Lieve lezers , het is een sprookje dus sommige zaken zijn in echt niet mogelijk

Esther valt hem in zijn armen “ zie je nou dat ik gelijk heb, ‘s nachts moet je hier niet buiten zijn “. Rob bromt terwijl hij zijn colt pakt en deze snel nakijkt en naar Esther kijkt en fluistert “ voor het geval dat “

Dan kruipen ze tegen elkaar aan en zitten in stilte te luisteren terwijl ze nú buiten de wind horen toenemen. “ verdomme mijn boot “ fluistert Rob. Maar Esther kruipt naar het raam toe en kijkt naar buiten en zegt even later “ dit is zo weer weg, beide Maanen staan er nog. Als de rode weg is dan komt er een storm en krijgen we weer een sloot water op ons dak . Maar nu stort er zo een vliegtuig ergens neer hooguit 5 tot 10 minuten en dan een bliksem schicht en een grote knal. En kunnen we morgen eventueel gaan zoeken naar brokstukken of een vliegtuig. Hopelijk geen jumbo jet “

Rob kijkt haar verbaasd aan en vraagt ;

“ Je zegt dit nogal makkelijk Esther doet het je dan niks meer ?” Esther kijkt hem aan hij ziet een traan langs haar gezicht lopen en fluistert “ tuurlijk wel Rob, maar ik zit hier dus al 10 jaar en bijna wekelijks maar zeker maandelijks komt hier wel een vliegtuig of een boot op dit vervloekte eiland terecht.

En ik heb nog nooit een overlevende gezien, ja jij. Jij bent de eerste die het heeft overleefd. Dat is ook waarom ik zeker weet dat er hier in het donker wezens zijn die zoeken naar overlevenden om ze af te maken .” Rob kijkt haar aan met verbazing en Esther vertelt zachtjes verder

“ Rob ongeveer 4 of 5 jaar geleden is er een groot vliegtuig hier neergestort aan de andere kant van het eiland, ik heb het zelf zien gebeuren en het vliegtuig was nog in redelijke staat. Meestal is het meer een vlammend pijl die neerkomt toen niet.

Ik heb de andere dag mijn rugzak gepakt en ben op zoek gegaan naar het vliegtuig en eventueel overlevenden. Na bijna een dag te hebben gelopen heb ik het gevonden, ten minste ik was op een afstand en kon het met mijn verrekijker zien liggen en er lagen toen mensen buiten tegen het vliegtuig aan. maar ik heb er ook zeker 25 man zien lopen. Bezig te redden wat er te redden viel. Ik moest zeker nog twee uur lopen om daar aan te komen, zeker gezien het terrein. Maar het werd al langzaam donker. En ik vond een klein Japans vliegtuig. Hoe wist ik dat het Japans was. Simpel er zat een piloot in de cockpit met een witte band om zijn schedel met een grote rode stip op zijn voorhoofd en zwarte Japanse tekens en naast hem in de cockpit stond dit mooie zwaard.” Terwijl ze het samoerai zwaard aantikt. “ Dat alleen maakte de trip al goed. Maar ik heb me die nacht daarin verstopt, wat heel lastig was achteraf maar wel gelukt. Het is de engste nacht ooit geweest ik ben daarna nooit meer zo bang geweest als toen.

Rob ik heb die nacht mensen horen gillen horen schreeuwen en smeken. Ik heb meerdere keren voetstappen rond mijn verstop plaats gehoord. Wat waarschijnlijk een beest of beer is geweest want ik vond de volgende dag afdrukken van berenpoten rond het vliegtuig. ten minste het had 4 tenen en erg lange nagels. Maar de andere dag waren er ook geen mensen meer bij het vliegtuig. Ik ben er nog naar toegegaan om te kijken. Maar alle mensen die er waren , waren dood en de meeste mensen hadden 3 kleine gaten in hun voorhoofd in de vorm van een driehoek. Maar iedereen was dood Rob. Afgemaakt! Geëxecuteerd! Ook mensen die tegen het vliegtuig zaten. Ik heb er een uur of 2 huilend rond gekeken gezocht naar mensen en daarna diverse kleding stukken en andere spullen zoals zeep en dergelijke uit koffers en koffertjes gehaald en in mijn rugzak gestopt. “

