's Ochtends kwamen ze aan in Zwitserland. Nu hun vrijpartijtje was Peter stilletjes terug naar zijn eigen bed gegaan, ze wilden niet dat de anderen hen zo samen zouden vinden en vervelende vragen gaan stellen.

De docenten wilden niet dat jongens en meisjes samen sliepen in het grote chalet waar ze waar ze allemaal zouden verblijven en dus waren er aparte jongens- en meisjeskamers.

Liesbeth zou de hare delen met Emmy, Theresa en Kristien, 3 meiden met wie ze het heel goed kon vinden. Ze vond het wel een beetje jammer dat Peter niet bij haar kon slapen maar ze twijfelde er niet aan dat elkaar wel vaak genoeg ongestoord zouden kunnen zien in de komende week.

Bagage uitpakken en dan kon wie wilde mee op een eerste wandeltocht, naar een bergtop. Niet te lang en te ver, om de kinderen alvast te laten wennen aan de hoogte en de benen eens goed te laten strekken na die lange treinreis.

Liesbeth en Theresa hadden geen zin en bleven in het chalet. Peter ging wel mee, hij was sportief en was graag buiten.

De 2 meisjes lagen op hun bed. Ze hadden het onderste gekozen van de 2 stapelbedden. Die stonden meteen naast elkaar, zodat het leek alsof ze een tweepersoonsbed van 2 verdiepingen hadden. De bovenste bedden vormden een plafond voor de onderste, waar het lekker knus was. Het was warm, de meisjes droegen alleen een slipje en een hemdje en in het schemer van de kamer lagen ze met elkaar te kletsen. Ze hadden het over hun ouders, hun vrienden, vakantieplannen, muziek: alle dingen waar meisjes van die leeftijd in geïnteresseerd zijn.

Theresa’s moeder was Spaanse en de dochter had haar mediterrane uiterlijk geërfd: klein, met lange zwarte haren, een lichtbruine huid en de mooiste groene ogen die je ooit hebt gezien. Liesbeth was ook een knap meisje: bruine halflange haren, blauwe ogen, rank van lijf en leden.

Na een tijdje stokte het lome gesprek. Beide meisjes verzonken in hun eigen gedachten. ‘Zeg Liesbeth,’ vroeg Theresa uiteindelijk, ‘heb jij eigenlijk een vriendje?’. ‘Ik denk het wel. Ik ben er eigenlijk wel zeker van dat hij mijn vriendje is en ik zijn vriendinnetje al hebben we het daar eerlijk gezegd nog niet over gehad. En jij?’. ‘Nee. Soms wel maar op dit moment niet’, antwoordde Theresa. ‘Maar wat bedoel je dat je denkt dat je een vriendje hebt? Hebben jullie al gezoend? Ja hé! Was het leuk?’. ‘We hebben al gezoend en het was heel leuk. We hebben zelfs getongzoend. En jij, heb jij al jongens gezoend?’. ‘O ja,’ zei Theresa, ‘ik heb ook al getongzoend. Met vriendjes, die dan steeds met hun handen onder mijn kleren wilden komen en over mijn borstjes streelden en dan ook altijd een dikke bobbel in hun broek kregen, waarmee ze zich dan tegen mij aan schurkten. En soms schurkte ik terug en ’s avonds in mijn bed lag ik dan te bedenken hoe die bobbel er eigenlijk uit zou zien en dat het misschien wel leuk zou zijn als ik hun toeliet dat ze mij onder mijn kleren streelden en dat ik dan ook onder hún kleren zou zitten, in hun broek. Maar in het echt bleef ik netjes uit hun broek en liet ik hun handen niet toe onder mijn kleren, al had ik daar vaak echt wel zin in. Ik droom er zelfs van, over zo’n leuke jongen en wat die dan met mij zou kunnen doen en ik met hem.’ Theresa liet zich meeslepen door de intieme sfeer, veroorzaakt door de middaghitte, de dichte gordijnen, het gebabbel met haar vriendin, het vakantiegevoel en vertelde meer dan ze eigenlijk wilde. Ze begon ook steeds sneller te praten. Liesbeth zag haar blozen in het halfduister. ‘En als ik daar dan over droom, word ik steeds wakker met een nat slipje en zo’n spanning daar beneden dat ik, je weet wel, zeg maar: mijzelf moet strelen tot die spanning weggaat en ik zo’n heerlijk gevoel krijg. Ik denk dat dat is wat ze klaarkomen noemen. Maar dat doe jij ongetwijfeld ook, dat strelen. En soms moet het zelfs meerdere keren of ik kan niet meer inslapen. En overdag onder de douche. En ondertussen denk ik maar aan die bobbels. Ik heb natuurlijk wel al piemels gezien, van mijn vader en broertjes en van andere jongens onder de douche na het sporten of zwemmen, maar nog nooit van dichtbij als ze zo stijf staan. Jij wel dan?’.

