Graag dank ik mijn trouwe Lezers voor hun lieve reacties. Ik hoop dat u blijft reageren want dat motiveert mij weer om een nieuw deel te plaatsen.

Ik was totaal in paniek. Ik stond te trillen op mijn benen. Ik wilde maar één ding. En dat was totaal helemaal in het niets verdwijnen… Maar dat gebeurde natuurlijk niet.

Zo eindigde deel vijf en begint deel zes…

Ik stond ineens tegenover Kevin en Iwan, mijn nieuwe Meesters. Ik had ze eerder op de gang al ontmoet, maar zag ze nu nog beter en van heel dichtbij.

Iwan, een jaar of vijftig, denk Ik, was zeker twee meter lang, zeer breed en gespierd. Hij had een ruige zwart/grijze baard en een kaal hoofd. Een zeer imposante verschijning. Het was een oud-militair, had ik Meester Graficus horen zeggen. Misschien was het ook wel een vechtsporter. Zo zag hij er wel uit. Maar wat misschien wel het meeste opviel aan Iwan waren zijn handen. Iwan had ontzettend grote handen…

Kevin was van mijn leeftijd of iets ouder. Misschien vijfentwintig. Ook een gespierd sportschool-type, maar iets minder indrukwekkend gebouwd dan Iwan. Hij deed iets in bewegingsleer, had Meester Graficus gezegd, wat dat ook betekenen mocht… Allebei de mannen waren rijkelijk voorzien van tattoos. De Heren waren ondertussen op een stoel gaan zitten. Ze glimlachten. Ze zagen er volmaakt ontspannen en tevreden uit. Zij wel…

Ik daarentegen was één brok zenuwen. In een automatische reflex had ik direct weer mijn kruis en mijn borsten met mijn handen bedekt.

“Ga eens even daar staan Meid,” zei Iwan. Hij wees naar een punt ongeveer twee meter voor de stoelen waarop zij zaten.

“Dan zullen we je eerst eens even goed bekijken, en nader kennis maken.”

Ik deed direct wat mij opgedragen werd. Ik begreep heel goed dat ik nu aan deze twee ruige mannen overgeleverd was en dat ik ze moest gehoorzamen, maar ik hield mijn handen wel stevig tegen mijn lijf gedrukt. Ik liet ze nog niets teveel zien, zolang ze mij dat toestonden.

Kevin liep naar de kast en kwam terug met het Zweepje dat Anton daar had achtergelaten.

Zo’n kort rij-zweepje zoals paardenmeisjes gebruiken. Kevin liet het Zweepje demonstratief aan mij zien. Hij grijnsde naar me maar hij zei niets. Ik huiverde en drukte mijn handen nog steviger tegen mijn lijf. Kevin ging weer naast Iwan zitten. De twee mannen bekeken mij nadenkend.

“Ziet er goed uit, voor zover we dat nu kunnen zien,” zei Kevin.

“Ja,” beaamde Iwan. “Ziet er zeker goed uit. Ze ziet er onschuldig uit. Een lief gezichtje en die twee parmantige vlechtjes. Een lief, leuk, onschuldig Meisje, zo te zien.”

“Nee,” zei Kevin. “Dat lijkt maar zo. Ze kan best lief zijn hoor, maar Meiden die zich inschrijven voor een Opleiding tot Sex-Slavin zijn nooit onschuldige Meisjes. Dat is gezichtsbedrog.”

De Mannen moesten allebei hard lachen. Gezichtsbedrog… haha Leuk. Ik lachte niet. Ik schaamde me dood. Waar was ik in beland? Wat gingen deze griezels met mij doen?

“Geen onschuldig Meisje dus…” zei Iwan. “Een lief Sletje misschien?”

“Ja waarschijnlijk lief Sletje. Lief en toch brutaal. Een interessante combinatie,” antwoordde Kevin. Nou… de toon was gezet. Ik wist nu hoe ze over mij dachten.

“Hoe heet jij Meid?” vroeg Iwan.

“Ik…ik…ik heet Anna… Meester… Eeuuhhh… O..nee… Eeuuhhh… nee… eeuuhhh…sorry Meester… ik heet Lola… Meester…

“Juist,” zei Iwan. Jij heet Lola. Vergeet dat niet meer Anna.”

Weer moesten de twee Heren hard lachen. Het zal wel mannenhumor zijn. Ik vond het niet leuk. Ik was veel te gespannen om zulke stomme grapjes leuk te vinden.