En begon toen ook te lachen “ en vond nieuwe batterijen en een collega voor Don Juan, mijn rubberen vriendje “ Rob moet lachen “ wat jullie dames allemaal mee nemen op vakantie “

Esther lacht weer “ als je vent je niet wil kriebelen moet je het zelf doen, Rob”

Op dat moment klinkt er een enorme knal en mega klap en de aarde trilde helemaal en beide schrikken hier van en Rob zegt “ dat was dichtbij laten we gaan kijken of er overlevenden zijn “ Esther grijpt zijn arm en zegt “ wil jij dood! Dan moet jij nú naar buiten gaan! Heb je wel geluisterd naar wat ik je net vertelde, ze zijn dood Rob ! Dood ! Morgenochtend is vroeg genoeg. “

Rob knikt weer en zegt zachtjes “ sorry je hebt waarschijnlijk gelijk.” Dan zegt Esther “‘kom dan gaan we slapen” en kruipt naar een ander vertrek achter een gordijn en Rob volgt en komt in een kleine ruimte met allerlei dozen en kleding koffers en een groot matras en een dekbed. Esther kleedt zich uit en Rob volgt. Esther kruipt tegen Rob aan en draait haar heerlijke billen tegen Rob zijn pik aan. Maar hoort haar zeggen “ nee wordt niet gerommeld we gaan nú slapen “. En Rob bromt en zegt dan verbaasd “ het waait niet meer “. En Esther mompelt “ zei ik toch “

Nog even draait Esther, en voelt haar lichaam trillen, en merkt dat ze zachtjes huilt. De keiharde dame was dus nog niet zo gevoelloos als Rob dacht en zij zich voordeed. Rob legt zijn arm om haar heen en even later ligt ze rustig, om daarna in slaap te vallen. Rob echter lag nog lang wakker, verward verbaasd en toch enigszins angstig. Om uiteindelijk in een onrustige slaap te vallen.

De volgende ochtend vroeg word Rob wederom wakker met een heerlijk gevoel om zijn penis. Het is warm en vochtig en melkt hem heel zachtjes uit. Nou met zijn ogen dicht probeert hij te begrijpen waar dit gevoel vandaan komt. Het gebeurt allemaal zo rustig zachtjes en teder dan dringt het in zijn brein door dat hij niet meer alleen is maar is gaan slapen met een knappe jonge dame. En als hij zijn ogen opent kijkt hij tegen de rug aan van Esther die haar kontje zo heeft gemanoeuvreerd dat zijn pik in haar heerlijke krappe kut is geglipt. Ze liggen nog steeds lepeltje lepeltje maar alleen Esther haar heupen en kont zijn druk bezig om zijn harde ochtend erectie haar lichaam in te pompen.

Heel langzaam en beheerst maar o zo lekker. Rob, kreunt nu ook en legt zijn hand op haar heupen en begint de rustige stoten op te vangen en te beantwoorden.

Dan ziet hij een hoofd draaien en hoort Esther zeggen, “ goedemorgen lieverd. Jouw speeltje was vanochtend al zo lekker groot en hard dat ik het niet kon laten om er van te genieten”. Hmmm hmmm. Kreunt Rob zachtjes en begint het tempo iets op te voeren, want het is te lekker en zijn lijf reageert gewoon instinctief. “ Ohhh.” Zegt Esther dan “ Meneer wil neuken? Nou dat kan hoor is ook lekker “ En begint ook het tempo te verhogen.

Maar dan opeens zet zij haar been over hem heen en duwt en draait zo Rob op zijn rug, terwijl Esther er dan schrijlings over hem heen zit. Gezicht richting zijn voeten en legt dan haar handen op zijn knieën en begint het tempo heel snel op te voeren. En hijgend en stotend zegt zij: “ Mijn ventje wil neuken, dat komt goed uit want dat wil zijn vrouwtje al een klein uurtje, maar meneer wordt maar niet wakker “.

Rob beantwoord haar stoten door te proberen omhoog te komen maar dat lukt niet zo best daar Esther met heel haar lichaam op zijn knieën steunt terwijl haar beide voeten tegen Rob zijn heupen drukken. Het is duidelijk Esther bepaalt hoe er geneukt wordt, en Rob kan zich hier prima in vinden. En geniet in volle teugen van het geweld wat Esther op hem af laat komen. Al gauw komt zijn punt van no return er aan, en kreunend brengt hij uit “ Ohh Esther ik ga. Ik ga. Ik ga komennn !”

