Ik liet even op me inwerken hoe ik twintig jaar geleden was. Een paar jaar van dertig af. Drie jaar werkzaam als docent Nederlands. Een ander tijdsgewricht: veel vrijer. Ik kwam regelmatig in Amsterdam, hield erg van dansen en bezocht soms ook een gaysauna. Daar was ik gewild: rank, slank, licht gespierd, middenblond en staalblauwe ogen. Genoeg materiaal in m'n kruis om behoorlijk wat mannen op te winden. Met Giuseppe had ik toen al een aantal jaren geen contact meer.

Ik kwam redelijk snel weer in het nu. Ivar en ik hadden wel even iets schoon te maken, maar dat was zo gebeurd. Aankleden ging ook rap. We dronken beneden nog even een glas water.

"Zo Ivar, terug naar boven. Ik loop mee, ga voorzichtig Bart wekken en krijg hem hopelijk in stilte z'n eigen bed in." Ivar beweegt onwennig: "Dankuwel meneer, was weergaloos geil." Ik knik: "Moeten we niet meer doen, hè?" De jonge god glimlacht: "Na m'n diploma kan het toch wel echt?" Ik twijfel: "We zien wel", want ik realiseer me dat ook dan geroddel funest voor mij kan zijn.

Als Ivar en ik de trap op lopen, komt Joris net van boven geslopen. Ik weet niet wat ik zie. Z'n onderbroek is aan flarden gescheurd, er hangt een halfstijve prachtige slurf en de mannelijkheid van zijn bouw is goed zichtbaar: een prachtig gevormde torso met een plukje donker haar midden tussen de tepels. Heel zacht horen we: "Bart was niet te houden, bleef gelukkig stil, maar ik heb geen zaad meer over." Ivar grinnikt: "Is-ie terug in z'n eigen bed?"

Joris reageert daar niet op: "Uhm Ivar ... toch niet zonder mij, hè?" Mijn semi-Giuseppe acteert een prachtig 'nee': "We hebben wel even gesproken. Verder niets." Joris neemt z'n pik in de hand en vraagt dan aan mij: "Goedgekeurd door de Nederlandse Vereniging van Ervaren Gays?" Ik glimlach: "Is topgereedschap, Joris." Met een twinkeling krijg ik terug: "Dank u, kan ik weer een tijdje mee vooruit." Terwijl Joris ons voorbijloopt op de trap, pakt Ivar hem even in z'n kruis: "Is Bart terug?" Met gemaakte verbazing: "Ziet u, meneer, dat Ivar een stoute jongen is?" Ik twijfel niet: "Ik zie twee stoute jongens en ... is die nummer drie nu in z'n eigen bed?" "Ja hoor", hoor ik en ik besluit terug te gaan naar beneden. Voor me wiegt Joris nog een beetje met z'n strakke billen.

---

Bij het ontbijt zien we Marco en Mireille in de weer om de magen van de eetgrage adolescenten voldoende te vullen. Marco is chef 'gebakken ei' en mevrouw Diepwater hoofd 'broodsmeren'.

4H1 is een prettig gemengde groep. Alleen al op zicht. Twee jongens en een meisje met overduidelijk ergens Afrikaans bloed. Drie meisjes en een jongen met iets Aziatisch. Iets lastiger te schatten, maar vermoedelijk vier leerlingen met een vertakking uit Mediterraan gebied.

Rond acht uur is de laatste leerling klaar met eten, Jason. Hij ruimt keurig zijn tafel op, brengt alles naar de afwasploeg en loopt op Marco af: "Meneer Brakleut, hoe laat beginnen we?"

---

Ik zie de half-Jamaicaanse beauty uit de klas op me aflopen. Halve kop groter dan ik. Een opmerkelijk lieve uitstraling. Grote donkere kijkers. "Uhm sorry, ik ben nog namen aan het leren." Jason kijkt een beetje beteuterd: "Jason, op z'n Engels." Ik blijf even in z'n ogen hangen: "Ga ik nu niet meer vergeten ... beloofd. Jason en Jamaica." De donkere beauty glimlacht: "Hoe laat is de start?"

