Door: Bob bi
Datum: 20-04-2025 | Cijfer: 9 | Gelezen: 1244
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 2
Trefwoord(en): Biseksueel, Oom, Slipje, Pik, Anaal, Met Familie,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 2
Trefwoord(en): Biseksueel, Oom, Slipje, Pik, Anaal, Met Familie,
De zon brandt fel boven het kleine recreatiehuisje van oom Rein, verscholen tussen hoge dennenbomen aan de rand van een stil meertje. Het is een zwoele zomermiddag, en de lucht is zwaar van de geur van dennennaalden en warme aarde. Ik, Jeroen, 26 jaar en getrouwd met Anne, stap uit mijn oude Peugeot en voel het zweet al op mijn rug plakken. Onder mijn dunne korte broek draag ik een lichtroze, satijnen damesslipje, een oudje van mijn tante, dat ik stiekem uit de wasmand viste. Sinds zij van Rein scheidde om zijn homoseksualiteit na een lang huwelijk, bezoeken Anne en ik haar wekelijks en nemen dan gelijk haar was mee. Voor ons een kleine moeite en voor mij een groot plezier
Het slipje voelt glad en verboden tegen mijn huid, en de gedachte alleen al doet mijn hart sneller kloppen. Anne weet dat ik opgewonden word van gedragen ondergoed nadat ze mij in een slip van haar betrapt had en ziet er niets kwaads in. Wat ze niet weet is mijn andere geheim. Mijn hang naar mannen, het fysieke, de lust. Het verward mij ook en voel me er vaak schuldig over.
Oom staat in de deuropening van het huisje, leunend tegen de kozijnen. Hij is halverwege de vijftig, maar zijn lichaam is nog strak, slank, met een lichte zilveren gloed in zijn donkere borsthaar dat over zijn borst en buik kronkelt. Hij draagt niets anders dan een strakke, witte onderbroek met een gulp, de stof wat vergeeld aan de voorkant door een gemorste pisvlek. Het is geen geheim tussen ons dat hij zich weinig aantrekt van van wat anderen denken, zeker niet hier, in zijn toevluchtsoord. Zijn ogen, grijs en doordringend, glijden over me heen terwijl ik dichterbij kom, een halve glimlach op zijn lippen.
“Jeroen,” zegt hij, zijn stem laag en schor, terwijl hij een slok neemt uit een flesje bier. “Je bent laat.”
Ik haal mijn schouders op, een beetje nerveus, een beetje opgewonden. “Druk op de weg,” lieg ik, terwijl ik mijn tas op de houten veranda laat vallen.
De waarheid is dat ik onderweg een keer ben gestopt op een parkeerplaats om te plassen en een cruisende man uit zijn auto stapte en bewust mijn aandacht trok. Hij moest ook plassen, zijn pik hangend uit z’n broek die hij langzaam begon af te trekken. Bloedgeil werd ik ervan, maar ik moest echt verder. Naar oom zoals ik beloofd had. Ik bleef nog even zitten in mijn auto om mezelf te kalmeren, mijn gedachten al bij hem, bij wat er komen gaat.
Oom gebaart dat ik binnen moet komen, en ik volg hem het schemerige huisje in. Het ruikt naar hout, tabak en zijn typische geile geur die ik inmiddels zo goed ken. De gordijnen zijn half dicht, en het licht dat naar binnen valt, schildert strepen over zijn lichaam. Hij gaat zitten op de versleten leren bank, zijn benen wijd, de stof van zijn onderbroek strak gespannen over zijn kruis. Ik zie de aftekening van zijn forse pik, half stijf al, en mijn mond wordt droog.
“Ga zitten,” zegt hij, wijzend naar de plek naast hem. Maar ik blijf staan, mijn vingers friemelend aan de zoom van mijn shirt. Hij trekt een wenkbrauw op. “Wat is er, jongen? Verlegen vandaag?”
Ik slik, voel de hitte naar mijn wangen stijgen. “Nee, ik…” Ik aarzel, dan trek ik mijn shirt over mijn hoofd en laat het op de grond vallen. Zijn ogen vernauwen zich als hij de rand van het slipje boven mijn broek ziet uitsteken. “Die zijn niet van vrouwtje Anne” zegt hij, zijn stem nu donkerder, hongeriger.
“Nee,” geef ik toe, mijn stem zacht en verlegen. “Van tante.”