“Ik zie dat je nog wat verlegen bent Meisje,” zei Kevin niet onvriendelijk. Hij wees naar mijn handen die ik stevig op hun strategische plaats hield. Niets wilde ik laten zien aan deze engerds. Ook al begreep ik best dat het al lang een verloren strijd was.

“Ooohhh… eeuuhhh… nee… Euuhh… ja… ja Meester… wel een beetje Meester.

“Dat hoeft echt niet hoor. Ontspan je maar. Het komt allemaal goed. Echt waar.”

Het hielp wel iets. Ik ontspande enigszins. Maar mijn handen bleven waar ze waren.

“Wij zijn geen monsters. Wij zijn onderhoudsmonteurs zoals je weet,” zei Iwan lachend.

“Maar wij zijn ook Slavinnen-Trainers en nu zijn wij dus jouw Meesters. Maar wees niet bang, wij zijn niet rancuneus. Wij vergeten dat incident op de gang gewoon. Dat jij je tieten niet wilde laten zien was niet zo slim natuurlijk. Maar dat maken we straks helemaal goed.

Je laat nu nog stééds niet veel van jezelf zien hè? Beetje preuts ben je toch wel hè?”

“Ik… ik… ik… eeuuhhh… eeeuuhhh…” stotterde ik zonder antwoord te geven.

“Wat denk jij dat ze achter die handen verstopt, Kev?” vroeg Iwan aan z’n maat.

“Een paar mooie grote tieten en een lekker kutje, gok ik,” antwoordde Kevin.

En weer moesten de Mannen hard lachen. Ik moest erg wennen aan die mannen-humor.

“Je moet vast nog even aan ons wennen hè, Meisje,” zei Iwan, alsof hij mijn gedachten kon lezen.

“Ooohhh… Eeuuhhh… jaahhh… ja Meester… ik… ik…ik moet vast nog wennen… Meester…”

“Dat begrijpen we best wel, lieve Lola. Het is ook wat hè? Opeens twee nieuwe Meesters. Meester Graficus stuurt de moeilijke en onmogelijke gevallen altijd naar ons. Jij bent dus kennelijk een moeilijk of onmogelijk geval volgens Meester Graficus. Maar wij zien dat anders. Wij gaan die uitdaging graag aan. Wij kunnen elke brutale of recalcitrante Meid klein krijgen. Wij kunnen ook jou africhten en dresseren.”

Ik begon hevig te trillen over mijn hele lichaam. Dat viel die mannen natuurlijk ook op.

“Maar wees niet bang,” zei Iwan.

“Wij zijn er echt niet op uit om jou pijn te doen, Meisje. Absoluut niet. Wij hebben een gemeenschappelijk belang. Jij wilt een goeie Sex-Slavin worden en wij zijn de professionals die dat kunnen realiseren. Het is onze taak om in de komende drie dagen van jou een perfecte Sex-Slavin te maken. Dat heb jij toch ook zo gehoord van Meester Graficus?”

“Ja…ja…ja Meester,” antwoordde ik timide.

“Dat h-h-h-heb ik ook zo gehoord M-M-Meester…”

“Goed zo,” zei Iwan.

“Dan zitten we op één lijn. Luister Meid, en let goed op. Ik ga jou heel in het kort uitleggen hoe het werkt. Wij doen niet zomaar wat, wij hebben een Methode. Een wetenschappelijk verantwoorde Methode. Wij hebben deze Methode zelf ontwikkeld en zijn er best trots op. De Methode is speciaal toegesneden op recalcitrante Meiden zoals jij, die moeilijk trainbaar zijn. Het is eigenlijk heel simpel. We weten dat je niet bijster intelligent bent.

