Nieuwe week, nieuw deel! Hoewel de reacties helaas uitbleven bij het vorige deel denk ik wel dat het verhaal in de smaak valt. Spoiler alert, geen seks in dit deel. Volgend deel wel! Heel veel leesplezier!

Met een grote glimlach op mijn gezicht en een sleutelbos in mijn handen stap ik het notariskantoor uit. Ultiem vrolijk stap ik in mijn werkbus en rijd naar mijn eigen nieuwe huis. Afgelopen twee maanden is in een sneltreinvaart voorbij gegaan. Ik was al bezig om het huis te bemachtigen maar drie weken geleden kwam er een definitieve JA. Het huis is wel een behoorlijk klusproject, staat al zo’n vijftien jaar leeg en er sinds de bouw minimaal wat aan gedaan. Er is alleen ooit een fikse uitbouw aan de achterzijde gerealiseerd wat een erg grote woonkamer heeft opgeleverd. Nu had ik al toestemming van de eigenaar om binnen te mogen voor het maken van plannen. Ook heb ik vorige week alle begroeiing aan de zij- en voorkant van de woning weggehaald. Hierdoor is er nu ruim plaats voor twee sloop containers die ik hard nodig zal hebben. Komende weken heb ik vrij genomen van mijn werk. Tijd om te klussen!!!

Zodra ik aanrijd bij mijn woning staan mijn ouders al te wachten. Nadat mijn bus is geparkeerd en ik vrolijk uitstap vliegt mijn moeder naar me toe en feliciteert me nogmaals. Al snel maak ik me los en ga nu voor het eerst officieel mijn woning in, uiteraard op de voet gevolgd door mijn ouders. Wanneer mijn ouders hun rondleiding hebben gekregen is mijn moeder zeer sceptisch. Ook mijn vader heeft zo zijn bedenkingen en vraagt zich af waar zijn zoon in hemelsnaam aan begonnen is. Toch blijf ik optimistisch en enthousiast. Snel ga ik terug naar mijn werkbus om het koffiezetapparaat en kopjes enzovoorts te halen. Ik verwacht namelijk een hoop mensen die even komen kijken. Vrienden en buren heb ik allemaal uitgenodigd. Vandaag is iedereen in zijn ‘normale’ kleding welkom. Kom je een andere keer dan zal je zeker werkkleding aan moeten trekken om te helpen. Zoals al verwacht is het snel een drukte van jewelste. Mijn ouders hadden een grote taart meegenomen en de koffie pruttelt aan één stuk door. De sfeer is goed en menig vrienden vinden het een behoorlijk project en beloven allemaal te komen helpen. Lachend hoor ik alles aan en verwacht niet teveel van al die hulp. Eerlijk is eerlijk, een heel aantal hoeven niet te helpen gezien hun handigheid zeg maar.

De tijd vliegt en al snel is het einde middag. Ties is gek genoeg de grote afwezige. Oké, dit weekend had ik een kleine aanvaring met hem maar ik hoopte eigenlijk wel dat hij zich daar overheen zou zetten en langs zou komen. De afgelopen maand ben ik een soort mediator geweest voor Ties en zijn vriendin. Vaker dan ooit kregen ze om niks ruzie. Ik heb het er met Ties over gehad maar ook één op één met zijn vriendin. Maar afgelopen vrijdag kwam er een bizarre wending. Op het moment dat ik net thuis was van mijn werk stond ze voor mijn deur. Ik deed open en direct gaf ze een klap met haar vlakke hand in mijn gezicht en begon ze te tieren.

”Hoe durfde je! Beetje met mij en Ties praten om het zogenaamd goed te krijgen tussen ons. Maar ondertussen probeer je hem voor jezelf te winnen hè. Ik ben niet gek hoor. Beetje tegen hem zeggen dat als de seks slecht is dat hij nog altijd lekker zichzelf kan verwennen!!! Ja, dat weet ik nu wel hoor. Vanmiddag ging ik bij hem langs en toen lag hij op bed zichzelf te pijpen! Dat had jij tegen hem geopperd zei die! Nou je bent een lul Stan. Echt een lul! Jij weet net zo goed als ik dat hij hetero is maar je probeert hem natuurlijk zover te krijgen om homo te worden hè.”

