Al ruim drie jaar speelden we met een klein groepje het mooie spel ‘Dungeon Quest’. Het spel dat een bordspel-variant is van ‘Dungeons and Monsters’, had ik destijds bij een spellenwinkel gekocht en toen ik het er een keer, na de training in de kroeg, er met vrienden over had, bleken er twee redelijk enthousiast om het een keer te gaan spelen en dat dezen we het weekend erop. Dit deden we bij mij thuis, omdat ik de enige was, die een eigen huis had en niet meer bij mijn ouders thuis woonde. Daardoor hadden we geen last van lastige ouders, konden we ongestoord herrie maken, bier en wijn drinken en als ik midden in de nacht de frietpan aan wilde zetten, voor de broodnodige snacks, dan kon dat gewoon. Mijn huis was dan wel niet heel erg groot, want met een woonkamer, een badkamer, een keuken en een slaapkamer was dat het wel, maar het was van mij en het lag centraal genoeg voor mijn vrienden om er met de fiets naar toe te komen.

Mijn vrienden, die het spel mee speelden waren: Maarten, een fervent fantasy-liefhebber en een echte nerd, maar een lieverd en een geweldige vriend, die al mijn vriend was vanaf de eerste dag dat ik kwam kijken bij de schermvereniging. Hij was helaas voor hem nogal onhandig met de meisjes en dat was vaak een reden tot lichte vriendschappelijke spot, maar dan bracht hij een vriendin van hem naar de vereniging en dat Ilona, een leuke vlotte meid met een geweldig gevoel voor humor, gek op spelletjes en kon drinken als een zeeman. Ilona en ik werden al snel goede vrienden en dat was tegen het zere been van Maarten, die nog steeds de hoop had dat Ilona zijn vriendinnetje zou worden, maar die kans was bijzonder minimaal, aangezien Maarten op duidelijk op zoek naar een meisje, die hem zou bemoederen, zoals zijn eigen moeder dat deed en Ilona was heel veel, maar zeker geen bemoederend typje.

De derde speler was Pieter, een student chemie en wiskunde en net als Maarten een echte nerd, die alles kende van fantasy spellen en zelfs een eigen ‘Dungeons en Monsters’ groepje had waar hij al jaren de game-master van was. Pieter was net als ik behoorlijk actief in de vereniging en ook met hem had ik een warme vriendschap opgebouwd en als er iets te organiseren was, dan stonden Pieter en ik altijd vooraan om ons steentje bij te dragen.

De laatste speler van het groepje was ikzelf. Ik ben Rob en de oudste van het groepje. De rest was 21 jaar jong en ik was, toen we het groepje vormden, al 26 jaar en de enige met een baan en dus ook een eigen huis, een kleine benedenwoning in de stad, vlak bij het station.

Het spel dat we speelden was een bordspel, maar dan één zonder vast bord, maar met bedrukte kartonnen bordsegmenten, bestaande uit gangen die recht liepen, gangen met trappen, kamers in diverse vormen en hoedanigheden en enkele hoofdkamers, die als eindkamers dienden vanuit de uitbreidingsset, die ik kocht, zodra ze uitkwamen. De segmenten werden met plastic poortje aan elkaar geklikt en verder was er een enorme hoeveelheid kaartjes met diverse doeleinden en een steeds groter groeiend aantal plastic figuurtjes, die de helden en de monsters voorstelden. Ik had al menig avond en weekend gespendeerd aan het beschilderen van de kleine figuurtjes en dat minstens net zo’n leuk hobby als het spelen van het spel zelf, waarbij ik het spelen toch een stuk leuker vond omdat ik dit met mijn vrienden kon doen.

We speelden één keer in de maand en dan begonnen we vaak al vroeg op de zaterdag en gingen soms door tot diep in de nacht als de Quest nog niet volbracht was. Dat waren mooie dagen met heel veel lol, soms best wel veel drank, maar voornamelijk lol want, naast het feit dat het spel gewoon ontzettend leuk was, hielden we ervan om elkaar flink te plagen en voor ik was een dankbaar slachtoffer voor de grapjes van Ilona, die daarbij niet schuw was om mij ook fysiek te plagen. We stoeiden dan ook veel met elkaar en soms zag ik Maarten dan wel eens jaloers kijken, maar hij zei er nooit iets van. Ik vond het in ieder geval erg prettig om met Ilona te stoeien want ze was een lekkere wulpse jonge meid met een stevig, maar niet dik, figuur en ze had een stel geweldige borsten in een mooie cup D, waarbij ze er geen enkele moeite mee had om deze in de strijd te gooien en ze klaagde nooit als ik ze meer of minder per ongeluk een keer raakte of vast pakte om uit haar houdgreep te komen.

De eerste keren dat we het spel speelden duurde het even voor we alle ingewikkelde spelregels beheersten, maar na verloop van de tijd ging het steeds makkelijker en konden we meer tijd besteden aan het spel zelf en ik vond het machtig mooi om te spelen. Zeker nadat ik steeds meer figuurtjes geschilderd had, wat het spel een stuk realistischer maakte, voor zover je dat kon zeggen natuurlijk over een fantasy spel.

Elke keer als we speelden, gingen na afloop Maarten en Ilona, die bij elkaar in hetzelfde dorp woonden, op de fiets naar huis en Pieter, die bij mij in de stad woonde, fietste dan ook naar huis. Dan ruimde ik de ergste troep op en de volgende dag ruimde ik de rest op, terugdenkend aan weer een geslaagde avond met mijn vrienden.

