De trein minderde vaart. Het meisje duwde bedaard haar knieën tegen elkaar, mij van het uitzicht berovend, stond op, pakte haar handtasje en verdween richting coupédeur. “Dat was het dan”, dacht ik. Maar net voor ik haar rug zag verdwijnen ging haar rechterhand omhoog en zonder om te kijken wenkte ze met haar vingertje. Ik stond op en gehoorzaamde. De deur ging open, ik liep haar achterna het perron over, langs de uitcheckzuil en was toen in een wildvreemd grachtenstadje. Leiden? Delft? Of nog een ander. Ze keek nog immer niet om, alsof ze wist dat ze honing aan de reet had en ik haar zou volgen tot…heel ver, dat zeker. Maar heel ver viel mee. Ze sloeg een hoek om en wandelde langs een gracht. Aan de andere kant van de straat oude herenhuizen. Een trap omhoog naar een grote deur, een trap omlaag naar grachthoogte, een kleine deur, ingang voor personeel en leveranciers. Die huizen. Het was behoorlijk druk op straat. Maar ik zag maar één ding, haar rug. Die eensklaps een trapje afging bij zo’n herenhuis. Beneden, onder de schaduw van de trap omhoog, stond ze. Ömdat je zo’n trouw hondje bent. Eerst: maak me nat”, en ze hief haar rokje op. Ik wilde met mijn hand naar haar kutje toe, maar haar vinger schudde onverbiddelijk nee. “Mond”, commandeerde ze. Ik moest door mijn knieën, zei zette haar benen iets uit elkaar, en ik likte met een lange haal langs haar spleet. Toen ik toch mijn vinger wilde gebruiken om haar klitje te zoeken, kreeg ik een onverbiddelijke pets. Dus zocht mijn tong alleen zijn weg, tussen haar buitenste lippen, haar binnenste lippen. Ik vond haar genotsknopje en zoog me vast als een Miele-stofzuiger. Iets, wat ze wel kon waarderen. Ze greep zich vast in mijn haar ten minste. En hijgde. Toen ik mijn ogen naar boven sloeg zag ik, dat de hare gesloten waren. Haar sappen stroomden me nu tegemoet, ze was meer dan nat. Haar dijen bewogen ritmisch uit en naar elkaar, mijn hoofd in een klem nemend. Een diepe, diepe zucht. Toen trok ze zich terug. Even nam ze tijd om diep adem te halen. Toen zei ze:”Oké, tijd voor de beloning”. Ze draaide zich om, plantte haar handen tegen de muur, en stak haar kontje uitnodigend naar achteren. “Kom op dan”, zei ze ongeduldig, mij nauwelijks tijd latend mijn broek en onderbroek te laten zakken en mijn meer dan stijve leuter te bevrijden. Even keek het meisje om. Haar ogen verwijdden toen ze zag wat ik in te brengen had, een plezierige grijns trok over haar gelaat. Het volgende moment plantte ik de lepel in de breipot, zonder te letten op de man, die boven aan het trapje was blijven staan en kennelijk veel belang in ons stelde. Ze was heerlijk nauw, haar vagina omsloot mijn lul alsof hij ervoor gemaakt was. Ik begon te stoten alsof het dagelijks werk was, ik genoot van schaamlip tot baarmoeder om het zo maar eens te zeggen. Zij ook. “Het mag nog steviger, hoor”, was het commentaar. Ik boog me voorover, trok haar topje naar beneden en greep haar volumineuze borstpartij met beide handen beet. Ik vingerde haar tepels, vond ze ook lekker, zo te horen. Zelden was ik zo diep in een vrouw aanwezig geweest. Ik had het (uiteraard valse) idee, dat mijn pik tot in haar maag kwam. En daar stortte ik mijn zaad in haar uit. Was ze aan de pil? Had ze een spiraaltje of andere bescherming? Ik wist het niet en het kon me niet schelen. Als er een koter kwam wilde ik het samen met haar opvoeden. Met een brul kwam ik klaar, een brul, die diverse mensen boven op straat deed stilstaan, maar dat kon me niets schelen. Noodgedwongen, mijn leuter liet zijn stijfheid varen, trok