Jasmijn Op Ontdekking - 4

Ze kan eigenlijk zelf niet geloven dat ze weer onderweg is naar haar nieuw ontdekte café. Ze heeft zich herhaaldelijk afgevraagd of ze niet gewoon een vriendje moet zoeken, zoals iedereen van haar leeftijd doet om haar bevrediging bij te zoeken, maar de gebeurtenissen van de vorige keer hebben meer indruk op haar gemaakt dan ze van tevoren had gedacht. Het komt er eigenlijk op neer dat ze geen weerstand kan bieden aan het gevoel weer in het kamertje naast de herentoiletten te zitten en die spanning weer te ervaren, hoewel ze natuurlijk ook begrijpt dat dit mis zou kunnen gaan: iemand zou haar kunnen herkennen, of ze zou dingen moeten doen die ze niet wil (hoewel ze zich nu helemaal niks kan voorstellen dat ze niet zou willen proberen!). Ondanks al deze en alle andere mogelijke bezwaren, waar ze maar zo kort mogelijk over na heeft gehad om te voorkomen dat haar hoofd haar op andere gedachten zou brengen, zit ze opnieuw in de trein naar Den Haag. Ditmaal is het vrijdagmiddag: naar ze hoopt een tijdstip waarop wel wat te beleven valt, maar waarop het risico om bekenden tegen te komen klein genoeg is.

Of het risico op een wachtrij, hoort ze zichzelf in haar hoofd zeggen.

De gedachte daaraan maakt haar ogenblikkelijk opgewonden. Ze ziet het gelijk voor zich: een rij bij de wasbakken van de herentoiletten zoals die normaal alleen bij de dames ontstaat, met stuk voor stuk opgewonden mannen die die opwinding nonchalant voor elkaar proberen te verbergen en met in hun broek allemaal halfstijve pikken.

Ze zit in de trein, dus even tussen haar benen voelen is er nu niet bij, maar ze weet zeker dat zich daar alweer een natte plek begint af te tekenen.

Waar ben ik toch mee bezig?, vraagt ze zich af. Hoe kan het dat ik zoiets smerigs zo heerlijk vind?

Ze stelt zichzelf een beetje gerust met de gedachte dat dat eigenlijk voor alle dingen die met seks te maken hebben wel geldt en dat het, als je het zo bekijkt, allemaal eigenlijk ook wel weer meevalt.

Niet veel later zit ze weer op 'haar' plek in het café te wachten op een goed moment om het kamertje binnen te gaan. Het is wat minder druk dan de vorige keer en het duurt niet lang voor ze de kans ziet om ongezien het gangetje richting de herentoiletten in te lopen. Ze heeft zich voorgenomen pas te beslissen hoe ver ze wil gaan als het daadwerkelijk zover is (aangenomen dat het vandaag überhaupt zover komt, want dat weet je van tevoren natuurlijk niet), maar ze kan een glimlach niet onderdrukken als ze geroutineerd de gang doorloopt, het gordijn opzij schuift, de deur opent, het gordijn terughangt, de deur dichtdoet en hem vergrendelt. Ze weet niet precies waar het vandaan komt, misschien van de spanning, maar ze heeft het gevoel dat ze er woest aantrekkelijk uitziet terwijl ze dat allemaal doet.

Eenmaal binnen wil ze haar tas op de grond zetten, maar herinnert zich wat er de vorige keer gebeurde toen haar 'klant' zijn hoogtepunt bereikte en zet hem daarom in de verre hoek, strak tegen de muur waarachter het wc-hokje zich bevindt, zodat hij (hopelijk) 'buiten schot' blijft. Ze zet haar mobiel op het randje met de zaklamp aan, zodat ze iets kan zien. De spanning tussen haar benen is opnieuw alweer flink gestegen en ze voelt even onder haar rokje aan haar onderbroek. Het gevoel van haar vingers die door de stof tegen haar (inderdaad al heel natte) poesje drukken doet haar knieën gelijk verslappen. Ze kan een korte kreun niet inhouden en haalt haar hand gelijk weer weg. Ze blijft even besluiteloos staan, maar trekt dan toch haar schoenen en sokken uit. Ze wil een herhaling van de vorige keer absoluut voorkomen, want dat kan geen twee keer goed gaan. Opnieuw aarzelt ze even, maar dan trekt ze ook haar rokje en haar topje uit. Ze staat nu in haar ondergoed in het kamertje, wat toch wel vreemd voelt, ondanks dat niemand haar kan zien.

Kom op, in je bikini is hetzelfde, spreekt ze zichzelf in gedachten toe.

Ze vouwt de kleren op en legt ze bovenop haar tas. Dan pakt ze haar mobiel en schakelt de zaklamp uit, waardoor de ruimte weer in duisternis wordt gehuld.

Letterlijk pik-donker, denkt ze.

