Als eerste kwam Pieter bij me aan en hij hielp me met het opzetten van alle spullen, die we nodig hadden voor het spel. Ik maakte intussen koffie en terwijl dit liep, ging de bel en daar stonden Maarten en Ilona aan de deur. Ilona gaf me een knuffel, waarbij haar heerlijke zachte borsten lekker tegen mijn borst aandrukte en we gaven elkaar drie kussen op de wang, waarna ik Maarten begroette, die het nog steeds maar niks vond dat ik zo amicaal met omging met wat hij vond, zijn vriendin.

Ik schonk koffie in en zette een schaal met koekjes op de tafel. Zoals altijd begonnen we met wat slap gebabbel over van alles en nog wat, waarbij ik wat afwezig leek, omdat ik met mijn gedachten nog steeds zat met hetgeen mij was overkomen of wat ik in ieder geval zeer levendig had gedroomd. Bij de tweede bak koffie begonnen we te spelen en Pieter had weer een mooi verhaal in elkaar gedraaid met grappige elementen en zware gevechten met de monsters op het bord.

Tijdens het spel hielden we af en toe een kleine pauze voor een sanitaire stop, om iets te drinken te halen, of om gewoon even stom te ouwehoeren. Ilona was weer in een jolige bui en natuurlijk werd ik het slachtoffer van haar plagerijen. Daarbij vertelde ze over de keer in Ierland dat we in een pub waren en in gesprek raakten met een paar locals, die maar niet wilden geloven dat wij wel met elkaar in een tentje sliepen, maar dat we geen stelletje waren. We hadden ruim een uur nodig om hen enigszins te overtuigen en toen we weggingen uit de pub, maakten we het helemaal bont en voor de deur naar buiten namen we elkaar in de armen en gaven we elkaar een flinke kus op de mond, de enige kus, die ik ooit had gewisseld met Ilona en met de armen om elkaars middel, verlieten we de pub, de locals in verwarring achterlatend. Pieter vond het een leuke anekdote, maar Maarten kon er weer eens niet om lachen. Dat maakte ons weer aan het lachen en dan speelden we weer verder om Maarten niet helemaal te pesten.

Voor het eten bestelden we Chinees, maar omdat zij niet bezorgden, fietste ik naar het restaurant, waar het eten al op me stond te wachten en toen ik thuiskwam, zag ik de drie aan mijn bureau staan. Ze bekeken de uitbreiding die ik daar had liggen en ze bewonderden de poort, die ik in Dublin had gekocht. Ik vreesde dat er iets ging gebeuren, maar gelukkig hadden ze de tekst onderaan de poort niet gezien en nadat Ilona, die inmiddels kind aan huis was bij mij, de borden en bestek had gehaald, konden we genieten van het erg lekkere eten. Na het eten ruimden we de spullen op en gingen we verder met het spel, waar we gebleven waren.

Het spel duurde deze keer tot bijna drie uur in de nacht en natuurlijk bleef Ilona bij mij slapen. Nadat Pieter en Maarten wegwaren, hielp ze mij met het opruimen van de spullen en daarbij plaagden we elkaar veelvuldig. We konden het gewoon niet laten.

Toen we ons klaarmaakten om naar bed te gaan, trok Ilona een shirt uit mijn kast, want hoewel ze op voorhand wist, dat ze zou blijven slapen, nam ze nooit nachtkleding mee. Ze vond het veel te leuk om een shirt van mij aan te trekken en ik vond het prima. Het enige dat ze mee had was een schone onderbroek en een tandenborstel, waarbij de laatste al een eigen plekje in mijn badkamer had ingenomen.

De volgende ochtend hielp ze mij na het ontbijt met de afwas en het was duidelijk dat ze nog niet naar huis toe wilde. Ik had geen andere plannen en ik genoot van haar gezelschap, dus ik vond het prima. Ik vroeg of ze ene film wilde kijken, maar ze wees naar mijn bureau en zei dat ze me wilde helpen met het schilderen van enkele figuurtjes. Dat deed ze bij Maarten ook wel eens en had de technieken van hem geleerd. Ik wist dat Maarten een zeer begaafde figuurtjes-schilder was, dus ik vertrouwde haar er wel mee.

Ilona pakte een stoel erbij en pakte een elf uit de doos. Het was een vrouwelijke elf met een boog, die ik als een held had gekocht. Ik had het zelf nog niet zo goed bekeken en terwijl ik een groep orken ging schilderen, schilderde Ilona de elf en dat deden we in alle concentratie, zodat het een tijdje stil was en we helemaal op gingen in het schilderen. Het enige geluid wat te horen was, was de zachte muziek die uit de radio klonk en de ademhaling van ons beiden.

