In de dagen daarop besteedde Sanne dan ook veel tijd om alle mogelijkheden van haar nieuwe camera te leren kennen, dat ding had echt veel mogelijkheden en je kon er prachtige beelden mee maken. Zelfs bij weinig licht, ontdekte ze. Dit zou goed van pas komen als ze Kims presentatievideo gingen maken. En al had Kim de camera “gratis” gekregen in ruil voor een potje neuken, ze was haar wel dankbaar.

Op vrijdagavond belde Johan, hij had de presentatievideo van Emma gemonteerd en wilde hem komen laten zien. Ze spraken af voor de volgende ochtend. Emma nodigde ook Vera en Kim uit, die moesten er ook bij zijn natuurlijk. Allen waren ze benieuwd naar het resultaat. Karin liep even aan bij Jaap, ook hij was wel benieuwd wat Johan er van gemaakt had en beloofde langs te komen.

De volgende ochtend zaten ze dan ook met z’n allen in de woonkamer toen Johan aanbelde. Hij had zijn laptop bij zich, die hij verbond met de televisie. Niet veel later startte op het grote scherm de video in. Allereerst kwam Emma’s naam in beeld, gevolgd door de openingsscene die ze gefilmd hadden. Het was prachtig gelukt. Toen schakelde het beeld ineens naar een ander deel van de recreatieplas, waar gewone badgasten op hun handdoekje lagen te recreëren. “Dat heb ik niet gefilmd”, zei Sanne dan ook meteen. “Nee, dat klopt”, reageerde Johan. “Dat heb ik gefilmd. Een sfeer impressie. Door dat er tussen te plakken lijkt het net alsof jullie daar gewoon tussen lagen. Niemand ziet dat het heel ergens anders is op een ander moment, ook omdat het geluid van het ene fragment doorloopt bij de beelden van het andere fragment.” “Nou ja, je hebt er kijk op”, reageerde Karin. “Die indruk wekt het inderdaad.”

“Dat moeten we bij mijn video ook doen”, merkte Kim op. “Daardoor komt het nog beter uit de verf.” “Maar hoe wil je dat doen?” vroeg Karin. “Er is maar één zonsopgang en dan is Sanne bezig jou te filmen. Ze kan niet tegelijk ook ergens anders filmen.” “Dat kunnen wij toch filmen”, bracht Vera in terwijl ze Emma omhelsde. “Anders staan we er maar voor Jan met de korte achternaam bij.” “Dan moeten we dus met z’n zessen naar Amsterdam”, concludeerde Karin. “Ik heb maar één auto en die is niet zo groot, dat gaat niet passen.” “Ik heb toch ook een auto”, merkte Jaap op. “We kunnen met twee auto’s gaan, dan kunnen de lichtschermen die Kim gehuurd heeft ook mee.”

Zo werd besloten. ’s Middags haalde Karin de lichtschermen op. “En nu vroeg naar bed”, zei ze toen ze thuis kwam. “We moeten midden in de nacht opstaan als we op tijd in Amsterdam willen zijn. En we moeten zorgen dat we genoeg slaap krijgen, het wordt een drukke dag morgen. Nadat we in Amsterdam klaar zijn moeten we ook nog naar de boerderij van Vera’s oom om haar video te maken. Daarbij kunnen we niet slaperig zijn.” Daar was iedereen het mee eens en nadat Karin iets vroeger dan normaal het avondeten geserveerd had zochten ze dan ook allen hun bed op. Ook Vera en Kim, de thuis sliepen, gingen vroeg naar bed.

