Elise laat mijn hand niet meer los. Al toen we de trap af kwamen gelopen, hield ze m’n hand vast en kneep ze er zo nu en dan in. En als ik haar aankeek, glunderde ze naar me. Ze was me nu al dankbaar. Misschien was het beter haar voor mezelf te houden vanavond. Dan hadden we sowieso een leuke nacht voor de boeg. Zo keek ze me aan. Maar ook buiten houdt ze me vast, en hangt ze soms heerlijk warm aan m’n schouders. Hila had alles geregeld voor wat betreft deze groep gasten die naar het feestje gingen. We verzamelden voor het park en daar werden we opgehaald door twee taxibusjes. Ik en Elise zaten achterin, en ook hier hield ze m’n hand vast. Ze liet hem alleen even kort los door naar mijn kruis te grijpen, nadat ik haar gezegd had een harde te hebben, fluisterend. En stiekem zaten we daar op het achterste bankje en zocht ze hem op, pakte ze hem vast door de stof van mijn pantalon heen en trok ze me min of meer af zonder hem bloot te leggen. De avond begon goed zo. Betekende dit al iets? De busjes rijden naar de rand van Den Haag en een terrein op. Lichten schijnen naar de hemel. Muziek is al te horen. En we zien andere gasten. Niet een paar, maar een paar honderd… Zo’n feestje ging het worden. We keken al snel onze ogen uit en Elise liet me ook op tijd los zodat ik niet met een stijve zou uitstappen. Hila zat voor ons in het busje en wist dus al meer. Ze wees naar een donker gebouw aan de overkant. Dat was de sportschool waar Mussa zijn faam haalde. Op datzelfde terrein stond een soort evenementencomplex, en dat was in zijn geheel afgehuurd door Mussa, of door de mensen achter Mussa, liet Hila ook al doorschemeren. Het leek alsof zij Mussa beter kende dan de rest. Dat ook zij Mussa had zitten pijpen, bleef toch een beetje gek en zou je makkelijk vergeten. Maar ik niet. Hoe zij over Mussa praatte, gaf mij dan weet het idee dat zij iets van gevoelens voor hem had. In ieder geval bewondering. Zo visten er al twee in de verkeerde vijver. We stapten uit en voelden ons klein. Niemand had het zo groot verwacht. Ik merkte aan iedereen dat dit niet was wat ze van Mussa hadden verwacht. Voor de vriendengroep was hij gewoon die stille, maar sportieve jongen die het toevallig ver geschopt had. Hier leek een superster een feestje te geven. Misschien niet de superster die wij zouden herkennen. Het was ander volk. Nu was deze vriendengroep nog redelijk multi-culti, maar de mensen om ons heen waren toch vooral niet Nederlands. Dan wel weer van alles wat, maar ik zag maar weinig Nederlanders. Wel wat Nederlandse meisjes vooral. Voor de rest een hoop Turken, Antilianen, Marokkanen en Afrikanen van onder de Sahara. Een beetje wat je zou kunnen verwachten als je naar het publiek kijkt bij de kickbokswedstrijden. Ik was er zelf niet van onder de indruk. Joey ook totaal niet. Maar je zag de meisjes toch wel een beetje vreemd kijken. Ik denk dat ze allemaal wel zoiets hadden hier toch te goed voor te zijn. Niet de feestjes en het publiek waar ze zich normaal zouden melden…

Binnen wordt het er ook niet echt beter op. Ik zie veelal verslagen gezichten. Iedereen zag er mooi uit, maar we vielen flink uit de toon. De meiden trokken wel flink veel aandacht, en werden ook gewoon nagefloten. Daar moesten ze dan niks van hebben. Ik moest er wel om lachen. Elise had mijn hand nog vast, en die hield ik wel iets steviger vast. We zoeken naar een bar. Maar er zijn echt honderden mensen. Het lijkt wel een festival. Er zijn ook meerdere zalen en dj’s draaien livemuziek. Veelal opzwepende muziek, veelal hiphop. Op een gegeven moment zien we Mussa. Die ging speechen. Als een gangster stond hij op een podium met een grote zonnebril op en een fles Remy Martin in z’n hand. Wie was deze gast? Was hij zo veranderd in die tussentijd? Niemand leek hun vriend te herkennen en er gingen al stemmen op maar weer terug te gaan. Mij leek dat ondertussen ook wel een goed idee. We hadden hier niks te zoeken… Toch loopt hij even later door de zaal, en min of meer bij toeval, stuit hij op de groep. Meteen zie je z’n houding veranderen. Mij en Elise kijkt hij niet aan. Hij spreekt rustiger, geeft die fles ook zomaar weg alsof hij zich ervoor schaamt, en verteld ons al snel ons te melden op de tweede verdieping. Het slaat allemaal nergens op. Hij wist niet hoe snel hij z’n zonnebril moest afdoen en bood nog net niet z’n excuses aan voor alles wat hij had laten organiseren. Het contrast kon niet groter zijn. Dat ik hem kneus vond, bedoelde ik niet eens verkeerd. Kneuzen zijn vaak juist chille personen. Maar daar stond hij net op het podium alsof hij Fifty-Cent was, en even later staat hij bijna te stotteren bij het zien van de mensen die hem al zo lang kennen, en dus ook de echte Mussa, zullen we maar zeggen.