Af en toe raakten we elkaar als we toevallig tegelijk ons penseel in een bakje water schoon af wilden spoelen of als onze knieën elkaar onder het bureau raakten. Af en toe keek ik opzij naar Ilona, die zoals altijd weer een strak shirt droeg, waar haar forse borsten zo mooi in verpakt zaten en ik genoot van ons samenzijn, ook al was dat in stilte.

Op een gegeven moment was ze klaar met de elf en ze liet hem mij zien. “Kijk Rob, ik ben best tevreden eigenlijk. Wat vind je ervan?”

Ik keek naar de elf en gelijk kreeg ik een hartverzakking want in haar hand zag ik de elf, zoals ik deze had gezien in mijn avontuur, waarvan ik nog steeds niet wist of dit een magisch avontuur was, een hallucinatie of een droom. Alles was perfect geschilderd. De blonde, bijna witte haren, de huidskleur en het groen van het kleedje met de zilveren stiksels. Vol ongeloof staarde ik naar het kleine figuurtje en ik kon even niets zeggen. “Wat is er Rob? Vind je hem niet mooi genoeg?”

Ik herpakte me weer en ik zei: “Hij is schitterend. Zo mooi en levensecht. Hoe kom je erop om hem zo te schilderen?”

Ilona haalde haar schouders op, waarbij haar borsten even op en neer bewogen en zei: “Weet ik veel. Ik deed maar gewoon wat er in me op kwam, maar je vindt hem dus wel geslaagd?”

“Heel geslaagd zelfs. Erg mooi.”

Ilona glom van trots en pakte een volgend figuurtje om te schilderen. Ik zette me weer aan de orken, maar ik kon me niet meer zo goed concentreren, doordat ik maar naar de elf bleef kijken, die me bijna leek aan te kijken.

Na een tijdje had ik er genoeg van en maakte mijn penseel schoon en zei dat ik geen zin meer had. Ik rekte me uit om mijn stramme spieren weer wat los te krijgen en daarbij kon Ilona het niet nalaten om me te kietelen. Natuurlijk kietelde ik haar terug wat overging in een stoeipartij, maar toen we net iets te hard tegen het bureau stootte, waardoor de bak met het intussen best wel vuile water bijna omviel en er een golfje water over mijn werkblad stroomde, stopten we en zaten elkaar lachend en licht hijgend aan te kijken.

“Doen we nog een filmpje Rob?”

“Ach ja, waarom niet. Wat wil je zien?”

Ilona liep naar mijn uitgebreide dvd-collectie en pakte een hoes uit de kast. Het was geen film, maar het eerste seizoen van de serie over Xena, Warrior Princess met de rondborstige Lucy Lawless in de hoofdrol. “Deze wordt het Rob. Ik heb hem nog nooit gezien.”

Ik vond het prima en terwijl Ilona de eerste DVD in de speler deed en de TV aanzette, maakte ik een pot thee en dan gingen we naar de serie kijken. Ik genoot, zoals altijd van het kijken naar Xena en haar blonde sidekick Gabrielle, beiden gehuld in de best wel weinig verhullende kleding. Ik keek af en toe opzij, waar Ilona vol interesse naar de beelden keek en dan zei ik als grapje: “Zullen we een volgende keer eens zo gekleed ons spel gaan spelen?”

“Ik dacht het niet. Daar is mijn reet veel te dik voor, maar als jij in zulke kleren wil spelen, dan moet je vooral je gang gaan hoor.”

Ik gaf haar speels een klapje op haar bil en zei: “Jij kan dat best hebben en als je zo’n rokje niet fijn vindt, dan mag het ook zonder rokje hoor.”

Ilona en ik maakten wel vaker ondeugende grapjes en ze kon het best hebben van me. Ze schoot dan ook in de lach en zei grinnikend: “Kan ik maar beter niet doen, want dan kwijlt Maarten het hele spel onder. Hij probeert me vaak genoeg in zijn bed te praten. Hij is ook stik jaloers wanneer ik bij jou blijf slapen.”

We kletsten een tijdje en dan concentreerden we ons weer op de serie. Tegen zeven uur bestelden we een pizza en pas laat in de avond ging Ilona naar huis, waarbij ik haar aanbood om haar fiets in mijn auto te gooien en haar naar huis te rijden. Hier had ze wel oren naar en nog geen twintig minuten later leverde ik haar af bij haar ouderlijk huis. Nadat ik haar fiets uit de auto had gepakt, kreeg ik spontaan een kus op mijn mond van haar en bedankte ze me voor het thuis brengen.