Nou moet ik grinikken: "Zo, je hebt wellicht een minuut of vijf gemist van mijn ... ach maakt niet uit ... negen uur bij het basketbalveldje." Jason kijkt me diep in de ogen: "Sorry, zat naar u te staren, maar hoorde niks." Dan valt me op dat hij met beide handen in de zakken van z'n joggingbroek met z'n slurfje aan het spelen is. Nee, geen standaard kulverhaal dat deze types altijd grootgeschapen zijn.

"Kunt u de basketbal voor mij pakken? Heeft mevrouw Diepwater gisteren in de voorraadruimte gelegd." Ik word vrolijk. Zelf was ik altijd een matige basketballer, maar Giuseppe speelde in 1996 en 1997 voor Heroes Den Bosch. Beide keren landskampioen.

Ik loop naar de voorraadruimte en passeer Bart en Joris. Als ik terugkom met de bal in beide handen, geeft Bart me even een aai in m'n kruis. Met m'n acteertalent toon ik een bozige blik. Bart lijkt te schrikken. Ik kalmeer hem: "Niet erg, maar niet doen. Anders spat ik uit m'n broek." Bart en Joris grinniken. Joris voegt nog "coole gast" toe en knipoogt naar me. Ik knik vriendelijk terug.

Als ik de bal aan Jason overhandig, word ik een beetje week. Hij kijkt me aan met een blik die ik ken van Xavier.

Tjesus, 1997, feest voor de winst in café Silva Ducis. Ik zat aan de bar en Giuseppes Nigeriaanse teamgenoot liep naar me toe en greep me vol in m'n kruis. "Mmm, Marco 'has a big Dutch dick' ... 'I always knew it' ... 'slutty Giuseppe'. Halve team neukt hij." Ik was verbaasd en twijfelde of ik mee moest gaan in het Engels. Ik wilde zekerheid: "Active or passive?". Xavier zag dat hij raak geschoten had: "Like me ..." En toen wist ik genoeg.

Nadat Xavier me later in zijn woning coke had laten snuiven, had ik hem op bestiale wijze klaargeneukt. Mijn god, hij kon alles aan en wilde alleen maar meer.

Het feest eindigde voor mij met een pijpkoning in m'n hoofd en een 'power bottom' rond mijn lul. Daarna twee maanden gezeik. Nee, niet van Xavier.

Na ongeveer een kwartier ga ik kijken bij het basketbalveldje voor ons huisje. Wij zitten aan de rand van het terrein. Jason is weergaloos, maar een beetje stijf in beweging. Joris maakt grote indruk. Hij lijkt mijn betere 'ik' te zijn. Als een soort balletdanser kiest hij steeds positie, z'n slurf flabbert in z'n joggingbroek en hij maakt van grote afstand vaak punten. Een lichte herinnering aan Siem Uijtendaal komt in me op. Die was ik gaan volgen net voor coronatijd. Wat een atleet, in uiterlijk een beetje boers Hollands, maar ... zonder hem ... no go voor Apollo Amsterdam.

Ivar doet niet mee, staat net als ik te kijken, loopt naar me toe en komt bij me staan. "Jason is meestal wel beter." Ik ben verbaasd: "Nóg beter?!" Ik zie twijfel in de ogen van Ivar: "Is misschien een beetje roddel, maar Joris heeft Jason gisterenavond verderop in het bos geneukt. En Joris is niet klein." Een lichte grinnik kan ik niet onderdrukken: "Aha, dus mijn opmerking over ruimdenkende jonkies in de klas klopt." Ivar blijft even stil, dan: "Ja sommigen. Jason en nog één. Van meisjes weet ik het niet." Net als ik Ivar wil zeggen dat we wel voorzichtig moeten zijn met dit soort gesprekken, zien we beiden dat Jason bij een duel Joris flink bij de slurf pakt. Maar haha, het heeft geen effect: Joris scoort een driepunter.