Maar dat geeft niet. We verwachten ook geen denkwerk van jou. We geven jou eenvoudige opdrachten. Die voer jij uit. We dulden daarbij geen enkele tegenspraak. Totale gehoorzaamheid, daar gaat het om. Als jij precies doet wat wij zeggen, dan komt het helemaal goed. Nogmaals, wij zijn er niet op uit om jou pijn te doen, maar als het moet… Wij geven een opdracht maar één keer. Je moet dus goed luisteren en dan meteen gehoorzamen. Meester Kevin zal je bij alle opdrachten intensief begeleiden. Wij trainen Slavinnen volgens het oeroude eenvoudige principe van straffen en belonen. De meeste jonge vrouwen zijn zeer gevoelig voor deze Methode. Het appelleert aan hun meest primitieve instincten. Het werkt eigenlijk altijd. De menselijke huid is het grootste en gevoeligste orgaan. We zien dat jij je Uniform al draagt. Het zal jouw, net als ons zijn opgevallen dat dit Uniform qua kleding niet veel voorstelt. Het bedekt helemaal niets om precies te zijn. Dat is niet alleen esthetisch maar ook praktisch. Want straffen en belonen werkt het beste op een naakt lichaam. Wij zullen echt geen misbruik van jou naaktheid maken Meid. Maar als je niet goed luistert, of te sloom reageert, of als je gewoon een beetje motivatie nodig hebt dan zal Meester Kevin zeker zijn Zweepje gebruiken. Meester Kevin gebruikt zijn Zweepje best vaak. Misschien iets te vaak naar mijn mening, maar ja, het is een jonge man hè? Een tikkeltje te enthousiast soms. Het is niet echt een probleem, want hij slaat alleen op je billen en jonge vrouwenbillen kunnen dat prima hebben. Daar staat tegenover dat als je wel goed je best doet Meester Kevin je zal belonen. Hij beloont ook best vaak. Hij beloont je bijvoorbeeld door middel van zijn virtuoze vingertechniek. Wij hebben samen al veel Meiden zoals jij getraind en uit ervaring weten wij dat de combinatie van de Zweep en stimulatie van de clitoris uiterst effectief is. Wij hebben in opdracht van Meester Graficus al heel veel Leerlingen met onze Methode afgericht. Met veel succes mag ik wel zeggen. De resultaten spreken voor zich. Wij leveren uitsluitend Top-Slavinnen af. De Methode is zeer intensief. Wij moeten in drie dagen klaren wat normaal een half jaar duurt. Wij doen natuurlijk ons uiterste best. Maar de trainingen vragen ook veel inzet van jou. Dat zul je ondertussen wel begrijpen. Discipline en totale onderwerping, daar gaat het om. Onze methode heeft als bijwerking dat de Leerlingen vaak klaarkomen tijdens de trainingen. Dat is op zich geen probleem. Klaarkomen is natuurlijk gedrag. Natuurlijk gedrag onderdrukken is ongezond. De gezondheid van onze Leerlingen heeft de hoogste prioriteit. Een orgasme tijdens de trainingen is dus toegestaan. Maar let op Meid! Je prestaties mogen er niet onder lijden. Na een orgasme moet je meteen weer alert zijn. Als je aandacht teveel verslapt dan krijg je Straf. Begrijp je alles wat ik tot zover gezegd heb, Meisje?”

“Ooohhh… Eeeuuuhhh… J-j-ja M-M-Meester… Ik… ik…ik begrijp het Meester,” stamelde ik bedremmeld.

“Mooi zo,” zei Iwan.

Het was een leugen. Eigenlijk begreep ik er niets van. Ik was geen studiebol en ik had concentratieproblemen. Op school had ik dat ook altijd al gehad. Moeilijke woorden en lange zinnen gingen aan mij voorbij. Het drong nooit goed tot mij door. De leraren noemden mij niet voor niets dom Blondje. Meester Graficus wist het en deze Mannen wisten het kennelijk ook al. Ik ben dom en impulsief. En nu was het nog erger. Ik was nu ook nog bloednerveus. Wat had Iwan allemaal gezegd? Hij gebruikte echt veel moeilijke woorden. Ik hoorde hem raaskallen over een Methode? Echt waar joh? Een Methode? So What? Wat moest ik daarmee? Ik wist bij God niet wat hij daarmee bedoelde. En ze wilden mij geen pijn doen? Duh… geloofde hij het zelf? Maar dat zei ik natuurlijk niet. Ik moest gehoorzamen, dat was eigenlijk het enige dat ik wel had begrepen.

“Ik hou van duidelijkheid,” ging Iwan verder met zijn veel te lange betoog.