ik me terug uit de plaats, waar ik dolgraag nog wat langer had willen vertoeven. Er droop zaad langs de binnenkant van haar benen naar beneden. En weer keken die bruine ogen me spottend aan. “Lang geleden zeker, jongen”, zei ze, terwijl ze haar topje optrok en haar rok goed deed. “Ze konden je in Amsterdam horen”. “Hoe heet je?”, vroeg ik. Ik wilde niet kwijtraken wat ik net gevonden meende te hebben. “Gaat je geen donder aan”, was haar resolute antwoord. “Maar ik wil je nog eens zien”, smeekte ik. Even dacht ze na. “Woensdagavond, 9 uur, Schuttersbergseweg 17. Makkelijke kleren en voldoende cash meenemen. En als je slim bent slik je van te voren een blauw pilletje”. En daar ging ze, het trapje op. Bovenaan hief ze nog even ten afscheid haar rokje op, me een laatste blik op haar welgevormde bilpartij gunnend. Ze keek niet om.

Schuttersbergseweg 17. Het stond in mijn geheugen gespijkerd. Er naar op zoek gaande kwam ik er achter, dat er in de nabije omgeving in dorp en stad maar liefst drie Schuttersbergerwegen waren. Ik ging op zoek en zicht. Eén viel gelukkig al direct af. Het was een eenzame landweg en het had geen nummer 17. De tweede was een rijtjeshuis in een arbeidersbuurt. Ik keek er naar en stelde me voor, dat ze hier zou wonen. Maar waarom dan cash? Dus de derde moest het zijn. Op een industrieterrein. Ik was twee dagen te vroeg al op verkenning, en zag regelmatig mensen het complex op gaan. Dus die woensdag stond ik ruim op tijd te wachten. Een ruimvallend shirt en een ruime broek vormden mijn outfit. Er kwamen ook nu regelmatig mensen langs, die bij 17 de poort inliepen, maar toch zat ik vol spanning. Tot ik een opgewekt: “Je bent er”, hoorde. Daar was ze weer. Per direct zat ik in haar ban, ik vond haar een schoonheid, een plaatje. Ze droeg een lange, over de heupen breed uitwaaierende jurk, met zwart en rood en groen, haar krullen los en fruitig om haar hoofd, en kennelijk klaar voor een feestje. Ik moest haar even zoenen, en gaf haar een smakkerd vol op de mond, die ze ruimhartig aannam en beantwoordde. Daarna liep ze voor me uit, rechtstreeks naar een reusachtige portier. “Vijftig pop”, zei ze, achteloos de portier een aai gevend. Ik had ze al in de hand. We liepen nu een soort loods in. “Vijfentwintig ieder?”, probeerde ik nog. “Nee, ik ben gratis”, was het antwoord. “Ik bespaar je dertig. Man alleen: 80, paartje: 50 en vrouw alleen voor nop”. Een deur door en daar stonden we in een grote, sfeerverlichte ruimte , met discoballen, kleuren licht, een house dreun en een geur van geil en seks seks. Er waren ook veel mensen. Allerlei outfit. Er liepen enkele obers, alleen gekleed in een stropdas. Ik zag er één worden aangehouden door een vrouw. Die hem bij zijn penis greep, door de knieën ging en hem begon te pijpen. Veel mensen bewogen ritmisch op de muziek, maar ik zag er ook enkelen op de maat van de muziek een neukpartij houden. Een blond kindvrouwtje werd genomen door een enorme sportschoolfiguur, terwijl een wat kleiner mannetje zijn lul diep in haar mond had gestoken. Het meisje scheen zich goed te vermaken, ze deed althans haar best naar beide kanten. “Veel plezier”, zei mijn meisje. “Het motto is: Iedereen voor iedereen, tenzij je nee zegt. 1 Uur bij de uitgang”. En weg was ze. Ik had nauwelijks tijd om “doei”te zeggen, Een roodharig, sproetig vrouwtje in bloes en minirok streek haar hand over mijn wang. “Zullen we dansen?” vroeg ze, en trok met twee handen haar blouse naar beneden, zodat twee witte borsten afgezet met rode tepels tevoorschijn kwamen. Zo’n gebakje