De planeet Key Largo draait om Iota Cancri A, een gele reus, samen met Iota Cancri B, een witte dwerg die als een heldere maan aan Key Largo’s hemel staat.

Key Largo is een planeet met 1,2 keer de diameter van de planeet aarde en heeft een vergelijkbare zwaartekracht. De planeet is volledig overdekt met ondiepe oceanen en er zijn duizenden eilanden verspreid over de gehele oppervlakte van de planeet. De planeet draait in drie aardse dagen om zijn as en staat precies haaks op de zon waardoor er geen seizoenen zijn. Op de eilanden heb je ook geen bergen en er waait een constante zwoele passaatwind. Het klimaat is er mediterraan en de temperatuur is vrijwel constant slechts matig variërend tussen twintig en vierentwintig aardse graden Celsius. Het maakt van Key Largo een ideaal vakantieparadijs.

Het is het vakantie resort van de ruimtemarine van de Europese Unie. En van de gegoede burgers van de oude stervende aarde die zich een ruimtereisje kunnen veroorloven.

De ruimtehaven van Key Largo ligt op het grootste eiland Melba. Op dit eiland ligt ook de hoofdstad van de planeet, Key Largo stad. Het is een stad met tweehonderdtachtigduizend inwoners. Ook heeft het een grote zeehaven. Aan de kades van deze haven meren de imposante vier en vijfmastklippers af. Hier laden ze de technologische en magische goederen in om die elders op de planeet te verkopen of te ruilen voor kostelijke wijnen van de Miosota eilanden of rollen met Bamaanse zijde van de Bama eilanden.

Key Largo stad heeft prachtige witte zandstranden en het kristalheldere water van de zee hebben een grote aantrekkingskracht op de buitenaardse vakantiegangers. Hier liggen ze te zonnen in de warme zon. De dames gekleed in minuscuul kleine bikini’s van tangaland, wicked weasel of microgigi. De mannen doen er niet veel voor onder. De stad zit vol leven en plezier. Honderden hotels, talloze bordelen (ook voor meisjes), erotische cabarets, theaters en bioscopen. Talloze restaurants die de lokale specialiteiten van de planeet aanbieden. Een groot winkelcentrum waar alle grote modehuizen van de oude aarde hun boetieks hebben en waar ze hun chique kleding en spulletjes aanbieden. Dure juwelierswinkels en horlogewinkels waar je de rolexen, Patek Philippes en breitlings kunt aanschaffen. Maar ook obscure seksshops waar je de hoerigste slipjes kunt kopen, de kortste en doorzichtigste jurkjes kunt aanschaffen. Key Largo stad is een tempel van de lust.

De seksuele moraal van de burgers van de Unie is tegenwoordig anders als die was als in de eenentwintigste eeuw. Ten eerste is de gelijkwaardigheid van de vrouw met de man boven alle twijfel verheven. Hoewel er talloze bordelen zijn in deze stad worden vrouwen en ook mannen niet gedwongen er te werken. De criminaliteit waarmee dit beroep vroeger was omgeven bestaat al heel lang niet meer. Bovendien zijn de hoeren van deze tijd meestal overlevende commandovrouwen en mannen die na hun diensttijd bij de ruimtemarine dit werk gaan doen. En als je een commando wilt dwingen om iets te doen dan moet je van goeden huize komen.

Frans en Lenore zijn een echtpaar en hebben wachtdienst op de viermastklipper Morgenster. Lenore staat aan het roer. Frans is de messingen relingen van het schip glimmend aan het poetsen. Het schip wil hem niet aan het roer. Als hij het al probeert dan slaat het schip met het roer en als hij niet uitkijkt krijgt hij een tik. De enige reden dat het schip hem laat leven is zijn vaardigheid het schip veilig een haven binnen te loodsen als de meeste zeilen gereefd zijn. Maar nu zijn alle vijftig zeilen van het schip gehesen en vaart het schip in volle vaart naar de haven van Key Largo Stad. Frans gooit de loglijn overboord en meet de snelheid. Zesentwintig knopen een snelheid een echte klipper waardig.

Frans kijkt naar zijn vrouw. Ze staat achter het roer in enkel een geile roze tangaland g-stringslip. Haar krullende gitzwarte haren hangen tot bijna op haar billen. Ze is slank en haar rugwervels tekenen zich af. Ze is heerlijk zongebruind. Hij verlangt naar zijn vrouw, hij geilt op haar zoals ze daar aan het roer staat.

Hij komt achter haar staan en kust haar in haar nek. Hij slaat zijn armen om haar heen en grijpt haar magisch vergrote borsten. Hij knijpt in haar tepels met zijn wijs- en middenvingers. Hij likt aan haar oorlel, bijt er zacht in.

Ze geeft hem een por met haar rechter elle boog. De biceps van haar linkerarm zwelt op om het roer in de juiste stand te houden.

“Laat dat”, kijft ze.

Het maakt hem alleen maar nog geiler.

“Ik wil jou”, fluistert hij in haar oor.

“Straks als onze dienst erop zit.”

“Maar ik heb nu zin.”

“Kan zijn maar denk aan de discipline, niet tijdens je dienst.”

