Mijn mobiel kondigde met een pingeltje aan dat er een sms'je was binnengekomen. Het nummer zei me niets, maar toen ik het bericht opende zag ik dat het van Sjoerd was, een jongen van 23 uit Delft, met wie ik regelmatig chat. Het sletje van Delft e.o., zoals zijn broer Niels hem vaak noemt. Ik mag Sjoerd wel, omdat ik op zijn leeftijd ook geen nee kon zeggen tegen een lekkere pik in mijn kut en mijzelf daar af en toe flink mee in de nesten kon werken. Inmiddels (heel veel) ouder en wijzer, liggen mijn ergste slettenjaren al ver achter mij. Maar deep down ben ik natuurlijk nog net zo'n slet als toen ik zelf 23 was; het lichaam wordt ouder, maar de slet in je blijft altijd jong. En daarom klikt het vast ook zo goed met Sjoerd.

Het verbaasde me wel een beetje dat hij me sms'te. Ik was al vergeten dat ik 'm kennelijk ooit mijn nummer had gegeven. In zijn sms'je schreef hij dat hij door zijn man, broer en zwager het huis uitgegooid was. Of hij even bij mij mocht neerstrijken voor een of twee nachtjes. "Ik ben nu bij de Achterom. Jij woonde daar toch dichtbij?" Ik sms'te terug dat ie welkom was, ook al vind ik onaan­gekondigd bezoek eigenlijk heel onprettig. Maar hem in zijn emotionele staat door Den Haag laten zwerven leek mij ook niet echt een goed idee. Sjoerd zoekt dan zijn troost in seks en in combinatie met zijn nogal sletterige inborst zag ik hem in gedachten al door vijftig man worden uitgewoond, hangend in een sling in de grootste zaal van het Paard van Troje, bezig om uit te groeien tot de grootste teef van Delft- en Haaglanden. (En laten we eerlijk zijn: het zou voor toeristen ook zeer verwarrend zijn om zo dicht bij elkaar twee tunnels te hebben: die van de tram, en het opgerekte neukhol van de grootste slet van Zuid-Holland, hangend in een sling in het Paard van Troje.)

Ik sms'te mijn adres en zei dat het maar 8 tot 10 minuten lopen was. Intussen gooide ik snel de grootste rommel in mijn huis in het berghok. Het duurde nog een half uur voordat de bel ging en ik was al wat ongerust geworden dat ie onderweg toch ergens een sling had gevonden voor de nacht. Maar hij had het dus toch tot mijn huis gehaald. Ik deed het raam open, gooide mijn sleutelbos naar beneden en zei dat hij zichzelf maar even binnen moest laten.

Met betraande ogen dook hij op bij mijn voordeur. "Ik heb het nu echt helemaal verkloot, denk ik. Ik heb Paul nog nooit zo boos gezien en ook mijn broer heeft het helemaal met mij gehad." Ik wist niet wat ik daarop moest zeggen, dus sloeg ik maar een arm om hem heen en trok 'm naar binnen. "Heb je iets te drinken", vroeg hij. Ik probeerde even snel een inschatting te maken hoeveel hij al had gedronken, maar hij zag er nog best nuchter uit. "Gin tonic was toch jouw 'poison'?", vroeg ik. Ik meende dat ooit in zijn verhalen te hebben gelezen. Hij knikte. "Dat je dat nog weet!" Opnieuw waterlanders, geen goed teken.

Ik wees hem de weg naar de woonkamer en maakte voor ons twee gin tonics klaar, waarbij ik mij­zelf maar even wat meer en hem wat minder gin in zijn glas gaf. Daarna was het natuurlijk tijd om maar eens te vragen wat er nou precies was gebeurd. Er volgde een lang verhaal over een man uit een of andere dump store in Delft, voor wie hij door zijn lief, zijn broer en zijn zwager al meer­malen was gewaarschuwd. Alleen was hij zo stom geweest om zich in een Delfste gay bar waarvan ik mij de naam nu niet meer kan herinneren, toch door die gast en een paar vrienden in een hoek te laten drijven.

Of ze iets in zijn drankje hadden gedaan of dat het toch gewoon zijn eigen sletterige karakter was geweest, vermeldde het verhaal niet, maar wel dat hij met de eigenaar van die dump store als een bitch in heat had staan tongen. Zijn broek hing al op zijn enkels en een van de andere mannen stond al op het punt om zijn pik eens even lekker in Sjoerds kut naar binnen te schuiven. "En toen liep Tim binnen, je weet wel, mijn zwager. Hij werd enorm boos en wilde me meteen mee naar huis nemen. Maar ik..." Zijn stem stokte en de tranen sprongen hem in de ogen. "... ik deed iets heel stoms. Ik zei tegen Tim dat hij mijn baas niet was, nou ja natuurlijk ook weer wel, maar niet over mijn leven, bedoel ik. Ik ben meerderjarig, dus niemand kan mij vertellen met wie ik wel of geen seks mag hebben."

