Dit is het twaalfde deel van het verhaal over Ellie. Ellie krijgt net een bericht van Yvonne en vreest dat ze iets te horen krijgt wat ze niet wil.

Ellie zit op haar balkon en kijkt naar buiten. Haar hoofd gaat al dagen met haar op de loop en het verdrietige gevoel raakt ze maar niet kwijt. Het is nu zes maanden nadat ze het appje van Yvonne heeft ontvangen en waar iedereen voor vreesde is de waarheid geworden. Het hoesten en de buikpijn van Yvonne was geen verkoudheid maar bleek een acute pancreatitis te zijn, beter bekend als alvleesklierkanker en ze bleek de ergste soort te hebben, de diagnose was stadium IV.

Zonder het te zeggen wisten ze toen allemaal meteen hoe ernstig het was en dat bleek wel in de weken die volgde. Ze zijn nog twee keer samen geweest om het met elkaar te doen alleen is dat er niet meer van gekomen. Niemand was echt in de stemming en hebben ze gewoon een gezellige avond samen gehad. Ellie heeft direct haar weinige activiteiten die ze normaal heeft overgedragen en is bijna fulltime bezig geweest met haar vriendin. Het was een moeilijke tijd voor iedereen en ook voor Ellie, positief blijven terwijl je mooie vriendin langzaam aan het aftakelen is. Ellie heeft samen met Miranda en Robert haar best gedaan om het zo fijn mogelijk te maken voor Yvonne. Ze was er bijna dagelijks om zoveel als mogelijk voor haar te kunnen betekenen maar veel konden ze niet doen. De ziekte die haar trof was sterker dan alles wat ze voor Yvonne probeerde te doen. Langzaam werd Yvonne steeds een beetje gelig en vermagerde heel erg. Ze moesten mensen die bij haar op bezoek kwamen maar haar een tijdje niet hadden gezien een recente foto sturen anders was de schrik te groot. Al de tijd tot haar overlijden heeft Yvonne tegen beter weten de hoop gehad dat het goed zou komen maar eigenlijk wist iedereen waar het naar zou leiden.

Ze hebben Yvonne vier dagen geleden naar haar laatste rustplaats gebracht.

Door de intensieve periode die Ellie heeft meegemaakt de laatste maanden is haar eigen leven een beetje stil komen te staan en dat merkt ze nu. Ze is druk bezig om haar weg te vinden in een wereld zonder haar vriendin. Haar vriendin die nog steeds heel erg aanwezig is in haar hoofd, hoe vaak Ellie niet terug denkt aan de verschillende momenten die ze met Yvonne heeft meegemaakt de laatste maanden, de gesprekken die ze samen hebben gevoerd. Vooral een aantal gesprekken blijven door haar hoofd galmen.

Ze hoort Yvonne nog steeds zeggen, Kijk niet zo ernstig, de wereld draait gewoon door hoor ook als ik er straks niet meer ben. Ja maar dan ben jij er niet meer en mis ik mijn lieve vriendin. Ze hadden dit gesprek een paar keer gehad en iedere keer reageerde Yvonne op dezelfde manier, als je straks verdrietig bent dan heb je verdriet uit egoïsme, ik heb een prachtig leven gehad en dan komt ook door mijn man, mijn dochter en door jou en nu heb ik me erbij neergelegd dat het bijna over is. Ga verder met je leven lieverd en zorg dat Carla en Robert dat ook doen. Ik hoop dat jullie mij niet vergeten maar jullie moeten ook niet te lang over mij blijven treuren. Het enige wat Ellie dan kon doen is bij Yvonne op bed gaan liggen en haar vast te houden. Vaak hebben ze zo samen op bed gelegen om te genieten van elkaars gezelschap.

Maar drie dagen voor haar overlijden zei Yvonne iets wat Ellie niet zo goed kan plaatsen, Lieve schat, lieve El, ik zie dingen gebeuren en ik wil dat jij daar straks geen oordeel over velt en dat je het niet gaat veroordelen, ik heb er vrede mee dus laat het gebeuren. Toen Yvonne dit zei liepen de tranen over haar wangen. Ellie kon zien dat ze het er moeilijk mee had maar dat ze zich heeft neergelegd bij het onvermijdelijke. Wat Ellie ook vroeg, Yvonne wilde het niet er verder niet over hebben. Sindsdien probeert Ellie te bedenken waar Yvonne het over had maar ze weet het gewoon niet.

