet gebeuren Stan. “In ieder geval niet tot ik klaar ben met school zodat ik een baan kan krijgen en het huis uit kan. En zo lang, zonder elkaar te zien gaat niet. Dat weet jij ook.” Zijn betoog is lang, doordacht en hij is zeker van zijn zaak. Hij heeft misschien ook wel gelijk maar ik… Opnieuw vullen mijn ogen zich maar ik wil hier niet… Ik zeg niks meer en vermijd oogcontact. Ik kijk naar mijn bord en ga eten. “Stan?” probeert Joeri maar ik schud mijn hoofd zonder naar hem te kijken.

Nadat we in een pijnlijke stilte onze lunch op hebben gegeten wenk ik naar de lieve dame. Ik betaal direct en geef aan dat het lekker heeft gesmaakt hoewel ik er geen hap van heb geproefd. “Ga je mee?” vraag ik aan Joeri zonder hem aan te kijken en even later lopen we naar buiten richting mijn auto. Eenmaal in de auto start ik de motor. Zodra we de parkeerplaats uitrijden geef ik gas. Harder dan toegestaan rijden we richting mijn ouderlijk huis. Nog altijd weet ik niet wat ik tegen Joeri moet zeggen. Ik ben boos, verdrietig, wanhopig en teleurgesteld tegelijkertijd. Uiteraard heb ik ook begrip maar het is niet wat ik wil. “Ben je boos Stan?” vraagt Joeri opeens voorzichtig terwijl we een stuk over de snelweg razen. “Nee Joeri, maar de afgelopen 24 uur waren geweldig en dat houd zo op. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik je straks nooit meer zal zien.”

Na mijn harde woorden valt het weer even stil, Joeri kijkt stug naar buiten. “Nooit is misschien wat overdreven. Ik wil jou ook niet kwijt als vriend Stan.” Klinkt hij zacht.

Dan komen we aan en ik parkeer mijn auto naast de zijne. Kwart over twee, we hebben nog een kwartier. We stappen uit en ik loop om de auto heen naar hem toe. Zonder wat te zeggen pak ik hem vast en omhels hem. Zo blijven we een paar minuten staan en dan maken we ons beide los. “We houden contact Stan, wie weet wat de toekomst brengt. Oké?” Ik knik als ik nog eenmaal in zijn prachtige diepbruine kijkers verdrink. Dan geeft hij mij een korte kus op mijn lippen. Direct pak ik hem vast en druk mijn mond op de zijne. Nog eenmaal proeven onze tongen elkaar maar dan stoppen we, glimlachen we naar elkaar en opent hij het portier van zijn auto. Hij stapt in en wil de deur dicht trekken. Ik hou de deur vast. “App je als je veilig thuis bent?”

“Zal ik doen.” Glimlacht hij. Ik laat de deur los en kijk hoe hij wegrijdt.

…

Een half uur later zit ik met een biertje op een lounge stoel in de achtertuin. Soms heb ik trek in een peuk en zo nu ook dus heb er één opgestoken. Als eigenschap heb ik eigenlijk dat ik alles van de positieve kant wil bekijken, niet blijven hangen in het negatieve en dat punt heb ik ook nu weer. Ik kijk nu terug op een geweldige 24 uur met Joeri. Wat was het geweldig! Ook het feit dat mijn tempel als je het zo kan noemen is ontmaagd. Wat was dat lekker, nooit verwacht dat het zo lekker kon zijn!

Plots gaat mijn telefoon, Ties belt. “Met Stan!”

“Hé, jij klinkt vrolijk, ben je thuis?”

“Jazeker”

“Doe open dan, sta voor je deur!”

“Zit in de achtertuin, loop maar om.”

Dat doet hij wel vaker, onaangekondigd langskomen. Heel gezellig al komt het soms niet uit. Dan zie ik hem aanlopen en sta even op. Omhels hem als begroeting.

“Nou, ik lust er ook wel één zegt hij doelend op mijn flesje bier.”

“Je weet de weg, neem ook een nieuwe voor mij mee.”

“O, wat ben je weer de perfecte gastheer.” Zegt hij lachend als hij twee biertjes gaat halen.

“Nou vertel, hoe was het?” vraagt hij als hij tegenover mij plaats neemt.

“Waar doel je op?” grijns ik.