Weer thuisgekomen schonk ik het laatste restje wijn dat over was gebleven van de spelletjesavond in een glas en ik ging nog even TV kijken voor ik naar bed ging. In bed lag ik nog een tijdje na te denken en vanzelf kwamen de herinneringen aan de elfenprinses G’hura weer voor ogen en mijn pik werd gelijk hard. Of het nu echt was of niet, het leek of ik alles weer kon voelen en ruiken wat ik met haar gedaan had of gedaan zou hebben en ik begon me geil af te trekken. Op de een of andere manier voelde dit een heel stuk lekkerder dan voorheen en toen ik klaarkwam, leek het er ook op alsof ik veel meer sperma spoot dan anders. Ik bleef nog even aan mijn glibberige lul trekken, maar dan maakte ik me schoon en viel in slaap.

Ik werd weer wakker met een geweldige ochtenderectie, waar ik een tijdje mee lag te spelen tot mijn blaas aangaf, dat hij dringend geleegd moest worden. Nadat ik geplast had, nam ik een douche en daar kreeg ik weer een erectie en trok ik me lekker af onder de warme stralen van de douche. Ik at een ontbijt en dan ging ik weer aan mijn bureau zitten. Als eerste keek ik weer naar de elf, die de vorige dag zo pakkend door Ilona geschilderd was. Ik pakte het figuurtje op, bekeek het van alle kanten en ik was vol ongeloof hoe Ilona het voor elkaar had gekregen om de elf zo natuurgetrouw volgens mijn herinnering te schilderen. Met mijn duim gleed ik even over de kleine heuveltjes, die de borstjes voorstelden en ik voelde gelijk mijn lul weer stijf worden. Dan kreeg ik een idee en ik pakte de spellendoos, haalde het figuurtje eruit, waarmee ik speelde en begon deze van de reeds aangebracht verf te ontdoen. Dan begon ik het opnieuw op te schilderen en deed dit op de manier, waarop ik in mijn droom, of hallucinatie, uit had gezien. Van een ander figuurtje brak ik een dok af, lijmde deze aan de gordel van mijn figuur en na een uur of twee was ik klaar en liet het figuurtje drogen. Ik was erg tevreden en zette het figuurtje naast de elf, waarbij door de houding waarop beiden waren gemaakt, de handjes elkaar raakten. Dat vond ik wel een mooi gezicht.

Ik pakte de mysterieuze poort erbij en terwijl ik hem oppakte klapperden de deurtjes open en dicht. Ik bekeek hem weer van alle kanten en las de inscriptie aan de onderkant. Dan pakte ik twee bordsegmenten uit de doos en klemde deze aan de basis van de poort. Gelijk merkte ik dat de deurtjes weer vast dicht bleven en er geen beweging meer in te krijgen was. Ik trok het segment van de kamer er weer af en drukte tegen de deurtjes, die nu weer makkelijk open en dicht gingen. Het segment werd weer aan de basis geschoven en weer waren de deurtjes vast dicht. Dit moest haast wel een constructiefout van de poort zijn, maar ik kon op geen enkele manier vinden hoe dit kon. Ik moest het weten en dan sprak ik de spreuk weer uit: “Na kadazza se braga adulvera”.

Er gebeurde niets en dan herinnerde ik me dat ik de klemtoon goed moest leggen. Ik zei weer: “na kádazza se brága ádulvera” en dan zag ik de runen op de poort weer met een gouden glans oplichten, gingen de deurtjes van de poort vanzelf open en verschenen de gouden cirkels weer, die om me heen begonnen te draaien en werd het zwart voor mijn ogen.

Ik kwam weer bij en deed mijn ogen weer open, maar het bleef aardedonker. Alleen ter hoogte van mijn voeten zag ik een lichtstreep, waardoor ik wel kon zien dat ik in een heel kleine ruimte stond. Ik draaide me om en stootte daardoor tegen een aantal bezems, die met best wel wat geluid omvielen. Dan ging de deur open en moest ik mijn ogen dicht doen tegen het plotselinge licht. Dan hoorde ik een vrouw roepen: “Wie ben jij dan en wat doe je in mijn kast?”

Ik deed mijn ogen open en keek recht in de ogen van een jonge vrouw, gekleed als een middeleeuwse serveerster. Ze droeg een lange rok en een bloes, die aan de bovenkant nogal open stond, waardoor ik de aanzet van haar forse boezem goed kon zien. Ze had bruin haar en bruine ogen, die me strak aankeken. “Zeg op meneer. Wie ben je en wat doe je in mijn kast. Waarom ben je niet op de stadsmuur? Ben je een spion soms?”

