Dat mijn man geen zin had in wat voor tijdverlies dan ook werd me in de volgende seconden al meteen duidelijk. Met een hand flinke druk uitoefenend op mijn hoofd, duwde hij me richting de vloer en weldra zat ik tussen zijn benen geknield voor hem. Op automatische piloot maakte ik zijn broek los en schoof die alvast een stukje naar beneden. De flinke bobbel in zijn boxer viel niet te missen en Ferre kreunde toen ik mijn tong ‘doelgericht’ eventjes al likkend over de zwarte stof op en neer bewoog. Zijn pik veerde helemaal op toen ik zijn onderbroek omlaag trok, tot aan zijn knieën.

Eigenlijk had ik er niet veel zin in om hem mijn mond te geven en dus begon ik hem maar af te trekken, in de hoop dat hij daar genoegen mee zou nemen. De hoopvolle blik die ik hem toestuurde, werd echter niet als zodanig begrepen.

“Pijp me nog eens een keer, schat!” zei hij, bijna op smekende toon. “Dat is alweer zolang geleden.”

Tja, wat doe je dan als schuldbewuste, overspelige echtgenote. In mijn aanvoelen had mijn man heus wel recht op een rondje goedmaakseks en dus gaf ik hem toch maar zijn zin. Eerst likte ik zijn ballen eventjes, maar al gauw glibberde zijn ontblote eikel mijn mond in.

De overtuigende wijze waarop ik Shirley’s kunstpik met mijn mond ‘gemolken’ had indachtig, probeerde ik evenveel overtuiging en passie in mijn handelingen te leggen op Ferres warme paal van vlees en bloed. Dat lukte me echter maar matig. Het gebrek aan eigen opwinding stond mijn motivatie in de weg. Toch deed ik alsnog mijn best om het hem naar zijn zin te maken. Al bij al leek dat nog aardig te lukken ook, want al na paar minuten hoorde ik hem een eerste keer grommen van genot.

Met mijn handen zijn heupen, zijn dijen en zijn onderbuik strelend, liet ik mijn zuigende lippen nog wat sneller over zijn harde vlees op en neer gaan. Afgaande op het toenemende volume van zijn gegrom werd dat gewaardeerd. Het verwonderde me dan ook niet dat hij weldra mijn hoofd met twee handen omklemde en mij tot een nog veel sneller cadans dwong. Ergens bereidde ik me er al op voor dat hij weldra het resultaat van zijn lust in mijn mond zou lozen. Voor deze keer had dat van mij hoe dan ook gemogen, maar dat was niet wat Ferre in gedachten had. Blijkbaar wilde hij zijn kruid vooral niet te vroeg verschieten en met een ‘plopje’ trok hij zijn harde leuter van tussen mijn lippen.

“Ik ga je keihard neuken, schat,” snoefde hij, zichzelf met een nooit geziene snelheid uit de kleren werkend. “Ik ga jou hier en nu op de keukentafel naaien, zoals je nog nooit genaaid bent!”

Het mag een wonder heten dat mijn kleding bestand was tegen zoveel bruut geweld, maar nog geen halve minuut later lagen mijn bloes en mijn rok tussen zijn kleren op de vloer. Ook het zwarte slipje, wat ik van Shirley mocht lenen, ging zonder verdere aandacht die kant op. Met enkel nog mijn bh, mijn nylons en mijn schoenen aan, onderging ik de onwaarschijnlijk bronstige blik van mijn ‘halve trouwboek’. Het was best een vreemde gewaarwording, want om een of andere reden voelde ik me naakter dan ooit.

Alsof ik een ons woog, tilde Ferre mij op van de vloer. Het volgend moment zat ik al in mijn blote kont op de koud aanvoelende keukentafel. Met lichte dwang duwde hij me achterover en steunend op mijn ellenbogen keek ik toe hoe hij met twee vingers brutaal aanviel op mijn

allesbehalve vochtige kut. De felheid waarmee hij die vingers in mijn te droge schede propte voelde niet bepaald prettig, maar toen hij zijn tong in de strijd gooide, beterde dat gelukkig wel wat.

De manier waarop hij me likte en zoog kwam bijlange na niet in de buurt van alle ‘toverij’ die Shirley op mijn poesje had losgelaten, maar Ferre deed ongetwijfeld zijn best. Mezelf toch maar overgevend aan zijn mond en vingers, sloot ik de ogen en liet me achterover op het koele tafelblad vallen. De gedachte aan Shirley en het feit dat ik, doorheen de dunne stof van de bh, mijn tieten ging kneden zoals zij dat gedaan had, maakten dat ik me alsnog lichtjes opgewonden en vochtig voelde worden.

Ongetwijfeld zou het helemaal goed gekomen zijn met mij en mijn goed gevoel. Het had een mooi potje echtelijke seks kunnen worden, als mijn man niet zo gefocust was geweest op zijn eigen hete driften en zijn eigen genot.