Ze voelt ineens een paar armen om haar heen en hoort Karina vragen in haar oor vragen, gaat het ma? Ze knikt, ja schatje. Als Ellie omkijkt ziet ze dat Carla er ook is. Ze staat op en omhelst het meisje en vraagt, hoe gaat het met jou? Gaat wel, gelukkig is Karina er om mij gezelschap te houden en gaan we morgen een weekje naar Karina haar oma, lekker rommelen op het platteland. Ellie knikt, ze is blij met Betsy en haar man. De meiden kunnen daar lekker een paar dagen zijn en alles vergeten omdat ze de hele dag worden beziggehouden. Ze beseft zich ineens dat ze haar familie de laatste maanden echt heeft verwaarloosd.

Ellie en Barry praten nog een tijdje met zijn ouders. De meiden zijn meteen naar buiten gegaan om een beetje rond te kijken. Vooral Betsy is erg met Ellie bezig, ze weet wat Ellie allemaal heeft meegemaakt en sinds ze weer goed contact hebben is Betsy samen met Anita een steun en toeverlaat voor Ellie en Ellie waardeert het heel erg.

Als ze terugrijden kijkt Ellie naar haar man, ze wil hem iets vragen maar ze weet niet hoe hij gaat reageren en daarom vindt ze het moeilijk maar zet toch door. Bar, de laatste dagen van Yvonne heeft ze mij gevraagd dat ik gewoon door moest gaan met mijn leven maar ook dat ik moest toezien dat Carla en Robert ook gewoon doorgaan. Carla wordt gelukkig door Karina geholpen maar Robert niet en die is nu alleen. Ik eeeh, ik ehm, Ik zit me af te vragen of ik hem misschien moet voorstellen dat ehm ik af en toe beschikbaar voor hem ben om dingen te doen op seks gebied maar ik weet niet hoe jij erover denkt.

Barry kijkt even snel naar zijn vrouw, wat heb je in gedachten dan? Ellie haalt haar schouders op maar dat ziet Barry niet, weet ik niet, misschien met ons drieën of dat ik af en toe alleen naar hem toe ga. Ik weet het gewoon niet maar ik wil heel graag iets voor hem doen. Ik heb in ieder geval aan Von beloofd dat ik er voor hem ben. Ze grinnikt ongemakkelijk, ik weet niet eens of hij er voor openstaat. Ze kijkt Barry weer aan maar die zegt in instantie niets. Hij zit in gedachten en zo rijden ze een tijdje stilzwijgend naar huis. Dan zegt hij, je hebt gelijk, vraag het hem maar en kijk wat hij wil maar als het uit de hand gaat lopen wil ik dat het meteen stopt. Ik wil je gewoon niet kwijt. Terwijl hij dat zegt legt hij zijn hand op het been van Ellie. Die glimlacht en pakt zijn hand, dat gaat niet gebeuren lieve man van mij. Ik wil ook bij jou blijven want ik hou echt met heel mijn hart van jou.

Ze rijden weer een stukje stilzwijgend. Dan ga ik hem even appen of we vanavond kunnen komen. Vindt jij dat goed? Barry knikt, doe maar. Een paar uur later bellen ze aan bij Robert en tot hun verbazing doet Miranda de deur open. Ellie kijkt haar verbaasd aan, haar had ze hier niet verwacht. Ze zitten iets later met hun vieren aan de eettafel en ze kijken elkaar aan. Dit is de eerste keer na het overlijden van Yvonne dat ze met hun vieren bij elkaar zijn en in begin is er even een ongemakkelijke stilte. Robert doorbreekt de stilte door de vraag te beantwoorden die al direct in de lucht hing toen ze binnenkwamen. Ik heb Miranda ook gevraagd om te komen of eigenlijk, Miranda is hier de laatste tijd steeds vaker dus vandaag was ze er al. Ze wilde weggaan maar ik vond dat niet nodig. Het is nog heel pril maar gedurende de laatste maanden zijn we iets voor elkaar gaan voelen. Ik heb het met Yvonne besproken en zij was het helemaal met me eens. Hij heeft een moeilijke glimlach op zijn mond, alleen weet ik niet hoe jullie hierover denken. Terwijl hij dit zegt kijkt hij Ellie recht aan.

