Verbaasd kijkt Henry in de spiegel hij kan haast niet geloven, hij herkent zichzelf niet eens meer. Als Xaviera bij hem dan ook de muts opzet, die dan perfect past is hij behoorlijk verrast en zegt” ik herken mezelf niet eens meer, laat staan dat de mensen mij zouden herkennen “

Xaviera lacht “ en je bent een hele mooie kerstman, zullen we dat zo dan maar aan de andere laten zien “

Xaviera heeft ondertussen terwijl ze stilzwijgend met Henry bezig was nagedacht over het gebeuren en schaamt zich eigenlijk ook wel. Zij had een crush op Henry en al langer dan een jaar zij had hem in de bakkerij leren kennen. Altijd met zijn onafscheidelijke maatje Bruce. Het vrolijke hondje wat altijd los liep en niet verder dan twee meter bij hem vandaan ging. Zelfs niet als ze hem met een stukje koek probeerde te lokken. Maar vanaf het moment dat Henry had gezegd dat het goed was hij het koekje komen halen.

Maar er ook altijd voor zorgde dat Henry de bakkerij niet voorbij liep. Want Bruce moest altijd even blaffend vertellen dat hij voorbij kwam. Zo had ze de grote knappe man leren kennen en was verliefd op hem geworden. Ja hij was misschien wel net zo oud als haar vader, maar hij was breed en groot en was heel gezellig en sociaal. Ze had altijd een goed gevoel als hij was geweest. En toen Bruce was overleden had ze voor het eerst aan Henry laten weten dat ze wel iets meer wilde dan een gezellig praatje. En na haar berichtje had hij na haar gelachen en gezwaaid. En heeft die signalen verkeerd begrepen en toen ze hem daarnet bij zijn heerlijke pik had gepakt. Om haar fantasie en fetisj waar te maken. Want ze kickte er op om mannen met haar handen of oraal te bevredigen, want ze was gek op de smaak van sperma. Alleen nu voelde het niet goed, Henry had nee gezegd en dat meerdere keren. Ze had er spijt van, en terwijl ze Henry veranderde in een schitterende kerstman nam ze haar beslissing. En toen Henry opstond om naar de andere terug te gaan , legt ze haar hand op zijn schouder en zegt “. Henry wil je me vergeven, ik had het niet mogen doen ik heb er spijt van “

Henry komt verder overeind en geeft haar een knuffel op haar voorhoofd, “ het is goed Xaviera, we hebben het er niet meer over, zoek een vriend van je eigen leeftijd, je bent nog jong. Kom gaan we naar je moeder en kijken of ze het wat vinden. “

Dan loopt hij naar de deur en terug naar de anderen. En met een “ Ho Ho Ho merry X mas everbody “ komt hij weer de werkruimte binnen.

Iris en Gerda, die ondertussen weer in haar witte trui en spijkerbroek zit, beginnen spontaan te klappen. “ Ohhh Fantastisch Nee joh Henry? Wauw wat waanzinnig “ gilt Iris enthousiast. Gerda zit te lachen en zegt “ ongelofelijk het is dat ik het weet, maar wat ben jij een kanjer van een Santa zeg “

Irene die achter haar naaimachine zit roept enthousiast “ ohh werkelijk perfect, goed gedaan Xavi en je hebt ook werkelijk een mooi baardstel uitgezocht. Kom eens hier Henry want ik heb je broek ook al bijna klaar.”

Henry loopt naar Irene en die zegt “ ik zal je even helpen met aantrekken, kom maar even dichterbij “. En als hij vlak voor haar staat helpt ze hem met in de broek stappen en aantrekken. Irene haar handen glijden weer over zijn benen. En Irene zegt luid “ dat zit allemaal goed, niet te strak? “

Henry knikt en zegt “ zit perfect” en maakt een kniebuiging “ ook goed, trekt niet “

En als hij weer omhoog komt pakt Irene hem weer vol in het kruis, terwijl de andere dames het dit keer wel goed kunnen zien. “ Ook hier niet te krap deze keer “. Alle dames schieten in de lach en Iris zegt “ Irene meid, dat kan je toch niet maken “. Maar Irene zegt heel serieus “ dat moet ik toch ook checken, ik heb speciaal rekening mee gehouden met het feit dat de kerstman een hele grote zware zak cadeautjes moet meenemen “

De meiden gieren het uit en ook Henry schiet in de lach door de dubbelzinnige opmerking.