Ik keek hem aan en zweeg. "Nou ja, Paul natuurlijk wel, daar ben ik mee getrouwd. Maar ik was gewoon boos op Tim! En Niels kan ook al niet tegen een grapje!" Ik bleef zwijgen. Sjoerd keek mij gespannen aan, hopend op wat begrip van mijn kant. Of in ieder geval iets van een reactie. Het leek mij beter om nog maar even te blijven zwijgen, en dat werkte inderdaad. "Ik heb het echt goed verkloot, he? Big time..." Ik knikte en nam mij voor om de volgende dag maar even contact op te nemen met Paul, zijn man. Ik kende Sjoerd inmiddels wel een beetje. Hij was het type jongen dat makkelijk in zeven sloten tegelijk kon lopen en enorm kon 'rellen', maar die ook maar een heel klein hartje had. En het kon ook haast niet anders of Paul wist dat ook dondersgoed; het was waar­schijnlijk precies wat hem ook zo aantrok in Sjoerd. Bengel en engel in één persoon.

Nog een paar gin tonics later sloeg de vermoeidheid bij hem toe en hij zakte op de bank tegen mij aan. Ik sloeg een arm om hem heen, waarop hij dromerig zei dat zijn broer dat soms ook zo deed. Na nog even volkomen uit het niets gevraagd te hebben of ik een sling had – ik zag dat maar even als een laatste oprisping van de enorme slet in hem – viel hij in slaap. Ik wurmde mij voorzichtig onder zijn hoofd op mijn schouder vandaan, liet hem zachtjes achterover zakken op de bank en tilde, nadat ik wel even zijn schoenen had uitgedaan, ook zijn benen op de bank. Ik gooide een fleece deken over hem heen, deed het licht uit en bracht de lege glazen naar de keuken. Tijd om ook zelf ook maar eens mijn bed op te zoeken.

Een aantal uren later – ik denk dat het rond zes uur is geweest – werd ik wakker omdat er iemand bij mij in bed kroop. Dat kon, tenzij ik de voordeur per ongeluk had laten openstaan, alleen Sjoerd maar zijn. De rellerige manier waarop hij vervolgens over mij heen klom in bed en niet van plan leek om mij gewoon verder te laten slapen, maakte wel duidelijk dat het inderdaad Sjoerd was. Ik begreep nu wat hij bedoelde als hij zei dat hij weer eens tussen Tim en Niels in bed gesprongen was om te 'rellen'. Subtiel ging het inderdaad niet. Met zaadvragende oogjes die zelfs de slet in mij toch wel enig respect afdwongen vroeg hij mij om hem te neuken. Ik grinnikte en zei dat hij daarvoor bij mij toch echt aan het verkeerde adres was. "Hoe omschreef je mij laatst ook alweer: 'zo bottom als wat'...?" Hij mompelde iets en liet zich weer van mij afglijden.

Het was even stil in bed. Toen dook ie opnieuw bovenop mij. "Als jij het niet doet, dan ben ik nu gewoon het baasje in bed!" Hij duwde mij op mijn buik – wat niet echt moeilijk was omdat ik toch al op mijn zij lag – en ik voelde dat hij zijn pik positioneerde om mij te penetreren. Ik wilde nog zeggen dat dat mij niet zo'n goed idee leek en dat hij hier later vast spijt van zou hebben, maar voordat ik mijn mond ook maar kon openen voelde ik zijn eikel al in mijn kut binnendringen. Daarna was het voor mij alle hens aan dek geweest. Voor waarschuwende of vermanende woorden kreeg ik de kans niet meer, zo stevig begon Sjoerd mij te neuken. Ik kon mij niet aan de indruk onttrekken dat mijn kut het voorwerp was geworden van een soort 'wraak-fuck' die eigenlijk voor iemand anders was bedoeld. Paul, Tim, Niels – take your pick. Ik had ook niet het idee dat Sjoerd zich nog bewust was van het feit dat hij mij nu gewoon aan het verkrachten was. Zelfs de slet in mij had het al opgegeven om dit bombardement van mijn kut nog lekker of geil te vinden. Ze had zich maar even in een schuilkelder teruggetrokken en wachtte op het signaal 'all clear'.