’s Nachts haalde Jaap Vera en Kim op terwijl Emma en Sanne bij Karin in de auto stapten. Het was nog volledig donker toen ze via de Amstelveenseweg Amsterdam binnen reden en een parkeerplaats vonden in de Oranje Nassaulaan, niet ver van de westelijke uitgang van het Vondelpark. “We zijn mooi op tijd”, zei Karin toen ze uitstapten. Langs het terras van de Vondeltuin, waar op dit vroege uur nog niemand te bekennen was, droegen ze de lichtschermen naar het park. “Dit lijkt me wel een mooie locatie” merkte Karin op toen ze op een veldje kwamen met een pad langs de vijver. Dit veldje stond ook wel bekend als de Mol. “Ja, maar die vijver kun je niet filmen”, wist Sanne. Daar komt straks de zon op, de lucht begint zelfs al wat te verbleken. Maar als die eenmaal op is kan ik wel aan de overkant gaan staan en over het water heen filmen, dat geeft wel een mooi effect.” “Nou, laten we dan maar snel aan de slag gaan”, besloot Karin.

Allereerst stelden ze de lichtschermen op rond de plek die Karin aanwees waardoor die al snel in licht baadde. Het leek wel dag. “Dat is te overdreven”, vond Sanne. “Bovendien is de achtergrond te donker. De buitenste schermen moeten meer naar achter gezet worden zodat die de bomen goed verlichten.” Nadat de schermen naar tevredenheid opgesteld waren kleedden Kim en Jaap zich uit. Kim ging liggen masturberen terwijl Sanne haar filmde en op een teken van Karin kwam Jaap het beeld binnen lopen. Met haar gloednieuwe camera filmde ze hoe Kim Jaap begon te pijpen terwijl op de achtergrond tussen de bomen door de appartementen aan de Amstelveenseweg zichtbaar waren. Daar was alles nog in stilte gehuld, alleen reed er af en toe een auto voorbij.

“Gaan jullie inmiddels de sfeer impressie maken”, zei Karin tegen Emma en Vera. Die verdeelden snel de rollen, Emma ging het park uit en filmde met haar telefoon de nog stille Amstelveenseweg terwijl Vera verder het park in liep. Ze filmde hoe een man ongestoord een rondje aan het joggen was op de vroege morgen, zich niet bewust van wat zich verderop in het park afspeelde. Hoe een vrouw haar hond aan het uitlaten was en hoe een groepje jongeren voorbij kwam fietsen, na een nacht stappen onderweg naar huis. Langzaam kwam de stad, en daarmee ook het park, tot leven.

Ondertussen werd er op de Mol niet stil gezeten, Kim was ondertussen overgegaan zich te laten neuken door Jaap. Sanne filmde het en Karin dimde continu het licht van de schermen daar het steeds lichter werd. De zon kwam op en nam de rol van de schermen over. Ook op de Amstelveenseweg, die achter hen langs het park liep, werd het verkeer steeds drukker. Een tram reed voorbij, goed zichtbaar van waar Sanne filmde. Het leverde een mooi decor op. Ook Emma, die nog altijd buiten het park was, had de tram gefilmd.

“Het is licht genoeg”, besloot Sanne op een gegeven moment. “Weg die schermen, dan kan ik vanaf de overkant gaan filmen. Snel borgen Karin en Vera, die weer even terug was, de schermen op achter wat bosjes terwijl Sanne op weg ging naar de Koeienweide, zoals de overkant van de vijver heette. Zodra ze daar aankwam gaf ze een teken verder te gaan. Ze zat nu wat verder van de actie af, maar haar camera had een goede zoom functie. Haarscherp bracht ze alles in beeld. Ze wisselde tussen in- en uitgezoomd beeld. Karin hield inmiddels wat mensen, die hun activiteiten hadden opgemerkt, op afstand. Die mochten niet door het beeld lopen.

In de verte werden de sirenes van een politie auto hoorbaar en even sloeg de schrik hen allen om het hart. Met flitsende zwaailichten kwam over de Amstelveenseweg een politie auto aanrijden. Voorbij rijden, zo bleek. Het had niets met hen te maken. Maar het had wel mooie beelden opgeleverd, vond Sanne. Ze was blijven filmen en had prachtig vastgelegd hoe de zwaailichten door de bosschages achter Kim en Jaap door schenen. Ook Emma had buiten het park de politie auto gefilmd.