Dan werd het herfst en het weer werd daarmee ook een stuk slechter. Pieter was vlak voor de bui al aangekomen en dan kwamen Maarten en Ilona, die kletsnat waren door de regenbui, die hen vanaf het dorp tot aan de stad gevolgd had. Ze droegen regenkleding, maar toen Ilona haar regenjas uittrok, zag ik gelijk dat deze zijn status van waterdichtheid wel verloren had. Haar shirt was doorweekt en haar borsten en BH schenen door de natte stof heen. Ik bood aan om de regenkleding in de badkamer te drogen te hangen en terwijl ik daarmee bezig was, kwam Ilona bij me staan en vroeg: “Zeg Rob, heb jij een droog shirt voor me? Dit zit toch niet erg lekker.”

Ik maakte een grapje en zei: “Ik wil je wel warm wrijven hoor.”

Ilona lachte naar me en stak dan haar tong naar me uit. “Dat zou je wel willen hè? Maar dat kan je wel uit je hoofd halen. Doe me liever maar een droog shirt.”

Ik haalde mijn schouders op en we liepen naar mijn slaapkamer. Ik wees haar in welke kast mijn shirts lagen en dan liet ik haar alleen, zodat ze zich kon omkleden. Niet veel later kwam ze terug en ze had een T-shirt aangetrokken met de afbeeldingen van Waldorf en Statler, de mopperende oude mannetjes van de Muppetshow. Haar borsten zaten precies op de hoogte van de gezichten van de mannetjes en ik kon er niets aan doen, maar zei: “Tjonge, die mannen hebben een dikke kop gekregen zeg.”

Ilona schoot in de lach en kwam naast me op de bank zitten, haar vaste plek als we aan het spelen waren. Ze schudde een keer met haar borsten, zodat ik kon zien dat ze er geen BH onder droeg en terwijl Maarten bijna kwijlend naar haar borsten staarde, zei ze tegen mij: “Zo zie je maar wat een beetje melk kan doen voor oude mannetjes. Ook iets voor jou, oude man?”

“Oude man? Ik zal je eens laten voelen wat een oude man ik ben.” Ik begon haar te kietelen en zo lagen we weer met elkaar op de bank te stoeien, waarbij ik genoot van haar zachte borsten, die mij overal leken te raken.

“Ja genoeg nu”, zei Maarten een beetje gepikeerd en jaloers. “We zijn hier om te spelen, dus gedragen jullie je eens.”

Ilona giechelde, kietelde me nog een keer en zei dan tegen Maarten: “Rob en ik spelen toch? Wat is je probleem?”

Ilona en ik grinnikten nog wat ondeugend, maar dan begonnen we te spelen en tijdens het spel zag ik Maarten veelvuldig naar de borsten van Ilona staren en hoewel ik hem graag plaagde, zei ik er niets over en Ilona scheen het niet te merken, of koos ervoor om het te negeren.

Het spel vorderde en zo ook de dag. Tegen etenstijd bestelde ik friet bij de snackbar om de hoek en na het eten gingen we rustig verder met het spel dat duurde tot een uur of twee in de nacht. Tijdens het opruimen van het spel hoorden we dat het weer was gaan regenen en Ilona zei: “Gatver, moet ik straks weer door de regen naar huis. Daar heb ik dus helemaal geen zin in.”

“Dan blijf je toch hier slapen?” zei ik zonder enige bijbedoeling.

“Ja, dat lijkt me wel een optie. Dat aanbod laat ik niet lopen Rob.”

“Kan ik dan ook blijven slapen?” zei Maarten gelijk.

Ilona en ik keken elkaar even aan en dan zei ik: “Ja natuurlijk mag dat, maar ik heb maar één bed. Je zult dus op de bank moeten slapen.”

“En Ilona zeker bij jou in bed?”

Ik haalde mijn schouders op en zei: “Ja natuurlijk. Je denkt toch niet dat ik een meisje op de bank laat slapen? Zou jij dat doen?”

Maarten wist dat ik gelijk had en nadat we Pieter uitgezwaaid hadden, die door de stromende regen naar huis toe ging, haalde ik een slaapzak en een kussen voor Maarten, die zich zacht mopperend klaar maakte voor een ongetwijfeld ongemakkelijke nacht op de net iets te kleine en enigszins doorgezakte bank. Ik ging nog even naar het toilet en toen ik in de slaapkamer kwam, lag Ilona al lekker in bed, maar wel op mijn helft. “Schuif eens op”, zei ik. “Je mag dan wel in mijn bed slapen, maar dit is wel mijn helft.”

“Probeer me maar weg te krijgen”, zei Ilona ondeugend. Daarop kneep ik flink in haar tenen, die onder het dekbed omhoogstaken en probeerde ik haar onder haar voeten te kietelen. Ilona gierde het uit van het lachen en probeerde zich te beschermen door het hele dekbed als een soort cocon om haar heen te wikkelen.

“Zeg!” klonk het uit de woonkamer, “kan het wat rustiger daar? Ik probeer te slapen hoor.”

