Als ik de volgende ochtend wakker word, voel ik een aangename rust door mijn lichaam trekken. Tevreden, opgeladen, alsof alle zorgen van gisteren van me af zijn gevallen. Het zachte ochtendlicht valt door de gordijnen en verwarmt de kamer op een kalme manier. De lucht is fris en helder, en ondanks het vroege uur heb ik er geen enkele moeite mee om mijn bed uit te komen. Het vooruitzicht om Emily weer te zien, geeft me een kleine tinteling van verwachting, een glimlach die ik niet kan onderdrukken. Mijn lichaam is nog steeds loom van de nacht, maar ook dat voelt prettig – mijn stijve is een herinnering aan wat er was gebeurd, al voelt hij vermoeid en gebruikt.

Emily slaapt nog. Ik ga wel even bij haar kijken, maar maak haar niet wakker. Ze ligt daar vredig, haar ademhaling rustig en gelijkmatig. Ik besluit haar te laten rusten. Ze moet wennen aan het nieuwe ritme, de nieuwe omgeving, en eerlijk gezegd: ze mag alles van me. Ze heeft iets in me losgemaakt wat ik niet eens wist dat ik nodig had.

Het is ook wel fijn om even alleen te zijn. De stilte in de villa geeft me ruimte om mijn gedachten te ordenen, om weer met beide benen op de grond te komen. Gisteren voelde het alsof we samen in een bubbel leefden, afgesloten van de rest van de wereld. Maar nu, met een nieuwe dag voor me, besef ik dat mijn leven en werk ook gewoon doorgaan. Terwijl ik het ontbijt verzorg voor het ouder Amerikaanse echtpaar, dat vandaag voor het laatst zou blijven, voel ik een aangename balans terugkeren. Gisteren was geweldig, maar dit, deze routine, dit stukje normaliteit, brengt ook rust.

Ik zet de koffie klaar en hoor de zachte voetstappen van het echtpaar dat langzaam de eetzaal betreedt. Ze glimlachen vriendelijk, en ik groet hen met een oprechte warmte. Het was fijn geweest om voor hen te zorgen, en ik voelde een soort voldoening in de eenvoudige handelingen van het verzorgen van ontbijt en het onderhouden van de villa. Ik doe dit niet voor niks. Vandaag zou hun laatste dag zijn, en hoewel het vreemd voelde om afscheid te nemen, wist ik dat er altijd nieuwe mensen zouden komen. Dat was het leven hier.

Terwijl ik bezig ben in de keuken, dwaalden mijn gedachten toch weer af naar Emily. Ik vroeg me af hoe de dag zou verlopen, wat we vandaag zouden delen, en of de intensiteit van gisteren een voorproefje was van wat nog zou komen.

Als het oude echtpaar uit zicht is verdwenen, zie ik Emily aankomen. Ze verschijnt weer in een prachtige, zomerse outfit, iets dat haar schoonheid alleen maar meer naar voren brengt. Haar jurk beweegt lichtjes in de ochtendbries, en ik kan mijn ogen niet van haar afhouden. Van top tot teen straalt ze, en terwijl ik naar haar kijk, voel ik dat bekende verlangen weer opkomen. Ik merk het aan mezelf, aan de manier waarop mijn hart sneller gaat kloppen, en ik weet dat ze het doorheeft. Maar ze speelt het alsof het niets is, alsof we net twee mensen zijn die elkaar pas net hebben ontmoet. Ja, stel je voor dat we dat waren...

We ontbijten samen, en hoewel ik nieuwsgierig ben naar hoe ze zich zou voelen na wat er gisteravond is gebeurd, houd ik mijn vragen in. Ik vraag me af of ze misschien spijt heeft, of dat er iets anders is veranderd tussen ons. Maar nee, haar lach zegt alles. Het is een zachte, oprechte glimlach die ze niet van haar gezicht lijkt te kunnen krijgen, en die geeft mij een ongelofelijk gelukkig gevoel. We praten over gewone dingen – het weer, de dag die voor ons ligt – maar de manier waarop we elkaar aankijken, verraadt dat er niets gewoons aan ons gesprek is.