Zag mijn man dit als ‘de straf’ die ik moest ondergaan, in ruil voor die ene onvergetelijke nacht met Shirley? Het zou zomaar kunnen. Hoe dan ook hield Ferre voor mij veel te snel op met zijn orale verwennerij. Mijn grotje was er nog lang niet klaar voor toen hij mijn kont naar de rand van de tafel trok, mijn benen ver uit elkaar duwde, en vervolgens zijn stijve pik met één harde stoot tot aan zijn ballen in mij ramde.

Bijtend op mijn onderlip onderdrukte ik een kreet van pijn en nam ‘zijn blijde intrede’ voor lief. Mijn man was en is niet echt klein geschapen, maar in de buurt van Shirley’s kunstpik kwam hij nu eenmaal niet. Haar ‘grote lul’ had ik probleemloos aangekund, maar ja… Door alles wat daaraan vooraf ging was ik toen maximaal opgewonden en bovendien had zij me alle tijd van de wereld gegund om aan een indringer van die omvang te wennen. Dat was nu wel anders. Mijn man ‘nam’ wat hem toekwam. Zo voelde ik het heel sterk aan.

Naarmate Ferre de snelheid opdreef waarmee hij zijn lust in en uit mij pompte, kwam mijn vaginale vochtigheid beetje bij beetje op een adequaat niveau. Zodra ik alsnog begon te genieten, klemde ik mijn handen rond zijn bovenarmen. Met mijn nylon-benen rond zijn bekken geplooid, en met mijn schoenen ergens ongecontroleerd achter zijn onderbenen bungelend, begon ik zowaar mee te gaan in de wilde cadans van zijn heupslagen. Maar dan nog hield ik mijn ogenleden angstvallig op elkaar geklemd.

Met de ogen dicht kostte het me geen enkele moeite om me de beelden van de voorbije nacht voor de geest te blijven houden, waardoor het ergens aanvoelde alsof ik mijn lichaam ten tweede male aan Shirley schonk. Een gevoel dat sterker was dan mezelf en waarin de basis lag van mijn snel toenemende opwinding. Het leek alsnog een lekkere neukbeurt te zullen worden, maar dan haalde een kreet van Ferre mij uit mijn illusie.

“Aaah…. Sandy… Schat… Hier komt ie..! Aaaah!”

‘Oh nee!’ galmde het in mijn hoofd, terwijl ik zijn eerste ‘plop’ diep in mijn schoot uiteen voelde spatten. Veel te vroeg! Zover was ik nog lang niet en vanzelf vlogen mijn ogen open.

“Ga door!” kreunde ik hijgerig, maar dwingend. “Niet stoppen…! Ik ben er bijna..!”

Wat ik met mijn kutspiertjes ook probeerde, drie of vier kwakjes later voelde ik zijn pik al enigszins verslappen. Ferre probeerde het wel om mij stevig door te blijven neuken, maar dit ging het niet meer worden. Ondanks dat hij zijn best deed, was het voor hem over en uit. Dat wist ik uit ervaring maar al te goed en dus deed ik wat ik al zo vaak had gedaan. Ik ging mijn orgasme faken, weer maar eens…

“Ja…!” pufte ik hijgerig en hees. Ferre met mijn meest verzaligde blik aankijkend, klemde ik mijn beide handen links en rechts rond de tafelrand. Begeleid door een waarheidsgetrouw klinkend gilletje, suggereerde ik een eerste stuiptrekking… Daarna een tweede… En nog een derde, en een vierde…

Ferre ging als eerste douchen, terwijl ik onze ‘rommel’ in de keuken opruimde. Daarbij viel mijn oog op de cijfercombinatie die Shirley in mijn handpalm had gekribbeld. Snel pakte ik mijn telefoon erbij en sloeg het telefoonnummer op, vooraleer die tijdens het douchen verloren zou gaan.

Even later was het dan mijn beurt voor een snelle opfrisbeurt en weldra zaten we in onze kamerjassen tegenover elkaar aan te keukentafel. Allebei genoten we van een mok koffie die mijn man in de tussentijd voor ons had klaargezet. Dit leek mij hét moment voor een goed gesprek en enigszins nerveus zocht ik naar een acceptabele openingszin om mijn nachtelijk avontuur met Shirley ter sprake te brengen. Al snel bleek dat ik mezelf die moeite kon besparen, want Ferre begon er, op zijn eigengereide manier, zelf over.

“Ben ik opgelucht dat we daarjuist zo lekker gesekst hebben, schat,” zei hij, zijn hand op de mijne leggend. “Ergens was ik toch een beetje bang dat die Shirley mijn vrouw tot de vrouwenliefde zou bekeren, maar daarin heb je mij inmiddels gerust gesteld. Sandy… Dit was met voorsprong onze beste wip in tijden.”

