Die eerste les: Denise wist de koppen de inhoud op te krijgen. Beetje saai, maar wel nodig. Meneer Van Lomme (ik dacht nog niet in 'Koos') deelde de benodigde papieren uit.

Vinger van Karel. "Zeg het maar, Karel ... en 'by the way' speciaal excuus aan jou." Karel grinnikt: "Geaccepteerd, meneer Van Lomme. Uhm, kunnen we dit overzicht ook digitaal raadplegen?" Mij valt meteen op dat Karels ogen gericht zijn op het kruis van onze nieuwe docent.

"Als alle klassen de eerste bespreking hebben gehad, passen we vermoedelijk door jullie inbreng nog dingen aan. Bovendien staat er twee keer een periode 'klaseigen'. Jullie en ik moeten elkaar minstens twee weken meemaken, voordat we dat kunnen invullen. Kortom: ja, maar over een paar weken. Weken 1 tot en met 6 staan overigens wel al in graniet geschreven. Uhm ... 'gegrift'..."

Jakob: "Tja, of 'gebeiteld' ..." Meneer Van Lomme kijkt Jakob met een lieve glimlach aan.

Wow, ik kijk bijna diagonaal door de klas volop in het kruis van Karel. Die heeft inmiddels een fikse aftekening van een stijve in z'n strakke broek staan. Eerste keer dat ik dat bij hem zie en ... ik ben onder de indruk.

Na de bespreking van het jaaroverzicht neemt meneer Van Lomme alle tijd om onze namen te leren kennen. "Ik heb uiteraard al in Magister jullie foto's van vorig jaar bekeken en - ja - er worden altijd een paar leerlingen in beginvergaderingen genoemd. Even over dat laatste: ik start altijd met het geloven van mijn collega's en dan probeer ik te kijken of één en ander rijmt met wat ik zelf zie en beleef. Mijn ervaring: in meer dan de helft van de gevallen ga ik toch een tikkeltje anders denken." Ik steek m'n vinger op. "Uhm ... even wachten ... Sasha. Experimentje: ik denk dat ik al aanvoel wat je wil weten. Grosso modo denk ik vooral veel positiever over zogenaamd lastige leerlingen." Karel grinnikt achterin. Meneer Van Lomme kijkt me diep in de ogen. Ooh, dat blauw. "Had ik het goed, Sasha?" Ik knik: "Zeker meneer, en dat is fijn."

Blijkbaar raakte ik meneer Van Lomme ergens, want ik zag vlak voor m'n neus z'n toch al duidelijke bobbel iets opzwellen. Hij ging achter z'n bureau zitten en ging door met namen leren die op z'n scherm stonden. Alleen Jakob en ik konden genieten van wat er onder te zien was: meneer Van Lomme werd kei- en keihard. Ik ook, maar dat was iets minder zichtbaar.

---

De slurf van Koos slinkt na een eerste aandrang tot oprichten. Mijn voormalige docent loopt vervolgens verder de gang in. Ik zie hem donker in donker verdwijnen. Dan - aan het einde van de gang - even zijlicht. Godallemachtig, echt een mooi silhouet.

"Mag ik?", hoor ik de zeventiger naast me vragen. "Uhm sorry, ik val niet op oud." "Oké jongeman, jouw woorden, maar je non-verbaal zegt volgens mij iets anders." Dan word ik even pissig: "Gaat je toch helemaal niet aan." De zeventiger knikt: "Daar heb jij weer gelijk. Mag ik me wel voorstellen?" Dat kan ik niet weigeren: "Ja hoor." Met een glimlach: "Willem en ik vind je bloedjemooi." Ik grinnik: "Bijzondere achternaam." Willem gniffelt, loopt weg, droogt zich af, kijkt nog even scannend over me heen en verdwijnt de gang in.

Ineens voel ik alle energie uit me wegtrekken. Ik kan m'n tranen niet bedwingen, maar gelukkig kunnen die voor een observator ook douchedruppels zijn. 'Je bent nog steeds een laffe hond', gaat er door m'n kop. Ik lijk daarin te blijven hangen, totdat ik me realiseer dat ik pas net twintig ben. Wat nou, volwassen, hou toch op. Ik heb amper iets van de wereld gezien. Familie, school, voetbal, universiteit en heel soms een gaysauna of sexclub.

Tja, en Karel.

Ik herpakte me. Voor Koos was ik niet gekomen. Waarom zou ik dat toeval leidend laten zijn? Brian kon hem niet eens aan. En toch: geregen zijn aan hem, bleef een droom. Maar niet met de veronderstelde pijn.

Een uur later zit ik aan de bar een witte wijn met ijs te drinken. "Sasha, mag ik alsjeblieft even met je praten?" Ik kijk Koos aan: "Iets wat ik bijna niet durf te zeggen: ik ben bang omdat ik je wil. Als je zo'n begin aankunt, mag je naast me zitten." Koos heeft - voor mij - voor het eerst een voortdurend zoekende blik. "Tjesus jongen, je gaat nu zo ver de diepte in - bedoel ik positief - maar dat ben ik hier niet gewend."