Op een gegeven moment bedankt ze me zachtjes voor de vorige avond. Haar woorden zijn vol tederheid, en er zit een ondertoon in die me doet denken dat ze zich opnieuw wil geven, als ik ernaar zou vragen. Maar ik hou me in, hoe verleidelijk het ook is. Niet alles hoeft nu meteen. De spanning tussen ons is mooi en vol verwachting, maar voor nu is het goed zoals het is.

Tijdens het ontbijt raken we elkaar subtiel aan. Een hand op haar knie, een vinger die langs haar arm glijdt. Elk klein gebaar voelt alsof het een diepe betekenis heeft. We lachen samen, ruimen de tafel op alsof we al jaren een stel zijn dat elkaar door en door kent. Het voelt allemaal zo natuurlijk, zo intiem, alsof dit niet het begin is, maar gewoon een nieuw hoofdstuk in een verhaal dat allang bezig is.

Ik kijk haar aan terwijl we de laatste borden wegzetten, en in dat moment weet ik het zeker. Ik wil haar nog veel beter leren kennen.

Aan het einde van de ochtend staan Emily en ik naast elkaar, hand in hand, terwijl we de gasten uitzwaaien. De zon werpt een warme gloed over de oprijlaan, en het voelt alsof we nu echt samen zijn in deze grote villa – alleen wij tweeën, omringd door luxe, ruimte, en de onuitgesproken belofte van nieuwe, spannende avonturen. Terwijl ik haar hand vastpak, knijpt ze verwachtingsvol in de mijne. Het is een gebaar vol begrip. We hadden hier kunnen beginnen aan weer een nieuwe geile ervaring, maar we beseffen allebei dat het soms goed is om even rustig aan te doen. Zonder dat we het hardop hoeven te zeggen, weten we dat we de tijd hebben.

Na de lunch, terwijl de zon nog steeds hoog aan de hemel staat en het weer perfect is, stel ik voor om een stukje te gaan fietsen. Het werk in de villa is gedaan, en de frisse buitenlucht roept. Maar stiekem ben ik vooral benieuwd naar hoe Emily eruitziet in sportieve kleding – hoe haar heerlijke, slanke lijf in zo’n outfit zou zitten. En ik word niet teleurgesteld als ze terugkomt na zich te hebben omgekleed.

Emily draagt een strak, zwart sportsetje dat perfect haar vormen accentueert. Een korte sportlegging van elastisch materiaal, hoog opgesneden en net boven haar heupen, klemt zich als een tweede huid om haar ronde, stevige billen. Het materiaal is glanzend en laat niets aan de verbeelding over. Bovenaan draagt ze een nauwsluitend, felroze sporttopje dat net boven haar navel eindigt, haar strakke buikspieren zichtbaar onder het dunne stof. Haar decolleté is subtiel, maar het strakke topje benadrukt haar perfecte borsten zonder dat het te veel onthult. Haar lange, glanzende haren heeft ze in een hoge paardenstaart gebonden, waardoor haar nek en gezicht prachtig naar voren komen. Ze ziet er uitdagend en verleidelijk uit, maar toch klaar om te bewegen – een perfecte balans tussen sportief en sexy.

"Wat denk je?" vraagt ze met een ondeugende glimlach, terwijl ze ziet hoe mijn blik haar van top tot teen volgt. Ik kan het niet helpen om even te grijnzen en mijn hoofd te schudden. "Je weet precies wat je doet," zeg ik lachend, en zij knipoogt alleen maar.

