Peter ligt op zijn rug, met op zijn lichaam het zachte warme lichaam van Natasha. Hij ligt verbaasd en verward bij te komen van één van zijn beste vrijpartijen ever. Een liefdevol opgaan van twee mensen. Sex kon hij het niet noemen dat had hij meer dan eens gehad met zijn ex vrouw, tot aan het meest extreme toe. Dit was de liefde bedrijven en deed hem nog vaag terug denken aan Sabine, die zo onverwacht en hard de relatie had verbroken.

Nu strelen zijn handen over twee gespierde vrouwelijke benen, gehuld in nylons, het zachte gladde gevoel hiervan brengt hem altijd al in extase. Zijn hele leven, al vanaf zijn jeugd had hij een voorliefde gehad voor lingerie, wat al begonnen was tijdens het door kijken van een wehkamp gids. Nu ligt er op zijn lijf een verschrikkelijk aantrekkelijke kleine vrouw gehuld in deze heerlijke verpakking. Hij voelt het nylon. De satijnen gladheid van de nylon string onder zijn handen en de warme gladheid van haar BH op zijn borst en dat allemaal afgezet met het bobbelige kant. Ook haar zachte huid en de vormen van haar lichaam, haar smalle taille, haar brede heupen het is het ultieme 90 60 90 figuur uitgevoerd in de kleur van melkchocolade.

Verward omdat zij hem net haar liefde heeft verklaard, hem het spook van de opera.

Zachtjes fluisterend vraagt hij het haar “ waarom ik Natasha ? Jij kan zoveel beter krijgen, wat moet je nou met zo’n lelijke vent als ik. Ik kan je amper zien laat staan horen waarom, lieve dame waarom?”

Ik voel haar vingers nog over mijn schouder strelen en dan haar lichaam van het mijne glijden daarbij nog een nat spoor achterlatend.

En terwijl zij op haar zijde naast me ligt, haar hoofd op mijn schouder, en de geur van haar haren en een flauw parfum in mijn neus kruipt, voel ik haar vinger nu op mijn blote borst schrijven.

“ schoonheid zit niet van buiten die komt van binnen, en ik vind jou een mooi mens “

Het wordt afgesloten met een kusje op mijn borst net boven mijn tepel, waardoor er een rilling over mijn lijf gaat.

Dan gaat de vinger rustig door “ ik heb dit ook niet verwacht en niet zien aankomen, onze gesprekken hoe lang en moeilijk het soms is op deze manier, maakt dat ik me aangetrokken voel tot jou. “

“Hoe dan en hoelang dan? “ Vraag ík haar zachtjes. Waarop de vinger zachtjes schrijft en een hoofd zich opricht en naar mij kijkt.

“ Vanaf het allereerste begin voelde ik me aangetrokken tot je lichaam, ook vrouwen hebben dat “. Terwijl ze een groot smiley teken op mijn borst tekent. “ maar nadat we onze eerste gesprekken kregen over van alles en nog wat, werd dit alleen maar meer. De pijn die ik zag bij de brief was zo erg dat ik niet wist wat te doen. De zoen toen maakte zo veel bij mij los dat ik afstand van jou moest nemen, uit zelfbescherming bang om gekwetst te worden of om te kwetsen. Maar het telefoontje van vandaag was voldoende om mij te laten komen en jou te laten voelen hoe mooi je bent “

Peter streelt nu zachtjes de haren van het mooie maar nog steeds vage gezicht boven hem. Hij komt omhoog en zachtjes kussen ze elkaar en fluistert hij “ dankjewel lieve schat. Ik vind je eerlijk en ik moet zeggen dat ik heel lang een crush op je heb. Maar hier niet mee wist om te gaan, je was immers mijn verpleegkundige. Na die klote brief stortte mijn wereld in en toen die zoen maakte het allemaal nog moeilijker. “. Weer kussen we elkaar zachtjes en liefdevol en ík voel haar vingers over mijn linkerkant van mijn gezicht strelen.

“ Maar nu is alles duidelijker en weet ik wat jij voor me voelt Natasha, iets wat wederzijds is. Maar daarnaast wil ik niet te snel gaan, ik wil hoe moeilijk ook, wat afstand nemen en aan onze relatie bouwen. Ook wil ik je geen pijn doen en langzaam kijken hoe het loopt. Want ook al vind jij mij mooi, ik blijf een mismaakt monster. Wat ik ook eerst zelf zal moeten en kunnen accepteren. Daarnaast mijn zicht is wel stukken beter maar ik zie je nog steeds wazig. Ik kan dat zeker heel mooi gezicht van je nog steeds niet zien. Er zijn zo veel zaken die ik niet kan of nog niet kan dat ik jou niet wil binden. Begrijp je mij.”