"Meneer, voor mij duidelijk: die gaat vanavond weer de hort op met Joris. En wees op uw hoede, die aast net als ik op u." Ik voel een zekere rivaliteit in die woorden: "Zou ik hem niet af kunnen houden? Denk je dat?" Ivar knikt: "Die gast is naakt zo belachelijk mooi, kan volgens Joris deepthroaten als de beste en is op weg mij te overtreffen als bottom." Ik wil Ivar geruststellen: "Ik heb zo'n type in mijn jonge jaren voor een paar maanden gehad. Gaat niet meer gebeuren." Een glimlach bij Ivar: "Gelukkig heb ik echt grote ballen. Vindt u geil, niet?" Ik knik, maar voeg toe: "Laten we stoppen met dit soort gesprek. Wordt onhandig voor ons beiden." Dan geeft Ivar me een tik op m'n billen, zegt "coole gast" en loopt naar zijn kamphuis.

Ik sla de rest van de dag in vertelling over. Vaste prik met allerlei bindingsactiviteiten. Zelfs mijn observaties in het te reserveren zwembad tip ik slechts kort aan. Naast Joris was er nog één met een fikse jongenslul. Uhm, meer dan een jaar jonger en schijnbaar al net zo groot als ik. Prachtig Bijbelse naam: Jesaja. Half Javaan.

Rond een uur of negen begon het donker te worden. Deze avond zouden de meesten naar de kampdiscotheek gaan. We hadden met een aantal andere groepen een reservering. Dat zou voor leuke sociale menging kunnen zorgen en ook ik was benieuwd. Rond tienen was ik er om de boel in de gaten te houden.

Geestig, een favoriet dansnummer begint: "I Will Survive". Ik kijk op m'n horloge: kwart over tien. Een groepje rond de half-Javaanse Jesaja begint aanmoedigend te joelen. Godallemachtig, het lijkt wel of die jongen het dansen heeft uitgevonden. Sommige klasgenoten zie ik stil staren: Jesaja doet geen enkele moeite om z'n fikse pik te verbergen. Sterker nog: hij lijkt bewust een strakke dunne lichte spijkerbroek te hebben aangetrokken en grijpt regelmatig alla Michael Jackson in z'n kruis. Met zijn lengte en bouw, slank en een kop kleiner dan ik, lijkt me die pik niet altijd een zegen. Het joch is bovendien pas een aantal weken vijftien: de jongste in de klas.

"Nou meneer, dat is nou die tweede", hoor ik Ivar ineens naast me zeggen. Ik kijk hem verbaasd aan. "Weet al sinds zijn twaalfde wat-ie wil en is afgelopen jaar een paar keer getraind door Bart." "Ivar, dat joch is misschien wel groter geschapen dan ik. Bizar." Ivar kijkt in stilte nog even goed naar de Javaanse schoonheid, dan naar mijn kruis: "Nee hoor, maar het scheelt niet veel. Zal u wel voorbijgaan binnen een jaar, vermoed ik." Ik knik: "Joris waarschijnlijk ook." Ivar schudt nee: "Zijn groei is een half jaar geleden gestopt." In echte verbazing reageer ik met: "Dat is vroeg." Ik krijg een verklaring: "Zijn start was ook vroeg. Spoot al toen hij nog net geen elf was." Dan met een glimlach: "Zeker weten, hoor. Ik was erbij."

"Ik zie je maatjes niet, komen die nog?" Mijn surrogaat-Giuseppe begint te grinniken: "Ja klaarkomen wel, maar hiernaartoe komen niet." Ik word een beetje warm, vooral omdat ik zie dat een jongen van een andere school even Jesaja's kruis bedient. "Meneer, u zwelt op. Is goed zichtbaar. Misschien even weg hier?" Ik ben Ivar dankbaar voor deze hulp. Gelukkig was ik samen met Mireille. Die had al aangegeven dat de sfeer top was en wij er eigenlijk voor Piet Snot stonden te surveilleren. Dan overhandigt Ivar mij een overzichtskaartje van het terrein: "Ik ga vooruit. U vindt het wel. Weer kijken, maar dan naar anderen. Nee, niet nu bestuderen, valt op."

