H e t _ t e a m

"Etenstijd jongens."

De broers hadden wat onderzoek gedaan naar nieuwe meiden en jongens die in aanmerking kwamen. Maar nu was het tijd om Renate te voeren. Ik liep met Jan naar de stal met een dienblad warm eten. We hadden de eetprocedure vaak genoeg doorgenomen. Ze moesten zelf leren eten. Daarvoor werden er flexibands aan de polsbanden bevestigd, zodat de polsbanden tijdelijk los van het frame konden er voldoende bewegingsvrijheid in de armen kwam om met mes en vork te kunnen eten. Bij elke beweging moest je wel rekening houden met de weerstand van de flexiband maar dat zou wel wennen. Als je honger hebt...

Nadat het bit was verwijderd begon Renate te schransen van het bord dat vlak voor haar stond. Binnen vijf minuten was het op. Het was proteinerijk, gezond vet boereneten. Het zou helpen wat meer vetweefsel te genereren.

"Dank je wel", zei Renate

"Het is U voor jou", sprak Jan en zette zijn woorden kracht bij met een pets op Renate haar bil.

"Dank U wel", herhaalde Renate

"Dat is beter. Het bit blijft uit toch morgenochtend zodat je kan drinken. Als je kabaal gaat maken, dan moeten we andere maatregelen nemen, maar we vertrouwen erop dat dat niet nodig is."

"Hoe is het met je kut en je kontje? Voel je al wat?"

"Ik voel een lichte kriebel in mijn kut, in mijn kontje voel ik niks, Meneer. Moet dat dan?"

Renate haar gezicht kleurde rood omdat ze zich schaamde met vreemden over haar intieme delen te praten.

Ik liep naar achteren om haar schatten te bekijken. Ik had haar alleen nog maar op het erf in een stringetje gezien maar nu was al dat heerlijks zichtbaar en binnen handbereik.

"Jan, zet jij haar handen weer even vast?"

Ik liet mijn hand vanaf haar rug naar beneden gaan, bevoelde eerst haar sterretje en daarna haar kutje, wreef over de kale lippen en zocht daartussen naar haar klit. Renate schudde wat met haar billen.

"Doorbloeding is gestart, lichte vochtigheid waarneembaar."

Ik spuugde op mijn vingers en liet ze nogmaals over de schaamlippen gaan. Renate zuchtte zachtjes.

"Morgen kunnen we beginnen Jan."

"Mooi Hendrik, ik heb wel zin!"

"Jij hebt altijd zin in kut, Jan, maar meestal moet je jezelf helpen, haha."

R e n a t e

Ik was blij dat ik mijn kaken weer kon ontspannen, nadat ik mijn tanden stuk had gebeten op dat bit. Dat Meneer Hendrik aan mijn kut had gezeten hielp me niet. Ik begon de aanwezigheid van mijn kut steeds meer op te merken. Er gebeurde daar iets.Ik had ook anders niks te doen, dan op te letten wat ik voelde, en mijn kut, ja die voelde ik wel. En mijn stijve armen en benen. Aan beide kon ik niks doen.Ik was weer alleen en wachtte. Ik boog me naar het slangetje en nam het in de mond. In de hoop dat daar vocht vandaan kwam begon ik te zuigen. Het groene ledje bij de witte sticker begon te knipperen en mijn mond vulde zich met romige vette melk die ik gulzig doorslikte. Het was heerlijk en ik bleef zo drinken tot ik niet meer kon. Ik begon uit te kijken naar het moment dat ik weer kon pissen, dan zou ik even weer die warme waterstraal voelen. Even aandacht voor mijn kut. Een minuutje pret na uren in deze stellage.

Ik had nog een keer geplast en gespoeld. Mijn jeuk werd erger en ook mijn borsten begonnen te kriebelen, alsof er mieren in kropen. Ik bedacht dat de reinigingsdouche voor mijn opwinding toch niet zo'n goed idee was...maar mezelf onder pissen, nee. Gelukkig moest ik nog niet een nummer twee doen.