Ilona en ik lachten luid en dan wikkelde Ilona het dekbed af, schoof op naar de andere helft van het bed en kroop ik bij haar onder het dekbed. Daarbij zag ik nog net dat tijdens het stoeien het shirt, dat ze nog steeds droeg, iets omhoog was geschoven en zag dat ze, ondanks haar best wel forse benen en brede heupen, een platte buik had en ik zag ook nog net de onderkant van haar borsten. Ze droeg een mooi blauw met witte slip, die paste bij de BH, die aan de deurkruk van mijn kledingkast hing te drogen.

Het was de eerste keer sinds lange tijd dat ik weer eens een vrouw in mijn bed had, maar in tegenstelling tot de vorige vrouwen, gebeurde er die nacht niets. Wel werd ik een keer wakker en keek en luisterde ik naar Ilona, die nog diep in slaap was. Heel even schoof ik met mijn hand onder het dekbed tot ik haar heup raakte, maar op dat moment liet Ilona een geluidje horen en leek ze zich om te draaien, waarop ik mijn hand schielijk terugtrok.

De volgende ochtend werd ik wakker door het geluid van de douche. De andere helft van mijn bed was leeg, dus ik nam aan dat Ilona onder de douche stond. Ik lag nog wat te mijmeren in bed en bleef dit doen tot opeens een T-shirt op mijn hoofd werd gegooid. Het was Ilona, die terug keerde en ze droeg alleen haar ondergoed. Ik slikte even en keek hoe ze zich aan ging kleden in haar inmiddels weer droge kleding. Dan trok ze het dekbed van me af en zei dat de douche vrij was. Ik lag nu op mijnonderbroek na naakt op mijn bed en ik zag Ilona even naar me kijken, maar dan draaide ze zich om en verliet ze de slaapkamer. Ik hoorde haar Maarten wekken, die overal doorheen leek te kunnen slapen en ik ging snel de badkamer in, waar ik mijn blaas leegde en dan ging douchen, waarbij ik stiekem dacht aan Ilona, die hier net helemaal naakt had gestaan. Ik voelde mijn lul stijf worden en bedacht dat ik me wel even kon aftrekken, maar dan bonkte Maarten op de deur om me tot spoed te manen omdat hij ook wilde douchen. Mijn lul werd weer slap en ik droogde me af, trok mijn schone onderbroek aan, die ik mee had genomen en met mijn handdoek om mijn middel gaf ik de badkamer vrij voor Maarten.

Vanaf die keer bleef Ilona telkens bij me slapen. In het begin wachtte ze tot Maarten had aangegeven dat hij naar huis toe wilde, waarna ze zei dat ze bij mij wilde blijven slapen, waarna hij teleurgesteld in zijn eentje naar huis toe fietste. Ten eerste omdat hij moeilijk kon zeggen dat hij dan ook wel wilde blijven slapen, maar hij had de eerste keer ook aangegeven dat hij heel slecht had geslapen op de bank en dan was het nogal ongeloofwaardig dat hij dat nog een keertje wilde. Ik vond het allang best, want ik genoot van de nachten dat Ilona bij me bleef slapen. We kletsten veel met elkaar en na een tijdje werden we de beste vrienden van elkaar. We werden zelfs zulke goede vrienden dat we de volgende zomer met elkaar op kampeervakantie gingen naar Ierland. Dat waren twee geweldige weken, waarin we nog meer naar elkaar toe groeiden, maar dan niet als een stel, maar als de beste vrienden die we waren en een vriendschap die nooit over zou gaan.

Toen we in Dublin waren zagen we opeens dat er een winkel was, die spullen verkocht voor ons spel en daar moesten we natuurlijk naar toe. We keken onze ogen uit naar alles wat er te koop was en ik kocht best wel veel in, waaronder een ontzettend gave poort, die al door iemand helemaal beschilderd was en dan wel op een manier, die ik niet beheerste. Zo levensecht en met zoveel details, dat ik hem persé wilde hebben. Hij was duur, maar dat boeide me op dat moment helemaal niets. Dit was de perfecte poort om te gebruiken voor de laatste kamer van het spel. Het was ook de enige poort, die ik ooit had gezien met beweegbare deuren en dat vond ik een gaaf detail.

Twee dagen later waren we weer terug in Nederland en ik maakte gelijk met de groep een afspraak om snel weer te gaan spelen

Op de dag dat weer gingen spelen was ik nog wat figuurtjes aan het schilderen en op mijn bureau stond ook de nieuwe poort die ik in Dublin had gekocht. Toen de verf van een paar figuurtjes moest drogen, haalde ik een koffie en dan pakte ik de schitterend geschilderde poort nog een keer op. Vanuit de spellendoos, pakte ik een paar bordsegmenten, waaronder de eindkamer van een nieuwe uitbreiding, die ik die avond wilde gaan proberen en ik schoof het eerste bordsegment aan de basis van de poort. Toen ik daarmee bezig was, zag ik opeens dat aan de onderkant van de poort iets in een heel klein schrift geschreven was. Ik kon het zo niet lezen, maar nadat ik een loep erbij had gepakt, zag ik dat in een heel sierlijk schrift stond geschreven: “na kadazza se braga adulvera”. Ik herkende de woorden niet vanuit een mij bekende taal en ik schreef het op een stuk papier om het later een keer op internet na te kijken. Ik klikte het tweede bordsegment aan de poort en zette het op mijn bureau. Dan zette ik de elfen die ik net geschilderd had op het eindbord en het figuurtje waarmee ik het meeste speelde en die ik net nog wat had bijgewerkt voor de poort op het halsegment. Ik probeerde de kleine deurtjes van de poort open te drukken, maar deze zaten op de een of andere manier vast. Ik kreeg er geen beweging in, terwijl ze destijds in de winkel soepel open en dicht gingen. Ik keek of ze misschien klem zaten door de bordsegmenten, maar dat was niet het geval. Ik snapte er niets van en terwijl ik mijn koffie dronk, keek ik naar de poort en vroeg me af wat er aan de hand was. Ik probeerde nog wat te wrikken aan de deurtjes, maar ik was ook bang dat ze kapotgingen, dus hield ik er maar mee op.

