Het is namiddag en ik ontmoet een nieuw kandidaat koppel in mijn bureau: Stefanie (Stefi) en Nicky. Ze dragen beide dezelfde zwarte blinkende kokerjurk met blote schouders die zo al veel lichaamsvormen aangeven. Een lesbisch koppel zo vol levenslust. Warme vrouwen. Blozende wangen. Vrolijk en goedlachs. Expressief. Ik vertel terug all de regels van het huis en hoe het er aan toegaat. Nu kan ik ten minste al vanuit echte ervaring spreken. Ze willen graag al eens binnenkijken maar ik sta dat niet toe. Privacy primeert. Ze dromen er van samen zwanger te worden. En vertellen honderduit over sex, zwangerschap, kinderen, opvoeding, ... few, ik krijg er hoofdpijn van van al dat geratel.

Het is een beetje een dilemma voor mij. Elk kind, vind ik, heeft recht op een vader en een moeder. Maar ja de biologische vader zal sowieso niet aanwezig zijn, dus misschien moet ik hen een kans geven zit ik zo te denken.

Plots springen ze recht en beginnen me beide te knuffelen en te zoenen. Please Please Please Beau. Neem ons erbij.

OK OK OK dames lach ik. Al goed, jullie komen er in.

Ze kirren van geluk, maken sprongetjes en knuffelen elkaar innig. Ik geniet ervan dat ik mensen terug hoop kan geven en gelukkig maken.

Ik vermoed dat mijn kop vol lippenstift staat.

Dat zal dan een MFF trio-tje worden zeker? Reken maar Beau. We neuken je plat en zuigen de laatste zaadcel uit je ballen jongen. Grrrrrrrrr

Ik zet ze glimlachend bij op de lijst rekening houdend met hun ovulatiedatum.

Okay meiden. Ik heb jullie nummers. Ik bel je op enkele dagen vooraleer jullie erbij kunnen.

Later die dag, na de avondmaaltijd zitten we met z'n allen nog wat na te keuvelen tot Elise plots het woord vraagt

Duidelijk zenuwachtig en wat ongemakkelijk zegt ze dat ze even een wat moeilijk verhaal wil vertellen.

Het gaat eigenlijk over de volgende keer dat we intercourse hebben Beau.

Okay Elise we luisteren. What's on your mind?

Ze slikt even en steekt van wal.

Wel toen mijn man en ik ongeveer een jaar geleden hopeloos probeerden een kind te verwekken voor, tijdens en na Covid28 waren wij zoals misschien wel meer vrouwen hier erg diep teleurgesteld en bedroefd.

Het is alsof de natuur die vervuilende mensen beu is en gewoon ons niet langer het recht wil geven ons voort te planten.

Ik was zo erg boos over dat onrechtvaardige gevoel dat kinderen krijgen niet meer kon.

Als stomme compensatie had ik toen het idee onze hond, een labrador teefje genaamd Alice, te laten dekken zodat we ten minste kleine puppietjes zouden hebben. Geen babytje maar dan misschien toch een puppietje.

Een beetje zoals Max hier. Max. Max. Kom hier Max. Kom hier.

Ze pakt max op de schoot en aait hem zachtjes. Haar ogen worden een beetje nat. Ze is zeer emotioneel.

Toen maakte ik een afspraak bij de kennel waar we ooit Alice hadden gehaald en ging erheen. Een norse stevige ietwat vieze man met een dikke buik in een wit marcelleke ontving me en we deden de administratie en betaling.

Daarna gingen we beide naar een soort kooi van 3 op 3 meter waarin Alice opgesloten werd. Alice bekeek me met grote ogen want ze begreep niet wat er gebeurde. Ik troostte haar door de tralies heen. De fokker ging zijn dekhond halen. Ik zie hem nog aan komen wandelen met een reu die al stevig kwijlend aan het hijgen was. Ik rook die reu ook sterk. De hond wist perfect wat leuks er aan zat te komen. Hij snokte aan de leiband om voort te komen.

Ik keek naar Alice, die bevreesd terugkeek, en begon zenuwachtig rondjes in de kooi te lopen. Die vent deed de kooi open en liet die reu binnen.

Wat er toen gebeurde was zo intens voor me dat ik een rauwe steek voelde in mijn onderbuik. Ik blijf het in gedachten steeds maar opnieuw meemaken.

Met die man dichtbij rechts van me kon ik mijn ogen niet van Alice houden. Meer nog ik voelde gewoon wat Alice voelde.

Alice liep onrustige rondjes in de kooi en de reu liep haar rustig achterna. Tussen zijn achterpoten zwiepte zijn hondelul. Het kwijl liep uit zijn muil.

Alice keek angstig rond en zocht snel een uitgang. Maar gaandeweg besefte ze dat ze geen kant op kon. En dus draaide ze zich om en gromde vervaarlijk naar de reu.