Hij grinnikt, een lage, rauwe klank. “Ondeugende jongen. Haha, Dan zit er ten minste nog één van ons in haar broekje. Alles goed met Martha?” Hij vraagt het gemeend en ik knik bevestigend. Hij wenkt me dichterbij, en ik gehoorzaam, stap voor stap, tot ik tussen zijn gespreide benen sta. Zijn handen, groot en ruw van jaren werken in de bouw, glijden over mijn heupen, trekken mijn broek naar beneden. Het slipje komt tevoorschijn, strak om mijn slanke heupen, mijn eigen opwinding nu duidelijk zichtbaar. Hij gromt goedkeurend, zijn vingers strijken over de stof, volgen de contouren van mijn groeiende erectie.
“Je weet wat ik lekker vind,” zegt hij, terwijl hij de gulp van zijn onderbroek opent. Zijn lul springt eruit, zwaar en dik, de aderen duidelijk zichtbaar onder de strakke huid. De geur van zijn mannelijkheid vult mijn neus, zout en pis, en mijn knieën worden zwak. Ik zak langzaam op de grond, mijn handen op zijn dijen, mijn gezicht vlak bij hem. Hij legt een hand in mijn nek, niet dwingend, maar stevig, en leidt me naar waar hij me wil hebben.
Ik begin langzaam, mijn lippen strijken over de eikel, proevend, plagend. Hij zucht, zijn hoofd achterover, en ik voel zijn vingers verstrakken in mijn haar. “Goed zo, Jeroen,” mompelt hij, terwijl ik hem dieper neem, mijn tong draaiend, mijn handen knedend in zijn behaarde dijen. De smaak van hem, ziltig en krachtig, vult mijn mond, en ik verlies mezelf in het ritme, in de geluiden die hij maakt, rauw en ongegeneerd.
Na een tijdje trekt hij me omhoog, zijn ogen glanzend van lust. “Kom hier,” gromt hij, en hij trekt me op zijn schoot, mijn benen aan weerszijden van zijn heupen. Het slipje is nu klam van mijn eigen opwinding, en hij grijnst als hij het voelt. “Zo nat al,” plaagt hij, terwijl zijn vingers onder de stof glijden, mijn billen knedend, zoekend naar mijn vochtige poepgat. Ik kreun, mijn hoofd achterover, terwijl hij me voorbereidt, zijn vingers behendig en ervaren.
“Oom Rein…” fluister ik, mijn stem trillend van verlangen. Hij kust me, zijn baardstoppels schurend tegen mijn kin, zijn tong dominant en eisend. Dan, met een soepele beweging, trekt hij het slipje opzij en leidt hij zichzelf naar me toe. Het is intens, zoals altijd, de eerste momenten bijna te veel, maar hij is geduldig, laat me wennen, zijn handen stevig om mijn heupen. “Rustig, jongen,” fluistert hij, zijn stem nu zachter, bijna teder. Zachtjes glijdt zijn eikel voorbij mijn sluitspier en ik voel hoe zijn stam verder naar binnen glijdt. Mijn opwinding is zo intens dat het makkelijk gaat.
Ik begin te bewegen op zijn lul, langzaam, mijn handen op zijn schouders, zijn borsthaar kriebelend tegen mijn borst. Hij gromt, zijn ogen half dicht, terwijl ik het tempo opvoer, mijn lichaam reagerend op elke stoot, elke aanraking. Ik kus hem en laat zijn tong mijn mond binnendringen. Het huisje vult zich met onze geluiden – mijn zachte kreunen, de geile gilletjes en zijn diepe gegrom. De wereld buiten verdwijnt; er is alleen nog hij, ik, en de rauwe, ongefilterde lust die ons bindt.
Hij neemt de controle over, zijn handen sturen mijn heupen, sneller, harder, en ik laat me gaan, volledig aan hem overgeleverd. “Jeroen,” hijgt hij, zijn stem brekend, en ik voel hem dichterbij komen, zijn greep strakker. Ik ben er zelf ook bijna, de wrijving van het slipje, zijn hitte in me, het is te veel. Met een luide kreun komt hij klaar, zijn lichaam schokkend, en zijn warme zaad diep in mijn jongenskut spuitend. Dat duwt mij over de rand. Ik tril, mijn adem stokt, terwijl golven van genot door me heen razen en mijn pik mijn sperma over z’n buik begint te lozen.