Weer volgt er een zoen en kom je iets verder overeind en voel nú een warme druppel op mijn borst vallen. Dan schrijft de vinger “ stuur me nú niet weg, niet nu “

Ik voel en hoor haar woorden en pak dan met beide handen haar gezicht beet, ik droog met beide duimen haar tranen weg en fluister “ nee ik stuur je niet weg, en ga ook alsjeblieft niet bij mij weg. Maar laten we het samen stap voor stap gaan bekijken en proberen want ik wil jou maar ook mezelf niet kwetsen. Begrijp je me, een tweede gebroken hart overleef ik niet. Maar wil jouw er ook niet één bezorgen. Begrijp je mij een beetje en durf jij dat avontuur dan met mij aan te gaan?”

Dan trek ik zachtjes haar hoofd en mond naar me toe en geef haar een lange zachte tedere zoen op haar lippen. Haar handen die nu op mijn schouders rusten, knijpen en ík voel haar korte nagels in mijn vlees dringen. Dan lossen onze lippen en voel ik even later een vinger die heel bewust twee grote letters op mijn borst krast. JA.

Dan kruipt ze nog even tegen mij aan en streelt nog even over mijn lichaam.

Hoe lang we zo gelegen hebben durf ik niet te zeggen, maar op een bepaald moment zeg ik “. Ik denk nu echt dat we op moeten staan. Want ik heb geloof ík nogal wat schade aangericht “.

Waarop je langzaam overeind kom en ik je mooie lieve gezicht in een waas zie glimlachen. Dan glijdt zij het bed uit en zie ik haar rond het bed lopen. Een wazig beeld van een licht bruin lichaam met zwarte haren en witte strepen waar haar BH en broekje zich bevinden, gedragen door twee witte benen met licht blauwe voeten. Ik ben blij dat mijn zicht weer kleur herkent en zie even later een lichte blauwe jurk naast het bed omhoog komen. Ik weet het is een jeans doorknoop jurkje. Omdat ik de stof gevoeld heb, maar wat zou ik je zo graag echt gezien willen hebben.

Ik zie je naar de wasbak in de kamer lopen en bewegingen die ik niet kan onderscheiden, maar vermoed dat je jezelf opfrist. Ondertussen trek ik mijn broeken weer over mijn billen. Dan sta je weer aangekleed naast me en zie ik aan de bewegingen van je armen dat je je haren weer goed in een hoge paardenstaart trekt.

Dan buk je en je gooit iets donker blauws mijn kant op. Het is mijn T Shirt. Je pakt mijn rechterhand om me wat te zeggen. Maar laat die weer los als ze het verband ziet, dan mijn linker en is kort maar krachtig “ aankleden ik ga stoffer en blik halen “

En loopt de kamer uit.

Op de gang wordt Natasha opgewacht door drie nieuwsgierige collega’s, Sandra , Dora en Stefan. Sandra vraagt wat kribbig “ En is Rambo weer rustig ? En blijft hij nu normaal doen! “

Natasha kijkt haar aan en zegt heel rustig;

“ Hij heet Peter, en ja ik heb hem rustig gekregen en uit deze crisis situatie gehaald. En verwacht verder geen problemen meer, al zullen we nog wel wat professionele hulp moeten gaan inschakelen om de acceptatie te bespoedigen ”.

Sandra en Dora kijken haar wat warrig na terwijl ze doorloopt richting de kast waar de schoonmaaksters hun spullen hebben staan. Ze hoort Sandra zeggen “ sorry en ja. Ik ga dit gelijk aanvragen “. Stefan die opmerkt “ Bedankt en goed opgelost Natasha, ben blij dat we jou gebeld hebben, want ik had het niet geweten hoe we dit anders hadden moeten aanpakken “

Dora die nú achter haar aankomt en zachtjes fluistert “ Nou meid, deze vorm van crisismanagement die ik gezien heb was geheel nieuw voor mij, maar wat had ik deze methode graag zelf ook toegepast “

Natasha kijkt haar aan en ziet de ondeugende blik in haar ogen en dan schieten ze beide in de lach.

“ Wie weet Door, maar voor nú werkt het “

En grinnikend lopen ze door, Natasha terug naar de kamer van Peter met bezem en stoffer en blik. En Dora naar een andere kamer waar net een bel gaat.

Als even later alle glas scherven zijn opgeruimd vraagt Peter of Natasha even haar collega’s roept. En biedt hún daarna zijn excuses aan, en zegt wel 3 keer sorry tegen Sandra.