Samen stappen we op de mountainbikes en rijden we de heuvelachtige paden van de Provence af. De warme wind strijkt langs onze gezichten terwijl we door het schilderachtige landschap fietsen. Emily houdt goed stand, haar benen werken krachtig op de pedalen, en hoewel ik haar soms een beetje voor ben, blijft ze me moeiteloos bij. De zon werpt lange schaduwen over de velden en bossen terwijl we steeds verder fietsen, en ik kan mijn ogen nauwelijks van haar afhouden, vooral als ze voor me uit fietst en ik het ritmische bewegen van haar heupen zie, strak verpakt in die legging.

Ze is sportiever dan ik had verwacht, en terwijl we samen de heuvels op en af gaan, voelt het alsof we elkaar nog meer leren kennen – niet alleen fysiek, maar ook hoe we samen bewegen, samenwerken, en elkaars energie aanvullen. Het is een prachtige middag, vol met subtiele blikken en stille beloftes. Zo mag elke dag wel zijn.

De opwinding is een constante in ons samenzijn. En het is eigenlijk wachten totdat we ons niet meer kunnen weerhouden.

Na een stukje door bos gefietst te hebben, komen we op een mooie open plek uit met uitzicht op de villa in de verte. Hier nemen we even rust, onze lichamen bezweet, onze blikken verwachtingsvol. Ze is enorm onder de indruk van de omgeving, en speels zegt ze dat ze na deze work-out niet verwacht had na de 'work-out' van gisteren.

Ze stelt zich weer lekker gewillig op, en daar ben ik blij mee. We drinken wat en zitten samen in het mos bij te komen van de inspanning.

Als ik haar hand streel, kijkt ze me aan, en leunt ze naar me toe om me te zoenen. We kussen eerst nog rustig wat, maar als ik mijn hand in haar blote nek leg onder die verleidelijke paardenstaat, tongen we als snel als het verliefde en vooral geile stel dat we zijn.

De spanning tussen ons is als een elektrische lading in de lucht, onmiskenbaar en altijd aanwezig. Terwijl we de heuvelachtige paden afrijden, voel ik hoe die opwinding ons langzaam weer naar elkaar toe trekt. Het is eigenlijk wachten tot het moment dat we ons niet langer kunnen beheersen.

Na een tijdje fietsen, door het dichte bos en langs kleine paadjes, komen we uit op een open plek. Het gras is zacht en groen, en in de verte zie je de contouren van de villa tegen de horizon. Het uitzicht is adembenemend, maar het is Emily die mijn aandacht vasthoudt. Bezweet van de inspanning, met haar ademhaling iets zwaarder, ziet ze er nog mooier uit. De zon laat haar huid glinsteren en de paardenstaart die speels op haar rug rust, geeft haar een verleidelijk en onbezonnen uiterlijk.

Ze kijkt om zich heen en lacht. "Ik had na de 'work-out' van gisteren niet gedacht dat ik vandaag nog een keer zo'n work-out zou krijgen," zegt ze met een knipoog, haar stem gevuld met speelse ondeugd. Ik moet lachen om haar opmerking en voel hoe mijn verlangen naar haar weer oplaait.

We nemen plaats op het zachte mos, drinken wat water en proberen op adem te komen na de inspanning. Terwijl we daar zitten, naast elkaar, met het uitzicht over het prachtige landschap, kan ik niet anders dan haar hand vastpakken. Mijn vingers strelen zachtjes over de hare, en als ik haar blik vang, zie ik dezelfde hunkering in haar ogen die ik zelf ook voel. Ze leunt langzaam naar me toe en voordat ik het weet, voel ik haar lippen op de mijne.

We beginnen langzaam, proevend en verkennend, alsof we elkaar weer opnieuw ontdekken. Maar het duurt niet lang voordat de passie tussen ons opvlamt. Mijn hand glijdt omhoog naar haar nek, waar ik de zachte huid onder haar paardenstaart voel. Ik trek haar dichter naar me toe, en ze kreunt zachtjes tegen mijn lippen. Onze kus wordt intenser, onze tongen vinden elkaar in een vurige dans van verlangen.

