De trein denderde door de nacht. In de slaapcoupé zaten aan de 2 tegenoverliggende wanden telkens 4 bedden. Daarop 6 slapende kinderen, dromend van de schoolreis die ze zouden gaan maken in Zwitserland.

Alleen op de 2 bovenste bedden waren ze nog wakker. Peter lag te woelen, kon de slaap niet vatten door de hitte en het geraas van de trein. Hij was ook wel wat zenuwachtig want nog nooit zonder zijn ouders op reis geweest. Hij had de lakens van zich afgegooid en droeg enkel een onderbroekje. Het zweet gutste van zijn lichaam. Aan de overkant van het gangpad lag Liesbeth in het schemerdonker naar hem te kijken. Ook zij vond het warm en de spanning van de komende reis hield haar wakker. “Peter, waarom kom je niet even bij mij liggen”, fluisterde ze, “dan kunnen we nog een beetje babbelen zonder de anderen wakker te maken”. Peter draaide zich naar Liesbeth toe, die haar laken uitnodigend had teruggeslagen. Ook zij droeg niets meer dan een slipje.

De twee waren besten vrienden sinds de kleuterschool en waren het gewend om ’s avonds tijdens logeerpartijtjes lekker tegen elkaar aan in bed te kruipen om nog urenlang te liggen kletsen tot ze uiteindelijk in hetzelfde bed in slaap vielen.

Peter aarzelde niet en klom behendig in Liesbeths bed. Behaaglijk vlijde hij zich tegen het lichaam van zijn vriendinnetje, dat haar armen om hem heen sloeg. Zoals ze altijd wel deden, begonnen hun vingers ook nu weer elkaars lichaam voorzichtig te verkennen. Peters handen gleden over Liesbeths donkerbruine haren, langs haar hals, over haar schouders, tot ze bij haar borstjes kwamen. De laatste tijd waren die gaan groeien en Peter vond het heel spannend dat het lichaam va zijn vriendinnetje begon te veranderen. Zachtjes kneedde hij de borstjes en toen zijn duimen met de tepeltjes begonnen te spelen, richtten die zich op. ‘Ze worden prachtig als ze rechtop staan’, fluisterde hij. ‘Ja, hè’, antwoordde het meisje, ‘en als ik me daar zelf streel, worden ze ook zo hard en heel gevoelig en dat is een heel fijn gevoel. Ga maar door, echt heel lekker’. Ze waren beiden half overeind gekomen en zaten op hun knieën, hun hoofden raakten het lage plafond. Terwijl Peter Liesbeths borstjes streelde, daalden haar handen langs zijn ruggengraat naar zijn billen.

‘Mijn hemel, wat zweet jij’, proestte Liesbeth toen ze zijn natte onderbroekje voelde, ‘je kunt je slipje wel uitwringen. Doe maar meteen uit of je maakt mijn hele bed nat’. Resoluut begon ze zijn onderbroek af te stropen. Ze hadden elkaar al vaak bloot gezien, maar voor de eerste keer voelde Peter zich niet op zijn gemak: hij had een erectie en hij hoopte maar dat Liesbeth het niet zou merken; hij wist eigenlijk niet zo goed hoe ze daarop zou reageren. Liesbeth proestte echter nog harder toen ze merkte dat Peters onderbroekje bleef steken achter zijn stijve piemel. Ze trok het broekje over de erectie heen, die nu tegen Peters buik aan klapte. ‘Ja, dat gebeurt nu vaker, dat hij zo stijf is. Ik kan er ook niets aan doen’, stamelde de jongen. Hij wriemelde zich uit zijn onderbroek en Liesbeth keek gefascineerd naar die erectie die tussen hen in recht naar boven stak. Haar ogen schitterden. “Wat is die mooi”, lispelde ze. Zachtjes legde ze haar hand op Peters piemel en voelde de hitte.

“Jij ook bloot”, eiste Peter en op zijn beurt trok hij Liesbeths slipje naar beneden. Zij liet hem blij zijn gang gaan. Voor het eerst zag hij haartjes rond haar poesje, haartjes die daar kort tevoren nog niet waren. Liesbeth zag hem kijken. ‘Ik krijg een vachtje, daar beneden. Vind je het leuk?’. ‘Heel leuk’. ‘En mijn poesje is zo gevoelig geworden sinds ik die haartjes krijg. En ook vaak zo vochtig, voel maar eens’. Aarzelend bracht Peter zijn hand naar Liesbeths kruis en stopte, oneindig zachtjes, zijn middelvinger in haar poes. Inderdaad: vochtig. Liesbeth begon meteen onwillekeurig zacht met haar bekken tegen Peters vinger op te rijden. Ze begon zwaarder te ademen en greep Peters schouders vast. ‘Wat een gevoel, zoiets heb ik nog nooit gehad’. De jongen wist niet wat er gebeurde maar begreep wel dat hij verder moest gaan. Met zijn vrije hand kneep hij in Liesbeths billen, die hij zachtjes begon te masseren. Hun monden vonden elkaar en voor het eerst in heel hun leven begonnen ze te tongkussen. Aarzelend eerst maar dan steeds sneller en sneller. Liesbeths bekken stootte steeds verwoeder tegen Peters vinger, tussen de tongzoenen door slaakte ze kleine kreetjes en na een laatste, diepe stoot, een zucht die van oneindig diep kwam, viel ze slap en hijgend tegen Peter aan. ‘O Petertje’, zuchtte ze, ‘waarom hebben we dit nooit eerder gedaan? Ik dacht dat de doucheknop wat was, maar dit is helemaal het einde. Alsof ik ontplofte’