Liesbeth knikte. ‘Ja, ik heb wel eens een piemel gezien die stijf stond. En dat is een prachtig gezicht. Heel mooi en lief en warm. Ik heb die piemel zelfs aangeraakt.’

‘Vertel!’ eiste Theresa en ze rolde zich tot op Liesbeths bed. ‘Alles vertellen! En niet ophouden tot ik alles weet! Wanneer? En met wie?’. Ze keek haar vriendin nu indringend aan, haar blik vol nieuwsgierigheid, verlangen. Als Liesbeth het woord had gekend, had ze zelfs gezegd dat Theresa’s blik hitsig was. ‘Ok dan. Het was die jongen over wie ik je net vertelde. Mijn vriendje, met wie ik heb gekust. Maar ik zeg niet wie het is. Het gebeurde vannacht in de trein. We lagen naast elkaar en konden niet slapen’. Liesbeth begreep meteen dat ze al te veel gezegd had, Theresa had ook wel gezien dat ze naast Peter lag, toe ze gisteravond nog even kwam babbelen in het coupé van haar vriendin. ‘Dat meen je niet’, hijgde Theresa bijna, haar stem vol ongeloof, ‘Heb jij vannacht Peters piemel gezien en vastgepakt. In de trein met al die andere kinderen erbij? En Peter dan nog! Bofkont! Over hem droom ik ook wel eens en ik denk zelfs dat ik een beetje verliefd ben op hem en nu moet je me dus alles vertellen’. Liesbeth merkte dat het andere meisje nu op haar rug ging liggen en haar benen spreidde, haar ene been sloeg ze over dat van Liesbeth heen. Met haar hand wreef ze zachtjes over haar kruisje en Liesbeth snoof de zware lucht op die ze kende van die keren dat ze met zichzelf speelde - en die ze vannacht nog op Peters tong had geproefd - die zich nu vanuit Theresa’s slipje door de kamer verspreidde.

Liesbeth merkte dat ook haar poesje nat begon te worden en ook zij begon zachtjes over haar slipje te wrijven. ‘We konden dus niet slapen en toen kwam Peter bij mij in bed liggen. Om te kletsen, zoals we dat vroeger zo vaak deden toen we bij elkaar gingen logeren. Wij droegen alleen onze onderbroek, je weet hoe warm het was vannacht. En toen zat Peter aan mijn borstjes, heel zacht en lief. Je weet hoe gevoelig borstjes zijn, zeker de tepels en hoe lekker het is als je daar zachtjes in knijpt en hoe ze dan rechtop komen te staan’. Uit haar ooghoek zag ze dat Theresa’s hand nu in haar slipje was verdwenen en nu duidelijk zichtbaar heen en weer ging over haar poesje. Ze besloot hetzelfde te doen. ‘En ik streelde hem over zijn rug en toen merkte ik dat zijn onderbroek helemaal nat was van het zweet en ik wilde die uittrekken; we hadden elkaar al vaker bloot gezien, dus dat was geen punt. Toen merkte ik dat hij een bobbel in zijn broek had. Een tent, noemen de jongens dat zelf’.