Ellie slikt en kan er niets aan doen maar de tranen lopen ineens langs haar wangen, dat is wat Yvonne bedoelde met die ene zin en zij had er in zekere zin vrede mee en daarom heeft ze haar gezegd dat ze niet moest oordelen of het veroordelen. Dat kan ze wel gezegd hebben maar de gevoelens die ze nu voelt opkomen zijn maar heel moeilijk te sturen. Daarom staat Ellie op en begint door de kamer te lopen. Ze is even stil maar dan begint ze toch te praten. De andere kijken haar gespannen aan, vooral Miranda vindt het moeilijk, gaat ze nu haar tweede vriendin in korte tijd verliezen?

Zoals jullie weten is er de laatste tijd heel veel gebeurt en heb ik het heel moeilijk gehad. Maar ik ben niet de enige. Ze staat stil en kijkt naar de tafel. Jullie zijn allemaal door deze hel gegaan. Barry en ik zijn vanavond hier naartoe gekomen om jou, ze kijkt Robert aan als ze haar zin afmaakt, te vragen of ik iets voor je kon betekenen en als je het zelf wilde of ik ehm af en toe beschikbaar voor je moest zijn. Barry heeft ingestemd maar ik zag dat hij het moeilijk vond. Zonder het zelf te beseffen is ze aan de kop van tafel stil gaan staan. Nu komen we hier en horen we dat jullie samen ehm. Ho ho, rustig aan lieverd, zegt Miranda, het is allemaal nog in de beginfase dus we weten nog helemaal niet of het allemaal gaat lukken maar tot nu toe hebben we het fijn. Miranda kijkt Robert aan en zowel Ellie als Barry zien de speciale blik van haar.

Ellie knikt, zoals we weten was Yvonne een hele lieve en slimme vrouw en ze heeft mij nadrukkelijk gezegd dat ik niet mocht oordelen of wat jullie aan het doen zijn veroordelen. Dat ga ik dus niet doen, ik zal heel blij zijn als het goed uitpakt en dat jullie samen heel gelukkig worden. Sterker ik ga alles doen om jullie daarbij te helpen. Miranda slaakt een zucht van opluchting en staat op en knuffelt heel lang met Ellie die daarna ook Robert nog even knuffelt.

Wat vindt Carla ervan, vraagt Ellie als ze weer aan tafel zit. Die vermoed denk ik wel iets maar we hebben het haar nog niet verteld, terwijl Robert dat zegt kijkt hij Ellie, zou jij er bij kunnen zijn als we het haar vertellen? Jij bent bijna een tweede moeder voor haar en jou vertrouwd ze volledig. Ellie knikt, ze vindt het moeilijk maar begrijpt het wel.

Ik heb jou nog helemaal niet gehoord, zegt Ellie als ze naar binnen lopen in hun eigen appartement. Ze hebben in nog een hele tijd aan tafel gezeten en uitgebreid gesproken over wat er nu allemaal gebeurt is en hoe ze nu verder gaan. Robert en Miranda zijn nog zo bezig om elkaar te ontdekken dat ze voorlopig niets met andere mensen willen doen. Toen dat werd besproken zag iedereen de blik van Miranda die iets duidelijk wilde maken maar er niets over durfde te zeggen. Uiteindelijk kwam het er toch uit, ze wil zeker geen andere man maar als het zo uitkomt zou ze het nog wel eens met Ellie willen doen. Beide mannen vonden dat geen probleem en Ellie ook niet alhoewel ze daar nog wel even mee wil wachten. Yvon zit nog teveel in de weg om daar nu al aan te denken. Daarna werd het nog heel gezellig en was het voor de eerste keer dat ze het gezellig hadden met elkaar en dat Yvonne, soms voor even, niet nadrukkelijk aanwezig was. Toen Robert dat aan het eind van de avond met tranen in zijn ogen zei hebben ze even met hun vieren bij elkaar gestaan allemaal met hun gedachten bij die lieve vrouw die er nu niet meer is.