Gelukkig redt hij ons ook een beetje. Ons allemaal. Boven was een vipruimte. Alleen voor z'n beste vrienden en familie. Een smal trappetje op waar ook wat mensen stonden die het feestgedruis wilden ontwijken. Ook wat jeugd wat hier staat te bekken, waar wij vlak langs moeten lopen. Het gaat er al best heftig aan toe. Heftiger dan in ieder geval ik gewend was. Maar ik zie de meeste van de groep onwennig kijken. Boven was het iets rustiger. Daar was een eigen bar, maar ook zeker een mannetje of 60. Je kon zien wie z'n familie was. Van alle leeftijden waren er. Z'n ouders, begreep ik al snel. Die kwamen op ons af omdat ze zijn vrienden herkenden. Er waren ook ooms en tantes, neven en nichtjes. Daarnaast wat lui die hij van de sportschool kende of misschien van uit de buurt. Ook z'n zaakwaarnemer was hier, die het samen met z'n vader allemaal voor hem regelde. Ik ontdekte al snel meer over hem op deze manier. Het is een soort skybox die over de grootste zaal kijkt waar iedereen nog flink losgaat. Hierboven wordt ook wel gedanst, maar een stuk rustiger. Een stuk relaxter. We konden hier ook een eigen tafeltje bemachtigen en zitten, wat we allemaal nog braaf deden, onder de indruk van alles wat we zagen. Ook hier vielen we nog flink uit de toon. De muziek is ook hier vrij hard. Met name veel bas. Die dreunt aardig door. Best opzwepend, vind ook ik. Al is dat zeker niet mijn muziek. Er zijn hier niet heel veel meiden verder, maar de meesten hebben al wel een arm om zich heen of staan te dansen, dicht op de ander op deze muziek. In de hoek staat een stelletje ook te bekken, lichtelijk ongegeneerd. De iets oudere onder ons, lijken zich ook niet helemaal op hun gemak te voelen. Iedereen heeft ook een drankje in zijn of haar hand. Ook wij zitten al snel aan de drank. Er is van alles. Hier lukt het mij weer even interessant te doen en samen met Joey ga ik aan de sterke drank. De rest houdt het bij wijn of cocktails. De rest raakt dan ook sneller onder invloed. Spanningen ebben wat weg. Er wordt meer gepraat en gelachen. En her en der wordt ook contact buiten de groep gemaakt. Drank maakt alles makkelijker. Alles...

Dan komt Mussa weer in beeld. Nu zien we hem goed. Nog beter dan toen hij op het podium stond. Hij draagt een mooi maatpak met zijn blazer open. Een strak rood shirt laat de contouren van zijn spieren zien op zijn buik en borst. Echt een beer van een vent. Dit brengt wel wat spanning terug, maar enkel bij mij en Elise. Dit ontgaat de rest nog. We hadden ons cadeautje nog niet gegeven. Dat kon hier en nu. Anderen gingen ons nog wel voor. Mijn hart begint te bonken met dat het moment dichterbij komt. Wat deden we hier? Wat had ik voorgesteld, en daardoor misschien wel geplant in het mooie koppie van mijn veel te mooie en ontzettend geile vriendin? Toch hadden we een fles drank als cadeau, en had ik geen lintje om Elise gedaan. Het had niet veel gescheeld. Ze kijkt me aan en ze knikt. We hoeven nagenoeg niks te zeggen om door te hebben dat we allebei tegen het moment aankijken, maar ook hier met spanning zitten die ons iets anders verteld. We worden als het ware tot hem aangetrokken. Ze heeft m'n hand nog vast totdat we voor hem staan. Er was een rijtje. Hij had ons al gezien, maar deed alsof dat niet zo was. En toen stonden we opeens voor hem. Ik was niet klein, maar vergelijken met mij was hij al een kop groter. En Elise paste er qua breedte zeker twee keer in. Even valt het stil. Echt helemaal. De spanning verdoofde zelfs de muziek die te hard stond. Alle drie zeiden we niks, en keken we alleen even naar elkaar. Ik ook naar Elise, maar Elise alleen naar Mussa. Ze hadden elkaar niet meer gezien sinds... En verder ook geen contact gehad naast dat appje, wat ik wist. En nu zagen ze elkaar weer. De laatste keer dat Mussa haar zag, had hij net z'n lul uit haar krappe poesje gehaald en dat zelfde poesje helemaal volgespoten... Dat was de laatste keer... En nu stond ze weer voor hem. In zijn pantalon viel me al een bobbel op. Iemand zoals hij zal hem altijd zichtbaar bij hem dragen, stelde ik me voor. Maar in het gedimde licht van de skybox viel me ook wat beweging op. Zij zag het niet. Ze keek naar hem. Ze lachte naar hem. En haar ogen leken zelfs even te stralen. Niets van dit beangstigde me op dit moment, gek genoeg.

