Heel soms heb je van die jongens, zo perfect, zo mooi, zo sexy dat alleen naar kijken al leidt tot opwinding in je broek. Die als je ’s avonds met gesloten ogen op bed ligt, terug op je netvlies verschijnen. Met alle gevolgen van dien. En als het ook nog een lieve, netjes opgevoede jongen is met een zacht karakter, dan ben je toch al gauw bereid om alles voor zo’n godenzoon te doen. Om op zijn minst een oogje dicht te knijpen als hij iets niet goed heeft gedaan. Ook al mag dat natuurlijk niet. Je moet alle leerlingen immers gelijk behandelen. Daarom begrijp ik die arme leraar wel een beetje en denk niet dat ik het, in zijn schoenen, veel beter had gedaan.

Meester Ben is leraar Meet- en regeltechniek. Wat dat vak precies inhoudt, weet ik niet. Maar op het Technisch Lyceum waar ik het over heb, wordt het onder anderen ook gebruikt voor het aansturen van simpele, zelfgebouwde robots. Het vak bestaat uit een theoretisch en een praktijk gedeelte en het zijn vooral jongens die er voor kiezen. Dat heeft wellicht iets te maken met het feit dat er nogal veel wiskunde en programmeren bij komt kijken. De slimmere meiden denken wel twee keer na voordat ze zich aan zoiets wagen. Twee vrienden van me die de cursus ooit volgden lijken soms in geheimtaal te praten als ze het hebben over Fourieranalyses, getransponeerde matrixen en dergelijke. Van een van die vrienden heb ik de basis van het volgende verhaal.

Achter in het praktijk lab met zijn testopstellingen is een computerhok. Een gesloten ruimte zonder ramen waar ook de printer staat. Toen meester Ben daar tijdens de lunchpauze eens onverwacht binnen liep zag hij nog net hoe twee aanwezige jongens vlug uit elkaar gingen. Het nerveus glimlachen maakte duidelijk; die twee hadden daar met elkaar staan te flikflooien. Meester Ben zei er niets van. Maar uit zijn reactie was op te maken dat hij weldegelijk door had wat er was gebeurd. Sinds die tijd kondigde hij zijn bezoek aan het computerhok aan door vooraf met zijn vingers op de buitenwand te trommelen.

Die bijna 2 meter lange meester Ben was een gedreven leraar die van zijn vak hield. Wanneer je als leerling liet merken dat je je huiswerk had gemaakt en ten minste zelf had geprobeerd om je opdracht tot een goed resultaat te brengen, dan kon je bij hem al bijna geen onvoldoende meer scoren. Dan maakte hij ook alle tijd voor je. Wellicht dat hij daarom nogal populair was bij veel leerlingen, ook degene die geen les van hem kregen. Een leerling in bijzonder, Marnix genaamd, was zelfs een beetje verliefd op de meester. Marnix was een van de twee jongens die in het computerhok betrapt waren. Meester Ben moet ook geweten hebben dat die jongen een oogje op hem had. Hoe had hij dat schaapachtig glimlachen tijdens, en vleien na de les anders kunnen interpreteren? Een korte periode had Marnix bijna dagelijks provocerend zuigend op een lolly rondgelopen op school. Enkele malen had hij meester Ben daarbij diep in de ogen gekeken. Iedereen op school wist dat Marnix op jongens viel. Dat was een publiek geheim. En een mooie bijkomstigheid is dat Marnix tot de kleine groep jongens behoort waarmee ik dit verhaal begon.

