Gerrit stapte vol zelfvertrouwen over de marmeren vloer van het kantoorcomplex. Hij had vandaag weer belangrijke deals gesloten.

“Meneer, nog even dit” zei zijn jonge assistente die hem achteraan kwam rennen. Gerrit had haar in het begin al gezegd dat ze hem bij zijn voornaam mocht noemen, maar dat deed ze niet en wie Gerrit kende, begreep dat. Gerrit was een meneer, waar je meneer tegen zei. Een natuurlijke dominante man.

Gerrit zette snel een handtekening op het document van zijn assistente. Hij maakte nog even een praatje met een andere collega over hun laatste succes en de bonus die het hen zou opleveren.

"Daar doen we het voor" antwoordde Gerrit met een knipoog, de woorden rollend van zijn tong als honing. Ja, Gerrit had het allemaal goed voor elkaar.

Toen hij thuis aankwam, stond zijn vrouw Anja daar al op hem te wachten. Hij vertelde haar over zijn dag en al zijn successen. Gerrit had een mooie vrouw, met lange donkere haren. Ze kleedde zich altijd keurig in mooie jurkjes.

Maar toen Anja al naar bed was en Gerrit alleen zat, bekroop hem het gevoel wat niemand achter hem zocht. Soms wilde hij niet de man zijn met al die verantwoordelijkheid. Niet de dominante man die alles kon. Soms wilde hij klein en nederig zijn. Vroeger bezocht hij daarvoor regelmatig Meesteres Shirley, maar die was al een tijd lang gestopt. Bij haar kon hij de gevoelens kwijt die hij niet eens met zijn vrouw Anja deelde.

Hoe kon een man, gezegend met leiderschap en macht, verlangen naar de ijzeren greep van een ander? Zijn hart sloeg in zijn keel bij de gedachte aan de controle uit handen geven, zijn wil over te dragen aan de grillen van een meesteres die hem zou brengen tot het randje van extase en berouw.

Hij dacht aan de keer dat hij de nylon kousen had aangeraakt, onder het rode latex jurkje. Het was zo’n bijzonder moment, alsof hij het echt verdiend had na hard werken. De meesteres wist indruk op hem te maken met deze ogenschijnlijke simpele dingen.

Gerrit opende zijn laptop en ging op zoek naar de meesteressen die er waren. Sinds de laatste keer dat hij gekeken had, waren er flink veel bijgekomen. Veel jonge meiden ook.

Zo kwam hij uiteindelijk op de pagina van Meesteres Ladybird. Gerrit bekeek haar: een stevig meisje van een jaar of 20 met kastanjebruin haar. Ze droeg een leren broek, felrode lipstick en een soort zwart corset. Zo te zien had ze best grote borsten. In alle opzichten was ze anders dan Meesteres Shirley. Die was tenger, met kleine borsten, donker haar en Indisch. Misschien was dat ook wel goed dat ze anders was, want nadat Meesteres Shirley gestopt was, zocht Gerrit naar vergelijkbare meesteressen, maar dat was altijd teleurstellend. Misschien was iets totaal anders goed.

De foto's van Ladybird lieten een vrouw zien gehuld in mysterie, slechts stukjes van haar identiteit zichtbaar door een sluier van schaduwen. Speelse blikken, krachtige houdingen – ze wist hoe ze de fantasie moest prikkelen zonder te veel te onthullen.

Haar studio was hier niet ver vandaan. Dus Gerrit besloot het erop te wagen. Hij boekte een sessie met de meesteres. Ze was duur, dan moest ze wel goed zijn, toch? Daarna ging hij naar bed, vol verlangen. Als hij op internet verder had gezocht naar recensies van Meesteres Ladybird, was dit al het einde van het verhaal.

Zes dagen later parkeerde Gerrit zijn auto dichtbij de studio van de meesteres. Zijn hart ging tekeer. Hij controleerde zijn horloge. Hij was een beetje te laat. Hij hoopte maar dat de meesteres niet kwaad zou zijn, of misschien hoopte hij dat stiekem een beetje wel.