'Gefeliciteerd.' is dan wat ze zegt. En meer niet. Hij bedankt haar en ze knuffelen even innig waarbij ze beiden naar voren leunen en er geen contact is los van hun schouders en armen. Ook krijgt hij drie kussen op z'n wang. En zij dus ook van hem. Hierbij kijkt hij me aan als hij haar linkerwang twee keer kust. Geen gemene blik. Ik voel nog steeds geen angst. Waar zou ik bang voor moeten zijn na alles wat we sindsdien meegemaakt hebben? Ik en Elise waren sterker dan ooit. Toch? Ja, dat waren we. Dat wist ik zeker. Ik was niet bang, maar wel gespannen. Een positief gespannen gevoel heerste er in mij, omdat mij langzaam de signalen begonnen op te vallen dat wat ik wilde, misschien wel kon. Ja, wat ik wilde dat ging gebeuren... Toch is de situatie nu wat onwennig. Iedereen doet alsof z'n neus bloed. Misschien denkt hij wel dat ik het niet weet. We waren die ochtend natuurlijk wel hals over kop vertrokken. Dus hij zou wat kunnen vermoeden. Maar na Elise keert hij zich tot mij en ik steek m'n hand uit, die hij gretig pakt.

'Gefeliciteerd man.' zeg ik dan ook, verbazingwekkend koel.

'Bedankt.' zei hij, alsof er ook echt niks aan de hand was. 'Fijn dat jullie er zijn.' vond hij zelfs. We kijken elkaar aan. Geen van ons kijkt weg. Het lijkt zelfs vriendelijk. Het is okay. En dat was het ook echt. Ik merkte wel dat hij minder op de hoogte was. Ik geloofde zelfs dat hij dacht dat ik het niet wist. Anders was ik toch niet gekomen? Dus wist hij ook niet hoe ik erover dacht ondertussen, en dat ik en Elise het er ook uitgebreid over gehad hadden en zelfs blij zijn dat het gebeurd was... Dat hoefde hij ook niet te weten. Dit was leuker. Dit was spannender. Het is vreemd en fijn om voor hem te staan met Elise. Al blijft de spanning even hoog als we weer afstand nemen van de donkere kolos.

Er verstrijkt al snel een uur of twee op de klok. Zijn ouders en de meeste van zijn familie zijn al naar huis. Er komt meer ruimte. Iedereen is ondertussen ook wel aardig losgeraakt. Drank of geen drank. Het wendt. De muziek klonk steeds beter en steeds opzwepender. Met name door de drank. De groep clustert ook al snel niet meer samen en her en der wordt er meer gemengd en wordt het ook gezelliger. Sommige gasten zagen er wel fout uit, maar dat viel vast mee. Toch kon ik me voorstellen dat op zo'n feestje als dit her en der wat gedeald werd. Ik geloofde niet dat Mussa daar dan ook iets mee te maken had, maar zeker weten deed ik het nooit. Ook hier in vipruimte werd gedeald. Steeds opzichtiger naarmate de tijd verstreek. Gelukkig deed niemand van ons daaraan mee. Drugs hadden mij nooit getrokken, en gelukkig Elise ook niet. Wij hadden iets anders gevonden wat als een drug werkte; iets geestverruimends. Wat mij natuurlijk opvalt, en mij ook totaal niet verbaast, is dat de andere dames goed in de smaak vallen bij zo'n beetje iedereen. Ik overdrijf echt niet als ik elk meisje uit deze vriendengroep iets bijzonder knaps vind hebben. Elise blijft aan mijn zijde, en ook Joey laat Alisha niet los, die dat ook niet zou willen, maar met name Hila en Sophia laten maar al te graag met zich flirten en braken ook als eerste los. Kamila krijgt ook de nodige aandacht, maar die houdt de boot meer af. Ik zie haar soms naar mij kijken. Zij was niet op zoek. Hyun was er wel, maar vraag niet hoe. Soms vergaten we haar gewoon, zo stil en weggedoken bleef ze al die tijd in het hoekje zitten. Ook zij had zich van tevoren kunnen afvragen waarom ze zou komen. Dan niet door Mussa, maar met betrekking op ons. Daar ging duidelijk nog iets mis, wat erg jammer was. Ik zou er niet voor kiezen een weekend in te gaan met tegenzin. Althans, niet als die tegenzin zo groot was. Hila had het wel naar haar zin. Die voelde zich als Marokkaanse misschien ook wel meer thuis. Her en der zag ik haar flirten met jongens en kreeg ze drankjes en werden er dingen in haar oor gefluisterd. Jongens van allerlei nationaliteiten en zelfs een oom van Mussa had het op haar gemunt, waar ze zeker geen nee tegen leek te zeggen. Niet dat ze met een jongen of man wegliep. Maar ik stelde het me wel voor. Het was een zeer aantrekkelijke meid. Ik had gezien hoe ze een zwarte lul gedeeld had met Elise, die ze misschien wel liever voor zich zelf had gehad. Het zette alles in perspectief wat betreft wat gebeurd was. Het was nou eenmaal zo. Het was gebeurd. En iedereen ging weer verder.

