Voor de buitenwereld zijn wij een eenvoudig maar ‘net’ gezin, en tot voor kort wáren we dat ook. Mijn vader, Bart van Zon (43), heeft als zzp’er een klusbedrijf. Ondanks dat hij zich het leplazarus werkt, is hij altijd opgeruimd, zorgzaam en belangstellend naar mijn moeder en mij.
Mijn moeder, Andrea (ook 43), herinner ik me van vroeger als altijd wat geremd maar toch lief en betrokken. Sinds ruim een jaar is zij echter een soort van ‘versteend’. Alles wat nog spontaan aan haar was, is verdwenen. Ik heb nagenoeg geen ander contact met haar dan de dagelijkse regeldingen. Ze is emotioneel zo goed als onbereikbaar geworden. Niet alleen naar mij, maar ook naar mijn vader. Ze hebben tegenwoordig elk hun eigen kamer, en mijn moeder trekt zich daar heel vaak langdurig in terug als ze haar huishoudelijke taken erop heeft zitten. Het lijkt een soort van depressie waar ze zelf zeker ook onder lijdt. Mijn vader omringt haar met alle zorg – voor zover ze dat dan toelaat. Hij heeft haar min of meer geprest psychiatrische hulp te zoeken, wat ze met tegenzin ook gedaan heeft, maar wat geen merkbaar positief resultaat heeft opgeleverd. Sinds kort heeft ze zomaar haar baan opgezegd, nu hebben we als gezin haar inkomsten niet meer.
Mijn eigen naam is Elsbeth, ik word binnenkort 17. Ik zit in Atheneum 5, en ik ben – al zeg ik het zelf (maar mijn rapportcijfers zeggen het ook) – goed in alle vakken, maar met een sterke hang naar de bèta-kant. Verder probeer ik echt elke dag zorgzaam voor mijn moeder te zijn, maar ze lijkt wat dat aangaat ‘een zwart gat’.

Zoals ik eerder zei: mijn vader heeft een klusbedrijf. Hij is gespecialiseerd in het restaureren van historische panden, zoals die er in onze binnenstad veel zijn. Zijn opdrachtgevers zijn merendeels rijk. Ze kopen dan bijvoorbeeld een grachtenpand dat ze zoveel mogelijk in oorspronkelijke staat willen. Meestal niet eens om echt te wonen, maar meer als ‘pied-à-terre’ en om mee te pronken. Rijke mensen zijn natuurlijk niet voor niets rijk: ze geven liefst zo weinig mogelijk uit. Mijn vader werkt met grote precisie en vakmanschap, maar hij wordt vaak onderbetaald, afgeknepen. Om ons gezin aan extra inkomsten te helpen heb ik een bijbaantje aangenomen bij een autoverkoop- en onderhoudbedrijf met de toepasselijke naam Fa. Drijver, ten minste als je de ij een beetje als ‘ai’ uitspreekt. Ik doe daar een onderdeel van de boekhouding: facturering. Zo kan ik de kosten die mijn ouders (nou ja, mijn vader nu dan dus) voor mij moeten maken, zoveel mogelijk zelf verdienen. Ik doe dat overigens met alle liefde.

Tja, nu dat woord valt – ‘liefde’ bedoel ik – moet ik het nog over iets heel anders hebben…
Een moeilijk punt, maar ik maak een lang verhaal kort.
Ik heb de leeftijd dat mijn seksualiteit ontwaakt. Ik vóel dat natuurlijk, maar ik ga er ook rationeel mee om. Ik lees er veel over. Tegenwoordig is er erg veel op jongeren gerichte serieuze informatie over beschikbaar op internet. Maar juist op het emotionele vlak zijn er natuurlijk dingen die ik graag met mijn ouders zou bespreken. Helaas is mijn moeder hierin dus geen toegankelijke vraagbaak, maar met mijn vader kan ik gelukkig mijn vragen op dat gebied goed bespreken. Hij is er heel open over. Nou ja, wat betreft de positie van mij als jongere dan. Ik heb daarentegen gemerkt dat hij niet zo open is als het over hemzelf gaat. Niettemin (of juist daardoor?) had ik al snel door dat van intimiteit tussen mijn ouders helemaal geen sprake meer is, en dat dat in ieder geval voor mijn vader een groot verdriet is.