Een kwartier later zie ik Ivar op z'n hurken bij een boom zitten. En fuck, ik kan het niet laten, als ik bij hem geslopen ben, achter hem zit, voel ik even aan z'n zak. De beauty laat zich in mijn armen vallen. Heel zachtjes: "Oh ja, ga vooral door", en hij grijpt met z'n linkerhand achterom in m'n kruis. Sussend fluister ik regelmatig "sjjj" in z'n rechteroor en dan voel ik Ivar mijn broek openen.

Op ongeveer vijftien meter bij ons vandaan zien en horen we het schijnbare vervolg op een geil voorspel. "Nee, het is nu niet Joris, maar meneer. Is je eigen voorstel, Jason", en Joris pakt Jason bij z'n kroeshaar, richt diens blik op z'n ogen en wacht. "Uhm sorry, meneer, u hebt gelijk." Momenteel is alleen Bart volledig naakt. Heel mooi, maar ook behoorlijk mager. Ietsje groter dan ik, witblanke huid, lichtblond sluik haar, pik binnen de standaard bandbreedte. Maar die pik staat wel als een keiharde stok te pronken. Joris duwt Jasons mond naar Bart. "Gaat het jochie braaf z'n huiswerk doen?" "Jawel meneer, graag zelfs."

Ivar wil zich met z'n lijf en gezicht naar mijn kruis draaien. Ik hou hem tegen: "Sjjj, zo blijven, komt goed", en ik glijd m'n hand in z'n trainingsbroek. Ik voel eerst z'n apparaat. Beetje klein maar betonhard en mooi gevormd. Tjesus, meteen een stroompje voorvocht. Ik besluit de smurrie uit te smeren over z'n forse kloten en grijp die vervolgens stevig vast. De beauty begint tegen m'n bovenlijf te trillen en glijdt z'n linkerhand langs m'n rits naar binnen. Dan draait hij z'n mond naar de mijne en begint er iets wat ik echt knap vind.

De blik op z'n maatjes is hij kwijt, maar ik weet dat hij daarvoor niet komt. Hij neemt mij mee in een volwassen kusspel. Teasen, plagen, versnellen, vertragen. Ik kan het eigenlijk niet beter verwoorden dan dat hij het complete arsenaal aan mij bekende kustechnieken toepast. 'Giuseppe, Giuseppe' gaat er eerst door m'n hoofd, maar dan doet Ivar iets dat echt eigen is: hij ontneemt me op een voor mij onbekende manier de adem. Dat duurt zo lang dat ik in een halve roes kom. En terwijl ik in die roes zit, beveelt Joris Jason zich volledig uit te kleden. Ik hoor "ja meneer" en zie een vliegensvlugge actie bij de Jamaicaanse prins. Jesus Christ, Superstar ... ik begin te lekken. "Mmmm", hoor ik zacht en Ivar walst met z'n vingers over mijn staaf heen.

"Je kent de positie, jochie", en Joris geeft met een aantal duwtjes aan wat hij bedoelt. "Ja meneer, maar u moet ook naakt." Dan zie ik in het goudgele maanlicht Joris zich ontkleden. Donkere krullen, een stevig gebouwde jongeman en voor het eerst zie ik zijn apparaat op oorlogssterkte. Echt minimaal kleiner dan ik. 'Dat wordt beuken' gaat er door m'n hoofd en ik stoot een eerste spermastraal uit m'n pik, knijp mijn liezen dicht en guts nog even na.

"In m'n mond, please", hoor ik zacht en ik voel contracties in de inmiddels keiharde grote zak van Ivar. "Even wachten nog, lieverd. Komt goed."

Jason staat gekromd bij een boom. Bart glijdt z'n pik in de volle mond. Joris rekt zich even uit: ooh fuck die knots is zo mooi hard en glad. Dan gaat Joris met z'n rechterhand door de bilspleet van onze donkere prins. Ik weet wat hij doet: die kanjer is een geboren top. Ivar walst steeds heftiger om mijn grote eikel. "Rustig. Komt goed, niet nu al", fluister ik.

Joris neemt positie, gebruikt geen handen en zet z'n magistrale pik in de bilspleet van Jason. Hij wiebelt een beetje op z'n voeten en glijdt dan heel rustig bij de Jamaicaan naar binnen. "Meneer, mag heftiger dan gisteren", hoor ik. Dan: "Een paar van die fijne driepunters."