Toch bespeur ik wel meer hitsigheid naarmate het ook laat wordt. Het is al zaterdag, zal ik maar zeggen. Ik en Elise zijn al die tijd onafscheidelijk, kijken vooral naar mensen en wat ze doen. Er zijn wel meer mooie meisjes. Gek genoeg zijn de meeste blank. En de meeste jongens hebben een kleurtje. Zeker hier in de vipruimte. Hij heeft ook veel neven. Er wordt veel gedanst en steeds intiemer. Er wordt her en der gezoend en we zien meisjes die zich door twee jongens of meer laten schuren. Mij wind dit op. Ik zou Elise dat ook wel willen zien doen. Maar ik stel het niet voor. Dat zou gek zijn. Wel heb ik door dat ze wil dansen. Dus dansen wij maar. Joey en Elisha deden dit al zo nu en dan, en zoenden ook uitgebreid op de dansvloer. Kamila komt op een gegeven moment bij ons staan en danst mee. We raken elkaar aan. Alle drie. Elise danst met haar billen tegen m'n kruis en voelt m'n stijve. Dit fluistert ze ook in Kamila's oor die haar ogen op stof van mijn pantalon laat vallen. Ze bijten allebei op hun lip. Wordt het dan zo'n avond? Ook goed. Echter blijft Hyun zo achter. En als ze wordt benaderd door een drietal jongens, besluit Kamila haar maar te redden en bij haar te blijven. Ergens in een hoekje zie ik Hila wel zoenen met wat volgens mij een neef van Mussa is. En ze gaat er helemaal voor. Die andere blondine staat aan de bar en heeft een hand op haar kont liggen. Sophia is ook aardig losgekomen, flamboyant als ze al was en natuurlijk gek op aandacht. Er worden drankjes aan haar gegeven en ze bedankt om de beurt een vijftal jongens door met ze te zoenen. Dit was geen grap. Ik en Elise keken hier toch met enige verbazing naar. Dat ging wel erg makkelijk, te bedenken dat alles aan de bar gratis was. Sohia dus ook... Zo waren wij zeker niet de enigen die het feestje iets anders beleefden dan misschien normaal was. Goed, er was flink wat gedronken, maar dan nog. Men kon zich niet meer gedragen. En dat vond ik eerlijk gezegd wel interessant. Mijn fantasie wordt ook wilder. Elise kan dit voelen met dat ze haar hand op m'n kruis houdt terwijl ze dicht tegen me aan danst. Ze masseert m'n pik gewoon door de dunne stof heen. Ook zij is opgewonden. Ook door wat ze ziet. Ik zie Hila daar in het hoekje al naar de grond gaan en die jongen waar ze mee zoent haar mond geven. Ze doet het niet. Maar ik ziet het zo voor me. Ik zou het graag willen zien. En Sophia was natuurlijk ook een heerlijk wijf. Zou ze die vijf jongens niet stiekem verder willen laten gaan? Een ordinaire gangbang speelde zich al in m'n hoofd af... Dat terwijl ik die twee meiden amper kende, en er wel vanuit kon gaan dat ze zoiets nooit zouden doen. Zij niet...

Ook Elise wordt echter steeds hitsiger. Ze hijgt in m'n oor met dat ze een arm om me heen slaat, en haar hand pakt steeds fanatieker m'n lul vast. De muziek, de entourage, de voorgeschiedenis, mijn idee en het idee dat het mogelijk was, leken haar allemaal op te winden, en uitte ze op deze manier. Ik hield zo nu en dan wel oogcontact met Kamila. Ik had haar er graag bijgehad, en ze leek ook wel te zien dat Elise zich langzaam aan het verliezen was. Maar niemand zag dat ook ik me in het moment aan het verliezen was.