Terwijl Manon gespannen in de trein zit op weg naar haar afspraak, gaan haar gedachten terug.

Na haar middelbare school was ze gaan werken als verpleegster in een verzorgingstehuis. Dat beviel haar erg goed. Als puber had ze iets ontdekt waar ze in haar buik en spleetje altijd een gloeiend gevoel van kreeg. Als ze haar spleetje een paar dagen niet had verschoond duwde ze een vingertje in haar gleuf. Daarna rook ze aan haar vinger en herhaalde dit een paar keer. Van dit heerlijke geurtje werd ze opgewonden waarna ze met haar andere hand over dat jeukende knobbeltje in haar kruis wreef en ze een heerlijk gevoel in haar hele lichaam kreeg waarvan ze moest kreunen.

Bij haar werk in het verzorgingstehuis kwam haar dit goed van pas. Terwijl haar meeste collega's altijd opzagen tegen het wassen van de patiënten, merkte zij altijd een gevoel van pure opwinding als ze de geur van een vrouw of man rook als ze hun besmeurde onderbroeken omlaag trok. Het gebeurde dan ook vaak dat ze voelde dat haar kruisje vochtig werd van die intrigerende reuk. En soms zag ze bij mannen de reactie als ze op een bepaalde manier hun piemel langzaam insmeerde met zeep. Ze genoot er dan van dat de patiënt zich schaamde als zijn plasser steeds harder werd in haar gladde handen. Vaak gebeurde het dan dat ze voelde dat het tussen haar benen vochtig werd waarna ze zich snel naar de WC haastte om heerlijk van haar eigen kutgeurtje te genieten en haar genotsknobbeltje heerlijk te bewerken tot haar hele lichaam trilde en verkramte en zij weer in die heerlijke roes kwam.

Op internet had ze ontdekt dat het niet abnormaal was om hier op deze manier van te genieten. Het werd als een fetisj gezien. Toen ze door was gaan zoeken kwam ze al snel op sites terecht waar haar interesse door werd getrokken. Vrouwen en mannen in latex en leer kleding, piercings, tattoos en verhalen waar haar kutje van ging gloeien. Maar wat ze miste was de bijhorende geur. Tot ze plots een advertentie zag van een ouder koppel dat op zoek was naar private-nursing. Het betrof een job met kost- en inwoning en een vergoeding. Nadeel was dat het in een ander deel van het land was. In een opwelling tikte ze een sollicitatie en verstuurde deze samen met haar cv en een paar foto's. Nadat ze op de enter knop had gedrukt en het bericht was verstuurd begonnen echter haar twijfels. Waar ging ze aan beginnen? Aan de andere kant, wat had ze te verliezen? Ze was alleenstaand en had geen familie meer. Toch bleef ze dat nerveuze gevoel houden tot ze een paar dagen later een antwoord kreeg dat haar overtuigde. In de mail zat een video boodschap waarin een vrouw zich voorstelde als Ilsa. Manon schatte haar rond de vijftig jaar. Ze was een beetje volslank en had halflange donkere haren. Ze had een lief gezicht en door de zachte manier van praten kwam ze vriendelijk over. Ze bood excuses aan voor het feit dat haar man niet aanwezig was en vertelde in het kort wat ze van Manon verwachtten. Als ze nog interesse had was ze komende vrijdagmiddag welkom voor een persoonlijk gesprek. Door de manier van praten en de indruk die Ilsa maakte was Manon overtuigd. Ze ging voor dit avontuur!

En nu zit ze dus in de trein met een opgewonden gevoel uitkijkend naar wat haar te wachten staat...