Barry draait zich om als hij in de woonkamer staat terwijl Ellie een aantal lichten aan doet, ik heb er niet zoveel aan toe te voegen. Het maakt me niet zoveel uit hoe Robert en Miranda doorgaan, of dat nu alleen of met elkaar is, ik wil gewoon dat ze het nu leuk hebben en weer gelukkig worden. Ellie knikt en wil langs hem lopen maar Barry pakt haar beet. Ze wil doorlopen en probeert zich een beetje los te rukken. Nee El, ik heb net zoveel verdriet als jij en ik heb gerespecteerd dat je de laatste tijd met je hoofd ergens anders zat maar nu wil ik ook af en toe weer aandacht van je hebben. Ellie haalt adem om iets te zeggen maar blijft Barry aankijken en ze ziet een aantal uitdrukkingen op zijn gezicht. Ze realiseert zich op dat moment dat ze ook haar man de laatste tijd echt heeft verwaarloosd. Ellie drukt zich tegen hem aan, doet haar armen om zijn nek en begint een lange en intensieve tongzoen en die duurt echt een hele tijd. Een beetje hijgend laten ze elkaar los, ze haalt haar hand door zijn haar, ik ben inderdaad alleen maar met Yvonne, mezelf en de kinderen bezig geweest en ben jou een beetje vergeten, sorry daarvoor.

Barry knikt en krijgt tranen in zijn ogen terwijl hij stamelt, ik heb net zo goed een hele goede vriendin verloren, behalve dat we een aantal heerlijke avonden hebben gehad konden ook wij het heel goed met elkaar vinden en had ik af en toe hele fijne gesprekken met haar. Voor en tijdens haar ziekte. Ellie knikt, zoals wel vaker was ze teveel met zichzelf bezig en is ze weer mensen om haar heen vergeten die het natuurlijk ook allemaal hebben moeten doormaken. Weer gaat ze tegen hem aan staan en begint een lange zoen, kom lieverd, we gaan even snel douchen en dan wil ik lekker met je vrijen, ehm laten we het leven samen en de liefde voor elkaar gaan vieren met lekkere seks. Barry geeft haar lachend een zoen, pakt zijn vrouw op en neemt haar mee in zijn armen. Ellie heeft haar armen om zijn nek geslagen en hangt heerlijk tegen haar man aan. Langzaam lopen ze naar de badkamer want ze genieten beide van het moment.

Ook in de douche nemen ze alle tijd, meerdere keren staan ze te zoenen of staan ze tegen elkaar aan, het lijkt wel of ze elkaar voor de eerste keer zien en voor de eerste keer seks gaan hebben. Ze kunnen niet van elkaar afblijven en het maakt Ellie dit keer niet uit dat haar haar nat wordt terwijl ze normaal gesproken daar altijd een beetje moeilijk over doet. Al zoenend en knuffelend proberen ze zichzelf af te drogen en belanden half nat in bed. Weer zoenen ze een hele tijd en dan trekt Ellie haar man op zich. Barry begint haar rustig te neuken en na een paar minuten vraagt Ellie, draai je om lieverd dan kom ik op je liggen. Even later ligt Ellie op haar man en begint ze al zoenend hem langzaam te neuken. Ellie merkt dat ze net als toen met Johnny in een bepaalde roes komt en ze geniet dat het nu met haar man is en Barry ondergaat het nu voor de eerste keer en geniet net zo veel. Na een hele tijd begint Ellie iets meer te bewegen en niet veel later spuit Barry zich helemaal leeg in zijn vrouw. Ze blijven zo nog heel lang liggen, intiem zoenend en knuffelend en genietend van elkaar alsof ze beide beseffen dat ze een nare periode aan het afsluiten zijn. Dat het bed vies wordt maakt ze nu even niet uit