Dat grapje geeft haar weer wat vertrouwen en kordaat gaat ze op haar knieën voor de luikjes zitten. Net als de vorige keer kiest ze het onderste. Heel zachtjes schuift ze het slotje ervan af en behoedzaam laat ze het klepje zakken. Ze heeft tot nu toe geen geluiden gehoord, maar dat kan ook komen door de isolatie van de ruimte. Het witte tl-licht valt het kamertje binnen en als haar ogen eraan gewend zijn, ziet ze dat er niemand in het eerste hokje zit. Dat betekent afwachten, maar ze heeft goede hoop, want er klinken wel geluiden uit de toiletten. Het zou slechts een kwestie van tijd zijn voordat iemand het eerste deurtje kiest. Ze gaat op haar billen zitten en verplaatst zich wat naar achteren om ervoor te zorgen dat ze niet direct zichtbaar is vanuit het wc-hokje. Het rubber wat op de vloer ligt voelt tegelijkertijd zacht en hard, wat Jasmijn wel opmerkelijk vindt. Pas na enige tijd wachten - er is nog altijd niemand het hokje binnengekomen - realiseert ze zich tot haar schrik dat ze misschien wel op de plek is gaan zitten waar de vorige keer de straal van haar eerste 'klant' terecht is gekomen. Ze draait zich vlug van de plek af, gaat op haar knieën zitten en probeert een vlek op de vloer te ontwaren, als de deur van het wc-hokje open gaat. Jasmijn bevriest direct, nog altijd op haar knieën zittend en met haar neus (bijna) op de grond, waardoor ze zich onbewust heel klein heeft gemaakt. Ze luistert naar wat zich aan de andere kant van de muur afspeelt.

De man in het toilet maakt zijn riem los en knoopt zijn broek open. Hij gaat op het toilet zitten en niet veel later hoort ze geklater. Na niet al te lange tijd hoort ze opnieuw gerommel aan de broek, naar zij aanneemt om hem op te hijsen, maar de man blijft zitten waar hij zit. Jasmijn snapt niet helemaal wat er nu gebeurt, tot ze zacht het opgewonden gepraat van één of andere influencer hoort: de man heeft zijn mobiel gepakt en is door zijn socials aan het scrollen. Ervan uitgaande dat hij daarom waarschijnlijk niet zo goed op zijn omgeving zal letten, komt ze zo zacht als ze kan overeind en ze verplaatst zich naar de 'blinde hoek' waar ook haar tas staat. Daar blijft ze zitten. De spanning die ze aanvankelijk voelde toen de man binnenkwam, maakt al snel plaats voor een gevoel van opwinding.

Als die kerel toch eens zou weten wat (of liever gezegd: wie) zich op minder dan een meter van hem zou bevinden, denkt ze brutaal. Zo'n gewillige meid als ik, en hij zit maar over z'n Instagram-profiel te scrollen.

Deze gedachte laat haar uiteraard niet onberoerd en onwillekeurig laat ze een hand over haar buik glijden en het duurt niet lang voor ze die tussen haar benen laat zakken. Ze is inderdaad alweer een beetje nat en de aanraking zorgt ervoor dat haar poesje begint te tintelen van opwinding. Ze moet er nu echt voor oppassen geen geluid te maken, dus heel ver kan ze niet gaan, maar de wil om verder te gaan terwijl dat niet kan is misschien nog wel opwindender dan dat verdergaan zelf. Voorzichtig laat ze haar middelvinger van onder naar boven over de stof van haar onderbroek glijden, precies tussen haar lipjes door. Ze bijt op haar lip om geen geluid te maken en met haar andere hand grijpt ze haar bh met daarin haar rechterborst vast. Ze houdt de hand op haar poesje even stil en laat haar middelvinger dan opnieuw tussen haar lipjes door glijden. Ze voelt het verlangen om dat te blijven herhalen, maar ze weet dat ze zich moet inhouden. Haar vurige opwinding wint het bijna van haar hoofd, maar de geluiden van de mobiel van de man houden haar op de wereld. Heel voorzichtig beweegt ze haar vingers om de rand van haar onderbroek heen. Op het moment dat ze haar poesje voelt, slaakt ze zo'n grote zucht dat ze haar hand van schrik terugtrekt. Ze heeft het gevoel dat als ze haar hand maar één keer over haar poesje laat gaan, haar hele lichaam in een uitzinnig orgasme zal uitbarsten. Ze had niet gedacht dat niet kunnen klaarkomen zo opwindend zou zijn.

Op dat moment worden haar gedachten (en aanrakingen) verstoord door het gerommel van de man die van de wc is opgestaan en zijn broek weer aantrekt. Jasmijn trekt haar handen gelijk van haar lichaam en houdt er één voor haar mond, om te voorkomen dat haar gehijg aan de andere kant te horen is. De man verlaat het wc-hokje. Jasmijn wacht niet langer en doet het luikje voor het gat snel dicht. Terwijl ze nog op haar knieën voor het luik zit, grijpt haar hand alweer tussen haar benen. Ze duwt haar onderbroek opzij en voelt haar zachte en kletsnatte poesje met haar vingers. Onmiddellijk ontsnapt haar een luide kreun, maar ze is de remming nu voorbij. Ze laat haar lichaam voorover zakken en ondersteunt zichzelf met haar vrije hand, terwijl ze met de andere tussen haar lipjes wrijft. Ze hóórt zelfs hoe nat ze is! Haar middelvinger dringt naar binnen, ze drukt haar hele hand tegen haar poesje en ze voelt haar lichaam zich strakspannen. Haar benen trillen, haar rug kromt zich en een ronduit ordinaire harde kreun klinkt uit haar mond.

Nog na hijgend laat ze zich op haar rug op de grond vallen, nog even te verdwaasd om iets te doen.