En Gerda komt dan terug “ Ja en het behoort tot de taken van een elfje dat alle cadeautjes netjes in de zak komen.” Hierbij kijkt ze Henry ondeugend aan en het knettert en vonkt in de lucht. Een blik die Henry niet ontgaat en zijn hart maakt weer een klein sprongetje.

“ Nou uittrekken die broek en dat pak dan kan je het zo meenemen “

“ eerst nog even snel een foto maken voor Rens want die gelooft dit nooit “ zegt Iris en neemt snel nog een paar foto’s met haar mobieltje. Dan komt Xaviera weer naar Henry en zegt “ kom dan maar mee zal ik je even helpen met je pruik en make up “

Maar hij trekt dan de broek uit en geeft hem een Irene, die hem onder de naaimachine stopt en de pijpen afzoomt.

Dan loopt Henry weer achter de klikklakkende hakken van Xaviera aan, op de voet gevolgd door Gerda dit keer, die zegt “ moet toch eens zien hoe dat nou allemaal vast zit Xaviera “

Als ze in de make up kamer zitten legt Xaviera uit. “ Kijk Gerda dit is een op tule geknoopte pruik, snor en wenkbrauwen . De pruik zet ik eerst op en geef dan met potlood een paar stipjes of lijntjes. Dan gaat de pruik weer af en smeer ik er net boven de huid lijm op. En dan de pruik weer op. En zit de tule vast op de huid. De snor en wenkbrauwen zitten ook geplakt met die zelfde lijm. De baard haast identiek maar hangt om zijn kin in een kinnebak die wordt opgehouden door 3 elastieken. “. En terwijl ze àlles uitlegt wordt Henry van pruik baard snor afgeholpen. Als laatste trekt Xaviera de wenkbrauwen los

Wat een kleine “ auw “ bij Henry oplevert omdat er verschillende haren uit zijn eigen wenkbrauwen worden uit getrokken.

Xaviera lacht en zegt lachend “ sorry Henry maar zondagavond zal je behoorlijk uitgedunde wenkbrauwen hebben “

Gerda staat er bij te kijken en zegt” wel erg mooi zit het maar hoe moet Henry dat zelf doen? Want ik zie Henry niet in staat om de make up en haarwerk zelf te doen “

Dat terwijl ze met een elastiekje wat om haar pols zat haar haren weer in een staart trekt “

En wederom is er nú achter haar oor de aparte moedervlek zichtbaar. Een detail wat velen zou ontgaan maar Henry niet. Hij bekijkt het gezicht van Gerda heel goed en ziet veel bekende trekjes aan haar gezicht.

Dan moet hij zijn ogen sluiten want Xaviera gaat niet lijm remover aan de slag op zijn voorhoofd en boven zijn wenkbrauwen en onder zijn neus. Daarna met een doekje make up remover en ten slotte een paar natte doekjes, dan mogen de ogen weer open.

En kijkt hij in twee paar guitig kijkende ogen “ zo, klaar. Je bent weer onze lieve Henry “zegt Xaviera. Henry kijkt in de spiegel en ziet zichzelf weer met enigszins glimmend gezicht en verwarde haren. Hij staat op en trekt Montel en jasje uit welke Xaviera netjes over een knaapje hangt.

Hierna lopen ze terug naar de naar de anderen, Henry voorop met het pak in zijn handen, en Xaviera met de grote grijze doos met het baardstel, en Gerda met een kleine beauty case. En terwijl ze zo door de gang lopen en bijna bij de Iris en Irene zijn flapt Gerda er spontaan uit “ En toch heb je wel een lekker kontje zo in die slip hoor Kerstman “

Een opmerking waar ze allemaal om lachen, want ook Iris en Irene hebben het gehoord.