Esther die nog niet zover was begint te schreeuwen “ nee nee. Nog niet. Ik ben er bijna. Neee Ohhh ik voel je spuiten ooohhh wat lekkerrr “. Op dat moment komt ook Esther klaar en zit schokkend op Rob zijn pik die nú tot aan zijn ballen in haar lichaam steekt en haar heerlijk opvult en voelt hoe haar buik reageert op de trillende harde paal die golf na golf schok leeg loopt in haar lichaam. Rechtop zittend met haar handen nú steun zoekend tegen het lage plafond in haar boot. Het is zo ontzettend lekker en lang geleden dat ze geniet van de ervaring. Dan terwijl ze nog steeds op de nog steeds harde pik blijft zitten draait ze zich om. Wat voor beiden een vreemd maar heerlijk gevoel geeft. Dan kijken ze elkaar diep in de ogen en genieten in stilte van elkaar.

Dan na enige tijd verslapt de penis iets en Rob zegt “ nú moet ik echt heel nodig plassen”. Esther zegt dan lachend “ ík eigenlijk ook maar ik zit zo lekker “

Dan lachen ze beiden en Rob duwt Esther van zich af, die dan opstaat en voor hem uit de slaapruimte uit kruipt, en naar buiten gaat, om dan naast de boot haar plas laat lopen. En Peter die even later naast haar staat en hetzelfde doet. Dan kijkt Rob richting het bos en richting de bergen en ziet op misschien een kilometer afstand de rook opstijgen van een geel vliegtuig met rode vlekken.

Hoofdstuk 11

Rob zegt tegen Esther, ik zei toch dat het dichtbij was, laten we gaan kijken”

Waarop Esther zegt “ eerst eten en iets aantrekken en wat aan uitrusting mee nemen. Rob je moet hier echt meer egoïstischer leven dan je gewend bent want dan overleef je deze wereld en deze hel “

“ Sorry Esther je hebt gelijk, maar laten we dat dan gauw doen. Misschien vinden we nog een overlevende “

Esther knikt alleen en kruipt haar boot in en hoort Esther roepen “ reken er maar niet op Rob.” Dan hoort hij wat vreemde brekende geluiden, en na een paar minuten de stem van Esther “ 1 tropical breakfast coming up”

En even later komt Esther haar boot uit met een soort dienblad met twee mokken en twee aluminium ranselbakken daarop. Zij heeft zich ondertussen aangekleed, fluoriserend geel bikini broekje en topje en haar koppel riem. Rob pakt de kom en bak van de plank, en lacht “ nou jij dacht laat ik eens iets geels aandoen vandaag” Esther lacht nu ook “ ja leuk hè. Was in de uitverkoop “

Rob kijkt in het ransel bakje en kijkt en vraagt “ en wat is dit allemaal? “

Esther lacht terwijl ze iets bruins in haar mond stopt. En zegt met een gemene grijns “ Je ontbijt, Gedroogde vis, kokosnoot, vruchten en een wat overrijpe banaan. En in de mok zit kokosmelk met water. Eet smakelijk “

Rob kijkt nogmaals in de bak en besluit dan toch maar om het op te eten. Lekker is anders maar ook niet echt vies. Sommige vruchten en de kokos is best lekker.

Maar begrijpt nu wel waarom Esther zo veel at en zat te smullen van de müsli met gecondenseerde melk. En toen hij alles opgegeten had keek hij Esther aan en vraagt “ en dit eet je dagelijks “ en Esther begint te lachen “ ja goed hè, en heb een verrassing dat eet je vanmiddag weer en vanavond ook, goed hè “. Rob lacht en zegt “ Heerlijk kan niet wachten op het toetje “

Waarop Esther zegt “ we kunnen wel wat variatie aanbrengen. De vis kan ook gebakken worden of als je geluk hebt vinden we nog wat grote houtwormen en grond rupsen “. Rob vertrekt zijn gezicht naar walgend maar moet lachen als Esther een hele verleidelijke pose aanneemt en zegt ;

“ slijmerig maar smakelijk , en zorgt voor een perfect figuur”. Rob lacht ook en kruipt dan ook de boot in en zoekt zijn kleding bij elkaar en pakt zijn koppel inclusief revolver.