De volgende morgen liggen ze samen eerst een hele tijd in bed tegen elkaar aan, er wordt niets gezegd maar ze genieten gewoon van elkaar. Hoe laat ga jij vanmiddag sporten met Richard, vraagt Ellie ineens. Wat later vanmiddag want hij moet eerst nog een klus doen. Ellie knikt, kunnen we straks dan eerst samen lunchen? Natuurlijk, zegt Barry, hij hoort aan de stem van zijn vrouw dat er iets gaat gebeuren maar vraagt er niet naar. Ellie staat op, kom luilak, dan gaan we samen even onze woning een beetje aan kant brengen en daarna lekker lunchen. Barry kan niet laten om haar eerst een zoen te geven voordat hij zijn bed uitstapt.

Om 10 voor elf komt Ellie bij Barry staan, ga je even douchen, we gaan zo weg. Maar…, Barry wil iets zeggen maar de blik in de ogen van Ellie houdt hem tegen. Als ze de auto uitstappen op de parkeerplaats van het restaurant wil Barry naar binnen gaan maar Ellie trekt hem de andere kant op. Ze pakt haar man stevig vast en begint de route te lopen die ze ooit samen met Yvonne heeft gelopen. Dat was de eerste keer dat zij en Yvonne samen waren en ineens valt de leegte van het gemis haar zwaar op de maag. Terwijl ze rondkijkt en Ellie weer opvalt hoe mooi dit park is eigenlijk is vieren haar emoties de boventoon. Barry heeft al een paar keer naar haar gekeken en wil haar helpen maar weet niet hoe en daarom houdt zijn mond dicht en wacht rustig af. Zo lopen ze stilzwijgend een stukje. Ellie kijkt even naar Barry, er loopt een traan over haar wang maar daar let ze nu even niet op. Rustig zegt ze tegen Barry, hier liep ik met Yvonne toen we de eerste keer samen iets zijn gaan drinken. Hier heeft ze me haar levensverhaal vertelt en ik denk dat we hier vriendinnen zijn geworden.

Ellie kijkt weer naar Barry, ze heeft mij gezegd dat als ik verdriet heb ik egoïstisch ben maar ik mis haar zo, het laatste komt eruit met een snik. Barry doet een arm om zijn vrouw en trekt haar tegen hem aan, nog steeds zegt hij niets maar is er gewoon voor haar. Weer lopen ze een stukje. Dan zegt Ellie, maar het is natuurlijk ook zo dat ik haar toch een hele tijd heb mogen meemaken en dat is ook heel fijn en ze heeft me uiteindelijk een heleboel geleerd. Ellie kijkt weer naar haar man en heeft nu een flauwe glimlach om haar mond, ik moet dus maar gewoon genieten van de tijd dat ik haar wel heb mogen meemaken. Barry kan het niet laten, hij knuffelt zijn vrouw innig en geeft haar een zoen. Je hebt al veel meegemaakt met je ouders en zo en daarom is het goed dat je dit zo beleeft en ehm, wat je gisteren al zei, vier het leven en de liefde met de mensen om je heen die er nog wel zijn en die heel erg om je geven. We weten gewoon niet hoelang het ons is gegeven om hier op aarde te zijn. Nu zoent Ellie hem, gelukkig ben jij er altijd om verstandige dingen tegen me te zeggen, ik ben zo gelukkig met jou.

Met een rustige tred lopen ze door het park samen pratend over Yvonne en leuke herinneringen ophalend. Gedurende deze wandeling horen ze ook dingen van elkaar die ze helemaal niet hebben geweten. Dan komen ze aan bij het restaurant en als ze eenmaal zitten te eten krijgt Barry een telefoontje van zijn werk. Hij neemt op en loopt op een gegeven moment naar buiten en staat hevig gesticulerend te praten door de telefoon.

Ellie zit het gemende gevoelens te bekijken en krijgt het gevoel dat ze de laatste tijd vaker heeft, de wil om even met haar moeder te praten. Normaal zou ze nu even met Yvonne te bellen maar ook dat gaat niet. Dat zal ze ook nooit meer kunnen doen.