Om negen uur verscheen Heer Marque weer. Ik was al zes of zeven uur hier, de uren regen zich al aaneen. Ik verveelde me dood, dacht alleen en steeds meer aan mijn kutje en aan de opmerkingen van de jonge mannen. Zouden ze me morgen...? Ik had wel eens met een vriendje geneukt maar om het spontaan te moeten doen met deze vreemden was buiten mijn comfortzone. Maar toch, kon ik dat aan de kant zetten, zodat mijn kutje even rustig werd? Ik kon me ineens voorstellen dat vrouwen van verlangen gewoon een keer goed genomen wilden worden, door wie dan ook, zoals mannen ook hun zaad kwijt moeten.

"Tijd om te slapen. Ik doe je een halsband om en maak je gespen los. Je kruipt netjes met me mee. Doe geen domme dingen want de jongens zijn hier ook".

Toen de gespen los waren van het frame kon ik voorzichtig naar achter schuivelen op mijn knieën. Ik kon nauwelijks bewegen dus gekke dingen kon ik niet eens doen.

Heer Marque geleide mij naar weer een andere ruimte en gebaarde door mij door een hek te gaan wat hij achter mij afsloot. Het was een ruimte van 4 bij 4 meter en maximaal 1,5 meter hoog. De bovenkant bestond uit betongaas, en op de grond lag stro.Boven de ruimte hingen wat lampen. Ik voelde direct dat er vloerverwarming was. Er stond een bak met water en een met stukjes appel. Ik kon voor het eerst weer bewegen sinds vanochtend op het station! Ik prees mezelf gelukkig voor een moment, ondanks dat ik niet kon staan. Ik at een stukje appel en het voelde hemels om met mijn eigen hand iets in mijn mond te kunnen steken. Het stro prikte, de lampen gingen niet helemaal uit. Maar ik kon bewegen. Voor nu.

Ik schrok wakker. Op een lange plank die door het gaas paste schoof iemand mijn ontbijt het hok in. Drie boterhammen met spek en kaas en een kop koffie. Zo! Ontbijt op bed, dacht ik.

Ik at en dronk snel. Omdat ik dacht weer terug te gaan naar mijn bondage, hield ik mijn behoeftes nog even op want omdat hier als een dier te doen, zonder me schoon te kunnen maken leek me niet zo fris.

"Tijd voor je dagelijkse training. Laat je verblijf netjes achter en kom naar de uitgang!

De boer was er. Hij klikte een leiband aan mijn halsband vast en maakte de betongaasdeur open zodat ik er uit kon kruipen. Wat zou deze dag brengen?

H e t _ t e a m

De hele familie stond in de wisselruimte. Ik had een zweep in mijn handen, moeder een zwaar net en mijn broer en zus stonden waakzaam een paar meter achter ons. Het moment dat Renate uit het nachtverblijf kwam, was een kritiek moment omdat ze vrij kon bewegen op de leiband na. Pa stond naast Renate (die op de grond zat) en gaf met een rukje aan de leiband aan dat ze moest gaan staan. Een naakte meid in een ruimte met geklede mensen die haar alert aanstaarden.

"Zoals je ziet komen we je allemaal verwelkomen, haha. We gaan zo naar buiten dus werk mee. Beter voor je lijf en je toekomstige portemonnee.

R e n a t e

Van de vijf mensen ging een dreiging uit. Meewerken Renate. Ik moest van de boer een leren jasje aantrekken wat aan de mouwen en achterzijde vol met ringetjes en haakjes zat. De voorkant was van mooi glad glimmend leer. De boer deed de rits aan de achterkant dicht, waardoor de jas als een korset tegen mijn borsten duwde, wel zacht maar erg strak. Daarna werden mijn polsen op de rug vast geklikt. Als ik nu voorover zou vallen, zou ik mijn gezicht knap verbouwen.

"Hoe is het met je kutje vanochtend Renate?" vroeg de boer. Dat had hij beter niet kunnen doen want door de afleiding was ik me niet meer bewust geweest van de jeuk. Maar nu voelde ik het in alle hevigheid weer.

"Het jeukt Heer. Dank u wel."

Waar was mijn opstandigheid gebleven?