We blijven even zo, hijgend, bezweet, mijn hoofd rustend op zijn schouder. Zijn hand streelt mijn rug, loom en bezitterig. “Goed gedaan, jongen,” mompelt hij, en ik glimlach, nog na hijgend. We weten allebei dat dit niet de laatste keer is, dat ik volgende week weer terugkom, naar dit huisje, naar hem, naar ons geheime ritueel.
Buiten zakt de zon langzaam achter de bomen, en het meertje glinstert in het laatste licht. Binnen zijn wij, voor even, de enige twee mensen op de wereld en ik voel me even intens gelukkig.
Het slipje voelt glad en verboden tegen mijn huid, en de gedachte alleen al doet mijn hart sneller kloppen. Anne weet dat ik opgewonden word van gedragen ondergoed nadat ze mij in een slip van haar betrapt had en ziet er niets kwaads in. Wat ze niet weet is mijn andere geheim. Mijn hang naar mannen, het fysieke, de lust. Het verward mij ook en voel me er vaak schuldig over.
Oom staat in de deuropening van het huisje, leunend tegen de kozijnen. Hij is halverwege de vijftig, maar zijn lichaam is nog strak, slank, met een lichte zilveren gloed in zijn donkere borsthaar dat over zijn borst en buik kronkelt. Hij draagt niets anders dan een strakke, witte onderbroek met een gulp, de stof wat vergeeld aan de voorkant door een gemorste pisvlek. Het is geen geheim tussen ons dat hij zich weinig aantrekt van van wat anderen denken, zeker niet hier, in zijn toevluchtsoord. Zijn ogen, grijs en doordringend, glijden over me heen terwijl ik dichterbij kom, een halve glimlach op zijn lippen.
“Jeroen,” zegt hij, zijn stem laag en schor, terwijl hij een slok neemt uit een flesje bier. “Je bent laat.”
Ik haal mijn schouders op, een beetje nerveus, een beetje opgewonden. “Druk op de weg,” lieg ik, terwijl ik mijn tas op de houten veranda laat vallen.
De waarheid is dat ik onderweg een keer ben gestopt op een parkeerplaats om te plassen en een cruisende man uit zijn auto stapte en bewust mijn aandacht trok. Hij moest ook plassen, zijn pik hangend uit z’n broek die hij langzaam begon af te trekken. Bloedgeil werd ik ervan, maar ik moest echt verder. Naar oom zoals ik beloofd had. Ik bleef nog even zitten in mijn auto om mezelf te kalmeren, mijn gedachten al bij hem, bij wat er komen gaat.
Oom gebaart dat ik binnen moet komen, en ik volg hem het schemerige huisje in. Het ruikt naar hout, tabak en zijn typische geile geur die ik inmiddels zo goed ken. De gordijnen zijn half dicht, en het licht dat naar binnen valt, schildert strepen over zijn lichaam. Hij gaat zitten op de versleten leren bank, zijn benen wijd, de stof van zijn onderbroek strak gespannen over zijn kruis. Ik zie de aftekening van zijn forse pik, half stijf al, en mijn mond wordt droog.
“Ga zitten,” zegt hij, wijzend naar de plek naast hem. Maar ik blijf staan, mijn vingers friemelend aan de zoom van mijn shirt. Hij trekt een wenkbrauw op. “Wat is er, jongen? Verlegen vandaag?”
Ik slik, voel de hitte naar mijn wangen stijgen. “Nee, ik…” Ik aarzel, dan trek ik mijn shirt over mijn hoofd en laat het op de grond vallen. Zijn ogen vernauwen zich als hij de rand van het slipje boven mijn broek ziet uitsteken. “Die zijn niet van vrouwtje Anne” zegt hij, zijn stem nu donkerder, hongeriger.
“Nee,” geef ik toe, mijn stem zacht en verlegen. “Van tante.”
Hij grinnikt, een lage, rauwe klank. “Ondeugende jongen. Haha, Dan zit er ten minste nog één van ons in haar broekje. Alles goed met Martha?” Hij vraagt het gemeend en ik knik bevestigend. Hij wenkt me dichterbij, en ik gehoorzaam, stap voor stap, tot ik tussen zijn gespreide benen sta. Zijn handen, groot en ruw van jaren werken in de bouw, glijden over mijn heupen, trekken mijn broek naar beneden. Het slipje komt tevoorschijn, strak om mijn slanke heupen, mijn eigen opwinding nu duidelijk zichtbaar. Hij gromt goedkeurend, zijn vingers strijken over de stof, volgen de contouren van mijn groeiende erectie.