De tijd lijkt stil te staan terwijl we zo zitten, diep verstrengeld in een kus die steeds gretiger wordt. Haar handen vinden hun weg naar mijn borst, en ze streelt me terwijl ze zich tegen me aan nestelt. Mijn hand dwaalt af langs haar rug, langs de strakke sportkleding die haar lichaam omhult, en het is alsof elk van ons wacht op dat ene moment waarop we niet meer kunnen stoppen. Het is een heerlijk gevoel, die opbouw van spanning die in de lucht hangt, en ik weet dat het niet lang meer zal duren voordat we ons opnieuw aan elkaar overgeven.

Terwijl ik daar met haar zat, raakten mijn gedachten even in de knoop. Was dit echt hoe we verder moesten gaan? Er was zoveel tussen ons gebeurd in zo'n korte tijd, en ergens wilde ik de ruimte gebruiken om even serieus te praten. Misschien was dit het perfecte moment om haar te vragen waar ze precies op hoopte, hoe ze ons zag in de komende dagen, of wat ze überhaupt van deze intense start vond.

Maar nog voordat ik mijn mond kon openen, voelde ik haar hand zachtjes over mijn dijen glijden, en meteen daarna op zoek naar mijn kruis. Mijn adem stokte even. Ik had expres een strak fietsbroekje aangetrokken, wat elke beweging van mijn lichaam accentueerde. Ook ik had wel door wat ze wilde zien. De bobbel had ze ongetwijfeld al eerder opgemerkt, maar nu, na de fietstocht en met de spanning tussen ons, was mijn erectie niet meer te verbergen. De zachte stof drukte strak tegen mijn huid, en ik vroeg me af hoe ver ze hier durfde te gaan, in deze open plek, omringd door de natuur.

Ik vergat mijn vragen, mijn twijfels, alles wat me zojuist nog bezig had gehouden. Emily zoende me diep en vastberaden, alsof ze wist wat ik nodig had. Zonder haar blik af te wenden, zonder zelfs te kijken, trok ze mijn fietsbroekje omlaag, waardoor mijn stijve lid plots bloot kwam te liggen in de frisse lucht. Ze fluisterde iets in mijn oor, een paar zwoele woorden die mijn hart sneller deden slaan, maar voordat ik er goed en wel over kon nadenken, voelde ik haar zachtjes wegzinken.

Mijn hand bleef in haar nek rusten, terwijl ik haar bewegingen volgde. Haar lippen raakten mijn huid, en ik voelde hoe ze zich moeiteloos over mijn stijve ontfermde, alsof dit het meest natuurlijke ter wereld was. Ze bewoog op en neer, haar mond strak om mijn eikel, en iedere keer dat ze me dieper in haar mond nam, voelde ik een golf van genot door me heen trekken. Het was zo plotseling, zo onverwacht, dat ik alle twijfels die ik net nog had gevoeld, meteen wegduwde.

Terwijl ze me zo pijpte, bleef ik haar bewonderen. Haar vaardigheid, haar geduld, maar vooral haar verlangen om me hier op deze open plek helemaal gek te maken, zorgde ervoor dat ik mezelf volledig overgaf aan het moment. De zon scheen nog steeds boven ons, de lucht was helder en de stilte van de omgeving werd slechts onderbroken door het zachte geluid van haar mond die zich met zorg en toewijding over mijn stijve bewoog.

Ik wist dat ik dit moment nooit zou vergeten. Alweer een moment met haar wat ik niet zou vergeten.

We zitten nog op de grond, ik op m'n gat met de benen gespreid, mijn harde lul in haar hand en mijn kloppende eikel in haar mond. Ik kijk genietend toe, en ben zeker niet bang snel klaar te komen. Dat is denk ik het voordeel van veel seks hebben. Ik stond niet meer zo op knappen als de eerste keer met haar.