Hij ging de trap af naar het souterrain en belde aan. De deur sprong open.

Hij duwde de deur open en stapte de ruimte binnen waar de lucht trilde van macht. Het was een heiligdom van zintuigelijke beloftes, muren die verhalen vertelden van pijnlijke genoegens en ondeugende straffen. De studio was veelbelovend. Hij merkte dat hij geil werd van de mogelijkheden die door zijn hoofd gingen.

Toen kwam Meesteres Ladybird om de hoek. Ze leek buiten adem, alsof ze zich gehaast had. Ze droeg een jurkje van zwart leer. Kort. Hij bekeek haar benen. Helaas geen nylons zoals Meesteres Shirley altijd droeg. Wel droeg ze mooie hoge laarzen.

Pas toen bedacht hij hoe lang hij al staarde. Leverde hem dat straf op?

Nee, blijkbaar niet, de meesteres stond ongemakkelijk naar hem te kijken. Ze was duidelijk ook zenuwachtig.

“Jij bent Gerard?” vroeg ze.

“Gerrit” corrigeerde hij haar. Het was de eerste teleurstelling, want het voelde alsof ze het niet onder controle had.

“Je mag met mij meekomen, goed?” vroeg ze. Dat was niet echt streng, maar hij volgde haar.

Ze liepen verder de studio in. Er brandden een aantal kaarsen.

“Sorry dat ik te laat ben, meesteres” zei Gerrit om een straf te ontlokken.

“Dat geeft niet” zei ze tot zijn teleurstelling.

“Je mag hier even knielen” zei ze. Haar toon was voor het eerst streng, maar op een manier die hem deed denken aan de veel te lieve kleuterjuf uit zijn jeugd die soms probeerde streng te zijn.

Hij knielde. Zijn ogen bleven vastgenageld aan haar laarzen, gepolijst tot een donkere spiegel waarin hij zijn onderdanige zelf weerspiegeld zag. Elke gesp en veter van haar uitrusting leek een uitdaging. Aan haar voorkomen lag het niet.

“Kleed je maar uit” zei ze. Gerrit begon zijn overhemd uit te trekken.

“Geknield kan ik mijn broek niet uittrekken meesteres” zei hij.

“Ga dan maar weer even staan” zei ze.

Hij trok zijn schoenen en zijn broek uit. De meesteres keek naar zijn pik. Ging ze hem ermee beledigen? Nee.

“Kom maar mee, we gaan beginnen” zei ze.

Ze nam hem mee naar een andreaskruis en maakte zijn polsen vast. Een stopwoord hadden ze niet afgesproken. Gerrit hield zijn polsen stil, want ze had de boeien lang niet strak genoeg gedaan.

“Ik ga je straffen met mijn zweepje” zei ze. Hij hoorde de aarzeling in haar stem.

Gerrit zette zich schrap. Daar kwam de zweep tegen zijn billen. Niet zacht, maar de overtuiging miste. De volgende tik raakte zijn zij.

“O sorry” zei ze geschrokken.

Dat was de druppel voor Gerrit. Dit was een grote teleurstelling. Dit meisje probeerde gewoon makkelijk geld te verdienen. De vrouw die achter hem stond, was niet de zelfverzekerde meesteres die zijn fantasieën had gevuld. In plaats daarvan stond er een meisje - nauwelijks ouder dan een tiener, haar groene ogen verwijd met iets wat leek op paniek, haar houding verstoken van de natuurlijke autoriteit die hij had verwacht.

"Ladybird?" Gerrit's mond smaakte bitter bij de uitspraak van de naam.

"Uh, ja," zei ze.

"Je bent... jonger dan ik dacht," sprak Gerrit, waarbij hij elk woord woog.

"Leeftijd is maar een getal, toch?" probeerde ze te grijnzen, maar haar lippen trilden.

"En ervaring?" Zijn vraag was zowel beschuldigend als nieuwsgierig.