De reu was echter geenszins onder de indruk. Hij ging haar straal voorbij en likte haar tussen haar achterpoten. Alice sprong helemaal op en begon opnieuw rondjes te lopen. Ze gaf nog een flauw grommetje maar dat maakte niks indruk op de dekhond.

En ik, ik werd kletsnat tussen mijn benen. Het schouwspel duurde meerdere minuten. Een soort sexvibe vulde de ruimte tussen de 2 honden en de 2 mensen. Totdat Alice door haar poten ging. De reu kwam rustig aanwandelen, snuffelde en likte tussen haar achterpoten, stapje over haar heen, mikte en zat meteen wild in haar te stoten.

Ik boog bijna dubbel en ademde snel. Ik voelde gelijk ook die genadeloze bewegingen. Alice liet het rustig gebeuren en hijgde ook haar tong uit net als de reu.

Ik kreeg het ondraaglijk warm. Het flitste door mijn hoofd mijn voorover te buigen en die kooitralies vast te nemen om mij aan te bieden aan die vieze kerel. Zo hard wou ik ook gedekt worden. Gedachten op nul en meedoen.

Zo intens. Zo intens. Zo ontzettend intens.

Intussen werd Alice stevig gedekt en stond ik hulpeloos smachtend toe te kijken. Het feit dat het zomers warm was daar in de zon hielp ook niet echt.

De hondelul met spermaresten gleed uit Alice en de reu draaide zich al om naar het deurtje. De man deed hem de leiband aan en wandelde weg.

En ik dus ook met Alice. Op de parking in mijn wagen kon ik het niet meer houden. Ik vingerde me erg hard klaar. Net voor ik kwam keek ik naar buiten en zag die man door het raam naar me kijken en grijnzen.

Aan de bewegingen van zijn bovenarm te zien was hij zich stevig aan het aftrekken.

Ik was zo dicht bij mijn hoogtepunt dat ik gewoon niet meer kon stoppen. Met een rode kop duwde ik me over het randje en kwam geweldig gillend hijgend klaar met mijn voorhoofd op het stuur. Een heerlijk heftig bevrijdend orgasme dat ik in tijden niet meer had gehad.

Half bekomen en zonder nog zelfs maar te durven kijken naar dat raam ben ik snel naar huis gereden. Ik had 100 ongelukken kunnen hebben op die weg terug. Zo ver was ik weg in mijn gedachten. Alleen de koele wind uit het open raam hield me op de weg.

In stilte staart ze nu uit het raam.

Maar goed dat was dus dag op dag 3 maand geleden. Intussen we hebben 8 puppietjes in huis en ik mis ze eigenlijk ontzettend.

Ze kijkt Max teder aan en geeft hem een knuffel.

Sinds die dag Beau zou ik er alles voor over hebben om mij eens als Alice te voelen.

Ze kijkt me strak in de ogen.

Beau ik wil dat jij me pakt als een hond. Ik wil dat je alle keurige gedachten, opvoeding of maatschappelijke regeltjes opzij zet en me neemt als een hond. Je moet in je hele lijf alleen animale basale gevoelens toelaten.

Pure masculiene dominante voortplanting. Je bent het mannetje dat zijn zinnen heeft op een vrouwtje. Niks kan je nog daarvan afbrengen.

Zoals je tegen Alona zei gisteren. Er leeft een 2e woeste man in elke man. Die man wil ik ontmoeten. Laat die woeste man in je ongeremd los.

Ik zag hier in je huis in de kelder een berghok dat redelijk leeg is. Je zal me daar morgenvroeg naakt aantreffen. Ik wil dat je binnenkomt. Geen woord zegt. En al helemaal niet "Gaat het Elise" zoals eergisteren.

Het maakt voor je niet uit wat dat lijf rond die kut wil, spreekt, schreeuwt of kronkelt. Het is niet langer mijn kut. Het is jouw kut geworden. Niks zal je tegenhouden die binnen te dringen en er je zaad diep in achter te laten.

Na de daad verlaat je gewoon het berghok.

En toen bleef ze me in de ogen kijken terwijl ik helemaal van mijn theewater was.

Ik wist seconden lang echt niet wat te zeggen. Weg fijne vakantiesfeer. De andere vrouwen kijken onrustig met grote vragende ogen naar iedereen.

Komaan zeg Elise dit is echt niet normaal. Nee sorry dat kan ik niet. Ik euh ik few euh ik sta er diametraal anders in. Ik wil een liefdevolle verbinding opbouwen en jij wil een dierlijke fuck. Wij zijn mensen en geen beesten komaan. Nee sorry dit kan ik niet. En meer nog. Dit is verkrachting roep ik uit.

Pijnlijke stilte. Elise kijkt beschaamd naar beneden.