En als Henry naar Gerda kijkt ziet hij haar blozen.

Eenmaal terug moet Henry nog een paar zwarte laarzen met Bontkraag passen, en ligt er ook een brede zwarte riem met koperen gesp klaar. Ook voor de outfit van Gerda heeft Irene nog wat accessoires gepakt, een rood wit gestreepte maillot paar groene aparte lange handschoenen waarbij de vingers vrij zijn, afgewerkt met een wit bont randje aan de bovenkant.

Ze drinken allemaal nog een kopje thee en wordt het tijd om naar huis te gaan.

Iris neemt het pak mee van Henry want er wordt besloten dat Henry wordt omgetoverd naar kerstman in de bakkerij. Dan gaan ze allemaal huiswaarts. En als Henry als laatste Irene bedankt voor haar hulp slaat zij spontaan een paar armen om zijn nek en kust hem op de wangen en zachtjes en teder op zijn lippen en fluistert dan in zijn oor “ Als het tussen jou en Gerda niks wordt, wil ik je graag nog beter leren kennen “

En geeft hem een kleine knipoog en glimlach. Henry glimlacht terug en denkt, zo dochter zo moeder

En stapt even later in de auto bij Gerda en worden ze nagezwaaid door Irene en Xaviera.

Als ze onderweg zijn richting het dorp vraagt Henry “ weet je waar ik woon? “

“Ja “ antwoord Gerda “bij de oude gravin in een tuinhuisje“

Henry kijkt haar aan want dat heeft hij haar niet verteld, maar ze zal het wel van Iris of Xaviera gehoord hebben.

Maar vraag dan toch “ Gerda mag ik je iets persoonlijks vragen? “ Als zij met “ ja natuurlijk vraag maar raak “ heeft geantwoord vraagt hij. Mag ik weten hoe oud je bent “. “ dat vraag je toch niet aan een dame. Lacht ze. Maar ik ben 47 Henry en jij ? Ik ben een maand geleden 52 geworden. “ Hmmm ook nog niet oud dan.

Maar ben je getrouwd geweest ? “. Ja met het leger maar nooit met een vrouw “ Oh al met pensioen? “ Dat niet helaas want mijn scheiding van het leger was niet bepaald prettig. Dus ik kan me pensioen wel op me buik schrijven “. Maar jij Gerda want ik zie twee ringen om je vinger” Gerda zucht even

“ Weduwe, sinds 5 jaar en ik kan hem maar niet vergeten “ Henry bromt “ ken dat gevoel, mis die kleine schooier ook nog steeds. we zijn eigenlijk beiden nog te jong om alleen te zijn. Maar ja c est la vie “

Gerda lacht en zegt “ misschien vind je wel een ander hondje “. “ Mooie ben jij zeg! Ik zeg toch ook niet misschien vind jij wel een andere man “ grapt Henry.

Gerda lacht “ ach misschien wel ,Maar hoe zit het dan met jou en het leger ?”

Dat is een heel lang verhaal Gerda. Als ik dat moet vertellen dan ben ik wel even bezig”. Oké zegt Gerda je wilt het dus niet vertellen “. Nee dat niet maar daar is het ritje te kort voor “. Gerda lacht “oh is dat het probleem, maar daar weet ik wel wat op “

En draait een zij weg in en daarna weer een en dan na 200 meter een grote parkeerplaats voor vrachtwagens, en zet dan de auto stil. “ Zo voor een Engelse dame weet je hier wel erg goed de weg “

Gerda kijkt hem aan en zegt met een glimlach “ Ach toeval, maar vertel wie is Henry de Boer ? “. Henry begint te lachen en zegt. “ Oké. Zelf weten hè “. En begint zijn verhaal. Wat over zijn jeugd, vroege verlies van zijn ouders door scheiding en ziekte. Zijn carrière in het leger, de oorlog en de gevolgen. Zijn woede uitbarsting naar een drie sterren generaal. Zijn ontslag en het afglijden naar de afgrond. De helpende hand van zijn oude kameraad en zijn vrouw.