Ik val maar met de deur in huis… Ik loop wat mijn ontwikkeling betreft ver vooruit op de jongens van mijn leeftijd, voor zover ik die ontmoet dan… En zo heb ik op grond van het gegeven dat hij ‘droog staat’ besloten dat ik mijn eerste seksuele ervaring wil opdoen met mijn vader. Ik gelukkig, hij gelukkig, dacht ik. Maar dat was al te simpel gedacht: hij was geschokt en boos toen ik hem zo’n voorstel deed. Dus moest ik terugschakelen. Maar zoals een aloude uitdrukking luidt: vrouwenlist is menigvoud. Ik deed me berouwvol en klein voor, maar ik wilde daarbij van tijd tot tijd natuurlijk wel getroost worden. Regelmatig kruip ik daarvoor ‘eventjes’ bij hem in bed (mijn moeder heeft haar eigen kamer hè…) en stukje bij beetje gaf m’n vaders lijf hem heel andere signalen dan zijn ethische bewustzijn…

- ‘Paps, mag ik even tegen je aan liggen? Ik voel me verdrietig.’
Zijn slanke, gespierde lichaam schoof wat op, en ik vlijde me tegen mijn vader aan. Ik had alleen een hemdje aan. Hij alleen een slip. Ik legde mijn arm over zijn heup, m’n hand quasi-achteloos over de bobbel die door de slip verborgen werd.
- ‘Meisje, je windt me op…’
- ‘Ik voel het en ik bedoel het paps. We hebben allebei liefde nodig.’
- ‘Het hoort niet zo.’
- ‘Klopt: we moeten ons helemáál uitkleden.’ Ik ging zitten en trok m’n hemdje uit, daarna werkte ik zijn slip omlaag. Hij wurmde die zelf verder uit. Ik draaide me om. Hij begreep het en kromde zijn lijf nu om mij heen. Zijn piemel werd hard. Ik legde die tussen mijn benen zo dat hij tegen mijn vochtig geworden kut aan lag. Mijn vader masseerde een borst en bewoog zijn piemel tussen mijn benen zonder naar binnen te gaan. Het duurde maar even of hij kwam klaar, z’n ‘spul’ gleed langs mijn been op het onderlaken. Ik voelde me trots dat ik mijn lieve vader dit gevoel kon schenken, maar ik realiseerde me ook dat we eigenlijk een condoom hadden moeten gebruiken.
- ‘Ik moet niet zwanger worden, paps.’
- ‘Ik ben gesteriliseerd liefje,’ fluisterde hij, ‘dáár hoeven we niet voor te vrezen.’
- ‘Dan had je wel naar binnen mogen gaan, ik zou dat heel fijn gevonden hebben…’
- ‘Nee, ik heb zoals je merkt nu praktisch besloten om op je voorstel in te gaan, maar voor de echte ontmaagding wil ik meer tijd en aandacht. We nemen de komende dagen eerst een aanloop met wat verkennende bewegingen – als je het goed vindt. Ik zou nu eerst wel ’s je borsten willen verkennen. Gaan we morgen beffen en pijpen, en dan doen we die ‘defloratie’ ergens in de nabije toekomst. Ik geef me over, maar we bouwen het op.’
- ‘Ging dat vroeger ook zo met de ontmaagding van mama?’
- ‘Toen ik je moeder leerde kennen, was ze al geen maagd meer, om de zelfde reden als waarom jouw eerste vriendje dat niet zal gaan meemaken.’
- ‘O jee, en was jij nog wel maagdelijk?’
- ‘Ik schaam me haast om het te bekennen: ja.’
- ‘Wat fijn dat je mij nu dan zulke schaamte wilt besparen…’
Papa grinnikte.