Het is inderdaad kracht Beau, fluistert ze zacht. Mannelijke pure kracht die ik wil ervaren. Maar verkrachting is het niet. Want ik wil het. Je hebt 200% mijn toestemming en al die vrouwen hier aan tafel zijn getuige.

En ik ken het stopwoord, Roze. Maak je geen zorgen Beau ik zal het wel gebruiken indien nodig.

Elise. Ik denk dat ik het stopwoord meer dan jij nodig heb. Ik zeg het hier al. Roze!

Euh nee sorry. Ik moet hier even van bekomen. Ik ga luchtje scheppen.

Ze slaat nu angstig haar ogen neer.

Ik ga op het terras staan en blaas héél diep uit.

Die Elise. Zeg. Had ik die maar hier niet binnengehaald. Die heeft ze niet allemaal op een rij. Een hondefuck. Komaan.

Dit gaat nog verder dan die groupie meiden die voor mij hun benen spreiden in het begin van Covid28. Die wou ik niet hier in dit huis.

Weg vakantiesfeertje ook te horen aan de luide kakofonie aan stemmen uit de keuken. Oh Neeeee

Niet normaal die vrouw. Wat moet ik hier nu mee?

Even later kom Elise naar buiten en roept gebiedend achter haar: laat ons even alleen! Kom Beau we gaan even wandelen en ze neemt mijn bovenarm vast terwijl ze me ongeveer de achtertuin insleurt.

We lopen stil naast elkaar en proberen beide wat te kalmeren en onze gedachten te ordenen.

Heftig verzoek hé Beau. Ik snap het wel. Maar ik ben psychologe. Ik weet als geen ander dat veel van alles wat we doen als mens eigenlijk maar een dun cultureel laagje is boven ons dierlijk brein. Al wat je moet doen is alle remmingen loslaten en terugkeren in je reptielenbrein. Moeilijk maar geloof me het is zo ontzettend bevrijdend. En zo terugkerend naar onze pure biologische reden van bestaan. Het omvat zijn eigen schoonheid en puurheid. Voor mij de zin van het leven dat door Covid28 net wordt uitgeveegd. Het is onze primaire behoefte, voortplanting. Als mens verschillen we daarin niet van de dieren. Probeer het Beau. Alsjeblieft. Ik zal het ook maar 1 keer van je vragen.

Elise, klinkt leuk "keer terug naar je reptielenbrein". Heb je misschien ook een handleiding of zo? Want hoe wil je nu dat ik mijn gedachten en gevoelens stilzet? Ik kan toch moeilijk stoppen met te zijn wie ik ben.

Ze neemt mijn beide voorarmen vast en gebied me stilletjes te gaan zitten op een boomstronk. Sluit je ogen. Kalmeer. Ervaar je ademhaling en breng die rustig terug naar normaal. Neem je tijd. Adem in. Wacht een tel. Adem uit. Diep uitademen. Opnieuw zegt ze met zachte stem. Ze zoekt mijn hartslag in mijn pols en wacht geduldig.

Houd je ogen dicht Beau. Blijf op je ademhaling concentreren. Voel hoe je longen zich vullen en je borstkas uitzet. En Adem uit. Voel je lichaam. Verleg nu je concentratie van je ademhaling in je borst naar beneden doorheen je buik op je geslacht. Je ballen en je penis. Geef ze al je aandacht. Al de rest is irrelevant. Voel de volledige vorm. Hoe hij knelt in je broek. Maak heel je geslacht in je gedachten groter. Véél groter. Beeld jezelf in zonder kleren. Hij is wel een halve meter lang. Hoe dat gevaarte onderaan je buik vast hangt en doorweegt. Houd je ogen dicht maar kijk in je gedachten naar beneden en zie dat monster hangen en sloom bewegen. Kruip er in langs binnen. Er bestaat nu verder niks meer dan dit. Voel je het bloed stromen en je hart pompen door die opgezwollen aders? De rekkende huid die je steigerende pik omspant. Voel je die overvolle spermareservoirs. Die bonkende zaadfabriek. Je ballen zwaar hangend diep uit je veel te warme lijf in een afgespannen balzak. Dit is nu het centrum van je bestaan. Voel de kracht. De potentie. Voel zijn honger. Voel zijn ongeduld. De goesting. Voel de lust. De hunker van je eikel om tussen schaamlippen door te glijden. Te penetreren. Binnen te dringen. Kanaliseer de woede die je voelt naar je verhitte pik. Voel je het Beau? Voel je hoe het wil uitbreken? Het ruikt mijn kutvocht dichtbij. Het weet dat een vrouwelijke geslacht binnen handbereik is. Laat hem los. Daar heb je uw beest Beau. Jouw 2e ik. Met zijn eigen wil.

Open je ogen zegt ze van dichtbij terwijl ze mijn hoofd vastneemt en me met haar ogen doorboort.

Zal ik morgenvroeg jouw beest in de kelder ontmoeten Beau?