lustte ik wel. Ik zoog me ogenblikkelijk vast op die spetters, en voelde haar hand in mijn kruis. Kennelijk beviel het wat ze daar vond, want ze kirde tevreden. Aan mijn lul trok ze me mee naar een sofa, en daar ging ze op zitten, driftig knokkend met de broeksknoop. Zij won, de broek zakte op de enkels, zij op de knieën en het volgende moment voelde ik haar mond om mijn penis. Het was duidelijk niet haar eerste keer. Een heerlijk gevoel ging door mijn lijf. Ze speelde met haar tong rond de kop van mijn lul, haar hand masseerde ballen en schacht. Ik haalde hortend adem, maar wilde toch zelf wat initiatief. Ik trok mijn lul terug en duwde haar achterover, met de benen wijd. Onder het minirokje zat een vuurrode slip, die ik aan de kant schoof, zodat haar kale kutje bloot kwam. Even speelden mijn vingers, toen legde ik me op haar en zonder het broekje te verwijdering stootte ik bij haar binnen. Haar blauwe ogen keken me verrukt aan. “Je bent een beest”, kreet ze. “Kom op, laat me voelen, dat je een vent bent”, en ze ramde haar hielen tegen mijn billen om me te helpen nog dieper te komen. Het duurde niet lang, of we bereikten de fase van tevredenheid. “Dank je”, zei ze en ze verdween in de meute.

De ruimte was gevuld met heel uiteenlopende mensen. Leeftijden van jonge twintigers tot jonge zeventigers. Kledij van alles wat, wijd, strak, stemmig grijs, uitbundig gekleurd. Zuinige mondjes tegenover extatisch uitschreeuwende emoties. Als er al overeenkomsten waren: Seks, seks en nog eens seks. Hoewel er ook mensen waren, die onverdroten doordeinden op de house, enkele keren “nee”schudden, als ze aandacht hadden. Wellicht wachtend op de ware. Ik zocht naar mijn meisje, maar vooreerst onbegonnen werk. Mijn aandacht viel op een hele dikke meneer, die een iel dametje met veel overtuiging penetreerde. Hij was zo slim, niet op haar te gaan liggen, hij stond voor een hoge matras, waar zij, de benen naar beneden bungelend, op lag. Bij elke stoot veerden die benen omhoog, alsof er touwtjes aan zaten. Beiden genoten, dat was te zien. Iets verder werd een lang mager meisje met dik blond haar in de sandwich genomen door twee donkerhuidige mannen. Zeker degene, die haar achterste voor zijn rekening nam, had een echt grote, dikke jonge heer, maar het meisje kon hem hebben. “Kop op, jongens”, moedigde ze aan. “Ik wil meer, ik verwacht meer van jullie”. Ik bleef er even gefascineerd naar kijken, werd uit mijn sluimer gewekt door een rasta jongen, die zijn arm om me heen sloeg. “Niet alleen kijken, man. Ik kan dit voor u doen”. Er had nog nooit iemand in mijn kont gepookt. Als klein jongetje had ik ooit een potlood naar binnen gewurmd, hoe dat was, was ik totaal vergeten. “Kom op dan”, hoorde ik me tot mijn eigen verbazing, zeggen. Het volgende moment lag ik op mijn knieën, de billen omhoog, en voelde ik een glibberig smeermiddel over mijn anus uitgegoten worden. “Het wordt heel lekker, man”, zei de rasta-jongen. Zijn lul was gelukkig niet heel dik. Hij had er een condoom omheen gedaan en ik voelde hem woelen in de nattigheid, daarachter. Over mijn schouder kijkend zag ik zijn gezicht, vol concentratie. “Ontspan, anders wordt het niks”, zei hij. Ik deed mijn best, en voelde hem binnenkomen. Ik kreeg het gevoel, alsof ik moest poepen, maar hield me in. En toen kwam hij op stoom, ging enthousiast heen en weer. Het was apart, maar zou niet mijn hobby worden, dacht ik. Het duurde niet heel lang of hij trok zich terug, toonde mij een blikkerende lach en een gevuld condoom. Ik bedankte hem met een tongzoen. Of hij mij.