Zijn zwerftocht door Europa, het geluk van het vinden van zijn huidige baan en leven. En de dankbaarheid naar de oude vrouw en hondje, wat uiteindelijk zijn houvast is geworden. Hij eindigt zijn verhaal in tranen want het laatste stukje ging het over Bruce het hondje wat diep in zijn hart zit

Gerda heeft aandachtig geluisterd en als hij klaar is vraagt ze “ En die kameraad van je heb je daar nog contact mee? “

Henry knikt en zegt; Met Peter en zijn vrouw Natasha, een beetje. Ik stuur hem regelmatig een berichtje of een kaartje. Weet je het zijn fantastische vrienden ze hebben heel veel voor mij gedaan. Wat best zwaar moet zijn geweest, want Peter heeft ook zat meegemaakt. Dingen samen maar ook alleen. Heeft zijn halve kop verloren aan een vuurpijl. Maar daardoor wel de meest lieve vrouw van de wereld ontmoet. Maar nu even genoeg over mij hoe zit het nou met jou? “

Gerda lacht en kijkt op haar horloge “ oh is het al zo laat geworden “. Maar Henry legt een grote hand op het stuur. En kijkt Gerda aan “ En zegt “ niet flauw doen, ook ik wil graag eens wat meer weten over Gerda Armstrong “.

Gerda zucht weer diep

“ Oké dan. Mijn verhaal, ik ben geboren in een klein dorpje in Nederland met een lieve moeder en een strenge vader. Een vader die geen tegenspraak duldde en wiens wil wet was. En toen ik op jonge leeftijd verliefd werd op een oudere man werd dat verboden en werd ik nog net niet opgesloten. Maar ik moest naar school en dus bleef ik de oude man ontmoeten. En nadat mijn vader hier achter kwam heeft hij mij geslagen en gedreigd mij te vermoorden als ik de relatie niet verbrak en ben ik de dag daarna gevlucht. En zijn wij, mijn 19 jaar oudere vriend en ik teruggegaan naar het geboorteland van hem. Daar hebben we 4 jaar rondgezworven en zijn we getrouwd voordat we zijn doorreist naar New Zeeland. Ook hier hebben we rond getrokken en ook werkelijk gezworven. Levend van het land en vaak slapend onder de sterren. Tot Georg ziek werd, longkanker. ik heb hem toen drie jaar lang verzorgd. Soms ging het beter kregen we weer hoop maar uiteindelijk is het hem fataal geworden. En is hij overleden nu bleek mijn man over een goeie levensverzekering te beschikken en had ik weer wat geld. Nu had ik in die periode een kinderboek geschreven met bijbehorende illustraties en had geloof in dat boek. En heb de gok gewaagd en het boek zelf uitgegeven en dat heeft me geen windeieren gelegd. Het boek is dit jaar al bezig aan zijn 6de herdruk en van de royalty’s kan ik net van rondkomen. Ik ben teruggekeerd naar Europa omdat ik gek werd van de media die maar blijft vragen en zeuren over een vervolg. En hier ben ik gelukkig anoniem gebleven, en kan ik gewoon werken in een winkel.

Henry is even stil en zegt dan “ ook jouw leven is best zwaar geweest, ik hoop dat je wel gelukkig bent geweest “ “ Ja en Nee het leeftijdsverschil werd soms wel eens een dingetje, maar we hielden wel van elkaar “ antwoord Gerda

“ Dus je bent van Nederland vertrokken naar Engeland en toen uiteindelijk naar New Zeeland ? “ vraagt Henry.

Gerda begint een beetje te lachen “. Iedereen die mijn achternaam hoort denkt dat ik of Amerikaans of Engels ben, maar mijn man kwam uit Australië “

Op dat moment duizelt het bij Henry in zijn hoofd, zou het kunnen zijn dat, maar voordat hij nog wat kan vragen start Gerda de auto weer en rijdt weg. De radio begint weer te spelen, en Gerda zingt gelijk mee.

Het is Chris Rea weer met “ driving home for christmas “ .