Esther pakt haar afgeknipte spijkerbroek weer en haar kapotte T shirt. En de rugzak ze vullen nog paar veldflessen vanuit een de jerrycans en gaan dan op pad. Waarbij Rob dit keer de halfvolle rugzak draagt en Esther een lege. Voor als ze iets zouden vinden bij het vliegtuig.

Wat iets meer dan een kilometer van de boot van Esther vandaag ligt, te roken.

Hoe dichterbij hoe meer ze de rook ruiken en dan herkennen ze opeens het half verbrande tekens op de zijkant van het vliegtuig. Geel met rode bies en rode letters DHL het is een vrachtvliegtuig. Dat betekent niet veel mensen maar misschien wel veel bruikbare artikelen. Als ze dichterbij komen zien ze dat de cockpit tegen de bosrand aan ligt. En dat het vliegtuig geknikt is en net daarachter is gebroken.

Ook zien ze dat de ruiten van de cockpit zijn verbrijzeld en dat de rook vanuit de romp komt. Als ze nog iets dichter bij komen zien ze iemand midden op het strand liggen.

“ Volgens mij ligt daar een vrouw Esther, misschien heeft ze het wel overleefd “ zegt Rob. Esther gromt wat en antwoordt “ Dat zou dan de tweede keer zijn dat iemand het overleefd heeft”. Beide lopen richting de persoon op het strand, die misschien een 50 meter vanaf de zee ligt. “ Hello ! Are you alive ! Roept Rob, waarop de figuur begint te bewegen. “Ze leeft ! “ gilt Esther en begint richting de vrouw te rennen, Rob die gelijk volgt. Ze zien de vrouw zich omdraaien en naar hun kijken met grote ogen en een gezicht vol angst. Waarop de vrouw op springt en ze horen haar gillen terwijl ze het op een lopen zet. Gillend “ No! No! not me !”, in richting van de zee.

En Esther die gilt “ STOP! Sharks. Sharks “

Rob die vloekt en nog harder rent om te proberen de vrouw in te halen voordat ze de zee bereikt, of in ieder geval uit de zee te trekken voordat ze door een haai wordt aangevallen. Maar ze zien de vrouw de zee bereiken en ze holt erin. Ze is misschien kniediep als ze valt en gillend weer probeert overeind te komen, met doodsangst in haar ogen. Op het moment dat ze opstaat en naar Esther en Rob kijkend komt er enorme golf vanuit het water en zien hoe een enorme haai uit het water komt en de vrouw in de midden van haar lichaam grijpt en haar letterlijk door de midden bijt!

Rob en Esther die op nog geen twintig meter genaderd zijn, zien het gebeuren en beide gillen van schrik en angst. De zee kleurt bloed rood terwijl er meerdere kleine haaien zich op de vrouw storten. Het laatste wat ze zien is het een arm en stuk schouder met hierop het hoofd van de vrouw. Haar ogen en mond nog steeds geopend, voordat haar lange bruine haren verdwijnen in een kolkende rode zee waarin nu meerdere haaien vinnen te zien zijn.

Esther stort ter aarde gillend en huilend, en Rob gaat over zijn nek en deponeert zijn tropisch ontbijt in het zand.

Esther die wanhopig roept “ ik wil hier weg ! Weg uit deze levende hel ! Rob help me nou om hier weg te komen! Weg hier ! Weg!“

Rob die nu naast Esther zit en naar de nog steeds rode zee kijkend ziet dat er ook enkele haaien het feest niet overleven omdat ze bij toeval gebeten zijn door een soort genoot. Rob die uit pure frustratie zijn colt pakt en vloekend en tierend deze leeg schiet in de kolkende massa.

Wat als enig effect heeft dat de zee nog harder kolkt als ook een enorme haai schijnbaar getroffen is en ten prooi valt aan zijn kleinere soortgenoten. Vol ongeloof en walging zien ze de kolkende massa langzaam minder worden om na een tiental minuten te stoppen en zien ze kleine vissen zich te goed doen aan alles wat er over is gebleven.