Het beleid op school was dat een leraar nooit alleen met een leerling in een ruimte verbleef. Er moest altijd minstens een derde persoon aanwezig zijn. En dan liefst ook nog met de deur open. Maar in zijn enthousiasme wilde meester Ben die afspraak wel eens vergeten. Zo kon het gebeuren dan hij samen met Marnix op een computer op zoek was naar een fout in een besturingsprogramma. Marnix stond gebukt naast de zittende leraar en had zijn hand op diens rug gelegd. Een tijdje ging dat goed. Het leek onschuldig en dat was het misschien ook wel gebleven als Marnix de verleiding had weerstaan om met zijn hand een strelende beweging over de getrainde spieren te maken. Hij had het uiterst langzaam en zachtjes gedaan in de veronderstelling dat het dan niet op zou vallen. Maar plotseling had de leraar zich omgedraaid en Marnix verbaasd aangekeken. Die had zijn hand uiteraard snel teruggetrokken en was iets achteruit gedeinsd. Om de betrapte onschuld zelve te spelen. Enkele bange seconden kropen traag, in snijdende stilte voorbij. Vier geschrokken ogen staarde elkaar al die tijd aan. En toen deed de leraar iets dat hem zijn baan had kunnen kosten. Hij pakte Marnix bij zijn hals en drukte een zoentje op zijn mond.

‘Niet hier!’ was alles wat meester Ben daarna had gezegd nadat hij eerst de deur van het computerhok had open gezet en doodleuk verder ging met het computerprogramma. ‘Niet hier.’ Die twee woorden galmde de rest van de dag door het hoofd van Marnix. Hij kon zich nauwelijks nog op iets anders concentreren. Dat betekende toch: ‘wel ergens anders’(?). Maar waar dan, en wanneer? Aan het eind van de middag ging iedereen braaf naar huis alsof er niets was gebeurd. In de daarop volgende dagen en weken zocht Marnix naar een kans om weer even alleen met meester Ben te zijn. Maar tevergeefs. Het wou gewoon niet lukken. Steeds kwam er iets tussen. Alsof de duivel er mee speelde. Wel had Marnix ondertussen het privéadres van zijn leraar achterhaald. Maar daar durfde hij niet onuitgenodigd naar toe te gaan. Daarvoor zat de eerste schrik er nog te diep in. Weken gingen voorbij, de twijfel sloeg toe; wat als Ben die twee woorden zomaar in een opwelling had gesproken en zich inmiddels had bedacht. Of dat ze gewoon niet meer betekende dan wat ze zeiden: ‘geen gedoe in de computerruimte’. Het was voor Marnix bijna om gek van te worden. Hij kon aan niets anders meer denken.

‘Ach, dan waait wel over,’ zal je misschien denken. Mooie jongens blijven immers nooit lang alleen. Maar het woei niet over. Sterker nog, het werd een obsessie voor Marnix. Hij had een bepaald gayporno filmpje gevonden waarbij een grote stoere man (als Ben) een jongen (als hem) bezat. Het filmpje was van achter hun rug genomen zodat je hun gezichten niet kon zien. Het haar en het lichaam van de jongen op het filmpje had iets weg van dat van Marnix. Het was voor hem dan ook niet moeilijk om zich voor te stellen dat de dikke pik in het filmpje van zijn meester was die daar in zijn kontje tekeer ging. Ja, Marnix zag het al helemaal voor zich hoe hij zich dan onderdanig zou onderwerpen. Geen krimp zou hij laten en alles braaf incasseren. Alles mocht Ben doen wat hem maar plezierde. En net zo lang hij maar wilde. Bijna dagelijks bekeek Marnix het minutenlang durende filmpje. Het kreunen van de jongen ging hem door merg en been. ‘Zo wil ik ook bezeten worden, door Ben’ werd het mantra, elke avond in bed wanneer Marnix de hand aan zichzelf sloeg met een dildo in zijn kont.

Een maand voor de eindexamens waren de praktijkopdrachten afgerond. In de laatste week voor de diploma-uitreiking was er nog een sportdag op het gemeentelijk sportpark om het schooljaar af te sluiten. Even zag het er naar uit dat de buitensport niet kon doorgaan vanwege de vele regen. Maar juist op die geplande donderdag begin juni was het mooi weer. Zelfs broeiend warm met temperaturen die de 30 graden aantikten. Meester Ben was scheidsrechter bij het volleybal en had zij T-shirt uitgetrokken. Vanaf de zijlijn staarde Marnix naar het glanzend, bezwete, gespierde, licht behaarde en zongebruinde bovenlichaam van zijn Amor. Af en toe vonden hun ogen elkaar. Het had er alle schijn van dat Marnix zich bij zijn lot moest neerleggen. Verder dan dit zou het niet komen. “There are dreams that can not be”. Deze songtekst van “Les Misérables” leek speciaal voor hem geschreven in een vergeefse poging om troost te bieden. In de afgelopen weken was alle hoop weggeëbd. Met zijn telefoon maakte hij stiekem nog een paar foto’s. Na de diploma-uitreiking zou hij zijn favoriete leraar waarschijnlijk niet meer zien.