"Die... kan worden opgedaan" antwoordde Ladybird.

Gerrit werd boos. Wat een gore oplichtster. Hij trok zijn pols met een ruk uit de boeien en pakte haar beet. Voordat ze het wist stond ze zelf vast aan het andreaskruis. Dit keer waren de boeien wel strak.

Hij pakte een zweep en trok haar jurkje omhoog.

Hij gaf haar een harde tik tegen haar dikke billen.

“Smerige vette zeug! Luie hoer! Probeer je me gewoon te bedonderen?!”.

Pets.

“Vuile sloerie! Denk je dat je mij geld kunt aftroggelen?”

Weer een harde pets.

“Wat is je echte naam?”.

“Liesbeth” jammerde ze.

Hij pakte 2 tepelklemmen en trok het jurkje een stukje omlaag. Die dikke tieten waren nog een soort van troost.

“Hier op je vette uiers. Ik zal je leren wat er gebeurt als je mij probeert op te lichten”.

Ze gaf een gilletje toen de klem sloot. Er verschenen tranen in haar ogen en haar make-up begon uit te lopen. Even was Gerrit tevreden, want hij zag berouw, maar ze begon steeds harder te huilen. Wanhopig te huilen.

“Wat sta je te janken slet?” en hij begon haar billen te spanken.

Toen bekoelde zijn woede, maar Liesbeth raakte als maar verder overstuur. Gerrit besefte dat hij te ver was gegaan.

Hij legde zijn hand op haar heup en de andere op haar schouder.

“Rustig, rustig” fluisterde hij bij haar oor. Hij pakte haar steviger vast en daar leek ze rustig van te worden.

“Het zag er allemaal zo makkelijk uit” jammerde ze.

“Wat?”.

“Dat hele meesteressen gedoe. Ik zag het op TV. Meisjes die meer dan 10.000 euro per maand verdienden om een beetje sukkels met een zweep te slaan en mannen die er geil van werden om gewoon geld over te maken”.

Gerrit begon het langzaam te begrijpen.

“En jij dacht ook zo snel geld te kunnen verdienen?”.

Ze knikte.

“Misschien moet je er maar mee stoppen” zei Gerrit. “Ik ben een succesvol zakenman en geloof me: snel geld verdienen zonder hard werken, bestaat niet”.

Dat stelde haar niet gerust.

“Ik kan niet stoppen” zei ze zacht.

“Waarom niet?” vroeg Gerrit.

“Ik heb al mijn studiefinanciering gebruikt om dit te bekostigen” zei ze.

“Dat komt wel goed”.

“En ik heb geld geleend”.

“Ik kan je helpen iets te regelen met de bank” zei Gerrit met enige tegenzin.

“Ik heb het geld niet bij de bank geleend, want die wilden dat niet”.

“Waar heb je het dan wel geleend?”.

“Bij een vent die op dinsdagavonden altijd achterin de kroeg hier om de hoek zit. Hij leent mensen geld die anders geen lening krijgen”.

Dat klonk absoluut niet zuiver en Gerrit was bang wat zo’n figuur met een jonge meid met schulden zou doen. En alsof het nog niet genoeg was ging ze verder.

“En ik loop al een paar maanden achter met de huur hier en de verhuurder wordt ongeduldig…”.

Gerrit dacht diep na. Zijn erectie was al lang verslapt. Zo had hij zijn afspraak met een meesteres niet voor zich gezien.

“Je hebt jezelf flink in de nesten gewerkt, meid” zei hij. “Er zit denk ik maar 1 ding op, Liesbeth”.

Hoopvol keek ze hem aan.

“Je zult een echte meesteres moeten worden”.

De moed zakte haar direct weer in de schoenen, of beter gezegd in haar hoge leren laarzen.

"Als we dit doen, doen we het goed" sprak hij met het gezag dat hij gewoon was te gebruiken in de bestuurskamer. "BDSM is niet alleen een spel van rollen en touwen, het is een dans van vertrouwen en macht."