“Doe even rustig” zeg ik kalm wanneer ik over mijn wang wrijf. Dan kijk ik haar doordringend aan. “Nu ben ik er wel klaar mee. Ties is mijn beste hetero vriend en hij blijft mijn beste hetero vriend. Ja, het klopt. Hij had gezegd dat jullie seks weinig voorstelde dus ja, voor de gein had ik gezegd dat hij dan zichzelf zou kunnen gaan verwennen. Nee, daar zat verder niks achter. Ik ben er nu klaar mee om voor jullie mediator te spelen. Zoeken jullie het vanaf nu maar zelf uit.”

Daarna heb ik rustig de voordeur gesloten en hemel en aarde bedankt dat ik alleen tuis was op dat moment. Ze zouden haar tirade ongetwijfeld hebben gehoord. Daarna ben ik boos geworden op Ties. Beetje mij de schuld geven… Nou dat heb ik hem verteld ook. Daarna heb ik niks meer van hem gehoord.

Opnieuw word er op de voordeur geklopt. Pff, nog meer visite. Mijn moeder doet open en even later loopt Ties de woonkamer in. Direct valt me op dat zijn ogen rood zijn. Iets wat eigenlijk maar zelden bij hem voorkomt. Alsof hij heeft gehuild! Zodra we oogcontact krijgen zie ik een geforceerde glimlach bij hem komen. Als reactie grijns ik naar hem en loop op hem af en omhels hem. “Leuk dat je ook even komt” zeg ik en laat hem dan los. Hij knikt. “Moet wel wat gebeuren nog hier.” Zegt hij droog waarna ik begin te lachen.

“Valt toch wel mee.” Antwoord ik sarcastisch. “Kom, een rondleiding van de heer des huizes.”

Bij de rondleiding valt het me op dat hij stiller is dan anders. Op de eerste verdieping leg ik mijn plannen uit om de badkamer te vergroten, dat het ten koste zal gaan van de grootte van één van de slaapkamers en wat er allemaal nog meer op de planning staat. Langzaamaan begint het me te irriteren en wanneer we aangekomen zijn op de tweede verdieping en gezegd heb wat de plannen hier zijn kijk ik hem doordringend aan. “Oké, gooi het er maar uit.”

Hij zucht en schudt zijn hoofd. “Het is uit.” Zegt hij zacht en kijkt naar de vloer. Ik stap op hem af en leg mijn hand onder zijn kin en dwing hem mij aan te kijken. Tranen komen uit zijn ogen. Direct pak ik hem vast en hij snikt op mijn schouder. “Sorry.” Zegt hij snikkend.

“Sorry?”

“Dit is jouw dag Stan, kom ik weer met mijn sores.”

Ik grinnik en wrijf troostend over zijn rug. “Geeft niks Ties, echt niet.”

Hij maakt zich los en even kijken we elkaar diep in de ogen terwijl we elkaar nog steeds vasthouden. Zijn ogen schieten van mijn ogen naar mijn mond en weer terug. Wil die me gaan zoenen? Voorzichtig laat ik hem los voordat hij een blauwtje gaat lopen. “Kom, we gaan wat drinken beneden.”

De volgende dag sta ik alweer om 07.00 in mijn nieuwe huis. De koffie pruttelt en mijn gereedschap heb ik uit mijn werkbus gehaald. Gisteren zijn de twee containers neergezet. Eén voor het schone puin en één voor de rest. Terwijl ik mijn breekijzer in het schrootjesplafond zet hoor ik buiten opeens een hoop getoeter. Snel loop ik naar voren en zie tot mijn verbazing drie werkbussen de straat in rijden en parkeren. Maar liefst zes collega’s komen naar mijn voordeur gelopen. Met een grote grijns op mij gezicht doe ik open.

“Verrassing!” roept de eerste. “Wij zijn door de almachtige (zo noemen we onze werkgever) hierheen gestuurd. Komende drie dagen gaan we hier helpen.”

“Koffie dan maar?” antwoord ik alsof het de normaalste zaak van de wereld is terwijl ik van binnen week word van dit gebaar van de almachtige.

…

Vrijdagavond, gezellig met mijn vrienden op de verjaardag van een teamgenoot. Even getwijfeld om te gaan. Ten slotte behoorlijk wat uren gemaakt in mijn nieuwe huis dus ben er behoorlijk moe van geworden. Maar ja, om dan niet te gaan is ook zo wat. Komende maanden zal sowieso veel tijd in mijn huis gaan zitten.