Hendrik met-de-zweep, die gister ook had gevoeld kwam naar me moet en stak ongegeneerd zijn hand tussen mijn benen en keek daarbij strak in mijn ogen.

"Vochtigheid toegenomen, zonder externe stimulatie".

"En haar achterkutje?"

Hendrik liep om mij heen en stak zijn schoen tussen mijn voeten en tikte heen en weer. Ik begreep dat ik mijn benen wijder moest zetten. Hij stak zijn hand weer tussen mijn benen en streek met zijn vingers van voren af door mijn kut naar mijn sterretje, waar hij herhaaldelijk op drukte.

"Soepel. Plugmaat 1 stel ik voor."

Ik besefte me niet direct wat een plug was, maar het had overduidelijk met mijn soepele kontgaatje te maken. Ik reageerde daarom met een verbaasde "Wat?"

De sexuele component van deze ontvoering hing al steeds in de lucht want ik was al bijna een dag naakt, en mijn kutje was een paar keer bevoeld. Verder was er nog niet echt wat gebeurd. Dus had ik in de stille uurtjes de gedachte gekregen dat de sexuele component hier, ondanks mijn naaktheid, wel meeviel. Maar met de aandacht voor mijn kontje leek dat nu toch weer dichterbij te komen.

"Pa, doet het bit maar vast weer in. Een pony kan niet praten".

Mijn stem werd weer ontnomen...Pony, what de fuck?

H e t _ t e a m

"Hilda help je even met de laarzen?"

Hilda pakte uit een kast een paar laarzen. Nou, ja, sierlijke ponylaarzen. Een soort laars met aan de voorzijde een hoef. Dat dwong de drager om bij het lopen druk te zetten op de tenen en de hak omhoog te houden.

"Nu de plug nog en dan kunnen we"

Jan pakte een dun model plug met echt paardenhaar uit de kast en grinnikte. "Wat werken we mooi samen".

Hij smeerde er een klodder vaseline op en boorde hem zonder aarzelen in Renate haar achterkutje. Renate gromde wat tegen haar bit aan. Ze was blijkbaar nog niks gewend. Vader haakte nog een paar leidsels aan haakjes ter hoogte van haar schouders.

Ik liep nu voorop door de stallen en opende de deuren zodat de weg naar buiten vrij was. Vader schudde de leidsels en riep "fort" om de nieuwe pony aan te sporen. De eerste stappen waren wankel omdat ze het evenwicht moest vinden op dit onaangename schoeisel. Toen ze buiten aankwamen trok vader aan de rechter riem. Net zo lang tot de pony begreep dat ze ook rechts moest.

"Vandaag doen we twee rondjes op de baan. Morgen beginnen we met de kar. Knieën op, op , op , op!"

Op de baan kwam Hilda, de paardenspecialist van de boerderij, naast Renate lopen. Ze had een rijzweepje in de hand en tikte bij elke stap tegen het onderbeen aan. Als de knie niet hoog genoeg ging werd de tik venijniger. Na een honderd meter werd het tempo wat trager. Het zweepje begon nu de billen van de pony te bewerken. Dit had het gewenste effect. De pony stapte wat vlotter door terwijl de billen langzaam roder werden. Ze zakte nog een paar keer door de hoeven maar met een aanmoedigende tik onder de staart ging het weer verder. Na een rondje hielden ze voor gezien. Renate had een rood bezweet gezicht wat vertrokken was in een grimas van pijn. Wat een heerlijke pony. Zelfs Hilda zag de erotiek in van dit meisje dat buiten in haar blote kont paradeerde. Het leren jasje was briljant zonder onderkleding. Haar zoons zouden ook vast met een stijve rondlopen. En bij Marque zag ze ook dikke bobbel onder zijn overal. Ze fluisterde hem wat in het oor.

"Dat mag je altijd Hilda".

Een wit busje reed net van het erf af. Op weg naar nieuwe zaken.

Renate was moe, en het was een eitje om haar uit te spannen en weer in de stellage vast te zetten. De enkelbanden werden nu verschoven in het frame zodat Renates enkels bijna tegen haar billen aan zaten. Tot slot kreeg ze weer twee injecties.

"Zullen we? Ik ben zo geil!"

"Hier en nu!"