- ‘Ik merk dat je zeker bent van jezelf. En eerlijk gezegd aanvaard ik jouw aanbod om mij seksueel tegemoet te komen in grote dank. Ik verlang zo naar intimiteit met een echte ‘intima’ – om het zo maar uit te drukken.’ En hij draaide zich zo dat hij op mijn ene tepel kon sabbelen en de andere kon prikkelen met zijn fijngevoelige vingers. Het wond mij enorm op. Het liefst wou ik dat hij nu echt in me zou komen… Maar ja, ik heb uit alle internetinformatie al wel begrepen dat je bij seks voortdurend op elkaar moet willen afstemmen… Ik loop op hem voor: hij wil het eerst nog opbouwen. Dan maar verstandig… Ik snoof bewust zijn papa-geur op uit z’n krullen. Mijn vader, mijn eerste minnaar. Die mij vertrouwt! Zoals ik hem vertrouw…

Ik werd wakker bij papa in bed. De wekker gaf bijna kwart voor vijf aan. Ik kon me niet herinneren hoe we in slaap gevallen waren. Ik besloot om naar mijn eigen bed te gaan. Dat lag eerst wel kaal en koud, maar mijn lichaam gloeide na. Mijn huid herinnerde zich papa’s lieve strelingen en zoenen. Wat had ik een nieuwe kant van mijn vader leren kennen… Ik voelde me vróuw!
Ik zette mijn wekker op half zeven en dommelde in. Ik moest om half acht bij het autobedrijf zijn. Dat is trouwens maar één straat verderop.

Toen ik beneden kwam, was mijn moeder al in de keuken.
We begroetten elkaar. Ze had thee gezet en schonk me een glas in.
- ‘Als ik het goed oppik, gerief je papa in bed. Klopt dat? Als dat zo is, ben ik er blij om: ik gun hem de liefde die ik hem niet meer kan geven. Maar ben jij er comfortabel bij?’
Ik was perplex. Ze had mijn bezoekjes dus opgemerkt, ze zéi dat ongewoon gewoon, ze vond het nog goed ook, én ze toonde zorg voor mij! Viervoudige verwondering! Ik besloot open kaart te spelen.
- ‘Klopt mam. Hij wou het niet, maar ik heb aangehouden en vannacht hadden we voor het eerst voorzichtige seks. Maar hij is nog niet in me geweest.’
- ‘Ik vroeg ook of jij er comfortabel bij bent.’
- ‘Je formuleerde dat ik hem zou ‘gerieven’. Dat klopt. Maar hij gerieft mij ook. Het is heerlijk! Wat ik verdrietig vind, is dat jij dat genot niet meer kunt meemaken. Hoe is dat dan voor jou?’
- ‘Ik voel me daar schuldig over naar je vader toe. Hij verdient liefde, maar mijn geest en lichaam zijn geblokkeerd. Als jij die rol op je neemt zonder jezelf geweld aan te doen, dan ontlast je me enorm. Mijn zegen hebben jullie.’
- ‘Ik geniet ervan mam, het is voor mij een nieuwe, heerlijke wereld. En dat jij het je zegen meegeeft, maakt het extra mooi.’
Ik sloot mijn moeder in mijn armen en knuffelde haar – maar ze leek wel te verstenen. Ze huilde, maar toch zei ze nog:
- ‘Houd je niet in, ga ervoor! Ik zou het fijn vinden als je me op hoofdlijnen op de hoogte houdt… voor zover je dat wilt, hoor.’
Zou de actie tussen papa en mij een soort van shocktherapie voor haar zijn? Ze toonde meer gevoel dan ze in een heel jaar gedaan heeft! Spontaan kwam in mij een nog schokkender opmerking opborrelen:
- ‘We gaan er zeker voor… pas maar op… straks nodigen we je uit voor een trio!’
Verdomd… er verscheen een glimlach op haar gezicht.