“Sorry mevrouw”, zei ik en ik stapte de kast uit. “Ik ben Rob en ik weet niet hoe ik hier terecht ben gekomen. Ik denk dat ik de WC zocht en een verkeerde deur geopend heb.”

“WC? Wat is dat? Wacht hier. Ik haal mijn pa erbij.” Ze liep naar de deur van wat ik nu herkende als een keuken en ze riep: “PA! KOM HIER!”

Even later verscheen er een nogal dikke man met enorme armen schommelend de keuken binnen. Zijn gezicht zat vol met littekens en hij miste een half oor. Hij keek me verbaasd aan en vroeg met ene ijzige stem wie ik was en wat ik hier deed. Ik antwoordde hem dat mijn naam Rob was, dat ik niet van hier was en dat ik me vermoedelijk vergist had. De man trok me nogal onzacht mee naar de gelagkamer van wat een herberg bleek te zijn, maar er was helemaal niemand aanwezig. De man vroeg me helemaal uit en al snel begreep ik dat ik een rebellerend stadje was en dat de stad belegerd werd door een leger van de slechte koning Oldrik, die de rebellen tot de orde wilde roepen. Hij gaf me de opdracht om mijn dolk aan hem te geven en om mijn zakken te legen en dat deed ik. Op leegde mijn ransel op een tafel en ik zag dat er de gebruikelijke artikelen in waren, die een reiziger nodig had. Dan kwam er een soort broche tevoorschijn, in de vorm van een fraai gestileerde leeuw. Zowel de herbergier als zijn dochter keken verbaasd naar de broche en dan vroeg de man: “Hoe kom je daaraan?”

Ik wist natuurlijk niet wat de broche betekende en zei voorzichtig: “Die heb ik gekregen.”

Dan ontspande vader en dochter en hij gaf me de broche en mijn dolk terug. “Ik heb me vergist meneer Rob. U bent een goeie, maar ik weet nog steeds niet wat u in mijn keuken deed, maar een man van Elfrik zal zijn redenen wel hebben. Komt u ons helpen tegen de koning?”

Nu zag ik mezelf niet als een strijder, maar dat kon ik moeilijk verkopen, dus ik knikte en zei: “Als ik het kan, dan help ik jullie.”

“Kom mee, dan breng ik je naar de kapitein.” Zei de herbergier en we verlieten de herberg en liepen via een paar straten naar een stadspoort, waar ik bovenop een aantal soldaten zag staan. Hijgend en puffend beklom de herbergier de trap naar boven en ik volgde hem. Hij wenkte een soldaat, die duidelijk hoger in rang was dan de anderen en zei: “Gerrick, kom eens hier. Ik heb een man van Elfrik, die ons komt helpen. Toon hem je speld meneer Rob.”

Ik toonde de officier mijn broche en de man schudde mijn hand. “Wat ben ik blij dat u er bent meneer Rob. We zitten nogal in de val lijkt het. Zolang we achter de muren blijven, redden we het wel, maar ik weet niet voor hoelang. We hebben nu tot drie keer toe een aanval weten af te slaan, maar er komt een moment dat de stormram de poort sloopt en dan zijn we verloren.”

Ik keek tussen de kantelen naar het belegerende leger, dat voor zover ik kon inschatten uit een man of 10.000 bestond. Buiten schootsafstand van de boogschutters was een kampement opgezet en voor het kamp stond een grote stormram op wielen, waar een grote hoeveelheid pijlen in geschoten waren. Door de strategische ligging van het stadje dat ingeklemd was tussen twee rivieren, kon het leger maar van één kant aanvallen. “Hoeveel manschappen heeft u?” vroeg ik aan Gerrick.

“We hebben alle jongens en mannen op de muren staan, maar dat zijn er niet meer dan 400. Ik kreeg net het bericht door dat we nog maar 4000 pijlen hebben en ik heb al opdracht gegeven om nieuwe te laten maken, maar die zullen ook opraken.”

Ik dacht razendsnel na en toen herinnerde ik me een film, die ik nog niet zo lang geleden gezien had en ik vroeg aan Gerrick of ik een groep van tien jonge, fitte en snelle mannen mocht hebben. De officier wendde zich naar zijn adjudant en noemde tien namen en dat ze naar de herberg moesten gaan. Dan zei hij tegen de herbergier: “Olof, zorg ervoor dat het de mannen aan niets ontbreekt. Ik betaal je later.”