“haha, je reünie met je beste lange afstandsvriend natuurlijk.”

Waar zal ik eens beginnen, hij gaat me compleet ondervragen dus kan net zo goed zo goed als alles vertellen. Beginnend bij het begin vertel ik wat we gisteren hebben gedaan, dat hij is blijven slapen en dat we naar het strand zijn geweest. Voor alsnog laat ik de seks even achterwege al weet ik dat Ties daar ook naar gaat vragen. Hij is altijd benieuwd naar mijn seksleven, bijna geobsedeerd.

“Maarre hebben jullie ook seks gehad?”

Grijnzend bevestig ik knikkend en hou twee vingers omhoog. “Gisteren en vanochtend. En jij?”

Ties begint te lachen. “Ik niet, maar kom op, vertel… ik wil details.”

“Ja dag, ik ga niet in details maar laat ik het zo zeggen. Mijn kont is ontmaagd.”

Ties zijn ogen worden groot. “Wat zeg je nou, ben je door hem geneukt??!!”

Daarop ben ik hard te lachen. “Doet dat geen pijn?”

“Nee, valt wel mee, even doorbijten en daarna was het heerlijk.”

Zijn ogen blijven groot. “Maar… Maar, hoe gaat dat dan?”

Ik schud lachend mijn hoofd. “Als jij het met je vriendin doet, hoe gaat dat dan?”

“Nou gewoon. Dat weet je zelf toch ook.”

“Vertel nou maar, doe ik het daarna.” Dring ik aan.

“Nou, gewoon…. We zoenen, ik vinger haar, even likken en dan steek ik hem erin.” Zegt hij twijfelend op een zakelijke manier. Hoewel ik eigenlijk moet lachen om die zakelijke toon houd ik me in.

“Nou precies zo dus… Met wat glijmiddel erbij. Dat is het enige verschil.”

“Maar, wordt het niet vies?”

“We gebruikten een condoom, maar als je echt zeker wilt weten dat het niet ‘vies’ word kan je extra voorbereidingen treffen.”

“Voorbereidingen?”

“Ja dag Ties, zoek dat ff lekker op google op of zo.”

Hij valt even stil, blijkbaar had hij dit niet echt verwacht. Ik vraag aan hem of hij nog een biertje lust en sta op. Ties knikt terwijl hij in gedachten zit.

Ik steek een nieuwe peuk op. “Zover onze ‘pact’ dan” zegt hij opeens.

“Pact?” vraag ik hem niet wetend waarop hij doelt.

“Weet je dat niet meer?” Ik schud mijn hoofd.

“Toen jij mij vertelde dat je bi bent?”

Ik graaf in mijn geheugen. O ja, ik had behoorlijk wat op toen ik het hem eindelijk durfde te vertellen. Zijn reactie was geweldig, dat weet ik nog wel. Man, wat viel er toen een grote last van mijn schouders af. We hebben het er nog een hele tijd over gehad maar mede door de alcohol weet ik niet meer exact de details van dat gesprek. Ties ziet mij nadenken. “Toen spraken we af dat je als je na vijf jaar nog niet ontmaagd was dat ik je zou neuken.” Lacht hij.

“OJA!, over een maand word ik 23. Pff, net op tijd dan, al had het sowieso niet gebeurd.”

“Huh, hoezo niet?” vraagt hij verbaasd.

“Nou, twee redenen. Ten eerste heb jij een vriendin en je zou dan single moeten zijn.”

“En de tweede?” lacht Ties.

“Dat enorme ding van jou, heus niet dat die de eerste ging zijn die mij binnendringt zeg maar.”

“Dat valt wel mee hoor, jij hebt volgens mij ook vooraan gestaan bij het uitdelen.”

“Maar, geldt de pact eigenlijk ook andersom?” vraag ik geheimzinnig.

“Hoe bedoel je dat?”

“Nou, in principe ben ik ook nog maagd met het neuken van een mooi mannenkontje.”

“Hoho, ik heb een vriendin weet je nog.” Samen beginnen we hard te lachen.

Nadat we nog een biertje open hebben getrokken vraagt Ties mij of ik nu dan verkering heb met Joeri. Na even flink gezucht te hebben vertel ik hoe onze 24 uur samen geëindigd is. Welke conclusie we nu hebben getrokken. Ties voelt aan alles dat ik het daar nog een beetje moeilijk mee hebt en pakt het serieus aan. Het is en blijft een vreselijk goede vriend die Ties.