Mijn schoolrooster begint op donderdag pas om elf uur, en met het autobedrijf heb ik afgesproken dat ik donderdags dan drie uurtjes kom factureren. Op de dinsdagmiddag doe ik ook drie uur.
Als ik binnenkom in de kantoorruimte is alleen ‘Drijver junior’, de zoon van de grote baas, aanwezig.
- ‘Elsbeth van Zon, wat zie je er stralend uit!. Goed geslapen? denk ik. Jammer dat je nog naar school gaat, anders nam ik je in dienst als secretaresse.’
- ‘Dank u voor het compliment, meneer; maar waarom zou u mij als secretaresse willen?’
- ‘Hé, je weet toch wel dat bazen nogal ’s een verhouding hebben met hun secretaresse? Dat lijkt mij met jou ook wel wat.’
- ‘Nou zeg! U bedoelt het vast als grapje, maar eerlijk gezegd vind ik het niet echt grappig.’
- ‘Dan neem ik het terug. Met mijn 43 jaar ben ik ook echt te oud voor zo’n prille schoonheid.’
Er viel even een stilte.
- ‘Ja, het was bedoeld als grapje. Maar misschien meende ik het onbedoeld wel meer dan ik wil toegeven, en heb je dat goed aangevoeld. Ik zal het niet weer doen… Dan nog wel dit: als je nog ’s van mening verandert, dan zeg je het maar. Je hebt écht een sexy uitstraling. Vat het maar op als compliment van een ouwe bok.’
En met een brede grijns draaide hij zich om en liep weg – mij in verwarring achter latend. Kon hij aan mij zien dat ik mijn eerste sekservaring had gehad? Hij is 43 en volgens hem dus te oud voor mij… Papa is ook 43! Ik voel me een soort van betrapt, maar ik ervaar ook een soort van zelfbevestiging: ik kan mannen viriel maken…
Grappig: tot nu toe is ‘viriel’ een woord dat ik wel kende, maar alleen als het van buitenaf langs kwam: mannelijk. Nu komt het in mijn eigen taal tot leven… Dat zegt ook iets over mij. Toch?

Bij school kwam ik gelijktijdig met een jongen uit Atheneum 6 aan bij de fietsenkelder.
Ik kende hem wel: zijn jongere broer Herre Boiten zit bij mij in leerjaar 5. We moesten even bepalen wie van ons vóór ging. Hij maakte een gebaar van ‘ga jij maar eerst’. Beneden zetten we de fietsen naast elkaar, natuurlijk helemaal aan het eind van de kelder om deze tijd van de dag. Zo liepen we samen naar de trap naar boven.
- ‘Jij bent toch Elsbeth? Je zit bij m’n broertje Herre in de klas, toch?’
- ‘Klopt. Dan ben jij Benno, toch?’ echode ik.
- ‘Ja. Je bent me al vaak opgevallen. Wat zie je er trouwens stralend uit vandaag! Ik was een beetje chagrijnig toen ik hier heen fietste, geen zin in de komende les van Kluger. Maar nu ik jou zo zie, word ik ineens vrolijk. Kunnen we straks in de pauze niet ’s even met elkaar praten?’
- ‘Ja, leuk, doen we. En bedankt voor het compliment,’ bracht ik blozend uit.
Wat was dit in vredesnaam?! Zou ‘vannacht’ me dan toch zichtbaar veranderd hebben? Zijn uitnodiging had beslist een viriele toon…

