Nadat ze Peter gezien had, stapte Marianne flink door in de richting van het dorp. Haar glimlach veranderde in en brede grijns. Die Tim toch.

Marianne hield van jonge, onervaren jongens. Ze hield ervan hen in te leiden in de wereld van het plezier. Ze hield van hun verbazing als zij het initiatief nam, hun aanvankelijke schroom die snel overging in overgave en genot, hoe de uitdrukking in hun grote ogen overging van verbaasd naar smekend naar hitsig naar voldaan en blij.

Ze hield van hun soepele lichaam, hun onhandige bewegingen, hun nog onbehaarde kruis en lid dat twijfelde tussen piemel en pik, hun lieve trots op hun erecties, hun strakke balzak, het feit dat ze konden klaarkomen en likken en vingeren en zelfs neuken en zozeer naar Mariannes liefde hunkerden dat ze dat alles desnoods uren lang zouden doen, dat ze snikkend klaarkwamen, dat ze compleet uitgeruste mannetjes waren die echter als kinderen in Mariannes armen in slaap konden vallen, dat ze nog zulke goede vrienden hadden dat ze er geen probleem mee hadden om Marianne met hen te delen. Maar het liefst van al hield ze van hun geur: de geur van bezwete veulens, van verwachting, van opwinding, van voorbereiding op het echte leven.

Marianne had al 2 jaar een vaste vriend. Stijn was een medestudent en ze waren stapelgek op elkaar. Ze maakte grootse plannen voor de toekomst en waren ervan overtuigd dat ze altijd samen zouden blijven. Stijn kende Mariannes fantasieën en haar spelletjes met jongens en had er geen problemen mee. Hij wist dat het louter spel was, dat Marianne alleen van hem hield en telkens als ze een echte beurt nodig had, kwam ze wel naar hem toe. Jongens waren haar hobby, Stijn haar leven.

En eigenlijk wond het hem danig op: zijn vriendin die zich te buiten ging aan jonge jongens. Maar nog nooit had hij haar echt in actie gezien, ze vonden alle twee dat die kant van Mariannes leven afgescheiden moest blijven van wat ze samen hadden: een heel leuke relatie en een heel boeiend seksleven. Maar Marianne vertelde hem wel trouw alles wat ze uitvrat met die kereltjes, wat dan meestal aanleiding gaf tot alweer een stevige vrijpartij.

Marianne was van afrukken van Tim verschrikkelijk opgewonden geraakt. Ze rook aan haar handen en rook nog steeds zijn zaad. Dat maakte haar nog heter. Ze likte haar vingers af. Lekker!

Ze ging langzamer lopen en keek om zich heen. Aan de rand van het dorp stond het charmante dorpskerkje. Uitnodigend koel en – vooral belangrijk nu – verlaten. Zoals altijd was de deur niet op slot. Ze glipte snel naar binnen, sloot de deur en genoot even van het mooie licht dat door de gekleurde glas-in-loodramen naar binnen viel.

Maar ze had niet veel tijd voor esthetica, nu een vuur was opgeflakkerd in haar binnenste. De frisse binnenkant van de kerk bood geen verkoeling. Rechts van de deur stond een biechtstoel en Marianne rende eropaf. Hij was versierd met houtsnijwerk van zo goed als naakte engeltjes, die in Mariannes koortsige geest veranderden in blote jongens met stijve, kloppende piemels. Ze zongen niet langer de glorie van de Here, allemaal riepen ze Marianne toe hoe sexy ze wel was en hoezeer ze naar haar verlangden.

Met haar hand hard tegen haar kruis gedrukt om het gekmakende verlangen daar beneden toch ten minste tijdelijk te onderdrukken, rukte ze het gordijntje van het gedeelte waar de pastoor gewoonlijk zat opzij en ze wierp zich naar binnen. Ze smeet zich neer op het bankje, met haar rug stijf tegen de achterwand gedrukt, haar gespreide benen ver voor zich uit gestrekt. Haar rechterhand verdween meteen in haar broek en klauwde in haar slipje, dat nu helemaal doorweekt was. Haar vingers trokken haar geschoren schaamlippen open, verdwenen naar binnen, wreven als gek over haar nu recht opgerichte klit. Ze vingerde en vingerde en vingerde en gromde en hijgde. Ze had nog de tegenwoordigheid van geest om even op te houden om haar short en slipje naar benden te stropen, die net boven haar schoenen bleven hangen.

Marianne bracht haar vingers terug naar de poort van jade en genoot. Het bankje voelde koel aan haar verhitte billen maar dat leidde alleen maar tot nieuwe hitsigheid. Ze trok haar benen een beetje op, zodat haar billen naar boven kantelden en nadat ze een vinger van haar vrije hand had bevochtigd aan haar vloeiende geil, stak ze die in haar aars. Helemaal, zo diep als ze kon en haar kontje ontving die onverwachte gast geestdriftig, zoog hem zelfs naar binnen.

Haar orgasme trof haar als een bliksemschicht. Als een opeenvolging van blikseminslagen eigenlijk, in haar klitje, diep in haar poes, in haar aars. Steeds opnieuw schokte en schudde ze, stopte haar vingers in haar soppende poes, duwde zich steeds dieper op die vinger in haar aars, kreeg orgasme na orgasme.

Toen het onweer voorbijgetrokken was en ze achteloos de binnenkant van haar dijen en haar borsten streelde, realiseerde ze zich waar ze was. Ze moest lachen om de onwaarschijnlijke omgeving en beeldde zich de reactie in van Stijn als ze hem zou vertellen waar ze nu weer had gemasturbeerd. Ze maakten er een sport van om het op ongebruikelijke en openbare plaatsen te doen en een biechtstoel in een oud kerkje in Zwitserland paste perfect in het lijstje.

Toen besefte ze dat ze Stijn wel al hevig miste en ze stelden zich voor hoe hun weerzien zou verlopen, volgende week en opnieuw streelde ze zich. Maar nee, ze had nu geen tijd, ze moest terug want de andere leraren en de kinderen wachtten op haar.

Snel stond ze op, trok haar broek op en haar T-shirt recht en stapte de biechtstoel uit. Op het bankje had zich een plas gevormd: zweet en geil uit haar poesje en kontje. ‘Vader vergeef mij, ik heb gezondigd in uw huis,’ fluisterde ze glimlachend, “ik ben ontuchtig geweest maar ik heb mijzelf behandeld zoals ik zou willen dat ook een ander mij behandelde, dus uw wil is geschied.”. Met die kromme theologie verliet ze de kerk en liep naar het chalet. Haar poesje schrijnde maar ze bedacht opgewekt dat iedereen zo zijn kruis te dragen had.