Dat signaal volgde al snel. Met een enorme explosie kwam Sjoerd in mij klaar en zijn zaad vulde mijn darmen. "En wie is er nu het baasje in bed, Paultje of Sjoerd?", hoorde ik hem zeggen. Einde­lijk zag ik mijn kans schoon om hem erop te wijzen dat hij zijn bommen boven het verkeerde doelwit had afgeworpen. "Ehhh, Sjoerd, niet om het een of ander, maar ik ben het: Maik. Niet Paul of wie je ook in gedachten had." De emotionele mist in zijn boze hoofd leek eindelijk een beetje op te klaren. "Oh, fuck, Maik... sorry man... fuck!" De tranen sprongen in zijn ogen terwijl hij zijn hoofd op mijn rug legde. "Oh fuck", dacht ook ik, terwijl ik Sjoerds zaad langzaam uit mijn kut voelde sijpelen en mijn sluitspier voorzichtig de eerste schade opnam.

Ik bolde mijn rug een beetje, zodat hij van mij af gleed. Ook zijn pik gleed nu uit mij, gevolgd door een enorme lading zaad. Ik had me bij de profielfoto van Sjoerd wel eens afgevraagd hoe die heer­lijk uitziende paal van hem zou voelen, nou dat wist ik dan nu... Het was inderdaad een heerlijke paal, daar niet van, maar niet als die paal als een soort vrachtwagen, bestuurd door een zelfmoord­terrorist, met 120 km/u dwars door je sluitspier heen je kut werd binnen gereden!

Sjoerd had zich intussen in een soort foetushouding opgerold en mompelde nog iets van “sorry, man”. Hij had iets liefs in de vaak onbesuisde of zelfs ronduit doldrieste manier waarop hij zich soms gedroeg. Ik snapte heel goed hoe hij voor Paul soms een enorme 'handful to handle' kon zijn, maar ook waarom Paul voor hem was gevallen. Het was een heel bijzonder jong!

Ik kon het niet laten om hem, als kleine wraak van mijn kant, nog even flink in zijn nek te bijten. Dat is wel een nadeel van full bottom zijn: je kunt niet, tenzij je je toevlucht neemt tot dildo's e.d., in bed gewoon even de rollen omdraaien en de ander in het kussen laten bijten. Nou heb ik ook echt wel andere machtsmiddelen in mijn repertoire, maar dat zou weer niet eerlijk geweest zijn richting Sjoerd. Hij was dan wel even het 'baasje' geweest in bed, maar als ik het echt zou willen was zo'n jochie van 23 natuurlijk geen enkele match voor mij. Ook niet als hij zijn man, broer en zwager mee zou nemen. Nou ja, laat ik niet overdrijven. Fysiek zouden die jongelui mij natuurlijk best aan kunnen...

Speaking of which... ik moest maar snel zien hoe we de boel in Delft weer zouden kunnen lijmen. Dit was vast voor alle vier de boys geen prettige situatie. En ook junior wilde zijn twee vaders vast het liefste happy (en samen) zien. Ik draaide mij om naar Sjoerd. "Zeg lekker ding...". Geen reactie. Dan maar wat groffer geschut: "Hey, grootste slet van Delft!" Dat had wel effect. "... en omstre­ken", mompelde hij, "grootste slet van Delft en omstreken, zoals Niels altijd zegt." Ik schoot in de lach. Het is toch onmogelijk om boos te worden op zo'n joch, hoe irritant hij soms ook kon zijn? Ik had er alle vertrouwen in dat Paul nog diezelfde dag bij mij op de stoep zou staan om zijn bengeltje weer op te halen!

En die zaadlozing in mijn kut? Ach, die hebben Sjoerd en ik maar even tactisch 'uit de boeken ge­laten' in onze terugmelding aan het Delftse thuisfront. Officieel was hij gewoon bij mij op de bank gecrasht en daar pas weer wakker geworden toen de zon hem door het raam op zijn bolletje had geschenen. Je moet als sletten onder elkaar toch een beetje solidair zijn, niet waar? En op mijn leeftijd is het niet ongebruikelijk om ergens geen 'actieve herinnering' meer aan te hebben – getuige onze premier. Wat natuurlijk niet betekent dat ik de grootste slet van Delft e.o. daar niet af en toe toch nog even lekker mee zal plagen!

(Geschreven op verzoek van drie Delftse boys en met toestemming van de 'grootste slet van Delft e.o.' – op Opwindend.Net beter bekend als 'Sjoerd Geil' – geplaatst. Uiteraard kreeg ik bijna per kerende post mijn trekken thuis in deel 9 van “Lucas gehoorzaamt gewoon zijn vader”, nadat mijn 'gastoptreden' door Sjoerd al in deel 8 – nog voor het schrijven van dit verhaal – was aangekon­digd.)