Vera, die weer terug het park in was gelopen, was het tafereel ontgaan. Ze filmde hoe een koppel zwanen heen en weer zwom in een vijver. Ze filmde het standbeeld van Joost van den Vondel, naar wie het park vernoemd was, en dat er zo vroeg maar verlaten bij stond. Dit zou mooie beelden opleveren voor de sfeer impressie.

Ondertussen werkten Kim en Jaap het ene na het andere standje af. Sanne filmde vanaf de Koeienweide, afgewisseld door Karin die de andere hoeken vanaf de Mol voor haar rekening nam. Inmiddels was Jaap Kim in haar kont aan het neuken, het laatste standje. Het was nu goed en wel licht dus moesten ze opschieten. Gelukkig duurde het niet lang voordat Jaap met een luide kreun klaarkwam, zijn sperma over Kims rug heen spuitend. Het leverde een mooi plaatje op voor Sanne, met de vijver op de voorgrond en de steeds drukker wordende stad op de achtergrond. Ze was tevreden.

“Zo, en nu heb ik koffie nodig”, zei Jaap terwijl hij zich aankleedde. Jaap was gek op koffie, dat was bekend. “Sanne, zoek jij even op waar je op dit uur koffie kan krijgen? Houd er rekening mee dat het nog vroeg is”. Sanne pakte haar telefoon en begon te Googlen. Ondertussen stapte Kim, nog altijd naakt, pardoes de vijver in. “Ik heb geen handdoek…”, begon Karin, maar het was al te laat. Kim lag languit in de vijver. “Zo, daar had ik zin in”, zei ze. “Gelijk heb je”, zei Emma die inmiddels terug was. Kim zwom een paar rondjes en klom weer op de wal. “Zo kan je je kleren niet aan trekken”, merkte Karin op. “Moet dat dan?” vroeg Kim. “Ik ben wel vaker naakt buiten geweest, waarom zou dat nou niet kunnen?” Karin liet het maar zo, als Kim naakt wilde zijn moest ze dat zelf maar weten.

Ze pakten de lichtschermen op en droegen ze weer naar de auto, waarbij Kim al die tijd naakt bleef. Dat tientallen mensen haar zagen deerde haar niet, net als Emma was ze een exhibitionist. Het wond haar op om naakt gezien te worden. Net tijdens het neuken hadden er ook mensen staan kijken, dat had haar alleen maar geiler gemaakt.

“De dichtstbijzijnde die open is is de Starbucks op Schiphol Plaza”, zei Sanne die had opgezocht waar ze koffie konden krijgen. “We zijn zo vroeg dat zelfs in Amsterdam alles nog dicht is, zelfs die op het Centraal Station is nog niet open. Maar die op Schiphol Plaza is 24 uur per dag open.” “Goed, dan gaan we naar Schiphol”, besloot Jaap die zich nergens door liet tegenhouden. Als hij trek had in koffie dan moest alles daarvoor wijken. Dus stapten ze in de auto, op naar Schiphol. Kim kleedde zich pas aan toen ze in de parkeergarage kort parkeren op Schiphol uit de auto stapten, ze was inmiddels droog genoeg.

Ze lieten zich de koffie goed smaken. “Zo, daar knapt een mens van op”, zei Jaap. “Moet je voorstellen, de volgende keer dat we hier zijn stappen we in het vliegtuig naar Sint Lucia”, merkte Emma op. “Als jullie video’s ten minste goed gekeurd worden”, temperde Karin de verwachtingen. “Zal toch wel?” antwoordde Kim. “Die van Emma is prachtig en ik twijfel er niet aan of die van mij gaat net zo mooi worden. En die van Vera zal ook wel lukken.” Daar stemde iedereen mee in.