En als ze wat overeind komt en op haar knieën naar me toe geleund zit, trek ik haar weer naar me toe en kus ik haar, om vervolgens zelf mijn hand haar strakke sportbroekje in te laten glijden. Niet te geloven hoe nat ze is. Ze trekt me onregelmatig af des te regelmatiger ik mijn vingers vervolgens tussen haar natte schaamlippen laat glijden en zacht kreunend moedigt ze me aan.

We zoenen ook weer intens met elkaar.

Ook dit is wel even lang geleden maar net als fietsen lijk je dit niet te verleren. Ik geniet van haar aanwezigheid, haar geluiden en bewegingen. En alles wordt intenser als ik haar clitje opzoek, en vindt...

Ze kan amper overeind blijven, en ik leg haar dan ook naast me neer in het gras en het zachte mos, haar lichaam hemels in de zon, mijn hand wrijvend in haar broekje.

Ik kijk op haar neer en zie haar lichaam zich meer inspannen dan de hele fietsrit bij elkaar, en hoe ze daar gewoon ligt te genieten van mijn aanrakingen.

Ze klemt zich aan me vast als ze klaarkomt, en haar geluiden worden hoger en intenser, maar ook zachter en intiemer. Ze climaxt, en lijkt even deze wereld te ontstijgen, wat ik heerlijk vind om te zien.

We zitten nog op de grond, ik op m'n gat met de benen gespreid, mijn harde lul in haar hand en mijn kloppende eikel in haar mond. De zon straalt boven ons, en de zachte bries laat de bladeren ritselen. Het voelt veilig hier, omgeven door de natuur, en ik kan niet helpen maar te denken hoe gelukkig ik ben in dit moment. Terwijl ik geniet van het gevoel, kijk ik in haar ogen, die glinsteren van opwinding.

“Dit is zo intens,” fluistert ze, terwijl ze haar lippen om mijn eikel sluit en me een zwoele blik geeft.

Ik knik, bijna ademloos. “Ja, het is perfect. Ik had nooit gedacht dat het zo zou zijn tussen ons.”

Als ze zich wat overeind komt en op haar knieën naar me toe leunt, trek ik haar naar me toe en kus ik haar, de smaak van haar mond vermengt zich met de zoete geur van het gras om ons heen. Mijn hand glijdt in haar strakke sportbroekje, en ik kan het niet geloven hoe nat ze is.

“Jij maakt me gek,” zegt ze met een ondeugende lach, terwijl ze me onregelmatig aftrekt. Dit doordat ik twee vingers steeds regelmatiger tussen haar gladde, natte schaamlippen laat glijden. Ik neem het over van haar en nu is ze aan mij overgeleverd. Ieder moment met haar, elke minuut die ik met haar doorbreng, geeft mij meer vertrouwen en laat mij dingen doen die ik anders nooit zomaar zou doen.

Terwijl ik mijn vingers tussen haar natte schaamlippen laat glijden, voelt ze hoe ik haar aanmoedig. “Dat doe je zo goed,” mompelt ze, haar stem trilt van genot.

“Ik denk de hele dag al aan... Dit soort dingen,” zeg ik, en het voelt alsof de wereld om ons heen vervaagt. We zoenen intens, de hitte tussen ons groeit terwijl ik haar clitje opzoek en vind. Iemand om samen mee te zijn. Liefde of geen liefde. Dit soort dingen had ik toch ook wel erg gemist, en dat maakte ze mij meer dan duidelijk.

Ze kan amper overeind blijven, en ik leg haar voorzichtig naast me neer in het zachte mos, haar lichaam straalt in het zonlicht. Ik kijk op haar neer en zie de verwondering in haar ogen. “Jij ziet er echt zo geil uit,” zeg ik, en een glimlach breekt door op haar gezicht. Mooi zijn was niet genoeg voor haar. Dat wist ik nu wel. Ze was sexy, en dat wist ze. En dat hoorde ze dan ook graag. Maar nu was ze vooral geil, en ook dat zag je aan alles, zoals ze nu naast me lag.