"Maar ik..." Liesbeth's protest stokte toen hij een stap dichterbij zette.

"Je wilt leren, nietwaar?" Hij hief haar kin op met een vinger, dwong haar om hem recht in de ogen te kijken. "Ik kan je laten zien hoe het moet”.

"Ja," fluisterde ze, haar ademhaling nu snel en oppervlakkig.

Hij gaf haar een tik tegen haar wang. “Ja, meester is het voorlopig”.

“Ja, meester”

"Dan beginnen we bij het begin".

Gerrit nam de leiding met een zelfverzekerdheid die in schril contrast stond met Liesbeths onervarenheid. In het gedimde licht van de BDSM-studio, omringd door fluweelrode muren en zwaar eikenhouten meubilair, stond hij voor haar.

"Communicatie," zei Gerrit, terwijl hij een zijden touw oppakte en het door zijn vingers liet glijden, "is net zo essentieel. Het gaat er niet om simpelweg commando's uit te vaardigen, maar om te luisteren... om de subtiele signalen van je onderdanige te interpreteren."

"En vertrouwen?" vroeg Liesbeth aarzelend, haar stem nauwelijks meer dan een gefluister.

“Vertrouwen is belangrijk” zei Gerrit. “Zoals je net bezig was, vertrouwde ik je niet om mij stevig vast te binden of om mij heftig met een zweep onder handen te nemen. Je hebt het simpelweg niet genoeg onder controle”.

“Daarom durf ik ook niet hard de slaan” zei Liesbeth.

Gerrit moest lachen en gaf haar een zweepje.

“Kom sla mij maar eens flink op mijn billen”.

Ze haalde uit, maar het resulteerde in een slappe tik.

“Harder!” commandeerde Gerrit.

Weer sloeg ze niet hard.

“Kom op! Harder!”.

“Ik kan het niet” zei ze zacht.

Gerrit pakte een andere zweep die binnen handbereik lag. Met een korte tik, gaf hij haar een klap tegen haar bil die een flinke striem opleverde.

Ze schrok ervan. Weer gaf hij haar een snelle tik. Ze stonden met hun zweepjes tegenover elkaar alsof ze aan het schermen waren.

Hij lachte en toen, weer een gemene tik tegen haar bovenbeen. Ze begon een beetje boos te worden.

Weer wilde Gerrit uithalen, maar nu was ze hem voor. Ze raakte hem hard tegen zijn heup. Dat zou zeker een striem achterlaten.

Gerrit liet het gebeuren. Ze stapte vooruit en gaf hem nog een harde tik tegen zijn billen.

“Als je je een beetje boos maakt, kun je ineens een stuk harder slaan, slet!”.

“En als meesteres mag je best een beetje boosheid uiten naar je slaafjes”.

Ze luisterde aandachtig en dat was de kans voor Gerrit om met zijn zweepje een tik tegen haar tiet te geven.

Nu werd ze echt boos en gaf Gerrit 2 tikken tegen zijn billen.

“Die was gemeen!” zei ze. Maar toen moesten ze beiden hard lachen. Ze leek eindelijk een beetje te ontspannen.

“Maar ik kan toch niet op iedereen boos zijn?”.

“Waarom niet?” zei Gerrit die dicht bij haar kwam staan. “Hier binnen ben jij een veeleisende godin. Jij bent de baas en alleen de beste slaven zijn goed voor je”.

Hij streelde haar.

“Geen slaaf zal zomaar aan die eisen kunnen voldoen en zo begint het verschil in macht” zei hij vlak bij haar oor. Hij merkte dat ze sidderde. Die slet werd er geil van.

“En laat een slaaf maar weten waar hij hoort. Hij moet zich klein voelen”.

“Hoe laat ik iemand zich klein voelen?”.

“Strenge harde taal? Bespot zijn uiterlijk. Het formaat van zijn pik. Een tik met de zweep. Desnoods tegen zijn ballen. Spugen. Pis maar over hem heen. Alles wat jij denkt dat nodig is, is goed”.