Dan laat ik een traan lopen en word ik omhelsd. "Wordt niet makkelijk, schat, voor mij niet en voor jou waarschijnlijk ook niet." Ik slik van alles weg: "Ik ben al jaren verliefd op je, Koos. Bijna al m'n zaad is gestort met jou ergens in m'n hoofd." Moeder Maria, het handdoekje om Koos' middel valt door een bizar snelle erectie. En ik grijp de geile pik meteen vast: "Is gewoon niet het goede moment. Te groot. Ik heb amper training."

Nee, hoe dan? "Sasha, Karel is wel kleiner dan ik, maar niet zo heel veel hoor." Mijn antwoord: "What the fuck?!" En - zoals vaker bij Koos - begrijpt hij het: "Heb ik van niemand. Ik kan zoekende adolescenten gewoon heel goed lezen. Die cerebrale tuthola's doen me echt niets. Zijn gewoon nep."

Ik twijfel: "En Jakob dan?" Nu zie ik vuur in die waanzinnig mooie blauwe ogen. Een beetje hakkelend: "Tja, een grote fout. Kan ik niet rechtpraten. Raar, hoe een negentienjarige oud-leerling samen met een rector van je af probeert te komen. Uiteindelijk heb ik het juridisch gewonnen, nou ja min of meer ... via mediation. Jakob kon echt niet hardmaken dat er al iets was toen hij nog op school zat. Is namelijk ook niet zo. Overigens niks aan met hem en maar twee keer. Hij zocht het op. Ik niet en bleek zwak."

"Mijn god, kon Jakob zomaar jouw pik aan?" Koos glimlacht: "Die pipo heeft een paar jaar getraind met dildo's en buttplugs. Is misschien wel té wijd." Ik schiet in de lach.

Even stilte, dan: "Mijn echtgenoot kon altijd veel van me hebben, maar zit inmiddels te twijfelen of hij wil doorgaan met me. De Spielerei hier vindt hij overigens wel prima, maar met Jakob was bij ons thuis. Dat gaat echt nooit meer gebeuren."

De geile grote pik in m'n hand heeft een ruststand aangenomen.

"Wil je wat van me drinken?" vraag ik. Twinkeling: "Ja, je zaad ... sorry ... uhm, doe mij ook maar een witte wijn met ijs." Na een paar minuten zitten we stil te genieten. Af en toe bevoelen we elkaar.

"Tjonge, Sasha, dit gaat steeds door me heen. Jouw ouders zijn Servisch, toch?" Ik knik. "Mag ik gokken?" Ik knik weer, maar dan heel instemmend. "Kunnen nooit beiden orthodox zijn opgevoed. Klopt dat?" Een ingehouden lach laat ik nu gaan: "Ze geloven echt helemaal niets." Dan zie ik Koos zoeken in z'n blik: "Maar jij gelooft wel iets ... denk ik." Ik verplaats m'n hand weer naar de slurf van mijn dromen: "Ik geloof in jouw pik, ik geloof dat we gewoon dieren zijn met iets extra's en - nee - dat beeld van een soort persoon die alles overziet, vind ik hilarisch." Koos zoekt: "Ja, dat beeld vind ik ook absurd. Maar iets onnoembaars misschien?"

Ik begin steeds geconcentreerder aan Koos' inmiddels halfstijve slurf te werken. Dan voel ik een hand op m'n rug langzaam naar beneden glijden, m'n bilspleet in en - yeah - twee toppen van vingers bij m'n grot. Ik richt me een beetje op, maak ruimte. "The green-eyed beauty. What is going on here, daddy?" Fuck, Miguel neemt geen genoegen met een beetje. Hij duwt de twee vingers diep in me. Koos mept Miguel niet heel hard op z'n linkerwang: "Do not ruin this." De barman grijpt in: "Miguel, there are others for you. You already had Koos." Vervolgens - onbeheerst luid: "It is not about Koos, but about this beauty. I want to fuck him."

Koos begint nu onbedaarlijk te lachen: "Tja, dat was wel een beetje te verwachten. Sasha - sorry - maar jij snapt niet hoe aantrekkelijk je bent." Mij interesseert het geen lor meer: ik pomp het bijna-monster van Koos op en laat Miguel gewoon z'n gang gaan. De barman kijkt me ineens ook verlangend aan: "Tjonge, echt groene ogen. Ik word heet."

Dan slepen Miguel en Koos me naar de donkere hoek. In die verplaatsing fluistert Koos: "Miguel gaat je oprekken. Hij heeft standaard poppers bij zich. Ga je nodig hebben." Ik probeer nog: "Koos, je bent te groot." Als antwoord krijg ik: "Ja, nu wel voor jou, maar we hebben meer info over een kwartier."