Om na een volgende tien minuten weer te veranderen alsof er helemaal niets gebeurd is. Het enige wat nog aan de vrouw herinnert zijn de voetsporen die vanaf het strand de zee in leiden en een pump die op 2 meter van de vloedlijn uit het zand steekt. In al deze tijd hebben ze beide niets gezegd te verdwaasd door het gebeuren. Het is weer Esther die de stilte doorbreekt en zachtjes tegen Rob zegt “We moeten hier weg Rob met jouw boot moeten we proberen om hier weg te komen.”

Rob knikt alleen maar en antwoordt “ dat is goed, morgen gaan we kijken hoe we hem weer helemaal zeewaardig krijgen. Maar laten we nu naar vliegtuig lopen misschien, is er nog wel iemand in leven “

Om even later samen naar het rokende restant te lopen.

Bij het vliegtuig aangekomen zien ze dat de eerste 10 meter ongeveer een meter of vier van de rest van het vliegtuig is verwijderd en tegen de bosrand aanligt, en het staartstuk wat meer op het witte strand ligt.

Ze gaan beiden de voorkant in en, zien twee stoeltjes tegen de achterwand van de cabine. Een stoeltje is leeg en in het andere stoeltje hangt het levenloze lichaam van een andere vrouw. Zij is Aziatisch en haar lichaam hangt wat vreemd in de stoel. Esther loopt er onbevreesd naar toe en tilt het hoofd omhoog. En Rob ziet 3 kleine gaatjes in de vorm van een driehoek in haar voorhoofd. En fluistert “ verdomme Esther ze heeft de crash overleefd”. Waarop Esther zegt “maar niet wat ze heeft opgezocht na de crash”. Dan gaan ze de cockpit in en het is dat Rob zijn ontbijt er al uit ligt anders was het zeker nú gebeurd. Esther die haar hoofd omdraait en zegt “ die hebben het zo wie zo niet overleefd” . Een van de piloten is doorboord door een stuk metaal terwijl de andere piloot doorzeefd is door glassplinters. Maar ook bij hem ziet Rob de 3 kleine gaatjes in het hoofd.

Esther heeft zich omgedraaid en verlaat de cabine om richting het staartstuk te lopen.

Rob kijkt nog even in het rond en ziet een soort van dashcam in de cabine zitten en ziet dat deze nog steeds knippert ten teken dat hij opneemt. Hij ziet dat er een kabel loopt naar een klein kastje dat met de camera is verbonden. Als hij het kijkt ziet hij dat hij het een soort mobiele harde schijf is die met een usb verbinding verbonden is met de camera. Hij besluit om de schijf los te koppelen en mee te nemen. Kijken of hij aan boord van zijn boot het af kan spelen. Misschien geeft het antwoorden.

Dan loopt hij weer naar Esther die voor de open smeulende ruimte staat en er in kijkt. Het stinkt verschrikkelijk naar rook en ze zien dat de ruimte goed in de fik heeft gestaan.

Rob wil naar naar binnen gaan maar Esther houdt hem tegen. “ Niet doen, het brandt nog steeds een beetje, die ruimte hangt nú nog vol met koolmonoxide dat merk je niet of te laat. Dus we komen later wel terug zie op eerste oog ook niks interessants.”

Rob kijkt haar aan en zegt “ Jij hebt ook overal verstand van geloof ik. Ik was er zo ingelopen”. Esther glimlacht en zegt “ helaas door ervaring geleerd, ben zo in Afrika mijn beste vriend kwijt geraakt die een smeulende hut was ingegaan, en er nooit meer uit is gekomen. Mijn vader heeft het toen uitgelegd en gezegd dat mijn vriendje er niets van gemerkt heeft “

Rob knikt en zegt “ Ik had er ook geen erg in, ik moet nog een hoop leren van mijn oude jonge vriendin “. Esther die lacht “ ja oud maar met het lijf van een twintigjarige “

Rob lacht en zegt “ zullen we die lijken begraven? “. Esther schudt haar hoofd, beter van niet laat de jungle zijn werk doen. Dat gaat sneller dan je denkt en ik wil niet de attentie trekken van dat wat hier in de nacht rondloopt”.

En dan beginnen ze aan hun wandeling terug, maar nú naar Rob zijn boot.