“Je weet wat ik lekker vind,” zegt hij, terwijl hij de gulp van zijn onderbroek opent. Zijn lul springt eruit, zwaar en dik, de aderen duidelijk zichtbaar onder de strakke huid. De geur van zijn mannelijkheid vult mijn neus, zout en pis, en mijn knieën worden zwak. Ik zak langzaam op de grond, mijn handen op zijn dijen, mijn gezicht vlak bij hem. Hij legt een hand in mijn nek, niet dwingend, maar stevig, en leidt me naar waar hij me wil hebben.
Ik begin langzaam, mijn lippen strijken over de eikel, proevend, plagend. Hij zucht, zijn hoofd achterover, en ik voel zijn vingers verstrakken in mijn haar. “Goed zo, Jeroen,” mompelt hij, terwijl ik hem dieper neem, mijn tong draaiend, mijn handen knedend in zijn behaarde dijen. De smaak van hem, ziltig en krachtig, vult mijn mond, en ik verlies mezelf in het ritme, in de geluiden die hij maakt, rauw en ongegeneerd.
Na een tijdje trekt hij me omhoog, zijn ogen glanzend van lust. “Kom hier,” gromt hij, en hij trekt me op zijn schoot, mijn benen aan weerszijden van zijn heupen. Het slipje is nu klam van mijn eigen opwinding, en hij grijnst als hij het voelt. “Zo nat al,” plaagt hij, terwijl zijn vingers onder de stof glijden, mijn billen knedend, zoekend naar mijn vochtige poepgat. Ik kreun, mijn hoofd achterover, terwijl hij me voorbereidt, zijn vingers behendig en ervaren.
“Oom Rein…” fluister ik, mijn stem trillend van verlangen. Hij kust me, zijn baardstoppels schurend tegen mijn kin, zijn tong dominant en eisend. Dan, met een soepele beweging, trekt hij het slipje opzij en leidt hij zichzelf naar me toe. Het is intens, zoals altijd, de eerste momenten bijna te veel, maar hij is geduldig, laat me wennen, zijn handen stevig om mijn heupen. “Rustig, jongen,” fluistert hij, zijn stem nu zachter, bijna teder. Zachtjes glijdt zijn eikel voorbij mijn sluitspier en ik voel hoe zijn stam verder naar binnen glijdt. Mijn opwinding is zo intens dat het makkelijk gaat.
Ik begin te bewegen op zijn lul, langzaam, mijn handen op zijn schouders, zijn borsthaar kriebelend tegen mijn borst. Hij gromt, zijn ogen half dicht, terwijl ik het tempo opvoer, mijn lichaam reagerend op elke stoot, elke aanraking. Ik kus hem en laat zijn tong mijn mond binnendringen. Het huisje vult zich met onze geluiden – mijn zachte kreunen, de geile gilletjes en zijn diepe gegrom. De wereld buiten verdwijnt; er is alleen nog hij, ik, en de rauwe, ongefilterde lust die ons bindt.
Hij neemt de controle over, zijn handen sturen mijn heupen, sneller, harder, en ik laat me gaan, volledig aan hem overgeleverd. “Jeroen,” hijgt hij, zijn stem brekend, en ik voel hem dichterbij komen, zijn greep strakker. Ik ben er zelf ook bijna, de wrijving van het slipje, zijn hitte in me, het is te veel. Met een luide kreun komt hij klaar, zijn lichaam schokkend, en zijn warme zaad diep in mijn jongenskut spuitend. Dat duwt mij over de rand. Ik tril, mijn adem stokt, terwijl golven van genot door me heen razen en mijn pik mijn sperma over z’n buik begint te lozen.
We blijven even zo, hijgend, bezweet, mijn hoofd rustend op zijn schouder. Zijn hand streelt mijn rug, loom en bezitterig. “Goed gedaan, jongen,” mompelt hij, en ik glimlach, nog na hijgend. We weten allebei dat dit niet de laatste keer is, dat ik volgende week weer terugkom, naar dit huisje, naar hem, naar ons geheime ritueel.
Buiten zakt de zon langzaam achter de bomen, en het meertje glinstert in het laatste licht. Binnen zijn wij, voor even, de enige twee mensen op de wereld en ik voel me even intens gelukkig.
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10