Tja, wat moet ik nu beschrijven? Ik snuif me suf aan de poppers. Die geile Colombiaan pompt vervolgens minimaal 19 x 5 cm in me. Ik herken dat formaat van Karel. Intussen verken ik de maar steeds groeiende leuter van Koos. Nee, niet grappig: die gaat richting 22 x 6 cm.

Ik werp m'n mond om de pik van m'n dromen. Nee, dit kan ik niet ... toch proberen ... los .. weer proberen. Ik kijk op naar Koos. Ooh, die blauwe kijkers. Vooruit ... een beetje dieper. Los ... poppers ... weer proberen. Koos duwt me richting z'n ballen. Miguel roept keihard "puta" en beukt me dieper om Koos' lul. Dan val ik flauw.

Tenminste ... dat werd me later duidelijk gemaakt.

In een voormalige rookruimte zit ik bij te komen. Beauty Brian zit naast me: "Nog wat water, Sasha?" Ik knik en ledig het glas in één teug.

"Waarom zo agressief?" vraag ik. "Was niet agressief, schatje. Je vroeg erom en kreeg net iets te veel. Vooral te veel poppers, maar dat deed je zelf." Op een afstand zie ik Koos met licht gebogen rug staan. Niemand mag in z'n omgeving komen. Miguel probeert het, maar krijgt een aanvallende houding terug. Nee, met een Germaanse bijna 1,90 meter moet je niet dollen als je hooguit 1,70 meter lang bent.

"Miguel is geen bottom. Ja ... wel voor zijn daddy Koos. Nou ja, beter gezegd: voor elke man met een grotere lul dan hij heeft. Hij is gewoon heel basaal. Het was Koos niet die je deed wegtrekken."

Ik laat die woorden indalen en fluister: "Laat Koos me maar zo wegtrekken." Dan kijkt Brian me met serieuze blik aan: "Sasha, als hij echt één-op-één een akkoord van jou krijgt, dan loop je minstens een halve dag niet meer normaal over straat." Ik lijk twijfel in m'n blik uit te drukken en hoor: "Gaat niet alleen over formaat, maar ook over stijfte en uithoudingsvermogen. Hij is een geboren dekhengst. Deepthroaten doe ik hem overigens graag, maar dat is niet helemaal z'n ding."

Mijn gevoel is verward. Ik heb Koos' lul nog steeds niet in me gehad. Ja, in m'n mond ... boeie.

Ik kijk Brian aan: "Jij, Koos en ik in een hokje. Nee, niet nu. Over een uur of zo. Ik wil dat jij me oprekt." Brian lacht: "Ik benader die lul van Miguel toch niet?" Ik kijk Brian heel serieus aan: "Je hebt bijna net zo'n dikke, alleen ietsje korter. Bovendien gaat het mij vooral om me veilig voelen." Brian kijkt me diep aan met die prachtige bijna zwarte ogen: "Wat een compliment."

We eindigen in het voormalige rookhok met een fikse kuspartij en ... ik laat Brian toe in m'n ziel. Godallemachtig, hij streelt die ziel, begint me te deepthroaten en ik houd het maar drie minuten vol. Brian laat me in z'n keel spuiten, spuiten en nog eens spuiten. Daarna trekt hij me uit het oude rookhok mee naar een grote ligplek. We vallen in slaap.

Ergens rond drie uur in de ochtend: "Fuck guys, graag even feedback." Ik wrijf m'n ogen uit en grijp daarna om het superlijf van Brian. "Ooh ja, die stem", hoor ik Brian hakkelen, "wat mot-je, Koos?" Haha, ik zie mijn voormalige docent in grote twijfel. "Zal ik maar weggaan?"

Ik ben inmiddels echt wakker en trek Koos naar me toe: "Zou je me gewoon normaal kunnen neuken? Niet heel heftig?" Brian schiet in een lachstuip: "Nooit vertoond. Forget it." Dan zie ik waterige ogen bij Koos.

"Wat is er, Koos?" vraag ik. "Waarover wilde je feedback?" Even stilte, vervolgens: "Ik heb net op m'n sodemieter gekregen van Willem. Die wil nooit meer iets met me te maken hebben. Hij heeft me goddomme ontmaagd. Al bijna dertig jaar mijn surrogaat-vader. Ach, lulkoek: beste vriend."

Brian is helder: "Dus niet een vriend. Vrienden trekken je met liefde uit de blubber." Ik krijg van dat inzicht een keiharde leuter en duw m'n gemiddelde pik in de bilspleet van Brian. "Sorry Koos, maar ik krijg een Oost-Europeaans antitankraketje in mijn midden-Amerikaanse hol geduwd."

Nou, deze acties van ons werden duidelijk niet gewaardeerd. Koos was snel weg en we hebben hem daarna bijna een half jaar niet meer gezien.

Ja ... ik heb het over 'we'. Brian en ik bleken op het juiste moment, op de juiste plek, de juiste speelpartner te hebben gevonden. En beiden wisten we dat het nooit tot een huwelijk zou leiden.