De jagers waren bij elkaar gekomen. Twintig mannen en vrouwen. Ook een deel van mijn kinderen, waaronder Lindsey en Nick, zouden meegaan. “Is twintig niet een beetje veel voor vijf melkmeisjes?” vroeg ik. Normaal hadden we er twee per meegenomen sapiens, en dan nog twee of drie reserve. “We nemen ook nog wat troeteldiertjes mee” grinnikte Nick.

Allemaal hadden ze hun camouflagekleding mee. Naakt door de stad lopen, zoals wij in het dorp deden, zou opvallen. Iedereen had kleding mee waarmee je niet zou opvallen in de stad. Iets waar ze allemaal een hekel aan hadden. Ze zouden zich dan ook pas aan de rand van de stad aankleden.

Daar woonde een stel dat voor ons in de stad spioneerde. Twee mensen van ons ras. Alleen daarom konden we ze volledig vertrouwen. Ze zouden de verplichte identiteitskaarten voor onze jagers regelen zodat ze zich als sapiens voor konden doen. Daarnaast hadden ze al wat voorwerk gedaan door te kijken waar de verschillende melkmeisjes zich ophielden.

De groep was bij het stel aangekomen en waren al geïnformeerd waar ze konden toehappen. Sterker nog, ze hadden al de hotelgegevens van de personen die in aanmerking kwamen. Allemaal voldeden ze aan de specificaties die aan hen waren doorgegeven. Er was er zelfs al één drachtig. Die zou al heel snel de nodige melk kunnen gaan leveren.

Toch besloot de groep eerst een dag de stad te verkennen. De meeste jagers kende de stad al maar er waren er ook bij die voor de eerste keer op jacht gingen. Het was goed dat die de wereld van de sapiens ook eens te zien kregen.

Maar eerst werd er overnacht. Veel geslapen werd er niet. Wel veel geneukt en uiteindelijk had iedere lul wel in ieder kutje gezeten. Ook het stel dat ze onderdak had gegeven, had flink meegedaan.

De volgende dag liep de groep eerst alle hotels af en bekeken ze hun prooien. De bewaking mocht dan weliswaar opgeschroefd zijn, de beveiliging stelde toch nog weinig voor. Slechts enkele keren werd om hun identiteitskaart gevraagd. Geen enkele ambtenaar had echter door dat deze vervalst waren.

In groepen van vier gingen ze hun prooien observeren. Het Oost-Aziatische meisje kwam uit Singapore. Volgens de spionnen was ze negentien jaar. Ze was met een man onderweg, waarschijnlijk haar vriend of man. Ze had een los jurkje aan en liet haar voorgevel goed uitkomen. Twee flinke uiers waar heel wat melk in kon. Verder een strak lijf. Ze was duidelijk geschikt en we zouden lang plezier van haar melk hebben.

De witte Amerikaanse vrouw was zeventien jaar. Bijna achttien. Blonde haren, lange benen. Haar buik stak vooruit. Ze was drachtig en we zouden de melkproductie al op gang kunnen brengen. Ze liep met een oudere man, waarschijnlijk haar pa. Haar uiers waren meer dan fors. Ook zij werd goedgekeurd.

Volgens de papieren was de Perzische 21 jaar. Ze liep met een andere vrouw rond die iets jonger was. Ook de Perzische voldeed aan de specificaties. “Kunnen we de andere niet ook meenemen?” vroeg een jager. Ze lijkt me een leuk huisdiertje. We zouden de spion vragen naar de identiteit van de jongere vrouw.

De Zuid-Amerikaanse was alleen. Ze was ook wat ouder. Tegen de maximale leeftijdsgrens. Haar tieten waren echter ook bovenmenselijk. Duidelijk de grootste van alle meiden die we tot op heden had gezien. Ze was niet erg slank maar dat was geen specificatie voor een melkmeisje. Dat waren meer specificaties voor een huisdier.

De Russische was de jongste van allemaal. Ze was zestien en met haar ouders in de stad. We hadden aan de spion gevraagd of ze echt zestien was en die beloofde dat met zijn hand op zijn hart. Hij wist ook dat het een absolute no-go was om jonger mee te nemen. Ondanks dat ze een shirt aanhad, konden we wel zien dat ze al stevige uiers had. Niet groot genoeg maar acceptabel voor haar leeftijd. Ze zouden ze nog verder groeien.

Tijdens onze terugtocht naar het huis van de spion zagen we nog een leuke jongen van een jaar of twintig. Ook van hem zouden we extra gegevens opvragen bij de spion.

Na het eten kwam de spion terug. Het Perzische meisje was er met haar zusje van zeventien. “Ze voldoet niet om een melkmeisje te worden” zei hij. Maar we wilde haar toch meenemen als een nieuw huisdier. De jongen bleek negentien en was alleen onderweg. Hij kwam uit Italië.