Toen de laatste volleybalwedstrijd was afgelopen slenterde het publiek terug richting de kantine. Daar zou de directeur om 15.00 uur een toespraak houden met een prijsuitreiking voor de winnaars en kon iedereen naar huis. Marnix liep met enkele klasgenoten in die richting toen meester Ben plotseling naast hem verscheen en een arm over zijn schouder legde. Alleen een glimlach, dat was alles. Het leek stom toevallig dat Marnix de gelukkige was en het niets had te betekenen. Terwijl ze zo onverschillig naast elkaar terugliepen kletste meester Ben met een meisje aan de andere zijde van hem. Bij de ingang van het herenkleedlokaal hield de meester Ben Marnix even stil totdat ze wat privacy hadden. ‘Doe je shirt over je broek’ zei Ben eerst zachtjes. OMG, Marnix had een beginnende stijve in zijn sportbroek gekregen en de meester had het gezien. Snel deed Marnix wat hem was opgedragen. ‘Ben je met de fiets?’ vroeg Ben. Marnix knikte bevestigend. ‘Dan zie ik je straks’ klonk het en de leraar verdween in de kleedkamer.

Van die hele toespraak van de directeur had Marnix niets meegekregen. Met schokkende adem staarde Marnix naar het hoofd van Ben dat boven de menigte uitstak. De meeste klasgenoten hadden de prijsuitreiking niet afgewacht en waren al vertrokken. Marnix bleef wachten. Zo direct zou Ben nog even speciaal van hem afscheid nemen. Waarschijnlijk bij de fietsenstalling in het zicht van iedereen. Waarom zou hij anders gevraagd hebben of hij met de fiets was. Het zou niet het afscheid worden waar Marnix op hoopte. Maar alles was beter dan niets. Marnix wist dat hij zich dan zou moeten inhouden. Hij mocht de leraar niet in verlegenheid brengen. Al was het slechts een handdruk. Dat alleen al was het wachten waard.

Marnix had braaf bij de fietsrekken gewacht. Knikkend en zwaaiend naar de leerlingen die hem begroetten terwijl ze vertrokken. Enkele vroegen hem om met hun mee te rijden. Maar Marnix bedankte vriendelijk. Eindelijk verscheen daar Ben met een grote sporttas over zijn schouder. Hij zei niets en sjokte met zijn fiets naar het poortje bij de uitgang. Voor Marnix voelde dit als een grote teleurstelling totdat hij zag dat Ben buiten de poort op hem wachtte en naar hem uitkeek. Zonder nadere uitleg fietsten ze naast elkaar in de richting van de binnenring. De meeste andere fietsers gingen rechtdoor naar de binnenstad. Even dacht Marnix dat ze naar het stadspark reden. Maar toen drong het tot hem door dat ze ook op koers lagen naar het woonhuis van Ben. Ze kletsen over de sportdag en over het mooie weer. Niets aan het handje. Maar je proefde bij beide de spanning.

