Nou heeft al een paar avonden en in het weekend berichtjes geplaatst op de socials, gechat en zelfs gebeld. En nog is het hem als tweedejaars Pabo niet gelukt om in de stad aan de rivier een fatsoenlijke kamer te vinden. Op zijn profiel ziet Gino eruit zoals hij is: slank, sportief – ja logisch want hij zit op voetbal. Donker glad haar, glad geschoren, donkere ogen en ja, met 174 niet zo lang. Vallen ze over zijn achternaam? Of: stom van hem om pas gaan zoeken in september?

Hij pakt het anders aan. Een stageplek als gymleraar op een school over de brug aan de andere kant van de rivier. In een oude wijk die er een beetje bij hangt, maar wel met een eigen voetbalclub. Dan maar niet in de stad bij andere HBO-studenten. Ik ga daar aan de overkant zoeken, denkt hij, ga het ontdekken.

‘Ja, mij heb je aan de lijn gehad. Ik herken je stem. Carla ben ik, welkom eh… Gino toch hè?’ Ze komt van achter de bar van de kantine. ‘Klopt.’ Hij knikt, verlegen, een beetje overrompeld door deze vrouw. Wow, die strakke polo, die open staat: je ziet een stuk gebruind van haar borsten. Gladde lichtblauwe trainingsbroek, met coole sneakers eronder. Mooi kontje ook, ziet hij direct, als ze een blad vol koffie, thee en het eerste bier naar de biljarters brengt. Als ze terugkomt kijkt ze hem weer uitdagend aan: ‘Zo! Dus deze jongen houdt van voetballen?’ Gino grijnst: ‘Absoluut, in mijn stad speel ik in B2, schuif soms door naar B1. Als ik vrijdag geen college heb, ga ik donderdag naar huis om ’s avonds te trainen en zondag een wedstrijd. Ik fluit wel eens de wedstrijden van C en D.’

Carla zet hem koffie voor met een roze koek. ‘Nou, je wilt misschien bij ons voetballen en je wilt misschien wel de jeugd trainen, zei je. En je zit hier op de PABO, zei je en je gaat hier op basisschool de gymlessen geven? Dan ga je bij het trainen van de F-jes dezelfde jochies zien, grappig is dat. Jongen, je moest eens weten, bijna alle jongens en meiden in onze wijk zitten op voetbal, hun vaders vroeger ook. En ik was hier een van de eersten in een meiden elftal. Tot voor kort deed ik speltraining met de puppies. Van vijf, zes, zeven jaar, echt lachen!’

Carla zit nu recht tegenover hem, hij ruikt haar zachte zweetlucht, die hij best prettig vindt. ‘Oké, het lijkt me echt tof hier op de club wat te doen. Hoe kan ik…’ ‘Gino, het is nu woensdagmiddag. Vanaf half twee is er achter mekaar jeugd op de velden. Getraind door spelers van hogere teams of door ouders of opa’s. Ga daar maar eens tussen staan en maak kennis. F3 heeft momenteel geen vaste begeleiding, die komen hier altijd tussen kwart voor vijf en half zes. Daar zou jij goed passen.’ Ze kijkt hem met haar staalblauwe ogen zo overtuigend aan, dat hij gelijk ja zegt.

‘Maar ik heb nog iets.’ Hij vertelt over zijn zoektocht naar een kamer. Het zat is bij zijn ouders en om twee uur reistijd kwijt te zijn: drie, vier, vijf keer per week. Carla staat op, raakt zijn schouder aan: ‘Ik moet even die mannen koffie en zo geven. Kom zo weer. Of nee, kom even mee: zij zijn de onderhoudsploeg, grasmaaien, lijnen kalken, reparaties doen en zo. Goeiemorgen mannen! Koffie, koek, thee? Of al een tosti?’ Ze neemt hun bestelling op. Een van hen staat op, bekijkt Gino van top tot teen. Hij pakt hem bij de schouders, geeft hem een stevige hand en kijkt hem recht aan. ‘Adrie! Zo heet ik. Jij wil de F-jes trainen hier? Wat mooi man, fijn! En je blijft hier vanmiddag rondkijken? Op het eind van de middag kom ik ook, loop ik met je mee, goed? Ik kan je veel vertellen over de club. Carla, en jij zegt dat hij hier een kamer zoekt? Misschien weet ik wel wat.’ Hij eindigt met een arm om zijn middel en een tikje op zijn billen. ‘Tot vanmiddag dan.’