“Dat is goed Gerrick.”

Ik ging met Olof terug naar de herberg en een tijdje later kwamen tien jonge en fit uitziende mannen de herberg binnen, die me onderzoekend aankeken. Ik zat op een tafel en speelde wat met mijn dolk om mezelf een houding van zelfvertrouwen te geven. Wat ik in mijn hoofd had, werkte in de film, maar ik wist niet of dit in het echt ook zou werken en ik had opeens de verantwoordelijkheid over tien levens van mannen, die ik niet kende. Dat laatste was al snel verholpen toen ik een voorstelrondje deed, zoals ik dat in mijn werk gewend was als ik een nieuw project met nieuwe mensen startte. Dan vroeg ik of één van hen een beeld had van het kamp van de koning en een knappe jongeman met een lang lichaam kwam naar voren, want hij had er wel eens gespioneerd. Ik vroeg aan Olof een stuk papier en een pen, maar dat had hij niet. Ik dacht snel na, pakte een hand as uit de haard en strooide deze uit over de tafel. “Teken het kamp en vertel me wat je hebt gezien.”

De man, die Retick heette, begon wat te tekenen en zo kreeg ik een beeld van het kamp, waar de manschappen waren, waar de officieren waren en waar de tent van de koning was. Ook de wapenopslagplaats en de tent met voedsel wist Retick aan te geven.

Ik dacht een tijdje na en de mannen keken me vol verwachting aan en dan had ik mijn plan gemaakt. Ik vertelde de mannen: “Wat we gaan doen is een techniek dat guerrilla heet. We sluipen ’s nachts het kamp binnen, vermoorden de wachters en proberen als eerste de officieren uit te schakelen. Dit moet alles zo stil mogelijk gebeuren, zodat we de kans krijgen om weer terug te kunnen komen. Is er ook olie in de stad?”

Een andere man stond op en zei: “In mijn werkplaats is olie en pek meneer.”

“Mooi, dan ga ik met jou mee. De rest zie ik vannacht op het plein om te oefenen.”

Ik ging met de man, die zichzelf Kerrec noemde, mee naar zijn werkplaats en daar zag ik enkele vaten met pek en olie staan. Ik vroeg hem om een aantal zakken te vullen en om lonten te maken. Hij wist niet wat ene lont was en ik legde het hem uit. Ik maakte in mijn jeugd al lonten om zelfgemaakte vuurwerkbommetjes te maken en wist wel hope het moest.

Die nacht verzamelden de mannen zich op het plein en ik oefende met hen om zo stil mogelijk door de stegen te sluipen en ik had samen met Olof wat juten zakken met stro gevuld, die dienden als poppen om op te oefenen. De mannen waren goed, snel lerend en handig waardoor ik er veel vertrouwen in kreeg.

We oefenden nog twee nachten, waarbij de laatste nacht nogal heftig was, omdat we die dag een nieuwe aanval hadden moeten weerstaan, waarbij helaas was mensen om waren gekomen, maar gelukkig niemand van mijn groep.

Na de laatste oefening zei ik dat we de volgende nacht de eerste tegenaanval zouden gaan uitvoeren. Ik sprak met de heren af dat ze om negen uur in de herberg moesten verzamelen met alles wat ze mee moesten hebben. Met Olof regelde ik dat er een goede maaltijd moest komen en op de dag van de tegenaanval sliep ik in de middag om klaar te zijn voor de nacht.

Ik kwam voor negen uur de gelagkamer binnen en zag niet alleen dat alle mannen er al waren, maar ook dat er een groep van tien jonge meiden waren. Gerrick was er ook en zag me verbaasd naar de meisjes kijken. Hij lachte naar me en zei: “Uit mijn ervaring zijn mannen een heel stuk actiever en scherper als ze eerst een keer goed geneukt hebben. Voor veel mannen is het ook een heel goede reden om heel weer thuis te komen.”

Dat laatste zei hij met een grijns en dan kwam de dochter van Olof, waarvan ik inmiddels wist dat ze Alana heette, bij me staan en pakte mijn hand. “Ik ben vanavond voor jou meneer Rob.”