Het is gezellig, erg gezellig. Ties is er ook. Uiteraard staat hij naast me aan een statafel. Hij heeft het nog moeilijk met de beëindiging van zijn relatie, logisch natuurlijk. We hebben het er al een paar keer nog even over gehad afgelopen week maar uiteindelijk vroeg hij me om er niet meer naar te vragen. Als er wat is klopt hij zelf wel aan.

Terwijl wij gezellig kletsen met Anouk en Sander erbij wordt er opeens steeds meer gelachen vanuit een andere groep. Wij verleggen even onze aandacht om te kijken waar ze het over hebben en dan komt al snel het onderwerp op tafel. Dickpics. De meiden zijn erg benieuwd of één van de aanwezige mannen ook wel eens hun pikkie op camera heeft vastgelegd. Natuurlijk, hoe kan het ook anders, ontkent iedereen. Hier geloof ik niks van en neem het woord. “Ik weet van twee mensen hier dat ze hun pik op de foto hebben staan.” Zeg ik precies hard genoeg dat iedereen het hoort. Direct komt er een hoop gejubel. “Wie dan?” gilt opeens één van de meiden.

“Ik kan het natuurlijk niet maken om de namen hier prijs te gaan geven.” Geef ik als antwoord. “Ik vind het bizar dat jij het weet.” Zegt Anouk opeens gevat.

“Ach schat, ik heb inmiddels al zoveel dickpics gezien dat ik nergens meer van op kijk.” Direct na mijn woorden verschiet ik van kleur. Wat heb ik nou weer gezegd. Het valt even stil en menig ogen zijn op mij gericht. Zonder verder na te denken zeg ik met een wat schorre stem maar wederom hard genoeg dat iedereen het kan horen: “Ik ben biseksueel.”

Na mijn woorden blijft het weer even stil en roept Ties plotseling. “Jongens, dan zal ik ook maar eerlijk zijn. Ik weet het, het zal misschien een schok voor jullie maar ik ben hetero.”

Hij zegt het met een stalen gezicht en zoon ontzettende serieuze toon dat ik in lachen uitbarst. Daar ben ik niet de enige mee want een hoop anderen beginnen ook te lachen. Zodra het lachen weer ophoud hebben er een aantal nieuwsgierige vragen nu ik opeens zo open ben. Vrolijk ga ik met verschillende vrienden het gesprek aan en ben erg blij dat iedereen zo positief reageert. Er valt een last van mijn schouders.

De tijd vliegt en als snel is het half twaalf. Na het laatste slokje uit mijn flesje te hebben gedronken besluit ik te gaan. Ook Ties maakt plotseling aanstalten om te gaan. Even later staan we samen buiten en pakken onze fietsen. “Nou, dat ging goed toch?”

“Ja, viel me alles mee. Heerlijk zo ongepland.”

“Maarre, van wie weet jij dat ze wel eens dickpics hebben gemaakt?” vraagt hij opeens als we naast elkaar fietsen. Even lach ik om die malloot. “Dat weet je wel. Ik heb ze zelf gemaakt weet je nog. Ik heb die van Peter S en van mezelf op de foto staan.”

“Oh ja, hè jammer. Ik hoopte op iets spectaculairder. Een nieuwe roddel.” Zegt hij met een wat teleurgestelde toon. Lachend schud ik mijn hoofd. We vallen even stil maar vlak voor het kruispunt waar we allebei de andere kant op moeten kijkt Ties me opeens van opzij aan.

“Stan, zal ik met je mee gaan?”

“Hoe bedoel je?” vraag ik terwijl ik afrem voor het kruispunt.

Ties zucht. “Eh, nou gewoon, ik dacht dat het misschien wel leuk is om bij jou te slapen?”

“Eh, nou… Dat is misschien niet zo handig?” zeg ik als we stil staan.

“Waarom niet?”

Nu is het mijn beurt om te zuchten. “Ties, je bent mijn beste vriend. Ik hou van je als vriend, dat weet je. Ik weet ook dat jij hetero bent, daar ben je net nog voor uitgekomen. Als jij een keer seks wilt met een jongen om te experimenteren kan ik je dat alleen maar aanraden en vind het eigenlijk ook wel tof. Maar geen seks met mij Ties. Ik ben bang dat het dan anders wordt tussen ons. Oké?”

Met een wat boze blik kijkt hij mij aan. “Stan, ik wil helemaal niet experimenteren met een andere jongen! Man, ik moet er niet aan denken maar gek genoeg wil ik wel seks met jou, intiem zijn met jou! Klinkt hij geïrriteerd.