Theresa had nu haar hemdje naar boven geschoven, zodat haar spitse borstjes bloot lagen, die ze met haar vrije hand streelde. Haar andere hand ging nu op en neer in haar slipje, ze had duidelijk een vinger in haar poesje gestopt. Liesbeth liet nu alle gêne varen en ook zij begon haar poes diep te vingeren. Theresa lag met gesloten ogen zachtjes te hijgen. ‘En toen deed ik Peters slip uit en hij de mijne en toe zag ik zijn stijve. Wat was die mooi, ik kon er eigenlijk niet vanaf blijven. Maar eerst stopte Peter zijn vinger in mijn poesje en kwam ik klaar’. ‘Zijn vinger in je poesje?’, zuchtte Theresa dromerig, ‘oh, oh. Had hij dat maar ook bij mij gedaan’. Haar eigen vinger ging steeds sneller op en neer. Liesbeth voelde golven van genot opkomen en moest zich echt concentreren om haar verhaal af te kunnen maken. ‘En toen likte hij mij aan mijn knopje en nam ik zijn piemel in zijn mond’. Theresa slaakte nu zachte kreetjes. Haar bekken ging steeds de hoogte in, haar vinger tegemoet. Haar ogen hield ze stijf gesloten, alsof Liesbeths woorden beelden werden die in haar hoofd geprojecteerd werden. ‘Hoe smaakte hij? Vertel vlug!’. ‘Hij smaakte zoals niets anders wat ik ooit geproefd heb. Hij was hard en zacht tegelijkertijd. De zijkant was keihard maar de voorkant, de eikel, was lief en zacht en rood en met een sneetje waar ik mijn tongpunt in kon stoppen en zijn ballen wiebelden voor mijn ogen en hij bleef maar likken en likken aan mijn poesje en het werd steeds heerlijker. Maar die smaak van zijn piemel was niet te beschrijven. Hij paste helemaal in mijn mond. Super, super…’. Beide meisjes vingerden nu driftig, beiden geil gemaakt door dezelfde fantasie. Ze gooiden hun heupen tegen elkaar aan, stootten hun schouders, maakten ongecontroleerde bewegingen. Het enige wat telde was die brand in hun poesjes.

‘En toen werd het nog beter.’, schreeuwde Liesbeth nu. “Het werd beter en beter want ik kwam weer klaar en hij kwam ook klaar en spoot zijn zaad in mijn mond en ik slikte het door. Alles. Dat was zo lekker dat ik het elke dag zou drinken, flessen vol’.

Theresa voelde dat de dam brak, haar orgasme overspoelde haar volledig. Haar hele leven kwam samen in haar klitje, niets anders bestond nog dan die explosie in haar kruis. Op haar tong meende ze Peters zaad te proeven. Liesbeth bleef niet achter ook zij had Peters smaak in haar mond, zij beleefde die gebeurtenissen van afgelopen nacht opnieuw. Zij voelde opnieuw zijn stijve tussen haar lippen, rook de geur van zijn balletjes, zijn vocht. En toen was er niets meer dan golf na golf van genot.

Toen ze weer bijkwamen, merkten ze dat hun slipjes gescheurd waren, hun borstjes rode plekken vertoonden van het woeste knijpen en trekken, het vocht dat via hun bilnaad naar beneden gesijpeld was vlekken had gemaakt op het laken. De hele kamer was doordrongen van het aroma va hun jonge orgasmes.

Ze waren uitgeput en hun hele lichaam deed zeer maar hun ogen schitterden toen ze elkaar aankeken. Er was geen schaamte, alleen vage liefde en voldoening. Liesbeth drukte een klapzoen op Theresa’s lippen. ‘Moeten we vaker doen’. Theresa knikte zwijgend.