Ik keek naar de jonge vrouw en dan zakte mijn ogen naar haar forse boezem, die uit haar kleedje dreigde te vallen. Ik had er geen enkel bezwaar tegen en nadat ik tegen de mannen had gezegd dat ze een uur de tijd hadden, ging ik met Alana mee naar mijn kamer. Daar kleedde Alana zich gelijk uit en toonde mij haar wulpse lichaam, dat best wel wat weg had van Ilona. Alana kleedde mij uit en dan nam ze me mee naar het bed, waar ze me lekker begon te zoenen. Tijdens het zoenen speelde ze met mijn lul, die al snel stijf werd en ik liet mijn handen over haar lichaam glijden, waarbij ik genoot van haar zachte borsten en haar warme kut, die al lekker nat werd door mijn vingers. Toen mijn lul stijf genoeg was, draaide Alana zich op haar rug, deed haar benen van elkaar en nodigde me uit om haar te neuken. Ik kek even naar haar vlezige kut, die droop van haar geil en dan kroop ik op haar, schoof mijn lul bij haar naar binnen en neukte haar tot ik haar kut volspoot met mijn sperma. Alana was nog niet klaargekomen en ik vingerde haar glibberige kut tot ze ook haar orgasme had gekregen en dat vond ze zo geweldig dat ze me weer geil begon te zoenen.

Mijn vingers waren plakkerig van haar geil en mijn zaad en ik bood ze aan Alana aan, die er even naar keek, maar toen ik vroeg of ze ons wilde proeven, likte ze eerst voorzichtig aan mijn vinger, proefde het geil en sperma en dat bleek ze zo lekker te vinden dat ze al snel beide vingers in haar mond nam om ze af te likken. Ik viste een nieuwe lading uit haar kut en deze keer likte ze mijn vingers veel gretiger af en bij de derde keer zoog ze zo lekker aan mijn vingers, dat ik wel eens wilde voelen hoe ze aan mijn lul zou zuigen. Ik vroeg haar of ze me wilde pijpen, maar dat woord kende ze niet en ik ging voor haar staan met mijn glibberige lul voor haar gezicht. Dan zei ik: “Neem mijn pik in je mond Alana en zuig me af. Doe ermee wat je wilt, maar bijt er niet in.”

Alana opende nieuwsgierig haar mond en dan schoof ik mijn lul tussen haar lippen. Haar mond was nat en warm en ze begon, net als daarnet op mijn vingers, op mijn lul te zuigen. Ik gaf haar een paar aanwijzingen en ze volgde ze braaf op, waarna ze na een tijdje mij als een professionele hoer zat te pijpen. Ik genoot van haar mond en na een tijd kwam ik klaar en spoot mijn zaad in haar mond. Ze verslikte zich bijna, liet een deel van mijn sperma uit haar mond lopen, wat ik een geil gezicht vond en dan slikte ze het restant door, likte langs haar vingers en zei: “Wauw, die is lekker. Dit ga ik vaker doen.”

Ik verschoonde me bij de kan met water, die op een kast stond en Alana moest daar wel om lachen. Ze had nog nooit gezien dat ene man zich van onder schoonmaakte na het neuken. Ik zei haar dat ik dit prettig vond omdat ik dan weer fris en schoon was, wat voor de volgende wel zo prettig was en het was een stuk hygiënischer en voorkwam ziektes. Daarop maakte ook Alana haar geslachtsdeel schoon en nadat we ons hadden aangekleed, gingen we terug naar de gelagkamer, waar al een paar mannen wijn zaten te drinken. Na mij kwam de rest ook met elk een jonge meid aan de arm en toen de wijn begon te vloeien, waarschuwde ik de heren dat ze een helder hoofd moesten houden, maar ik dronk zelf ook een beker wijn, die verrassend fris en licht van smaak was. Veel lekkerder dan welke wijn ik thuis ooit had gedronken.

Net na middernacht maakten we ons klaar voor de eerste uitbraak en via een zijpoort slopen we na de laatste gelukwensen van Gerrick in ontvangst te hebben genomen naar buiten voor de sluiptocht naar het kamp van de koning. Daar aangekomen zocht en vond ik een geschikte plek voor de eerste penetratie en nadat twee van mijn mannen de twee wachters uit hadden geschakeld, slopen we het kamp binnen en drongen ze de tenten van de officieren binnen. Samen met Kerrec ging ik op zoek naar mijn eerste doel en dat was de stormram. Eerst schakelden we de twee wachters aan de ene kant uit met een goed gemikte dolkstoot en dan schoot Kerrec met ene kleine kruisboog de twee anderen aan de andere kant neer. Er klonk geen enkel geluid op het reutelen van een van de wachters, die ik snel de genadestoot gaf door mijn dolk in zijn hart te steken.