“Dank je,” zegt ze met een blos op haar wangen, grinnikend, terwijl ze zich onder mijn aanrakingen ontspant. Ook nu had ze nog humor. Al ging ze daar nu echt geen tijd meer voor hebben, met dat ik doelbewuster haar genot en haar climax begin op te zoeken, terwijl de minuten verstrijken.

Haar geluiden worden hoger en intenser, en ik voel de opwinding die ons allebei overspoelt. Wanneer ze klaarkomt, klemt ze zich snel aan me vast, en ik geniet van het moment, alsof we samen deze wereld ontstijgen. Het is puur genot, en ik weet dat dit een herinnering is die we nooit zullen vergeten. Ik tril met haar mee, en elke keer als ik haar zie schokken, en hoor kermen, voel ik een golf van genot door mijn eigen lichaam gaan. Dit was zo lekker om te zien, om te doen.

Hierna ligt ze uitgeteld naast me, haar lichaam ontspant in het zachte gras. Ik ga naast haar liggen, op mijn rug, kijkend naar de lucht, waar de zon stralen door de bladeren laat dansen. Mijn hand trek ik terug, maar haar hand blijft nog even op mijn lul rusten, een laatste aanraking van wat we net hebben gedeeld. Ze probeert nog wel mij te stimuleren, maar ik merk haar vermoeidheid op, en stop haar zonder daar spijt van te krijgen.

“Jeetje... Je hebt me omvergeblazen,” zegt ze met een vermoeide maar blije lach. Ik kan het niet helpen maar terug grijnzen.

“Jij was geweldig,” antwoord ik, en terwijl ik dat zeg, voel ik een warm gevoel van voldoening in mijn borst. Zij is geweldig.

We zoenen gewoon nog even, de kussen zijn zacht en vol genegenheid. Haar hoofd nestelt zich tegen mijn schouder, en ik wikkel mijn arm om haar heen. Het is een geweldig moment, en ik weet zeker dat ik nog wel wat van haar kan verwachten. Aankomende nacht moet eigenlijk nog beter worden dan afgelopen, als je het mij vraagt.

“Dit is nog beter dan ik had gehoopt,” fluistert ze, en haar woorden zorgen ervoor dat een glimlach op mijn gezicht verschijnt. Ik had dan ook m'n best gedaan.

“Ja, ach..." zucht ik nog diep. "Ik had niet gedacht dat we zo snel zo dicht bij elkaar zouden komen,” zeg ik, mijn gedachten dwalen af naar wat de toekomst zou kunnen brengen. Maar nu is het fijn om gewoon hier te zijn, met haar.

We maken ons weer klaar om te gaan fietsen, maar als we opstappen, merk ik dat ze wat meer moeite heeft met het trappen. “Zit je nog goed?” vraag ik, terwijl ik naar haar kijk, bezorgd met een glimlach.

“Ik denk dat ik iets minder kracht heb na ons moment,” antwoordt ze met een ondeugende lach, en ik kan niet anders dan lachen.

De rit terug duurt wel een stuk langer dan de heenweg. Maar dat geeft niet; elke minuut met haar is waardevol. De omgeving flitst voorbij, de geur van de natuur en het geluid van de fietsbanden op de paden omarmen ons. Hoe langer, hoe beter, denk ik bij mezelf, terwijl ik mijn ogen op haar gericht houd.

Maar in mijn achterhoofd speelt de gedachte dat we thuis misschien haar eerste concurrent zouden aantreffen. Een lichte nervositeit kruipt onder mijn huid, maar het idee van dat moment verdrink ik in het geluk dat ik nu voel.

“Kom op, we zijn bijna terug,” moedig ik haar aan, terwijl we samen een heuvel op fietsen. Haar glimlach is aanstekelijk, en voor even laat ik alle zorgen los, wetende dat het avontuur met haar nog lang niet voorbij is. Of wel?

-