‘’Fiets zo dadelijk eerst met mij mee, Gino’, zegt Carla, ‘een van die mannen lost mij af voor de bardienst. Gino kijkt vragend. ‘Ik zal je laten zien wat ik heb’, zegt ze. Nog meer vraagtekens. Dan zegt ze: ‘Twee kamers in ieder geval.’

Onder het fietsen – Jezus, wat fietst ze hard denkt hij - vertelt ze haar situatie: haar Ruud verliet haar 15 jaar geleden, toen ze zwanger was van de vierde. Nu zijn haar kinderen uit huis. ‘Alleen de kamers op zolder gebruikt mijn jongste als ze een weekend over is.’

Thuis laat ze hem de woonkamer zien, haar domein. De keuken, die ze samen kunnen gebruiken. Ze wordt echt blij van deze gast. ‘Als jij kookt, wil ik wel met jou eten, en ik kook met alle liefde ook voor jou.’ Ze gaat hem voor naar boven. Weer die mooie kont voor zijn neus en haar eigen luchtje, die hem opwindt. ‘Deze grote kamer was van mijn zoon Nick, zijn grote bed staat er nog, prima matras, al het beddengoed heb ik ervoor, kun je zó gebruiken. Kijk, mooi uitzicht op de weilanden en de dijk. En dit hier is mijn naaikamer, gebruik ik ook voor de was en om te strijken. Die ga ik leegmaken, dan heb je die kamer erbij. Kijk maar even.’ Ze staat achter hem in de deuropening, leunt tegen hem aan, hij voelt haar borsten tegen zijn schouders. Lekker zacht, denkt hij.

‘Goed, die trap omhoog gaat naar zolder, waar Christa twee kamers heeft. Mag je niet komen. Zij is echt anders dan ik ben.’ Zij staat weer achter hem, duwt nu echt tegen hem aan en legt een hand op zijn buik. Ze trekt de deur van de badkamer open. ‘Is simpel, hoor. Warm water voor de douche duurt even. Ik wil met je afspreken dat ik ’s avonds kan douchen en jij ’s morgens, goed?’ ‘Prima, hoor,’ zegt hij en voelt nu haar andere hand die tegen zijn kont duwt. ‘Nou mag je hier mijn slaapkamer in. Kom maar, Gino. Ziezo!’ Eigenlijk wil ze hem vragen of hij een vaste vriendin of misschien wel een vriendje heeft. ‘Nou, pak nou mijn tieten maar eens waar je steeds naar kijkt.’ Gino draait zich direct achter haar, steekt zijn handen onder haar oksels en grijpt vol haar zware borsten. Hij snuift diep: ‘Ik vind je ook zo lekker ruiken, mmm…’, bromt hij en duwt gelijk zijn onderlijf tegen haar kont. ‘Oooo, jongen toch! Dat stuk van jou heeft er zin in, ik voel het gewoon! Help me even.’ Ze maakt de onderste knoopjes van haar polo los, hij trekt hem over haar hoofd. Heeft haar sportbeha cup D al los. ‘O wow!’, zegt hij en weegt haar borsten op beide handen. Carla draait zich naar hem om, neemt zijn hoofd tussen haar handen en kijkt hem diep aan: ‘Zeg mij Gino, heb jij een beetje ervaring met vrouwen?’ Hij grijnst, een beetje verlegen, knikt zo’n beetje van mwah… ‘Of meer met mannen en jongens?’ Hij knikt verlegen: ‘Wel wat ja’, maar haalt zijn schouders op en grijpt een tiet van haar. ‘Lik, zuig mijn tepels, Gino!’ En dat doet hij vol overgave.

Carla ritst zijn trainingsjas open, helpt hem ook uit zijn polo en hemd en klinkt verbaasd: ’Man, jij hebt helemaal geen haar, ook niet onder je oksels. Zelfs daar heb je geschoren of zo?’ Hij knikt. ’En kleine tepeltjes heb jij, zeg.’ Carla knijpt er in, Gino’s adem stokt. Haar handen gaan al naar zijn trainingsbroek. ‘Kom Gino, we doen alles uit behalve onze onderbroek. Hee, die van jou is grappig, er staat Gino in je elastiek?’ ‘Klopt’, zegt hij en gooit alles uit, ‘kan je alleen in Italië krijgen, een tante van mij daar stuurt ze op: rooie, zoals deze, maar ook andere mooie kleurtjes, allemaal met mijn naam!’

