Duitsland 2002 - 3

Dag 2 van mijn vakantie in Duitsland. Een naakte man in de zwembaddouche had mijn hoofd behoorlijk op hol gebracht en er was sprake van wat licht geflirt met een leuke jongen. Of beeldde ik me dat maar in?

Ik werd wakker. Het was nog vroeg. De eerste geluiden die mijn tentje binnendrongen waren het gepiep en gefluit van wat vogels en heel ver weg hoorde ik een voorbijdenderende vrachtwagen. Ik keek op mijn horloge, kwart voor zeven. Het was nog te vroeg om op te staan maar ik moest ontzettend nodig plassen. Ik deed mijn korte broek aan over mijn genegeerde keiharde ochtenderectie, trok een schoon shirt uit mijn tas achter het voeteneind van het luchtbed, ritste heel zachtjes de binnen- en buitentent open om niemand wakker te maken, stapte in mijn donkerblauwe badslippers en ik stond buiten. Ik rilde even en de doorzichtige haartjes op mijn armen schoten overeind want het was erg fris. Er hing een lichte mist over het veld en de lucht was wit, wachtend op een doorbrekende zon. Een konijn hupte tussen twee caravans door de struiken in. Met koude natte voeten vol grassprieten kwam ik bij het toiletgebouw aan terwijl een jonge moeder in een te grote blauwe fleecetrui en met blote benen, op teenslippers, met haar schattige peuterzoontje de deur uit liep. Het gebouw was verder verlaten. Mijn erectie was weg. De echo van mijn gekletter in de pot galmde door het gebouw. Het was een typische campingochtend.

Terug in mijn tent gingen mijn shirt en broek meteen weer uit. Mijn boxershort trok ik tot halverwege mijn dijen en binnen tien seconden stroomde mijn pik vol bloed en stond hij stijf. Dit deed ik allemaal eigenlijk zonder erbij na te denken. Als een automatisme. Waar zou ik nu eens over fantaseren, die man onder de douche? Meneer Roelofs van geschiedenis? Maar toen, ineens, vroeg ik me een aantal dingen af. Was het eigenlijk wel oké om je zo vaak af te trekken als ik deed? Ik werd om het minste of geringste bloedgeil en dan was de drang zo groot, dan kon ik echt niet anders dan eraan zitten. Soms wel vijf keer per dag. Doen andere jongens dat ook? Is dat wel gezond? Ik had bij biologie heus wel geleerd wat masturberen is en het boek grondig bestudeerd maar nergens werd iets gezegd over hoe vaak aftrekken nog normaal is. Niets. Ik had gelukkig wel kunnen vinden dat mijn hoeveelheid sperma veel, maar niet abnormaal veel was. Dat kon variëren van een halve theelepel tot een half theekopje, volgens Biologie voor Jou, het schoolboek. Ja, ik had het gemeten met een theekopje en die was inderdaad halfvol. En dan, gluren naar douchende mannen of pis van een wc-bril likken? Of fantaseren over letterlijk elke man die ik kende? Dat moest wel echt abnormaal zijn. Misschien was ik wel ziek. En alles steeds zo stiekem, dat ook nog. Dit waren nou ook niet echt dingen om met je ouders te bespreken natuurlijk, hoe relaxed die ook waren. Ik besloot te stoppen met masturberen en viel in slaap.

Blijkbaar stond mijn tent in de ochtendzon want ik werd zwetend wakker en nog net zo naakt als ik in slaap gevallen was. Dat wil zeggen, met mijn boxershort halverwege mijn bovenbenen. Ik hoorde allerlei geluiden buiten; spelende kinderen, mijn ouders, vogels. Ik trok mijn boxershort omhoog, voor de tweede keer die dag mijn stijve piemel negerend, en kleedde me aan. 'Hè, hè.' Zij mijn moeder, slurpend aan een bekertje koffie. 'Lekker geslapen?' Zonder antwoord af te wachten ging ze verder: 'Je vader en ik staan op het punt boodschappen te gaan doen en we willen graag daarna naar het meer, lijkt je dat leuk?' 'Ja, is goed' antwoordde ik. Zo gezegd zo gedaan. Ik trok mijn zwembroek aan en ging een Power Unlimited lezen, een kaiserbroodje kaas eten en een liter water drinken tot ze terug waren.

Met een tas met flessen drinken, een frisbee en handdoeken liepen we de camping af via de oostkant. Daar zat een zwaar houten klaphek met daarachter een bospad dat eerst langs een hoge houten schutting van zo'n 200 meter liep en daarna schuin over een hoge heuvel naar beneden. Door de bomen kon je het meer af en toe zien schitteren in de zon. Het was een wandeling van een kwartiertje naar het strandje dat eigenlijk alleen door campinggasten werd gebruikt. Aan de andere kant van het meer was een groter strand met opblaasbare speeltoestellen in het water, een snackwagen en een grote parkeerplaats. Aan deze kant was alleen een houten huisje. Een klein donkerbruin huisje met een middenruimte met een bankje en wat haakjes erboven, aan de ene kant een hokje zonder deur met een koude douche en aan de andere kant een zelfde hokje maar dan met een deurtje, met daarachter een wc zonder bril. Verder geen faciliteiten. We liepen over het strandje naar een plek onder een boom. Toen we een groepje van vier meiden passeerden werd ik nageroepen -en gegiecheld.