Op dat moment ging mijn telefoon en het was Ilona, die even wilde babbelen. Ze belde wel vaker en na een half uur slap geouwehoer, vroeg ze of ze nog iets mee moest nemen voor die avond. Daarop antwoordde ik: “Nee hoor. Ik heb bier en wijn koud staan, dus je hoeft alleen maar jouw stralende zelf mee te nemen.”

“Dat lukt wel, maar ik zal ook wel wat nootjes en chips meenemen. We hoeven niet altijd jouw voorraadkast leeg te snaaien.”

“Dat is prima, zolang je die gore salt en vinegar maar thuislaat.”

Ilona schoot in de lach, want in Ierland had ze mij geregeld gepest met de salt en vinegar chips, die daar blijkbaar als een lekkernij beschouwd werd. Ik ging echter al over mijn nek als ik zo’n zakje opentrok en ik de zure lucht van azijn rook. Ik kon een hoop hebben, maar die zure lucht deed me echt walgen.

We kletsten nog een kwartiertje met elkaar en dan hing ze op en ging ik weer verder met de poort, waarvan de deurtjes niet open wilden gaan. Dan viel mijn oog op het papiertje waar ik de rare woorden op had geschreven. Het zou toch niet?...

Voor ik verder ging keek ik op internet of ik de woorden kon vinden, maar wat ik ook typte, de woorden waren geheel onbekend op het web. Toch moest het iets betekenen, dacht ik en dan probeerde ik wat uit. Ik keek naar de poort en zei de woorden “na kadazza se braga adulvera”, maar er gebeurde niets. Ik probeerde het nog een keer, waarbij ik de klemtonen anders legde, maar wat ik ook probeerde, er gebeurde niets. Pas bij de laatste poging, waarbij ik de klemtonen op de eerste lettergrepen legde, zag ik opeens de kleine runen op de poort met een goudkleurige glans oplichten. Dit moest echter gezichtsbedrog zijn en mogelijk veroorzaakt door de zon, die opeens feller door het raam scheen. Toch wilde ik het zeker weten en ik deed het rolgordijn naar beneden, pakte de poort vast, boog voorover om de runen beter te kunnen zien en dan zei ik “na kádazza se brága ádulvera”.

Op dat moment begon de poort hel op te lichten en gingen de deurtjes langzaam open. Er straalde een gouden gloed door de deurtjes en ik moest mijn ogen sluiten tegen het felle licht. Daardoor zag ik niet hoe uit de pilaren van de poort twee gouden cirkels kwamen, die groter werden en om mij heen begonnen te draaien. Het laatste dat ik voelde was een soort elektrische schok en dan werd alles zwart en verloor ik het bewustzijn.

Hoe lang ik buiten westen was, wist ik niet, maar toen ik eindelijk mijn ogen opende, lag ik op mijn rug en keek ik recht tegen de zon in. Ik sloot mijn ogen weer, draaide mijn hoofd en opende mijn ogen, maar dan zag ik dat ik in het gras lag, vlak voor een poort, die behoorlijk veel leek op het plastic poortje dat op mijn bureau stond. Ik voelde me nog wat draaierig, maar dan stond ik langzaam op en keek om me heen. Ik zag alleen maar velden met daarachter een groot bos en toen ik me omdraaide, zag ik dat de poort deel uitmaakte van een joekel van een boom, die wel honderd meter hoog leek en zeker zes meter in doorsnede. Aan de andere kant van de boom was ook gras met daarachter een groot woud. Volledig gedesoriënteerd keek ik om me heen, maar ik herkende niets en wist niet eens waar ik was. Dan keek ik naar beneden en zag dat ik heel anders gekleed was. Mijn normale kloffie had plaats gemaakt voor een wollen tuniek en broek, beiden in het zwart en aan mijn voeten droeg ik leren laarzen. Om mijn tuniek hing een gordel van met ijzerbeslagen leer en aan de gordel hing een dolk in een schede en een leren buidel met daarin enkele zilveren munten, die ik niet kende.