“Dan weten wij en jij waar we aan toe zijn. Wat mijzelf betreft. Ik zie er misschien intimiderend uit, maar je hebt van mij absoluut niets te vrezen. Ik ben een soort grote vriendelijke reus. Ik gebruik ook nooit een Zweepje of andere hulpmiddelen. Dat vind ik te afstandelijk. Ik ben een gevoelsmens. Ik hou van direct huid op huid contact. Ik gebruik daarom uitsluitend mijn handen in contact met jouw naakte lichaam. Als je ondanks de inzet van Kevin toch tekort schiet dan zal ik ingrijpen. Ook de twee Straffen die je nog tegoed hebt zal ik persoonlijk uitvoeren. Niet iets om je zorgen over te maken hoor… Het stelt niet zo veel voor. Je gaat gewoon ouderwets over de knie en krijgt een stevige Spanking. Billenkoek, zogezegd. Gewoon met mijn handen. Dat is alles… nou ja… Niet alles natuurlijk. Ik ben geen bruut. Echt niet! Ik zal de pijn meteen weer verzachten door je billen lieflijk te strelen en jouw mooie grote tieten zachtjes te masseren. En ik zal natuurlijk ook je clitje stimuleren, als we toch bezig zijn… Straffen en belonen vloeit vaak naadloos in elkaar over bij ons. Dat is de kracht van onze Methode. Het is de afgewogen mix van pijn en genot die onze Methode zo succesvol maakt. Alle Leerlingen die wij tot zover behandeld hebben werden er uitermate deemoedig en gewillig van. Er is dus ook nog wel degelijk hoop voor jou, lieve Lola. En als je echt goed je best doet zullen Kevin en ik je aan het eind van deze driedaagse spoedcursus nog een grotere beloning geven. Dat doen wij bij al onze Leerlingen. Een passende beloning voor een geslaagde Sex-Slavin. Een afscheidscadeau. Maar dat is nog even een verrassing… Heb je voor nu misschien nog vragen, lieve Lola?”

“Ooohhh… Eeuuhhh… Nee… nee Meester… geen vragen Meester…”

Ik had wel degelijk vragen. Ik zat boordevol met vragen. Maar die durfde ik niet te stellen.

Bovendien was ik bang dat ik dan weer een ellenlang en onbegrijpelijk antwoord zou krijgen. Meester Iwan was goed met woorden, dat was duidelijk en hij wilde dat kennelijk graag etaleren. Oeverloos lang ouwehoeren. Typisch mannengedrag. Maar ik zat daar helemaal niet op te wachten. Ik stond daar nog steeds verstijfd met mijn handen angstvallig geklemd voor mijn borsten en voor mijn kruis. Die hele uitleg van Iwan over hun werkwijze en zo was grotendeels langs me heengegaan. En wat ik er wel van begrepen had dat had mij zeer beslist niet gerustgesteld. Iwan noemde zichzelf een gevoelsmens, maar wat wilde deze barbaar allemaal niet met mij doen? Ik probeerde mezelf daarom nog steeds te beschermen door mezelf zoveel mogelijk te bedekken. Maar ik wist heus wel dat dat niet houdbaar was. Ik zou mezelf op enig moment moeten laten zien. En dan zouden deze Mannen het niet alleen bij kijken houden. Dat begreep ik echt wel. Waarom wilde ik ook alweer zo graag deze Opleiding volgen? Waarom in godsnaam wilde ik een Sex-Slavin worden? Ik wist het even niet meer. Ik verlangde terug naar Meester Graficus, Anton en John. Dat waren schatjes vergeleken bij deze twee neanderthalers. Bij hun was ik ook naakt en kwetsbaar. maar toch voelde ik me toen nog relatief veilig. Wat was er misgegaan? Ik voelde me toen misschien té veilig? Ik durfde te veel. Ik was té brutaal geweest. Slechte eigenschappen voor een Slavin. Dat was het… Door mijn brutaliteit en eigenzinnigheid had ik het verpest. En nu had ik deze twee strenge Instructeurs toegewezen gekregen. Zij moesten mij weer in het gareel brengen met hun Methode. Meester Graficus was een wijs man. Het was allemaal mijn eigen schuld. Mea culpa. Mea maxima culpa. Nu kreeg ik dus godallemachtig een spoedcursus van twee freaks. Wie had dat nou gedacht? Ik kon het nog maar moeilijk bevatten. Het was zo intens allemaal. Zou ik echt over drie dagen al op de Slavinnen-Markt geëtaleerd worden In dit Uniform..? Naakt dus..?

“Heb jij eigenlijk nog wat geleerd van die John en Anton?” vroeg Iwan opeens licht geïrriteerd.

“Oohhh… Eeuuhhh… ja… ja Meester… ik… ik… ik heb ‘presenteren’ en ‘aanbieden’ geleerd… Meester.”

“Dat dacht ik ook al,” zei Iwan.

“Presenteren en Aanbieden. Prima. Waarom doe je dan niet wat je geleerd hebt Meid? Presenteer je dan Teef! Nu!”