De geboren top wroet met grote halen in het waanzinnig mooie lijf van Jason. Ik word zo fucking hard, hoor een zucht en dan laat Ivar zich niet meer tegenhouden. Ik help hem door een beetje op te gaan zitten en m'n broek neer te stropen. Ik ben verbaasd, zelfs een beetje trots, maar ken dit wel: ik ben nu echt op m'n grootst. Ivar kijkt me even diep aan met z'n prachtogen: "Tering, dat wordt werken, maar ik doe het graag."

Intussen is Jason door tegenbewegingen garant aan het stellen dat Joris zo diep mogelijk pompt. Bart wordt nog wel oraal bediend, maar dat is overduidelijk bijzaak. Wel heel mooi om te zien, die donkere kop bij dat witblanke kruis.

Mijn eigen speeltje is aan het uitproberen. Hij krijgt hem niet diep genoeg, zegt zachtjes "godver" en beweegt zich dan naar m'n rechterzijde. "Hoeft niet meteen, Ivar, gaat wel lukken." Ik zie waterige ogen: "In mijn dromen lukt het altijd meteen." "Ja uiteraard, maar rustigaan, je zit nu in de goede hoek." Even stilte: "Zo fijn, u weet het allemaal echt." Blijkbaar was dit de goede interactie tussen ons, want de leerlingpijpkoning slurpt in één trage beweging mijn complete pik naar binnen. Dan laat hij los, kijkt me triomfantelijk aan: "De eerste monsterpik voorbij m'n adamsappel." Ik glimlach: "Is geen monsterpik hoor, maar wel ver bovengemiddeld." "Pfff, voor mij een monsterpik."

Dan horen we Bart ietsje te luid zeggen: "Tjesus Joris, je neukt hem echt kapot. Kan mijn pik niet eens meer pijpen." Ivar draait z'n hoofd en kijkt met mij mee. Jason heeft z'n armen gestrekt tegen een boom. Bij elke beuk van Joris zet hij zich schrap. "Meer meneer, dat kunt u", zegt Jason iets te dominant. Joris trekt zich terug: "Tjesus, ik ben geen Marco. Ten minste als we Giuseppe mogen geloven."

Ik draai Ivars ogen naar de mijne. Ik heb geen woorden nodig. "Sorry meneer, Giuseppe heeft ons allemaal getraind. Basketbal en ... nou ja ... de rest."

Het stomste wat ik kan doen, doe ik. Hardop: "Nou hier ben ik dan. Zijn jullie er klaar voor?" Ivar grijpt me vast: "Ik eerst. Met Joris in m'n mond." Ik knik: "Ik beuk je grote ballen de wereld uit." Ivar slikt: "Zou zomaar waar kunnen zijn."

Bart, Joris en Jason staan met open mond onze richting op te kijken. Bart begint: "Vieze valse nicht. Vanochtend nog net doen alsof er niks is gebeurd." Ik grijp meteen in: "Hoho, toen was er ook nog niet echt iets bijzonders gebeurd." Jason is iets minder oordelend: "Vind ik grappig. Tering wat een lul." En ja, ik sta met mijn echte maximum naar het drietal te wijzen. Joris zegt niets, maar staart alleen in m'n kruis. Dan wenkt hij ons naar hen toe.

Als Ivar en ik voldoende genaderd zijn, gaat Joris op z'n knieën: "Voor u maak ik een uitzondering. Kom maar met die pielemans." Ik kijk Joris aan: "Breed houden die mond, rustig ademhalen en dan glijd ik hem zelf wel diep naar binnen." Ivar overziet een en ander beter: "Helemaal uitkleden, doe ik ook en dan met uw rug tegen de boom. We gaan u eerst allemaal pijpen." De jongens knikken ja. En ... en ... en ... en. Ik geraak in een sexhemel. De minst getrainde deepthroat mij het best. Ik zie zijn eigen knots regelmatig tegen z'n buik slaan. Ivar is een algemene koning, maar mijn formaat is voor hem toch af en toe wennen. Jason moet regelmatig bijna kotsen, maar glimlacht daarover. Bart geeft zijn beste werk nog niet.