Peter bracht ondertussen de hand waarmee hij zijn vriendinnetje zoveel plezier gedaan had, naar zijn gezicht en rook eraan. De zwoele geur die eraf kwam, wond hem verschrikkelijk op. Toen stak hij zij vinger, die nog glinsterde van Liesbeths sap, in zijn mond en proefde. ‘Lekker’, gromde hij en zachtjes duwde hij Liesbeth tegen het matras aan. Zijn tong ging op zoek naar haar poesje, de bron van die lekkernij. Diep snoof hij haar op en vervolgens duwde hij haar schaamlipjes behoedzaam open, tot hij met zijn tong in haar poesje kon likken. Voorzichtig ging zijn tong heen en weer, als een kat bij een schoteltje melk. Liesbeth was weer bij haar positieven gekomen. ‘Zie je dat knopje? Als ik me daar streel wordt het heel fijn. Zou je me daar willen likken?’ smeekte ze bijna. Onhandig manoeuvreerde ze haar bekken tot ze Peter haar gezwollen klitje kon aan bieden. Hij zag wat ze bedoelde en richtte er meteen zijn aandacht en ongeoefende inspanningen op.

‘Draai je om, ik wil je piemel kussen’, siste Liesbeth hijgend. Zwijgend gehoorzaamde Peter haar, terwijl hij driftig verder bleek likken. Hij leunde nu op zijn ellebogen en knieën, zijn hoofd bezig bij haar poes, zijn piemel boven haar gezicht. Liesbeth nam zijn geslacht in beide handen en trok de voorhuid naar achter, zodat de hele glinsterende eikel zichtbaar werd. Ze wist vanzelf wat ze moest doen. Dat de piemel van haar vriendje, die ze al bijna haar hele leventje kende, zo lang en dik en hard kon worden, had ze nooit verwacht. Nieuwsgierig gaf ze een like over zijn eikel en meteen hield ze van die zware, zoutachtige smaak. Peter gromde en hield even op met likken om verbaasd onder zich door naar Liesbeth te kijken. Die lachte hem bemoedigend toe en nam ze gulzig de hele piemel in haar mond. Ze moest in zichzelf lachen toen ze die rare, nog onbehaarde, balletjes voelde die ze me een hand voorzichtig heen en weer liet wiebelen. Peter was ondertussen weer aan het likken en ook hij begon zachtjes te hijgen. Ze moesten stil doen om de anderen niet wakker te maken en dat maakte wat ze aan het doen waren alleen nog maar spannender.

Liesbeth dacht dat ze gek werd: Peters gelik zette haar poesje in brand en de smaak van zijn piemel in haar mond deed haar verlangen naar meer, al wist ze niet wat precies. De golven in haar bekken kwamen steeds sneller en ze was op weg om weer een hoogtepunt te bereiken, zoals daarstraks met Peters vinger; alleen nu nóg heftiger. Plots stopte Peter met likken, haalde zijn piemel uit haar mond en fluisterde een beetje benauwd ‘Liesbeth, dit is zo heerlijk, ik denk dat ik ga ontploffen’. ‘Doe maar, schat’, zei Liesbeth, die van haar oudere zussen had geleerd wat er gebeurt als je een jongen aan zijn piemel zuigt, ‘stop hem maar weer in mijn mond’. Peter wist niet waar hij het had: de heerlijke smaak van Liesbeth, haar gesabbel op zijn piemel: overweldigend.

Toen kwam Liesbeth klaar: vanuit haar tenen kwam er een orgasme opzetten alsof haar hele lichaampje onder stroom stond. Haar kreetjes werden gesmoord door Peters piemel, die nu heen en weer bewoog in haar mond, terwijl ze haar klitje in spasmen tegen zijn tong en tanden aanduwde. Een vuurbal baande zich vanuit Peters binnenste een weg naar buiten: van zijn borst naar zijn buik, door zijn balletjes en zo door zijn piemel. Hij kwam klaar zoals je alleen de eerste keer in je leven kunt klaarkomen: honderdduizend maal versterkt door het onbekende van de hele ervaring. Liesbeth kreeg straal na straal jong, vers, heet zaad in haar mond. Gretig slikte die alle door, leste haar dorst met zijn liefde.

Uiteindelijk lagen ze stil naast elkaar en onderrukten enkele snikken. Verbaasd, verheugd verliefd. Liesbeth met Peters smaak in haar mond, Peter met die van Liesbeth op zijn tong. Alweer vonden hun tongen elkaar en gaven ze een tongkus die ze geen van beiden ooit zouden kunnen vergeten. De mengeling van zijn zaad met haar sappen vormde de onuitwisbare smaak van die eerste verliefdheid, dat eerste kosmische orgasme, daar in de trein op weg naar Zwitserland. ‘Mannetje’, fluisterde Liesbeth, ‘ik heb je gedronken’. ‘Vrouwtje’, was alles wat Peter kon uitbrengen, ‘lief vrouwtje’.