Toen de avond viel werden de groepen weer verdeeld. Er gingen vier groepen van twee personen naar de Oost-Aziatische, de Amerikaanse, de Zuid-Amerikaanse en de Italiaan. Voor de Russische en de Perzische gingen groepen van vier personen. Bij de Perzische moesten per slot van rekening twee meiden meegenomen worden en bij de Russische moesten de ouders uitgeschakeld worden. De rest was stand-by voor het geval er extra capaciteit nodig was.

Om drie uur in de nacht was het zover. De kamers werden binnengedrongen. Allemaal tegelijkertijd. Alle sapiens in de kamers werden verdoofd. De achterblijvers werden vastgebonden en de prooien werden over de schouder gegooid en via vooraf geplande vluchtroutes afgevoerd.

De hele operatie had nog geen half uur geduurd. Iedereen kwam met hun prooi naar het verzamelpunt. Daar stond de spion al te wachten met een klein busje. Eén goed uur later werden ze aan de rand van het oerwoud afgezet.

De zeven prooien werden uitgekleed. De kleding werd bewaard zodat deze bij een volgende jacht gebruikt konden worden. Vervolgens werden de prooien aan bamboestokken gebonden. Hun enkels en polsen zaten aan de stokken vast. Daarna werd iedere stok door twee jagers opgetild en hingen de prooien eronder.

Tijdens de tocht werd één na de andere prooi wakker. Het verdovingsmiddel was uitgewerkt. Natuurlijk kwamen er opmerkingen van de prooien maar na een uur waren ze allemaal stil. Ze begrepen dat ze niet in een positie waren om eisen te stellen.

Na een wandeling van uren werden de prooien neergelegd. Tijd voor een pauze. Ze kregen allemaal wat te drinken onder de voorwaarde dat ze stil bleven. Natuurlijk werden ze niet losgemaakt, de tocht zou zo weer verder gevoerd worden.

De aandacht van de jagers ging uit naar de tieten. De Oost-Aziatische werd flink in haar tieten geknepen. “Echt mooie” zei een jager. Ook bij de Zuid-Amerikaanse en de Perzische, die melkmeisje zou worden, werden de tieten goed betast. Allemaal uiers waar straks veel melk uit kon komen.

Bij de Amerikaanse, die al langere tijd drachtig was, werd even gemolken. Er kwam al enigszins melk uit. “Die kan straks meteen ingezet worden” zei een jager. Vervolgens was de Russische van zestien aan de beurt. “Die moeten nog wat groeien maar dat zal zeker wel gebeuren” riep iemand.

En toen begon het feest. Nick, die bij de Russische was, ging achter haar liggen. Heel even speelde hij nog met haar uiers en stak toen zijn lul tussen haar benen. Ze schrok. “Ik ben nog maagd” schreeuwde ze. “Nu niet meer” zei Nick en schoof zijn lul in haar kut. “Doe je voorzichtig met haar” zei Lindsey, “ik wil dat ze straks ons kind gaat voeden." Terwijl Nick haar door bleef neuken zei hij dat hij snel zou zijn. Nog geen vijf minuten later stroomde zijn sperma in de gleuf van het nieuwe melkmeisje.

De andere jagers namen de andere vrouwen. Gezien het bloed dat uit de Zuid-Amerikaanse kwam, was de Russische niet de enige maagd. Twee vrouwelijke jagers namen de Italiaanse man. Hij wist werkelijk niet of hij dit nu fijn moest vinden of juist niet. Zijn pik wist het wel, die stond omhoog.

Alleen het Perzische meisje van zeventien werd niet geneukt. Ze zou een troeteldiertje worden en die wilde we niet zwanger hebben. De toekomstige melkmeisjes, zouden bij thuiskomst ook meteen geïnsemineerd worden, dat hadden we nu wat naar voren gehaald. Niettemin kreeg het Perzische huisdiertje wel de aandacht en kon ze drie keer sperma wegslikken.

“Ik ben niet aan de pil” klaagde het Oost-Aziatische meisje, “dadelijk maak je me nog zwanger." We hadden geen idee wat het betekende dat ze niet aan de pil was. Maar dat ze drachtig kon worden was ons bekend. En dat was toch ook de bedoeling. “Trek hem eruit voor je klaarkomt” smeekte ze bijna. Daar dacht de jager anders over en spoot twee flinke ladingen in haar doos. Iets later was de volgende jager bezig om nog een lading erin te pompen.

De pauze had een uur geduurd. Alle melkmeisjes hadden van drie jagers sperma binnen gekregen. Natuurlijk waren de mannen niet vergeten om hun vrouwelijke jagers ook te verwennen. En zo stonden we na de pauze weer op, pakte de bamboe balken op en droegen de zeven prooien verder.

Bij de volgende pauze klaagden onze prooien nog wat, maar bij de derde pauze wisten ze al wat ging gebeuren en konden we uitgebreid genieten van ze. De tocht zou twee dagen duren en zo waren we acht pauzes verder toen we in het dorp aankwamen.