“Ik weet niet of ik dat wel kan” zei ze aarzelend.

“We gaan er aan werken” zei hij geruststellend. “Je zult de gemeenste meesteres ooit worden met keiharde vernederingen”.

Ze bloosde.

“Maar…” ging hij verder. “Jij hebt hier de leiding, dus je bent ook verantwoordelijk voor de veiligheid”.

Ze knikte.

“Ligt hier een schaar in de buurt?”.

Ze schudde haar hoofd. “Nee, waarom?”.

“Altijd een schaar in de buurt voor geval van nood wanneer je iemand vastbindt. Goede voorbereiding laat je met zelfvertrouwen werken”.

“Duidelijk tot zover?” vroeg hij.

Ze knikte. “Ja, meester”.

“Ga op je knieën zitten met je handen in je nek!” zei hij streng.

Ze keek hem aarzelend aan. Toen ging ze gehoorzaam zitten. Gerrit besefte dat er nog een lange weg te gaan was.

Hij legde zijn vinger onder haar kin en dwong haar weer om hem aan te kijken.

“Waarom aarzelde je, slet?”.

“Ik twijfelde of ik moest gehoorzamen of niet, omdat ik hier de godin ben zei u”.

“En waarom zit je nu dan op je knieën, sletje?".

Hij pakte haar haren stevig beet.

“Wie is de baas hier?” vroeg hij.

“Ik” zei ze zacht.

Hij spuugde in haar gezicht.

“Weet je zeker dat je hier de baas bent, hoer?”.

Ze knikte.

“Waarom zit je nog op je slettenknietjes dan, klaar om als een pijphoertje mijn pik te zuigen?”.

Ze gaf geen antwoord.

“Doe je geile pijpmond open!”.

Ze hield haar lippen stijf op elkaar. Er verscheen een lachje op het gezicht van Gerrit.

Hij pakte zijn pik beet en hield hem vlak voor haar mond.

Nog steeds hield ze vol. Toen begon hij te pissen. Die zag ze niet aankomen, maar ze dook niet weg. Ze bleef hem vuil aankijken, terwijl de pis over haar gezicht en haar tieten omlaag droop.

En toen Gerrit bijna uitgepist was, maakte ze haar move. Met haar vlakke hand, gaf ze hem een gemene klap tegen zijn ballen. Die deed hem pijn.

“Wie denk je wel dat je bent om in mijn SM-kelder mij onder te pissen?” vroeg ze.

Gerrit rolde op de grond van de pijn. Dit was de Liesbeth die hij wilde zien. Ze pakte haar zweep en gaf hem een paar tikken tegen zijn billen. De hardste tot nog toe.

“Oplikken, nu!” zei ze en wees naar het plasje op de grond.

Gerrit keek er naar. Toen pakte ze zijn achterhoofd en drukte hem met zijn gezicht erin. Hij likte gehoorzaam.

Toen stapte ze weg om een doekje te halen. Gerrit keek op, naar haar nieuwe dominante kant.

“Had ik gezegd dat je mocht stoppen, onderkruipsel?!”.

Snel likte hij verder. Toen kwam ze terug met een doekje. Daarmee mocht hij de rest schoonmaken.

Gerrit durfde niet op te gaan staan voordat hij toestemming had.

“Dat was erg goed, meesteres” zei hij met een glimlach.

Liesbeth moest ook lachen.

“Dat voelde goed!” zei ze.

“Maar nu wil ik douchen, want ik stink echt naar pis”.

“Ga snel” zei Gerrit die zijn hand op haar schouder legde. “Je hebt nog veel te leren, maar ik ben trots op je”.

Hij gaf haar een zoen op haar wang.

“Bedankt, meester” zei ze.

“Bedankt meesteres” zei hij met een knipoog. Toen trok hij zijn kleding weer aan en vertrok.

“Binnenkort de volgende les” zei hij, voordat hij de deur achter zich dichttrok.