We pakten de zakken met pek en olie en begonnen de stormram in te smeren met het brandbare goedje. Ik pakte de lont, waarvan ik niet wist hoe lang hij zou branden en plakte hem in de pek. Dan rolde ik de lont uit en na de drie meter, die de lont lang was, keek ik om me heen en zag al enkele van mijn mannen terug sluipen naar de rand van het kamp. Ik gaf Kerrec een teken en dan stak ik met een tondeldoos de lont aan en in een gebukte houding renden we het kamp uit tot ik in een greppel kwam en van daaruit renden we tot we bij de muren van de stad kwamen, waar de anderen al op ons stonden te wachten. Ik zag enkele met nogal wat bloed op hun kleren en hoopte alleen maar dat dit niet hun eigen bloed was. Dan wees opeens een man naar het kamp en ik draaide me om, waar ik een grote vuurbal zag bij de stormram, die in lichtelaaie stond. De vlammen kwamen wel vijftien meter hoog en zette het hele gebied eromheen in een heldere gloed. Toen ik zag dat wij heel licht beschenen werden door de gloed, maande ik de mannen tot spoed aan om via de zijpoort de stad weer binnen te komen, waar we werden opgewacht door een groep uitgelaten mannen, die ons flink op de schouders klopten voor de daad, die we begaan hadden. Ook Gerrick was erbij en hij keek me vol bewondering aan. Het was nog onbekend wat de resultaten waren, maar dan kwamen de verhalen van de anderen los en hoorde ik dat in ieder geval zes hoge officieren gedood waren en enkele adjudanten. Ook waren drie mannen, die trots een vijftiental volle kokers met verse pijlen hadden gestolen. Een druppel op de gloeiende plaat, maar liever in ons bezit dan in de handen van de vijand.

Uitgelaten, maar rustig om de bewoners niet wakker te maken, trok ik met mijn groep naar de herberg van Olof, die ons verwelkomde met volle kannen wijn, een fust bier en een paar schalen vers gegrild vlees. Ook de jonge dames waren nog aanwezig en toen ze hun mannen veilig terug zagen komen, vlogen ze hen om de hals en Alana omhelsde mij ook, waarbij ze mijn hele gezicht bedolf onder de kussen. Ik zat nog vol adrenaline van de tocht en ik had het gevoel dat ik de hele wereld aankon. Ik zag dat menig man de borsten van de jonge dames ontbloot hadden en mede door de tieten van Alan die tegen mijn borst drukten, voelde ik mijn pik stijf worden en werd geil. Ik bekommerde me niet om wie er om ons heen was en ik wierp Alana op de tafel voor me, trok haar rok en onderrok omhoog en haalde mijn stijve lul tevoorschijn. Ik drukte hem in een stevige stoot in haar kut en begon haar te neuken. Om ons heen klonk gejoel, maar dat hoorde ik al niet meer. Stevig neukte ik Alana en om me heen werd het voorbeeld gevolgd en lagen al snel elf paren met elkaar te neuken, terwijl Olof rustig rondliep om overal een kan wijn op de tafel te zetten. Toen hij bij ons kwam, kreeg ik een vriendschappelijke tik op mijn schouder en streelde hij Alana over haar inmiddels redelijk verwilderde haardos. Nadat ik mijn zaad in de kut van Alana had gespoten en me uit haar terug had getrokken, klom ze van de tafel af, zakte ze op haar knieën en begon me te pijpen.

Om ons heen werd dit ook gezien en er waren zelfs drie jonge vrouwen die het voorbeeld overnamen. De anderen vonden het vooral raar en keken vol afschuw naar het pijpen van hun vriendinnen. Ik spoot een tweede lading in de mond van Alana, die alles gretig doorslikte, waarna ze mijn lul, die nu wel verslapte, helemaal schoonlikte en begon dan heel geil haar kutje leeg te lepelen met haar vingers.

Dan was de adrenaline uit mijn bloed verdwenen en zakte ik bijna door mijn benen. Ik ging zitten en Alana kwam naast me zitten en schonk me een beker wijn in, die ik in één keer achteroversloeg, waarna mijn beker nog een keer gevuld werd. De andere mannen waren nog euforisch en dan kreeg ik alle verhalen pas echt te horen. Het was een gigantisch succes geweest en pas tegen de ochtend gingen we slapen, waarbij Alana met me ging naar mijn kamer waar ik haar nog een keer geneukt heb voor ik ook ging slapen.

De volgende nacht herhaalde we het huzarenstukje nog een keer, waarbij de mannen nog zes officieren uitschakelden en Kerrec en ik de voedselvoorraden vernietigde met zoveel vuur, dat de aangrenzende tent met wapens ook in de fik vloog, waarbij alle daar opgeslagen pijlen en speren vernietigd werden in de vlammen.