“Echt?” vroeg ik, een zuinig ‘glimlachje om bestwil’ producerend. Zelf had ik daar absoluut een andere mening over, maar het leek me niet het moment om hem dat te zeggen.

“Jazeker,” klonk hij dan ook overtuigd. “Helemaal gerust was ik er niet in toen jij gisterenavond met haar meeging, maar achteraf ben ik blij dat ik jou de kans gaf om te ontdekken dat je toch beter af bent met mij, dan met die lesbische snol. Die vergissing is je dus bij deze vergeven.”

“Wat..!?” Geschrokken tot in elke vezel trok ik mijn hand onder de zijne vandaan. Dat hij Shirley een snol durfde noemen, kwetste mij al tot in het diepste van mijn ziel, maar tegelijk was er nog iets wat mij mateloos stoorde.

“Het was een vergissing dat ik vanochtend terug naar huis kwam!” snauwde ik kribbig. “Dat ik me door jou liet neuken was misschien nog een veel grotere vergissing! Onze beste wip in jaren?... Laat me niet lachen.”

“Wat bedoel je daar nu weer mee?” speelde Ferre de vermoordde onschuld.

“Ik bedoel dat de prachtvrouw, die jij een lesbische snol durft noemen, mij de nacht van mijn leven heeft bezorgt!” In al mijn boosheid kon ik het niet langer opbrengen om de dingen niet bij naam te noemen. “Ik kon bij Shirley gebleven zijn. Dat heb ik niet gedaan, alleen maar omdat ik met jou getrouwd ben, bij jou hoor en niet bij haar… ten minste, tot zojuist dacht ik daar zo over. Nu ben ik verdomme nergens meer zeker van, behalve dan dat ik blij ben met

de vervolgafspraak die Shirley en ik hebben gemaakt.”

“Wat..?” stammelde Ferre, met in zijn blik alleen maar ongeloof. “Heb jij een nieuwe date met die… Met die?”

“Met die snol, ja!” vulde ik het voor hem in. “Volgende zaterdagavond ga ik weer naar haar toe.”

“Nee San… Nee..!” De lepeltjes in de koffiemokken klingelden onder het geweld van zijn vuistslag op het blad van de keukentafel. “Dat gaat niet gebeuren!” brieste hij. “Zeg die date maar af, tenzij…”

“Tenzij wat?” bitste ik terug.

“Tenzij ik erbij ben, San! Als die Shirley zo nodig met jou wil rollebollen, dan moet ze jouw man er maar bij nemen. Maak die meid warm voor een trio, anders gaat dat feestje op zaterdagavond niet door. Begrepen?”

En of ik hem begreep! Hij mij niet en dat zou ik hem eens een keer goed duidelijk maken!

“Met jouw jarenlange fascinatie voor alles wat naar een trio neigt heb je mij in Shirley’s armen gedreven, begrijp je dat dan zelf niet?” zei ik, zo kalm als in de gegeven omstandigheden mogelijk was. “Jij hebt dingen in mij doen ontwaken waarvan ik zelf niet wist dat ik ze in me had, maar een trio met haar kun jij wel op je buik schrijven. Shirley wil beslist geen mannenhanden aan haar lijf. Daar is ze heel categoriek in en dus ga ik zaterdag alleen.”

“Sandy…” zuchtte hij, zichzelf duidelijk ook dwingend om niet opnieuw te gaan schreeuwen. “Je gaat samen met mij of je gaat niet. Is dat duidelijk?”

“En wat als ik dat wel doe?” vroeg ik, zelf enigszins schrikkend van mijn ietwat uitdagende toon.

“Dan… Dan is ons huwelijk voorbij, San. Als je zaterdag alleen naar haar gaat, kom je dit huis niet meer in!”

Nadat mijn man zijn ultimatum onverbloemd had uitgesproken, kon ik mezelf wel voor de kop slaan dat ik dit niet had zien aankomen. Ik had me zodanig laten meedrijven op mijn eigen emotionele rollercoaster, dat het gesprek heel anders was gelopen dan alles wat ik vooraf in gedachten had.

Mijn voorstel om voor mijn man de lieve, zorgzame echtgenote te blijven, in ruil voor af en toe een stomende liefdesnacht met Shirley, was iets waar ik in dat moment niet meer mee durfde aankomen.

Wat nu? Wat moest ik zeggen of doen? Ik wist het écht niet en kon alleen maar hopen dat Ferre in de komende dagen heel veel toeschietelijker zou worden.

“Ik ga slapen,” zei ik, plots doodmoe.

Zonder op zijn reactie te wachten, gooide ik de keukendeur achter mij in het slot. Ik rende naar de slaapkamer, waar ik me huilend op het bed liet vallen. Slapen lukte me echter pas nadat ik geen traan meer over had…