Ik probeerde de deur van de poort in de boom te openen, maar wat ik ook deed, hij gaf niet mee. Ik probeerde de spreuk, die mij blijkbaar hier had gebracht, maar ook dat werkte niet. Na een tijdje gaf ik het op en ik overdacht mijn opties. Ondanks mijn voorliefde voor fantasy geloofde ik niet in het bestaan van magie en de enige conclusie die ik kon trekken was dat ik op de een of andere manier in slaap was gevallen en nu aan het dromen was. Op zich hield ik wel van dromen en hoe gekker hoe beter, maar ik had nog maar twee uur voor mijn vrienden kwamen om te spelen en ik probeerde om mezelf wakker te knijpen, maar wat ik ook deed, waar ik mezelf ook kneep, ik werd niet wakker en het deed best pijn. ten slotte probeerde ik mij zelfs met de dolk te prikken, maar op wat bloed na, veranderde er niets aan mijn situatie en bleef ik waar ik was. ten slotte gaf ik het op en moest concluderen dat er toch iets geks aan de hand was en besloot ik om te kijken of ik iets of iemand kon vinden. Ik begon te lopen en zorgde ervoor dat ik de boom altijd in het zicht hield, wat niet zo moeilijk was, want hij stond als een eenzame enorme totempaal midden in het grasveld. Ik liep eerst naar recht en dan naar links, maar vond niets dat op een mogelijke uitweg leek. Dan liep ik vanaf de voorkant van de boom naar de bosrand en daar kwam ik een heldere rivier tegen. Aan de andere kant van de rivier zag ik opeens een opening in de bosrand en een pad dat daar begon. Ik bekeek de rivier of ik er doorheen kon waden, maar ik zag al snel dat het te diep was en toen ik mijn hand in het water stak, voelde het ijskoud aan, dus om er doorheen te waden had ik niet zo’n zin in. Ik keek rechts en links en aan de linkerkant zag ik opeens de restanten van een brug. Het waren eigenlijk niet meer dan pilaren, waar ooit een brug had gelegen en de pilaren staken nauwelijks een centimeter of vijf boven het water uit. Ik liep naar de plek en zag de ijzerbeslagen stenen pilaren ongeveer anderhalve meter van elkaar stonden en breed genoeg om met twee voeten op te staan. Ik schatte mijn kansen in en bedacht dat ik die afstand springend wel kon overbruggen. Ik nam de eerste sprong en landde midden op de eerste stenen pilaar, waarbij ik heel even mijn evenwicht leek te verliezen omdat de pilaar een centimeter of twee naar beneden zakte, toen ik er op landde. Dan nam ik de volgende sprong en wetende wat ik kon verwachten, ging deze beter dan voorheen. Ik moest nog tien sprongen doen en toen ik op de laatste pilaar landde, kwam er opeens een paard met berijder uit het bos zetten. Ik schrok enorm en verloor weer bijna mijn evenwicht. De ruiter kwam met lange wapperende blonde haren naar me toe gereden en hield een boog naar voren met daarop een pijl aan de pees. Ik stak mijn handen omhoog en riep: “Ik ben een vriend! Niet schieten!”

De ruiter kwam voor me tot stilstand en dan zag ik dat het een elfenvrouw was, gekleed in een doorschijnend groen kleedje, dat zo strak om haar lijf zat, dat ik de rondingen van haar kleine borsten, in de mensenwereld niet meer dan een mooie stevige cup B, goed kon zien zitten. Haar tepels kon ik niet zien, want op die plek liepen kunstig gevormde zilverkleurige stiksels, die vanaf haar borsten over haar buik naar beneden liepen. Met een sierlijke zwaai van haar lange been over het hoofd van het paard steeg ze af en kwam naar de waterkant. “Wie ben je, waar kom je vandaan en hoe kom je hier?” sprak ze. Het was geen Nederlands wat ze sprak, maar ik verstond elk woord van wat ze zei. Ik boog uit respect en zei dan: “Mijn naam is Rob, ik kom uit Nederland en ik weet echt niet hoe ik hier kom. Ik heb het vermoeden dat ik via een poort uit die boom daar hier ben gekomen.” Ik wees naar de enorme boom verderop en de elfenvrouw liet de boog zakken, maar hield de pijl aan de pees. “Ik ben prinses G’hura en dit is mijn paard Azzaver. Ik ben namens koningin Da’hura de beheerder van dit woud. Je zegt dat je door de boom bent gekomen. Hoe ben je daar gekomen?”

Ik aarzelde even, maar dan bedacht ik me dat een elf wel geloofde in magie en ik vertelde dat ik na het uitspreken van een spreuk door een poort ben gekomen en zo hier terecht as gekomen. G’hura knikte begrijpend en dan borg ze de pijl op in een koker, die aan haar zadel hing en hing de boog erbij. “Alleen een vriend van de elfen kent de spreuk om door de magische portalen te reizen. Van wie heb je die spreuk geleerd?”

“Ik heb hem gelezen onder de poort hoogheid”, hopende dat ik haar bij de juiste titel had aangesproken. Ik stond nog steeds op de stenen pilaar en dan stak de G’hura haar hand naar me uit en zei: “Ik heet geen hoogheid, maar G’hura. Neem de laatste sprong Rob, maar voor je dat doet, moet je eerst jouw dolk naar deze kant werpen.”

Ik deed wat ze had gevraagd en dan nam ik de laatste sprong, waarbij ik net iets minder ver kwam dan de vorige sprongen en ik viel bijna achterover, maar prinses G’hura ving me op en voorkwam dat ik in het ijskoude water zou vallen. Ze was een heel stuk sterker dan haar smalle figuurtje deed vermoeden en ze trok me met gemak verder de kant op tot ik weer vaste bodem onder mijn voeten had. Ze liep naar de plek waar ik mijn dolk naartoe had gegooid en pakte deze op. Daarbij bukte ze met gestrekte benen en topen zag ik dat ze onder haar kleedje helemaal naakt was en keek recht tegen haar kutje aan, een klein onbehaard, bijna meisjesachtig spleetje met twee smalle schaamlipjes. Ze bleef voorovergebogen staan om mijn dolk te inspecteren en ik kon mijn ogen niet van haar kutje afhouden. Ik kreeg dan ook een erectie, die recht naar voren wees in mijn ruime wollen broek. Dan vond G’hura blijkbaar dat mijn dolk geen gevaar vormde en ze pakte hem op, kwam omhoog en draaide zich naar me om, waarbij ze gelijk de tent in mijn broek zag. Ze stak de dolk naar voren en riep: “Wat is dat? Wat voor wapen heb je daar verborgen? Laat het me zien. Nu!”