Ook nu keerden we ongeschonden terug en hielden we een kleine orgie in de herberg.

In het stadje gingen de verhalen als een lopend vuurtje en we werden steeds vaker gefeliciteerd, bedankt en bewonderd voor onze heldendaden. Ook de burgemeester, een kleine dikke baron, hield een klein feestje ter onzer eer, maar dat feestje duurde niet heel erg lang, want die nacht gingen we weer op pad.

We merkten gelijk dat de beveiliging flink was opgeschroefd, maar daar hadden we rekening mee gehouden. Als ware ninja’s slopen we langs de buitenste wachtposten en deden wat we moesten doen. Deze keer was er geen doelwit om in de fik te steken en in plaats daarvan vormden we een cordon rond de tent van de koning en in alle stilte legden we alle veertien wachters rond de tent om. Ik had die dag bij een schrijnwerker een afschrikwekkend masker laten maken, die door Alana versierd werd met kleurige linten en ik plaatste deze voor de ingang van de tent van de koning. Dan slopen we terug, maar de rij wachters was deze keer te dicht, waardoor we een omweg moesten maken, maar weer kwamen we alle elf ongeschonden terug, waarna we weer feest vierden in de herberg.

De volgende ochtend had ik amper drie uur geslapen toen er hoorngeschal klonk en de kerkklok begon te luiden. Ik schrok en dacht dat het leger van de koning ons ging aanvallen, maar dan hoorde ik in de straten het juichen van de bevolking. Ik legde de arm van Alan van me af en ging naar het raam, waar ik naar buiten keek om te zien dat de straat vol liep met juichende mensen. Dan vloog opeens de kamerdeur open stormde Olof, zo goed als het ging met zijn dikke lijf, de kamer binnen. Hij negeerde het feit dat ik naakt was, net als zijn dochter, die geheel onbedekt op het bed lag en riep: “De koning trekt zich terug! We hebben gewonnen!”

Ik wilde naar buiten rennen, maar bedacht me net op tijd dat ik nog naakt was. Ik kleedde me snel aan en rende naar de stadsmuur, waar een waar feest aan de gang was. Gerrick, de kapitein van de stad omhelsde me van vreugde en ook de kleine baron kwam naar me toe om me de hand te drukken. We keken hoe het kampement van de koning werd afgebroken en hoe het leger afdroop. Toen de laatste soldaten het veld verlieten en het bos in gemarcheerd waren, werd de poort geopend en gingen we naar de plek waar het leger zijn kamp had gehad. Er lag nog een hoop afgedankte spullen, die door de bevolking verzameld werd om te hergebruiken en ik bekeek met de kapitein de geblakerde restanten van de stormram.

Weer terug in de stad werd er flink feest gevierd, dat de hele dag, avond en nacht duurde. Ik wilde me een wat afzijdig houden van de feestvreugde, maar kon niet voorkomen dat ik op de schouders van enkele sterke mannen getild werd en door de stad werd gedragen. Ik werd door menig meisje en vrouw gezoend en ik voelde me uiteindelijk toch een echte held. Blije vaders boden mij hun dochters aan om te huwen, maar ik bedankte vriendelijk en toen ik uiteindelijk tegen de volgende ochtend mijn bed indook, was dit met Alana, die me als eerste heerlijk pijpte en ik heb haar enige standjes geleerd om te neuken en bedacht me grinnikend dat ze haar volgende vriend of man heel fijne ervaringen kon geven.

Na de derde keer dat ik mijn zaad had geloosd bij Alana, viel ik slaap.

Ik opende mijn ogen en zag dat ik weer aan mijn bureau zat in mijn eigen huis. Het eerste dat ik deed was de poort, die ik nog in mijn hand wad, wegleggen en dan keek ik op mijn klok en zag dat het nog steeds dezelfde dag was, als waarop ik ‘in slaap’ was gevallen. Opeens voelde ik iets nats in mijn broek en toen ik mijn hand in mijn broek had gestoken, voelde ik dat mijn hele kruis glibberig was en ik haalde mijn hand weer terug om te zien dat deze kletsnat van mijn sperma was. Ik begon te grinniken en bedacht dat ik niet alleen een heel spannende, maar ook een heel prettige droom had gehad. Toch had ik het idee dat ik niet geslapen had en ik voelde me enigszins verward.

Ik besloot om het poortje in een kast op te bergen en ging wat TV kijken