Niet helemaal begrijpend kijk ik hem aan waardoor hij bozer wordt.

“Verdomme Stan, weet je, jij hebt seks met Anouk, met Joeri, met vreemde gasten via een app. Verdomme, zelfs met Peter S! Maar ik ben niet goed genoeg? Ik? Je zogenaamde beste vriend. Ach, weet je. Bekijk het ook maar! Snuift hij en voor ik kan reageren trapt hij met kracht op zijn trappers en gaat ervandoor.

“Ties!, wacht nou even.” Roep ik nog tegen beter weten in. Terwijl een traan vanuit mijn ooghoek naar beneden rolt kijk ik hoe hij uit het zicht verdwijnt. Vervolgens fiets ikzelf ook naar huis.

Zaterdag, hoewel straks een wedstrijd loop ik even wat meubelwinkels in en uit. Alvast weer wat ideeën op doen voor de inrichting van mijn huis. Toen ik gisteren thuis kwam was ik verdrietig om Ties. Hij snapt me niet, of wel? Zit ik helemaal verkeerd? Heeft hij gelijk?. Maar ik was zo moe dat ik in slaap viel toen mijn hoofd mijn kussen raakte. Nu probeer ik niet teveel te denken aan Ties, ik moet gewoon rustig met hem praten, hem uitleggen dat…

Als ik langs een bouwmarkt loop besluit ik er even naar binnen te lopen. Even naar laminaat of pvc vloer kijken! Terwijl ik over de betreffende afdeling loop loopt er een jonge medewerker op me af. “Goedemiddag meneer, kan ik u helpen?” zegt hij vriendelijk. Ik kijk de jongen aan en even stokt mijn adem. Wat een prachtige knaap. Mooi halflang blond haar, groene ogen, gaaf gezicht en mooie kaaklijnen. Maar veels te jong, ik schat hem hoogstens zestien jaar. “Ik ben alleen wat ideeën aan het op doen voor mijn huis. Twijfel nog of ik boven laminaat of een pvc vloer neem.”

“Mag ik zo vrij zijn om vragen te beantwoorden als u die heeft?” zegt hij wederom vriendelijk. Lachend kijk ik hem, kijk even naar zijn borst. “Pjotr, graag. Leg jij mij even de voor- en nadelen uit van laminaat en pvc. Misschien dat het me helpt. Maar als je nog één keer u zegt ben ik weg.”

Vrolijk begint hij zijn verkooppraatje en ik moet zeggen dat het lijkt alsof hij er een beetje verstand van hebt. “Maar of u, ik bedoel jij, nou kiest voor pvc of laminaat ik kan het ook bij u leggen.” Sluit hij af. Verbaasd kijk ik hem aan. “Kom jij het gratis bij mij leggen?”

Pjotr lacht. “Nee, voor een maatschappelijk bedrag.”

Ik lach en kijk op mijn horloge. “Ik moet er zo weer vandoor Pjotr.”

“Mag ik eerlijk tegen je zijn?” vraagt hij me opeens waarop ik knik.

“Ik kan het geld erg goed gebruiken. Het is een lang verhaal waar ik je niet mee ga opzadelen maar ik krijg hier een minimum loontje en kan niet meer werken dan 32 uur. Ik ben erg handig en heb zat tijd voorlopig. Pas over een paar maanden begint mijn politieopleiding als ik ten minste word ingeloot.”

Bedenkelijk kijk ik hem aan. “Ben je handig?” vraag ik.

Hij knikt enthousiast en glimlacht als hij me ziet nadenken. “Kijk Pjotr, van de week de sleutels gehad van mijn woning. Afgelopen week heb ik hem helemaal gestript en ga heel veel zelf dan qua opbouwen. Mijn vrienden zijn niet bepaald handig en/of hebben gewoon hun studie enzo. Dus als ik nu zo hardop denk kan ik misschien wel een paar extra handen gebruiken. Niet altijd natuurlijk maar zo nu en dan.”

“Nou, dan ben ik de aangewezen persoon” dringt hij aan.

“Laat me er nog even over nadenken. Als jij je nummer nu aan me geeft zal ik je appen. Oké?”

“Is goed.” Zegt hij blij. Even later heb ik zijn nummer in mijn telefoon gezet en reik hem dan mijn hand aan die hij aanpakt. “Ik ben Stan.”

“Pjotr.” Lacht hij met een betoverende glimlach.