De tijd vliegt voorbij en ik zie dat het al tegen de avond loopt. “Het wordt tijd dat je zo naar huis gaat Ties, ik wil namelijk mijn bed etcetera nog verschonen voordat mijn ouders thuis zijn.”

Hij grinnikt. En je moeder vindt het niet raar als je plots je eigen bed gaat verschonen?”

Spottend kijk ik hem aan. Jij denkt dat mijn moeder ooit op mijn kamer komt? Als ik een schoon bed wil en trouwens ook de badkamer boven dan mag ik dat lekker zelf doen. Ze gooit het op een verantwoordelijke opvoeding.” Ties lacht hard.

Plotseling komen er meerdere berichtjes op mijn telefoon binnen waardoor ik even snel kijk. Van Peter S krijg ik diverse appjes binnen. Ik ontgrendel mijn telefoon en slik als ik het lees. Ik voel me knalrood worden en Ties vraagt wat er aan de hand is.

Dan laat ik hem lezen wat Peter S mij stuurt.

‘Ben je homo? Gevolgd door een foto waarop je op afstand ziet dat ik hand in hand loop met Joeri. Dan een foto dat we kussen, dan een foto van ons op het zand. En dan weer ‘Ben je homo?’

Dan app ik terug. ‘Hoewel het je eigenlijk geen bal aangaat. Ik ben bi.’

Direct krijg ik terug. ‘Weet de rest het al?’

‘Nee, en ik hoop dat jij het ook voor je wilt houden.’

‘Ik ben anders wel benieuwd naar de reacties van anderen. Voor mij is het namelijk een complete verrassing. Nooit verwacht dat je homo bent.

‘Bi zei ik toch.’

‘Is voor mij hetzelfde.’

‘Alsjeblieft, hou het voorlopig voor je.’

‘What’s in it for me?’

‘Hoe bedoel je?’

“Wat een klootzak” zegt Ties naast me die mee zit te lezen.

‘Nou, wat is het je waard om dit geheim te houden?’

“Hoe moet ik daar nou op reageren?” vraag ik woedend aan Ties maar hij haalt zijn schouders op. “Je kan ook sturen dat je hem in elkaar mept als hij het doorverteld. ”

‘Wil je geld?’ stuur ik dan maar.

‘Nee’

‘Wat dan?’

‘Laten we dit afspreken. Ik hou het geheim en dan hou ik gewoon iets van je tegoed. Misschien laat ik je wel gewoon een avondje mijn slaaf zijn of zo. Dat je continu bier voor me haalt.’

‘Hou het gewoon geheim en dan hoor ik het wel’ stuur ik terug.

“Die gozer is op oorlogspad na afgelopen vrijdag.” Zegt Ties opeens naast me

“Hè, wat, hoezo?”

“Heb je het niet gehoord, o ja dat is waar. Je was er gisterenavond niet. Zijn vriendin heeft hem vrijdag gedumpt. Hij was werkelijk in alle staten. Zelfs door zijn coach uit het veld gehaald tijdens zijn wedstrijd ‘s middags en weggestuurd uit de zaal. Gisterenavond ging hij al rond elf uur straalbezopen naar huis.”

“Wow…” zeg ik verbaasd.

…

Die avond lig ik vroeg op bed. Nadat Ties weggegaan is heb ik in mijn boze en verontwaardigde bui mijn bed verschoond. Joeri appte dat hij veilig thuis was gekomen maar dat zijn ouders boos waren. Mijn ouders kwamen na het eten pas thuis dus in mijn eentje gegeten. Nu op bed, gedachten proberen te ordenen maar die Peter S. Wat een ontzettende klootzak. Het gekke is dat ondanks eigenlijk niemand hem echt mag hij wel deel uitmaakt van onze vriendengroep. Hij zit niet bij ons in het team omdat hij zich daar te goed voor voelt terwijl er menig speler beter is maar is wel gewoon onze leeftijd en hoort ook bij de club. Deze actie van hem, mij gaan chanteren, is typisch Peter S. Als hij er over je rug heen beter van kan worden zal hij dat nooit nalaten. Maar het laatste woord is hier nog niet over gesproken. Ik ga hem terugpakken. Maar hoe?