Via een gangetje achter de huizen door brachten ze hun fietsen naar het achtertuintje van het huis waar meester Ben met zijn vriendin woonde. De achterdeur was op slot. De vriendin was nog op haar werk. ‘Wat wil je drinken?’ vroeg Ben nadat hij zijn sporttas in een hoek had gedropt. Maar zover kwam het niet eens; een paar seconden later stonden ze innig te zoenen in het keukentje. ‘Oh mooie jongen’ herhaalde Ben telkens wanneer ze het zoenen onderbraken en zijn vingers door Marnix haren kamden. Marnix moest op zijn tenen staan en was zo gelukkig. De tranen sprongen in zijn ogen. Hij wist niets te zeggen. Hun onderlijven schuurde tegen elkaar. Het duurde even, maar toen eindelijk durfde Marnix met zijn hand in het kruis van Ben te voelen wat voor hard voorwerp zo tegen hem aan drukte. Even leek het of de geschokte meester twijfelde; vragend keek hij Marnix strak in de ogen. Toen trok hij het T-shirt van Marnix over zijn hoofd uit en streelde de prachtige, glanzende jongensborst. Zo was ook duidelijk weer de jonge erectie in Marnix broek zichtbaar. Op zijn beurt werd Marnix broek betast.

Ben voerde de jongen mee naar de slaapkamer op de eerste verdieping. Daar liet hij hem languit achterover op het bed liggen. Gretig streelde zijn handen opnieuw over het naakte bovenlichaam en over de sportbroek. Daarbij de contour van de jonge erectie volgend. ‘Oh mooie homojongen toch’ herhaalde Ben alsof hij medelijden had met hetgeen hij wist dat ging gebeuren. Even werd er nog heftig gezoend. Toen grepen Ben’s handen om de elastische rand van Marnix sportbroek en werd die samen met de onderbroek in een vloeiende beweging over zijn sneakers uitgetrokken. Marnix lag spiernaakt met een geile erectie achterover op het bed. Nu zou het dan toch gaan gebeuren en zou ook Ben zijn grote erectie onthullen. Als het zover was zou Marnix zich snel omdraaien, zijn kontje aanbieden om net als de jongen in zijn favoriete video, van achteren bruut genomen te worden. In een flits zag Marnix dit al helemaal voor zich.
Maar daar zou hij toch nog wat meer geduld voor moeten opbrengen. Zonder zichzelf uit te kleden begon Ben namelijk doodleuk met het langzaam strelen van het naakte jongenslichaam. Tastende vingers gleden teder vanaf zijn hals, via de oksels, ribben, buik naar de gladde benen en terug. Daarbij kusjes uitdelen op zijn navel en onderbuik. Dit ging vloeiend over in het masseren van de geil lekkende, jonge pik en scrotum. Ook leuk, maar niet echt waar Marnix al zo lang naar verlangde. Pas toen het aftrekken plaats maakte voor langdurig oraal verwennen lukte het Marnix om zich neer te leggen bij zij lot. Hij realiseerde dat hij slechts het seksspeeltje van zijn meester was. Zijn lichaam behoorde nu hem toe. Die kon er mee doen en laten wat hij wilde. Eigen wensen kon Marnix zich niet meer veroorloven. Alles was goed.

Marnix genoot hoe hij diep werd gepijpt terwijl handen met zijn strakke scrotum en schaamhaar speelden. De warme mond, zuigend op en neer over zijn stijve pik brachten Marnix in de zevende hemel. Met zuchten en kreunen deed hij een poging om aan te geven dat Ben zich moest inhouden om een ejaculatie te voorkomen. Al kronkelend probeerde Marnix wanhopig om dat te voorkomen. Zijn gespreide armen grepen zich vast in het beddengoed. Maar tevergeefs. Een ontlading was niet meer te stoppen. Wild spoot het jonge sperma in Ben’s mond die het smakelijk oplikte alsof het een kostbare lekkernij betrof waarvan geen druppel verspilt mocht worden. Lang werd de jonge pik en vooral de natte eikel zo afgelebberd. Toen viel er een rustpauze. Hun ademhaling galmden in de slaapkamer. Marnix lag uitgeput met gesloten ogen. Hij voelde dat de meester naar hem staarde. Hijgende stelde de meester enkele vragen die slechts met moeite tot Marnix doordrongen. Hij beantwoorde ze allemaal door met een bevestigend knikje van zijn hoofd; ‘Ja meester.’