We troffen elkaar bij de serveerbalie in de kantine.
- ‘Mag ik je wat te drinken aanbieden?’ vroeg Benno.
- ‘Lief. Ik zou wel warme chocomel willen.’
- ‘Doe ik die ook. Jammer dat ze er hier geen slagroom bij hebben.’ Op gedempte toon ging hij door… ‘Want ik vind dit moment best feestelijk. Ik zeg het recht voor z’n raap: ik kijk vaker naar jou, en ik zou best vriend met je willen zijn. Maar ik durfde je niet goed aan te spreken. Je ziet er vaak al zo volwassen uit. Dat bedoel ik positief hoor, en voor het goede begrip: ik bedoel echt niet meteen verkering – al weet ik dat niet eens heel zeker.’ Hij had nu een brede lach op z’n gezicht.
Een paar brugklassers verlieten een bankje langs de muur. Dat namen we meteen in bezit.
En zomaar ineens – ik kon het niet tegenhouden – moest ik huilen.
Benno boog zich naar mij toe… - ‘Ben ik te driest?’ vroeg hij verschrikt.
- ‘Helemaal niet. Ik vind jouw actie juist heel fijn…’ Ik droogde mijn tranen met een papieren zakdoekje… Na even zei ik: - ‘Zonder dat je het maar in de verste verte kon weten, steun je me op een van de ingewikkeldste momenten in mijn leven. Ja, ik ben al zeg ik het zelf, volwassen voor mijn leeftijd. Ik vind de meeste jongens die ik op school ken kinderachtig. Jij doorbreekt dat idee zomaar ineens. Je treedt zo… zo… viriel op, als je begrijpt wat ik bedoel… Ik zou je heel graag in vertrouwen nemen, maar ja, ik kén je natuurlijk niet. En ik weet ook niet hoe jij in mijn situatie zou passen. Zou je wel zin hebben in zo’n “moeilijk” meisje (aanhalingstekens in de lucht) als ik op dit moment ben?’
- ‘Tja, dat kan ik niet beoordelen dus, maar ik kan je verzekeren, dat ik heus een serieuze jongen ben. Als je geheimen met mij zou willen delen, zouden die absoluut veilig zijn bij mij – ook als we niet blijken te klikken en we elkaar weer los zouden moeten laten. Ik spreek uit mijn hart.’
We maakten een afspraak voor de volgende dag, ‘s middags, vrijdag.
- ‘Waar vinden we een plek waar we vrijuit kunnen praten?’ vroeg ik.
- ‘Als je dat wilt: bij mij thuis. Dan is daar verder niemand, tot ongeveer vijf uur, half zes. En ik beloof je: je bent honderd procent safe!’
‘En als ik nu juist niet safe zou willen zijn?’ lachte ik.
- ‘Dan ben je ook safe… haha… Trouwens, je stráált weer helemaal.’

Uit school trof ik thuis leegte aan.
Ik zocht mama op op haar kamer, maar ze was ‘onbereikbaar’. Toch vreemd na de onverwachte openheid van vanmorgen.
Toen we met z’n drieën aan het avondeten zaten, heerste er een verstilde sfeer. Mama was stil, maar om haar heen resoneerden voor mij haar woorden van vanmorgen. Papa was ook zwijgzaam. Ik denk dat hij zich viriele voorstellingen maakte van de komende nacht en ze verzweeg omdat hij nog niet wist hoe zijn vrouw in de wedstrijd stond. En ik was zwijgzaam omdat Drijver junior én Benno nog door m’n hoofd spookten. Je begrijpt: mijn hoofd tolde om. Maar mijn lijf begon zich al te verheugen op de komende nacht, hoe ingewikkeld de situatie nu ook geworden was.

Ik had de volgende dag, vrijdag, een voor het schoolexamen belangrijke toets scheikunde. Na het eten nam ik de leerstof door. Dat was fijn: lekker overzichtelijk, en zo een goed antidotum voor alle verwarring in mijn hoofd. Cijfers, reeksen, formules: alles eenduidig.
Mijn vader kwam mijn kamer in en ging achter me staan. Hij legde zijn handen onder mijn oksels door op mijn truitje, onder mijn borsten en bewoog die heel sensueel in tegen elkaar indraaiende ronden. Ze werden heel gevoelig. Door de rugleuning kon ik de stijve die hij ongetwijfeld had, niet voelen. Hij kuste me in mijn haar.
- ‘Het loopt tegen tienen meisje, zou je niet ’s stoppen? Dan kruipen we lekker in bed om te soppen,’ rijmde hij. ‘Mama is al lang op haar kamer, die merkt het niet.’
Ik stond op uit de stoel, ging tegenover papa staan en omhelsde hem…
- ‘Daar vergis je je in paps.’ Ik vertelde hem van mama’s opmerkingen en ‘zegening’ van vanmorgen.
Ik merkte dat hij tranen in z’n ogen kreeg. Het verraste me, maar ik begreep het ook meteen. We omklemden elkaar een hele tijd, tot ik met mijn knie tegen zijn bobbel wreef… Onderwijl spookte ook Benno door mijn hoofd. Maar daarover zweeg ik, en ik zou blijven zwijgen. Anders zou papa zeker afzien van onze voornemens, en één ding meende ik zeker te weten: als ik ging móeten kiezen, dan won papa het van Benno.
- ‘Ze wil niet dat we ons inhouden paps, en moeders wil is dan maar wet. Als je me straks beft, mag je best aan mama denken, dan ben ik gewoon haar stand-in. Ik ben mezelf de hele dag toch al een soort van ’kwijt’.’
Hij vroeg – viriel – niet door.