“Het is niets mevrouw” zei ik geschrokken en ik keek naar de punt van mijn dolk, die in mijn richting wees. “Het is eh… het is mijn penis, die hard is geworden toen ik u net voorover zag bukken. Ik kan er niets aan doen mevrouw, maar het was zo mooi zoals u daar stond.”

“Ik geloof je niet, want een penis hangt altijd recht naar beneden als er gepaard gaat worden. Bij jou staat hij recht vooruit, dus je hebt daar een wapen. Maak je broek los en laat het me zien.”

Ik wist dat protesteren niet meer hielp en ondanks dat mijn penis weer slap was geworden en er dus geen bobbel meer te zien was, maakte ik mijn broek los en liet hem zakken. Daarna trok ik mijn tuniek omhoog en kon G’hura mijn slappe penis zien. “Waarom is hij nu zo en niet zoals daarnet?” vroeg ze verwonderd.

“Omdat ik net opgewonden was en nu niet meer mevrouw G’hura.”

“Waarom nu niet meer? Ik beveel je om opgewonden te worden, zodat ik kan zien wat je daar verbergt.”

Ik moest nu toch wel lachen en zei: ”Dat kan ik niet op bevel mevrouw G’hura. Opwinding is een staat waarin je verkeert na de juiste prikkels.”

“Hoe werd je net opgewonden dan? Doe dat nog een keer.”

“Ik werd opgewonden toen ik uw eh… geslachtsdeel zag mevrouw.”

G’hura keek me verbaasd aan. “Dus alleen al door het kijken naar mijn kut word jij opgewonden? Rare manier houden jullie mensen eropna. Nou vooruit dan. Kijk dan maar en wordt weer opgewonden.”

G’hura trok haar kleed uit en stond nu helemaal naakt voor me in het gras. Ze zette haar benen iets van elkaar en ik bekeek haar schitterende slanke lijfje, haar zeer opwindende borstjes met een paar zeer fraaie lichtbruine tepels en dan haar kutje. Wauw… het was net een klein tienerkutje, met smalle lipjes, geheel onbehaard en glad en vanzelf werd mijn lul weer stijf. Ongehinderd door mijn broek steeg hij op tot hij bijna recht omhoog wees. G’hura keek er met verwondering naar en vroeg dan, terwijl ze op mijn ballen wees: “Wat zijn dat daar?”

“Dat zijn mijn testikels en daar wordt het sperma gemaakt.”

“Uitwendig? Dat is stom. Dat is toch veel te kwetsbaar tijdens het vechten?”

Daar had ze wel een punt en ik vroeg daarop: “Hoe zit het dan bij Elfenmannen?”

“Van binnen natuurlijk en veilig achter het schaambeen. Ze hebben drie klieren die zaad produceren als ze aan het paren zijn.”

“En u zegt dat hun penis recht naar beneden hangt? Hoe paren jullie dan, als ik zo brutaal mag zijn.”

“Nou gewoon zo”, zei G’hura en ze stak aan beide handen haar wijs en middelvinger vooruit en schoof ze dan in elkaar in een beweging, die ik kende van twee scharende vrouwen. Ik zag het dan ook voor me en mijn lul maakte kleine schokjes.

“Hey, hij beweegt. Waarom is dat?”

“Ik kreeg wat ondeugende gedachten en daar reageert mijn penis op.”

“Mmm… kleed je maar weer aan, dan breng ik je naar mijn hut voor de aardmannen komen, want het is al bijna donker.”

Het was inderdaad gaan schemeren en ik trok mijn broek omhoog en G’hura trok haar kleed weer aan. Ze sprong op haar paard en nodigde mij uit om achter haar te komen zitten. Met enige moeite klom ik op het paard en dan zei ze dat ik haar goed moest vasthouden, want Azzaver was een snel paard. Ik sloeg mijn armen om haar slanke middel, maar ze pakte mijn handen en legde deze op haar borsten. “Je kunt je beter hier vasthouden Rob. Dat geeft meer grip.”

Ik vond het natuurlijk best en natuurlijk drukte al snel mijn harde pik tegen haar kleine ronde kontje. Het paard begon opeens te rennen en deed dit zo snel, dat ik blij was met de goede houvast. Het paard vloog bijna door het bos en na een kwartier kwamen we aan bij een open plek, waar hoog in de boom een boomhut was gemaakt. Ik haalde mijn handen van haar borsten en dan zwaaide G’hura haar been over het hoofd van het paard, waarna ze sierlijk op beide voeten landde. Ze keek me met een vrolijke blik aan en vroeg: “Blijf je daar zitten, of ga je met me mee naar binnen. Daar is het een stuk comfortabeler hoor.”

Ik probeerde zo stoer mogelijk van het paard af te stappen, maar ik was helemaal niet gewend om paard te rijden en ik voelde gelijk dat mijn beenspieren verzuurd waren van de rit door het bos. Strompelend en half vallend viel ik bijna voor de prinses, die me meewarig aankeek. Ze schudde haar hoofd en dan pakte ze een liaan en trok zichzelf alleen aan haar armen omhoog tot ze bij de hut was gekomen. Ik keek omhoog en dan klom ik met enige moeite op de manier, zoals ik die destijds op school en tijdens mijn dienstplicht had geleerd omhoog.