Marnix benen werden omhoog getild waarna hij als een dubbelgevouwen lappenpop naar de rand van het bed werd getrokken. Er werd aan zijn kloten gehapt en een tong likte omlaag naar zijn anus. Marnix hield zijn eigen benen vast en concentreerde op het zo goed mogelijk ontspannen van zijn lichaam. Geen makkelijke taak wanneer een natte tong kietelend bij je naar binnen probeert te dringen. Vreemd genoeg leken een paar zachte kletsen met de vlakke hand tegen zijn billen daarbij te helpen. Ja, Marnix was er klaar voor. Als de meester het beliefde, kon die zijn gang gaan. Er zou hem geen strobreed in de weg gelegd worden. Marnix durfde niet te kijken. Het kwam dan ook nog als een verrassing toen hij de dikke eikel tegen zijn kringspier voelde drukken. Marnix hield zijn adem in. Nu zou blijken of het thuis veelvuldig oefenen met een dildo hem voldoende op dit moment had voorbereid. De anus ging open en langzaam drong de grote pik enkele centimeters naar binnen. Het veroorzaakte even een krampachtig gevoel in en het onderlichaam en bovenbenen van Marnix. Een intense spanning, maar Marnix overwoog geen moment om zich er tegen te verzetten. Langzaam wende hij aan het vreemde, grote voorwerp dat tegen de prostaat drukte en met voorzichtige bewegingen steeds dieper in zijn lichaam drong.

Het was niet voor het eerst dat Marnix werd geneukt. Maar wel met een pik waar je U tegen zegt. Pas nu begreep Marnix dat jongens zoals hij ervan kunnen genieten wanneer ze door een echte man worden beheerst. Een totale overgave waarbij elke stoot een scheut van vreemd genot in heel je lijf veroorzaakt. Waarbij de pijnsignalen naar je brein worden verdoofd. Zoiets kan je zelfs met de beste dildo niet evenaren. Marnix had alleen ervaring met jongens van zijn leeftijd en kon dit serieuze werk onmogelijk lang volhouden. Gelukkig voor Marnix had Ben ook niet veel tijd nodig. Al snel was aan de puls-bewegingen van de grote pik te voelen hoe het sperma in zijn kontje werd gepompt. Meester Ben hijgde en transpireerde erbij als een werkpaard. Het neuken ging verder in een heel rustig tempo en het strelen van het natte jongenslichaam werd hervat. De rust keerde langzaam weder. De half-stijve pik gleed eruit. Marnix ervaarde het alsof hij weer controle kreeg over zijn eigen lichaam. Dat hij er goed voor moest zorgen totdat de meester er weer over wilde beschikken. Liggend dicht tegen elkaar bleven ze zo nog een poosje zoenend op het bed liggen.

Voor Marnix had er geen einde aan hoeven te komen, maar noodgedwongen moesten ze toch naar de badkamer om zich op te frissen voordat de vriendin van Ben thuis ging komen. Op de badkamer kreeg Marnix de zwaarbeproefde pik van Ben voor het eerst pas goed te zien. Half in erectie hing die nog na te gloeien tussen Ben’s benen. Marnix kon de verleiding niet weerstaan, zakte op zijn knieën om de pik in zijn mond te nemen. In luttele seconden groeide deze weer tot volle afmetingen. De meester hield zijn leerling vast bij zijn haren en genoot zuchtend hoe de zachte lippen over de gevoelige rand van eikel gleden. Toen ging het snel, de leraar bukte over Marnix heen om met de wijsvinger van zijn rechterhand in de oprekte anus te vingeren. Het volgende moment hing Marnix voorovergebogen over de wastafel en werd hij bruut van achteren geneukt. Precies zoals de jongen in het filmpje was overkomen. ‘Oh ja’ kreunde Marnix. Dit was het voor hem.

Ze hadden beiden niet in de gaten dat de vriendin van Ben ondertussen van haar werk was thuisgekomen en zich afvroeg waar die extra fiets en dat onbekende T-shirt op het aanrecht vandaan kwamen.

Wie kan me helpen aan een smoesje waarmee Ben en Marnix zich hier uit weten te lullen?