Carla staat nu zelf alleen nog in een degelijke huidkleurige Sloggi. Ze laten zich op haar brede bed vallen en Gino is alweer haar tieten aan het kneden, zuigt aan haar grote tepels. ‘Zoen mij’, zegt ze en na een paar lieve zoenen zegt Gino: ‘Tongzoenen, kom op.’ En hij proeft haar mond, tong en lippen. Haar handen zijn al bezig met zijn rode boxer, kneden zijn pik en ballen. Ze is bijna buiten adem van een langdurige tongzoen als ze fluistert: ‘Uit die broek en kom op me zitten, ik ga je aftrekken!’

Schrijlings gaat hij op haar zitten. ‘O jee, ook alles glad geschoren, mooi glad, jochie!’ Ze zit hem op te naaien, ze weet precies hoe ze zijn pik en ballen moet bewerken. Zijn eikel wil ze in haar mond. ‘Kom, kom dichterbij. Zeg me als ik stoppen moet.’ Gino beweegt ritmisch heen en weer, zijn eikel floept erin en eruit, Carla’s lippen weten hem precies vast te houden. Zijn adem gaat sneller, steeds sneller, hij krijgt opeens…

‘Wacht, ik…. Jouw tieten! Mag ik… Ik wil…’ Carla drukt haar tieten tegen elkaar, hij perst zijn stijve ertussen en duwt en pompt en pompt. Het glijdt zalig op het voorvocht dat er al uit drupt. ‘Toe maar, toe maar Gino, ga door jongen, kom maar!’ Ze moedigt hem aan, geeft hem een paar petsen op zijn billen, hij kreunt hard en hevig als hij klaarkomt en zijn zaad tussen haar borsten sijpelt.

Allebei liggen ze hijgend in elkaars armen, Carla draait zich met haar sterke lijf boven op hem. Ze duwt zich op met haar armen, haar zware borsten hangen boven zijn hoofd. ‘Likken, jochie, kom op! Zuigen aan mijn tepels zal je, kom op!’ Gino doet zijn best, maar eigenlijk is hij uitgeteld….

Ze zit op de rand van haar bed. ‘Jij mag wel oppassen, Gino. Zo mooi glad als jij geschoren bent, vrouwen en, vergis je niet, sommige mannen geilen op zulke twinks, jongen. Je ziet eruit als een jochie van 14, 15.’

Gino ligt nog na te genieten op zijn rug. Eigenlijk vindt hij dat hij nu Carla moet opgeilen. Vingeren of zo?? Hij legt zijn hand op haar slip, wil naar binnen schuiven, maar ze zegt: ‘Zullen we dat tot een volgende keer bewaren? Want je snapt toch wel dat ik ook mijn trekken wil komen, ja? En dat ik later een keer lekker door jou geneukt wil worden, toch?’

Nu komt Gino verbaasd overeind, maar Carla gaat verder: ‘Kijk je moet het zo zien, Gino. Iedereen in deze wijk kent mij van de voetbal, daar sta ik altijd voor klaar. Maar als je over mij hoort praten, door anderen, hoort roddelen zeg maar, dan zul je ook horen, dat ik een beetje mannengek ben. Ik heb heel wat jongens zoals jij een beetje wegwijs kunnen maken. En een enkele jonge vader, die ik als jongen op het veld heb zien spelen, wil ik wel eens tussen mijn benen hebben. D’r zijn mannen, die wat van mij willen, maar daar ga ik nooit op in. Ik kies zelf, zeg ik je, ik kies altijd zelf, welke vent ik hebben wil. Dus reken er maar op, jochie, of je hier nu komt wonen of niet, ik wil je zeker nog een paar keer bij me hebben.’

Gino kan het niet laten haar nog eens hartstochtelijk te kussen, te knuffelen, haar bij de tieten te pakken. Dan geeft ze hem een tik op zijn billen: ‘Kom, kleed je aan en ga naar de voetbal, er zijn al pupillen aan het trainen. Laat je zien aan ouders en trainers. En o ja…, laat me weten of je hier wil wonen of niet.’