Haar hut was geheel van hout en bladeren gemaakt en was op een kunstige manier om de boom heen gebouwd, waarbij de boom geen enkele beschadiging had opgelopen. Er stond een bed, een tafel met drie stoelen en een kast over de gehele breedte, dat dienstdeed als keuken en opbergruimte. Aan een lijn van liaan hingen enkele kledingstukken, waaronder een lang wit gewaad met gouden borduursels.

“Heb je trek?” vroeg ze en zonde rop antwoord te wachten, pakte ze twee houten schalen met fruit en zette deze op de tafel. Dan pakte ze een zilveren kan en schonk in twee houten nappen een heldere rode drank. Ze kwam bij me zitten en dan nam ze de houten nap en zei: “Laten we drinken Rob.”

Ik nam mijn nap en toen ik dronk, proefde ik een frisse wijn, maar toen ik het doorslikte, voelde ik een heerlijke warmte door mijn lichaam stromen. De smaak was zoet en fruitig en vooral heel lekker met een heel lichte tinteling van alcohol, maar in een laag percentage. Ze gaf me wat fruit dat ik niet kende, maar alles smaakte perfect en gaf me een heel fijn gevoel.

Na het eten werd het buiten echt donker en het gezang van de vogels had plaats gemaakt voor het geluid van uilen, krekels en andere beesten, die ik niet thuis kon brengen, maar het klonk erg muzikaal. Magisch bijna.

Ik vroeg G’hura naar haar land en haar volk en op mijn beurt praatte ik over mijn leven in de mensenwereld, maar ze snapte helemaal niets van de technische zaken die ik haar vertelde. Ze was even geschrokken toen ik haar vertelde dat mijn huis van steen was en ze dacht even da tik samenspeelde met de dwergen, de aartsvijanden van de elfen. Ik stelde haar gerust dat dit niet het geval was, omdat er bij ons geen dwergen waren en dat we zelf de stenen bakten van klei. Dat vond ze maar raar.

Aan het einde van de avond trok ze opeens haar kleed uit zodat ze weer naakt was en zei dat we naar bed gingen. Ik keek naar het bed, dat niet veel breder was dan anderhalve meter en ik dacht dat ik op de vloer moest gaan slapen. Ik maakte van mijn tuniek een bal om als kussen te dienen en G’hura keek heel verbaasd naar wat ik aan het doen was. Ze zei: “Waarom zou je op de vloer slapen Rob, terwijl hier ene prima bed staat?”

Ik reageerde verrast, want ze nodigde me blijkbaar uit om bij haar in bed te kruipen. Ach, er waren veel slechtere dingen in de wereld en dan kleedde ik me, net als zij, helemaal uit en kroop naast haar in het best wel krappe bed voor twee mensen.

Natuurlijk werd ik opgewonden van haar naakte lichaam, dat zo dicht naast me lag en G’hura keek weer naar mijn erectie. Ze was erg nieuwsgierig naar mijn penis en dan raakten haar vingers mijn harde paal. Ze streelde de huid en mijn eikel en zei: “Hij is wel lekker warm. Hij is ook groter dan die van een elf. Niet langer, maar wel dikker. Hebben mensenvrouwen dan zo’n grote kut dat hij zo dik moet zijn?”

Ik vond dat ik zeker geen dikke lul had, maar dat zei ik maar niet. “Nee hoor, maar een kut is redelijk rekbaar en doordat mensenvrouwen vocht afscheiden als ze opgewonden zijn, dan glijdt dat lekker soepel.”

“Hm ja, net als bij ons dus. Maar hoe paren jullie dan? De hoek is toch helemaal verkeerd?”

“Dat valt wel mee hoor”, zei ik licht kreunend, omdat G’hura nog steeds aan mijn lul zat te friemelen, “er zijn diverse houdingen die we kunnen aannemen. De meest eenvoudige is als ik op de vrouw lig en haar dan penetreer. Een andere optie is dat de vrouw op haar knieën voor me zit en dat ik haar dan van achter penetreer.”

“Wat? Zoals de dieren doen? Wat primitief zeg.”

“Op zich wel, maar het is ook wel lekker omdat je dan wat dieper kunt komen.”

G’hura bleef even stil, maar bleef mijn harde lul strelen met haar zachte vingers. Dan keek ze mij aan met haar intense groene ogen en zei: “Laat me eens zien hoe jullie dat doen? Kom op me liggen, want ik ben geen dier hoor.”

Ik schrok wel even en ik dacht even dat ze een grapje maakte, maar ze keek erg serieus. Dan zei ze: “Je mag het wel hoor. Normaal gesproken is het verboden om te paren met een mens, maar ik ben een prinses en heb meer rechten dan een gewone elf.”

G’hura ging op haar rug liggen, maar met haar benen bij elkaar. Ik wilde de kans natuurlijk niet laten lopen om met een elf te neuken, dus ik kwam over haar heen hangen en zei: “Om bij u binnen te komen, zult u uw benen wel van elkaar moeten halen.”

“Oh ja, dat is dus wel gelijk als bij ons. Okee dan.”