Hij geeft haar kusjes op haar schouderblad.

“Straks neem ik je”, fluistert hij in haar oor.

“Hoe snel gaan we”, zegt ze.

“Zesentwintig knopen”, antwoordt hij.

“Dat wordt dan een verlengde dienst, voor het einde van onze dienst bereiken we Key Largo Haven.”

Even later begint het schip met het reven van haar zeilen en neemt de vaart af.

Een klipper is een magisch schip waarvan men beweerd dat zij leeft en een eigen bewustzijn heeft. Haar romp is in zijn geheel gemaakt van AISI-316Ti en is zo glad gepolijst dat aangroei onmogelijk wordt. De schepen zijn gebouwd voor snelheid en het hijst en reeft zelf haar zeilen. Als er een keer geen wind is wat zelden voorkomt of als men een keer tegen de wind in moet varen dan is er een motor. Die motor wordt op magische wijze onderhouden door het schip zelf en de batterij die zorgt voor de aandrijving van de schroef is nooit leeg en staat altijd op honderd procent. Het schip vergeeft je je onervarenheid maar nooit je onachtzaamheid. Je wilt beslist geen ruzie met het schip want ze heeft talloze mogelijkheden om je overboord te werken tijdens de lange wachtdiensten aan haar dek.

Frans en Lenore zijn nog altijd heel verliefd op elkaar. Niet dat ze geen seks hebben met de andere leden van de bemanning maar dat is voor de lust.

Frans houdt zielsveel van haar. Hij wil bij haar blijven tot de dood hen scheidt.

“Je kunt nu het roer wel overnemen”, zegt Lenore.

Frans neemt het roer.

Het is een ware kunst om de haven van Key Largo veilig te bereiken. De vaargeul is veranderlijk vanwege het losse witte zand. De getijden verplaatsen het zand steeds en als je niet goed uitkijkt loop je vast op een zandbank en zit je voor altijd vast.

Hier is Frans een ware meester in. Hij weet de vaargeul steeds te vinden en brengt het schip veilig de haven binnen. En ook daar vertoont hij zijn kunsten. Hij brengt het schip veilig langs de kade zonder de kostbare romp te beschadigen. De overige bemanningsleden laten de fenders zakken tussen de kademuur en het schip. Het schip wordt nu vastgelegd aan de kade.

Frans en Lenores dienst zit erop.

“Ga je mee meisje”, zegt hij tegen haar.

Ze stormen beide het trapje van de kajuit af naar beneden en rennen naar hun hut.

Ze vliegen in elkaars armen en kussen elkaar.

“Ik houd van je Lenore.”

“Ik ook van jou Frans.”

Omdat er maar vier echtparen aan boord zijn van een klipper zijn het ruim bemeten hutten.

Een groot, breed bed, een zitje met vier chesterfieldstoelen en een salontafel. Grote kledingkasten. En dan nog is er genoeg vloerruimte over om een dansje te kunnen maken met z’n twee.

Ze kussen elkaar weer, met geopende mond en hun tongen ontmoeten elkaar.

Hun hartstocht neem toe en ze springen op het bed.

Frans gaat boven op haar liggen. Zijn harde gezwollen penis stoot tegen haar schoot. Haar grote borsten met hun dikke zwarte tepels priemen in zijn borst.

“Ik houd van je Lenore.”

“Weet ik toch Frans.”

Hij kust haar opnieuw.

“Ik moet je iets vertellen Frans.”

“Ja.”

“Ik ben zwanger Frans.”

“Goh Lenore, dat is geweldig.”

“Ja maar je weet ook wat dat betekent?”

“Ja, waldienst, vijf jaar.”

“Zes jaar Frans, het bevolkingsbureau heeft ons toestemming gegeven voor twee kindjes en ik wil ze gelijk achter elkaar.”

“Zes jaar niet op zee, ik zal dat vreselijk missen.”

“Anders ik wel Frans.”

“Een klipper wil nu eenmaal geen kinderen aan boord.”

“Ik weet.”

“Hoelang weet je het al Lenore?”

“Sinds vanmorgen, heb een test gedaan, Mijn hCG waardes waren boven de 50IU/L dus ik ben iets van drie weken zwanger.”

“Goh, Lenore, ik word vader.”

“En ik word mama.”

“Dus dan hoef ik nu geen condoom aan.”

“Gekkie, we deden het altijd al zonder, we zijn immers magisch beschermd tegen Soa’s”

“Maar ook magische beschermd tegen zwangerschap.”

“Ja maar die heb ik vorige maand toen ik vijfendertig werd laten weghalen.”

“En je hebt me niets verteld?”

“Ik weet toch dat je de vader van mijn kinderen wilt zijn.”

“Dat is waar.”

“Ik ben vijfendertig Frans, nog even en het kan niet meer.”

“Dat begrijp ik.”

“Hé, nog een keer de wereld rond met de Morgenster en dan zes jaar aan de wal, laten we ervan genieten.”

“Hmm, ik ga van jou genieten.”

Hij dringt bij haar binnen en ze bedrijven op hartstochtelijke wijze de liefde terwijl de Morgenster zachtjes op en neer deint langs de kade.