Ik spreidde mijn handdoek uit en keek van achter mijn zonnebril naar het meer. Afgezien van de temperatuur van het water was het een fantastisch meer, dat moest ik toegeven. In het midden dreef een vlot met een trappetje en een duikplank. Ik was daar vier jaar geleden nog met mijn vader naartoe gezwommen. Op het vlot zaten nu wat jongeren, zag ik. Een groepje van zes. En ja hoor, een van die jongeren had rood haar en een donkerblauwe Adidaszwembroek met drie lichtblauwe strepen aan de zijkanten aan, zag ik met een schokje. Ik keek om me heen en aan de andere kant van de boom waaronder wij zaten lag een verzameling handdoeken en tassen. Ik telde en natuurlijk waren het er zes. Zes tassen en zes handdoeken. Op ongeveer drie meter afstand. Ondertussen was mijn vader erachter gekomen dat hij zonnebrand vergeten was dus moest hij terug naar de caravan. Mijn moeder las een boek. Zo'n rood ridders en prinsessenboek met seks, die las ze op vakantie altijd.

Het duurde niet lang of het groepje kwam terug van het vlot. Schreeuwend en zwemmend kwamen ze dichterbij. Twee jongens en twee meisjes liepen als eerste het water uit. De jongens waren fors gebouwd, luidruchtig en droegen allebei een zilveren halsketting. Eén droogde zich af met een handdoek met een voetballogo, de andere met een biermerk. Niet bepaald mijn types. De meisjes leken ook op elkaar al was één blond en één donker. Ze droegen zwarte bikini's, kleine maatjes, en hadden het duidelijk koud gezien de tepels die door de badstof priemden. Ze lieten zich hijgend op hun handdoeken vallen. En minuutje later stokte mijn adem. Met veel gespetter kwam hij het water uit gerend, half omkijkend naar die andere meid die duidelijk de meeste moeite had met de lichamelijke inspanning. Hij riep iets als: 'Schiet eens op!'. Hij kwam rennend op onze boom af. Waterdruppels glinsterden om hem heen, helemaal toen hij zijn hand door zijn haren haalde met de zon van achteren. Ik draaide mijn hoofd zo dat het leek of ik naar het meer keek vanachter mijn zonnebril. Maar ik keek niet naar het meer, ik keek naar hem. Zijn slanke borst ging licht op en neer tijdens het rennen. Zijn rozebruine tepels ook. In mijn herinnering rende hij in slow-motion. Hij was heel wit, had rode schouders van de zon en overal kleine sproetjes. Ik zag de contouren van zijn buikspieren wanneer hij ze spande. Onder zijn navel kon ik een paar kleine, rode krulletjes zien die verdwenen onder de rand van zijn sportieve, strakke, blauwe zwembroek. Het witte touwtje was los en bewoog met het ritme van zijn rennen. Ik kon het natuurlijk niet laten nog iets lager te kijken. Zijn natte zwembroek zat strak om zijn lijf, één broekspijp iets hoger dan de andere. Ik kon duidelijk de contouren zien van zijn piemel en ballen. Ik durfde niet te lang te kijken, uiteraard niet, maar wat ik zag was een pik niet meer dan vijf centimeter die schokkend bewoog. Het was natuurlijk koud. Toen hij zijn zwembroek optrok om het touwtje vast te knopen kon ik duidelijk zijn ballen zien zitten. Hij draaide zich vlak voor me om en riep klappend naar zijn vriendin dat ze moest opschieten. Zo hoorde ik dat ze Melanie heette. Ik kon de kuiltjes aan de beide zijden van zijn billen zien toen hij ze aanspande. Er waren zelfs sproetjes op zijn benen te zien. En spieren. Hij draaide zich richting zijn handdoek, een paar druppels koud water raakten mijn voeten, en liep uit mijn zichtveld. Toen pas kon ik weer ademen.

Melanie zag mij meteen toen ze hijgend uit het water kwam lopen. Ze keek veelbetekenend richting de handdoeken. Toen daar blijkbaar geen reactie vandaan kwam riep ze hem: 'Dani!' en wees met haar hoofd in mijn richting. Zijn reactie zag ik niet maar zij moest hard lachen. Ze liep op mij af, ging brutaal op mijn vaders handdoek zitten en vroeg mij of ik zin had om bij ze te komen zitten. Ze straalde kou uit, haar dikke tieten kwamen intimiderend dichtbij en ik wist niet wat ik moest doen. 'Doe maar hoor', zei mijn moeder, 'je vader en ik vermaken ons wel'. Ik pakte dus mijn handdoek en shirt, stapte in mijn slippers en liep met Melanie mee. Ik gaf iedereen een hand maar de namen van de twee jongens en meisjes ben ik vergeten. Heette er eentje niet ook Melanie? Ik weet het niet meer. Als laatste pakte ik zijn koude, natte, rubberachtige hand. 'Daniel', zei hij, en hij schoof een klein beetje op om aan te geven dat ik naast hem mocht komen zitten. Op zijn handdoek. Bijna tegen hem aan. Tegen de knapste jongen aan die ik ooit had gezien.

Zo heb ik Daniel leren kennen, mijn eerste vakantievriendje. Hij was even oud als ik, net twee centimeter kleiner en kwam uit de buurt van Karlsruhe. Hij deed aan wedstrijdzwemmen, vandaar de zwembroek, en hield net als ik van punk. Telkens als we elkaar aankeken lachte hij zijn witte tanden bloot en kreeg hij kuiltjes in zijn wangen. Zijn vriendin heette Melanie, was een jaar ouder en ze stonden al hun hele leven op dezelfde camping. Daarom kenden ze elkaar. Zij had een veel oudere vriend. De andere vier stonden ook jaarlijks op dezelfde camping maar daar weet ik verder weinig meer over te vertellen.

Daniel moest gaan, uit eten met zijn ouders, en de rest van het groepje ging ook. We spraken af om elkaar de volgende dag weer om dezelfde tijd bij het strandje te ontmoeten. Ik liep terug naar mijn ouders, die me glimlachend aankeken, en kon niet wachten op morgen.