Ze spreidde haar benen en dan gleed ik met mijn lul tot tegen het kutje, maar dat was nog helemaal gesloten en voelde droog aan. Dit ging zo niet lukken en ik vroeg: “U bent nog droog daar. Mag ik proberen u nat te maken?”

“Waarom zou je dat doen? Je bent toch niet gewond?”

Deze snapte ik niet en G’hura vertelde dat als een elf gewond was, een elfenvrouw met het sap uit haar kut, dat blijkbaar heilzame krachten bezat, de gewonde elf weer kon genezen. Ik vond het wat apart, maar in deze wereld was blijkbaar alles mogelijk. Ik zei daarop: “Maar mijn penis is duidelijk dikker dan die van een elfenman en ik wil u geen pijn doen als ik bij u binnenkom.”

“Hm, dat is wel zo vriendelijk van je. Okee dan, ik zal me daar nat maken.”

Ik kroop weer van haar af en dan zag ik hoe G’hura haar vingers naar haar kutje bracht en ze zich begon te vingeren. Al snel werden de vingers in haar kutje nat en ook haar schaamlippen begonnen te glimmen van haar vocht. Ik zag hoe de tepels van de elf hard werden en hoorde haar kreunen. Dan zei ze met een glimlach: “Dit is de reden waarom ik naast woudopzichter ook geneesvrouw ben Rob. Dit is een lekker gevoel. Moet jouw penis ook nat worden?”

“Dat maakt het wel makkelijker ja.”

G’hura stak nu drie vingers in haar kutje en toen ze deze tevoorschijn haalde, streelde ze met haar natte vingers over mijn lul, die nog harder leek te worden en het voelde zo lekker dat ik dacht dat ik zou gaan klaarkomen, maar het echte orgasme bleef uit. Dan spreidde G’hura haar benen weer en zei dat ik aan de beurt was. Ik kroop weer over haar heen, richtte mijn lul naar haar natte kutje, dat nu wel een beetje open stond en dan drukte ik mijn eikel bij haar naar binnen. Gelijk voelde ik allemaal tintelingen door mijn lijf gieren, toen haar strakke vagina zich om mijn lul sloot. Ik was niet de enige die hiervan genoot, want G’hura riep: “Oh Gaea, heilige moeder aarde, wat vul je me op. Zo dik… zo diep…”

Mijn lichaam leek op een zalige manier in brand te staan en het enige dat nog telde was mijn pik in deze hemelse elfenkut. Ik begon G’hura te neuken en raakte in een soort trance, waar ik nooit meer uit wilde komen. Voor mijn gevoel leek mijn lul wel twee keer zo groot als normaal en alles was zeer intens. Alles voelde ik van binnen in haar en zo ook dat G’hura met haar kutje begon te knijpen, dat het genot alleen maar groter maakte. G’hura lag met gesloten ogen en geopende mond te genieten van mijn stoten en dan liet ik me zakken en zoende haar spontaan, waarbij ik mijn tong in haar mond liet glijden. G’hura stopte me en keek me verbaasd aan: “Wat doe jij nou? Zo begroetten alleen elfenvrouwen elkaar.”

“Oh sorry, dat wist ik niet. Bij ons is het een manier om genegenheid en liefde te tonen.”

“Doe dat hier maar niet Rob, maar blijf me paren. Het is erg lekker wat je doet.”

Ik vond het jammer dat ik haar niet mocht zoenen, maar ik hervatte het neuken wel en dat bleef ik doen tot ik ging klaarkomen. Ik begon op een meer ongecontroleerde manier te stoten en dan kreunde ik dat ik zou gaan klaarkomen. G’hura duwde mij net op tijd van haar af en ik spoot mijn sperma met kracht uit mijn lul, recht op haar borsten en buik, waarbij de laatste restjes op haar venusheuvel droop. Dat veegde ze gelijk af en ze keek me boos aan. “Probeer je me een halfelf te geven Rob? Dat kan echt niet hoor.”

“Sorry G’hura, ik dacht niet na. Zo lekker was het.”

“Hm… vooruit dan maar. Ik was net op tijd en je hebt wel gelijk, want het was erg lekker. Eigenlijk veel lekkerder dan paren met een elfenman. Jouw dikke penis is erg fijn om in mijn kut te hebben, maar nu gaan we slapen.”

Zonder zich verder om iets te bekommeren draaide ze zich op haar zij met haar gezicht van me af en daardoor zag ik niet hoe ze mijn sperma over haar huid uitsmeerde en zachtjes lag te giechelen. Ik draaide me ook op mijn zij en viel even later vast in slaap. Toen ik wakker werd, was ik weer in mijn eigen kamer, zat ik aan mijn eigen bureau en had ik nog steeds de fraai beschilderde poort in mijn hand, waarvan de deurtjes langzaam dicht gingen.

Verbaasd keek ik op de klok van mijn computer en zag dat het nog steeds dezelfde tijd was als toen ik naar het elfenrijk ging. Was dat wel zo? Ik wist het niet, maar ik had wel de levendige herinneringen aan de grote boom, de rivier met de stenen pilaren en natuurlijk aan G’hura, de lekkere elfenprinses, waarmee ik zo lekker geneukt had. Althans, was dat wel zo? Ik opende mijn broek en voelde aan mijn penis, die normaal was en niet glibberig aanvoelde. Ach, ik zou het wel gedroomd hebben en ik legde alles weg en begon mijn woonkamer in orde te maken voor het bezoek, want er moest natuurlijk wel gespeeld worden.

+++