We namen veel meer dan gisteren de tijd om geleidelijk aan tot de voorgenomen acties te komen.
Ik begon met papa van top tot teen te bevoelen en te strelen, hier en daar gebruikte ik ook m’n lippen en m’n tong. Papa telde steeds wat ik deed. Kruin: één. Oorlelletje rechts: twee. (…) Tepel links: 28. Tepel rechts: 29. (…) Grote teen: 37. En zo voort… Zijn piemel bleef voorlopig nog ongemoeid.
Daarna gaf paps mij een soortgelijke behandeling. Hij telde gewoon door bij de ‘dingetjes’ die hij met mij deed. We eindigden deze fase met een intense tongzoen: 68. Toen pas werd het me duidelijk…
- ‘We zijn bij 69 aangekomen, meisje!’
- ‘Haha, soixante-neuf! Hoe gaat dat precies, paps?’
- ‘Het beste lig ik onder, jij komt met je kutje boven mijn gezicht. Je kunt je zo laten zakken dat ik je goed kan beffen. En al of niet tegelijkertijd kun jij mij pijpen, en zelf bepalen tot hoe diep ik mag komen. Als ik mij boven jou zou positioneren, zou ik ongewild te diep kunnen stoten zonder dat jij dat kunt ontwijken.’

Dat was duidelijke uitleg… Zo gezegd, zo gedaan. En wat bijzonder om zó ongeremd bezig te gaan met elkaar! Papa sabbelde en knabbelde zo lekker aan mijn poesje en klitje, dat mijn sappen lekker vloeiden. Ik hóórde papa slurpen en smikkelen. Alles ‘van onderen’ tintelde van de lustgevoelens. Wat ongelofelijk geil… Steunend op mijn ellebogen, omvatte ik met twee handen papa’s piemel, en verwende zijn ontblote eikel in het sop van mijn speeksel. Het voelde ongeveer alsof ik op een grote kauwgombal ‘kauwde’, maar dan niet met mijn tanden maar met m’n tong, binnenwangen en verhemelte. Van zijn vaderlijke autoriteit was niks over: hij gedroeg zich als de kruising tussen een enthousiast kind en een geil beest. Zelf had ik ook geen enkele schaamte meer. Ik squirtte zelfs kleine pisstraaltjes, maar papa slurpte het gulzig op. En opeens vloeide er sperma uit zijn piemel in mijn mond, het stroomde maar door. En geloof het of niet: als vanzelf werkte ik het naar binnen, vond het zelfs lekker: qua smaak, qua substantie en qua temperatuur. Ik was op een verrukkelijke manier mezelf niet meer.
Ik draaide me om en ging op papa liggen, zoende hem op zijn pisnatte mond met mijn kleverige tong en lippen. Tzjezus, wat was dit geil! We hijgden allebei. We klemden ons aan elkaar en begonnen een soort van cool down. Papa draaide zich op z’n zij zodat ik van hem af gleed.
- ‘Dit was over the top meisje. Misschien gaan we morgen de diepte in. Dan ga ik heel voorzichtig maar resoluut dat maagdenvlies van jou aan flarden stoten, je lekker opvullen met mijn neukstaaf, en je kutje met levenssap vullen.’
- ‘Ik ben er klaar voor paps, en ik laat me helemaal door jou nemen. Ik heb nu de smaak te pakken.’

M’n telefoonalarm was de wekker. Ik lag met papa in mijn eigen bed. We hadden vannacht nog gedoucht, maar waren in mijn schone bed gekropen.
- ‘We laten mijn bed gewoon liggen,’ zei papa. ‘Komende nacht gebruiken we ook jouw bed, en dan wassen we het beddengoed zaterdag wel in één keer.’
Ik nam me voor om vandaag langs een bloemenwinkel te gaan en een tak blanke lelies te kopen om op mijn kamer te zetten. Haha. Of dat zou lukken, wist ik trouwens niet want ik had immers m’n afspraak met Benno…

.