Even verder zag ik dikke donkere krullen, bruine schitterogen, bij het meisje, waarmee ik binnengekomen was. Ze werd gebeft door een deftig uitziende mevrouw, ten minste, aan haar kleren en oorbellen met parels te zien. “Je smaakt heerlijk, liefje, ik zoek nog wat dieper”, zei de mevrouw. Maar ze kreeg geen antwoord. De mond van het meisje was gevuld met de penis van een Aziatische man, die verlekkerd neerkeek op het mondje, dat hem pijpte. Ik kreeg zelfs geen oogcontact met haar, werd alweer in beslag genomen door drie jonge meisjes, die me achterover op een matras trokken. Eén nam plaats boven mijn hoofd, ik trok haar stringetje opzij, en keek recht in een ruigbeboste kut. “Likken, vent”, commandeerde ze, en ik gehoorzaamde, terwijl ik voelde, dat een tweede mijn paal streelde tot hij rechtovereind stond, ze schoof er een condoom om en liet zich er met een tevreden gezicht op zakken. Ondertussen zoog de derde, een beeldschoon Indonesisch typetje, aan mijn tepels, mijn handen grepen haar borstjes, ik liet mijn duimen over haar tepels draaien. Maar jongens, wat was het moeilijk je op iets te concentreren als er zo druk met je gespeeld werd. Ik kreeg wat haartjes in de keel, kon ze moeilijk kwijt, maar wist toch zo te tongen, dat het meisje, dat ik befte, een orgasme kreeg. Ook het meisje op mijn lul stootte wat ongearticuleerde kreten uit, en zakte onderuit. Ik was er nog niet, dus ik rees overeind, greep het Indonesische meisje, duwde haar achterover. Ze had nog een minirok aan, daaronder een wit onderbroekje. Ik trok het kapot en schoof naar binnen. Gelukkig was ze enorm geil en nat, ik schoof als door de boter, maar er zat genoeg knel in haar kutje om me ongelooflijk te laten komen.

Veel te snel werd het 1 uur. Vraag niet, hoe ik mijn kleren bij elkaar vond, als ik eerlijk ben dan moet ik zeggen, dat ik een overhemd van iemand anders meenam, en zonder sokken in gelukkig mijn eigen schoenen stapte. Maar prompt om één uur voegde het meisje zich bij me. “Genoten?’, vroeg ze, maar mijn ogen zeiden genoeg. “Ik heb jou gemist, maar zoveel anders terug gekregen”, zei ik. We wandelden een stukje, en namen een afzakkertje in een kroegje, vlakbij. Zij een rosétje, ik een Trappist. “Mag ik dan nu je naam weten?” vroeg ik. “Vasthoudend mannetje, hè”. Ze zei het met schitterende, lachende ogen. “Nee, ik wil de jouwe ook niet weten. Als je het zegt, ga ik weg, direct!” En toen ik haar enigszins droevig aankeek: “Volgende week zaterdag, Minervalaan 88, 9 uur. Geen speciale kledij, alleen er zijn. En nu: koetjes en kalfjes”. Ik kon niet anders dan breed lachen. En verder die nacht: koetjes en kalfjes.