Die ochtend kon ik nauwelijks naar Jan kijken zonder te blozen. Zijn lippen raakten mijn wang toen hij me een kop koffie gaf, maar het voelde vreemd. Alsof hij niet de enige was die recht op dat plekje aanspraak mocht maken.

Hij stelde voor om na de lunch samen naar het dorp te lopen voor wat vlees en wijn voor de barbecue. Ik knikte en glimlachte, maar wist al dat ik het anders zou doen.

Een uur later zei ik dat ik even ging douchen. Mijn handdoek over mijn arm, slippers aan. Ik voelde zijn blik over mijn benen glijden, zoals hij dat altijd deed. Maar deze keer deed het me weinig. Ik was al vol van iemand anders.

Ik sloeg af voor ik het sanitairgebouw bereikte. Karel had me een half uur eerder een knikje gegeven bij de waslijn. De afspraak stond vast.

Zijn caravan stond half in de schaduw, de deur op een kier. Ik glipte naar binnen en hij sloot direct achter me.

Zonder woorden kuste hij me. Harde lippen, gretige tong. Zijn handen onder mijn shirtje, zijn vingers direct op mijn tepels.

“Je lijf trilt al,” fluisterde hij.

“Ik kan niet meer zonder.”

Hij draaide me om en duwde me met mijn buik tegen het kleine keukenkastje.

Zijn handen grepen mijn heupen. Hij duwde mijn slip opzij en boog zich achter me. Zijn tong vond me — warm, nat, hongerig.

Ik kreunde luid. Zijn tong bewoog in cirkels, zijn duim gleed tussen mijn billen.

“Zachtjes,” grijnsde hij. “De ramen staan open.”

Ik draaide me om, zakte op mijn knieën en begon hem te pijpen. Langzaam. Hij liet me doen, zijn hand op mijn hoofd, zijn ogen half dicht.

Wat ik niet zag: met zijn andere hand tikte hij zijn telefoon aan, camera aan, geluid uit.

Hij filmde me — mijn mond wijd open, ogen gesloten, lippen glanzend van speeksel.

Ik nam hem dieper, voelde hem trillen.

Hij tilde me op het bed, trok mijn kleding haastig uit. Zijn telefoon lag nu schuin tegen een boekenplank. Hij richtte de lens op het matras, op mij.

Hij ging bovenop me. Geen woorden. Alleen stoten. Hard, diep. Mijn borsten wiegden mee. Hij kuste me grof, beet in mijn hals.

Toen draaide hij me om. “Blijf op handen en knieën.”

Ik deed het, gewillig. Hij greep mijn billen, spreidde me, duwde zich langzaam in mijn kont.

“Zeg dat je het wil.”

“Ja... ik wil je in me.”

Zijn telefoon maakte stilletjes een reeks foto's. Mijn rug hol, mijn haar in de war, zijn handen op mijn billen terwijl hij me anaal nam.

Toen hoorden we iets buiten.

Voetstappen. Stevig, ritmisch.

Ik bevroor.

Karel keek op, dook naar het raam. Hij hield zijn vinger voor zijn lippen.

Ik fluisterde: “Is het…?”

Hij knikte. “Jan.”

Mijn hart bonsde in mijn borst.

De deurklink bewoog.

We verstijfden.

Gelukkig zat er een tweede nachtslot op. Na een paar seconden liep Jan door.

Maar toen hoorden we hem stoppen.

Zijn voetstappen vlakbij.

Ik lag nog steeds op handen en knieën, mijn lichaam glimmend van zweet en lust.

Karel bukte zich, kuste mijn rug en gleed zich opnieuw in me. Langzaam.

“Niet…” fluisterde ik.

“Wel. Zacht. Stil.”

Buiten hoorde ik Jan kuchen.

En binnen bewoog Karel zich ritmisch in me. Ik beet in het dekbed. Mijn spieren sidderden.

Toen kwam ik — trillend, snakkend, wetend dat mijn man meters verderop stond.

Jan liep uiteindelijk door. We hoorden zijn stem bij de buren.

Ik viel uitgeput op het matras. Karel ging op zijn knieën zitten, haalde zijn telefoon op en tikte rustig het scherm.

“Ik wil iets bewaren van vandaag,” zei hij.

“Wat bedoel je?” vroeg ik, hijgend.

“Gewoon… herinneringen. Dingen die we niet kunnen zeggen, maar wel kunnen zien.”

Ik knikte vaag, nog te high van de spanning om goed te luisteren.

Hij glimlachte. En tikte een mapje open met foto's:

*Ik, op mijn knieën, zijn lul diep in mijn mond.

*Ik, met mijn rug gekromd, hem tussen mijn billen.

*Mijn kut, open, rood, druipend van zijn zaad.

*Mijn gezicht, ogen dicht, lippen open van genot.

Ik had niets gemerkt. Geen flits, geen klik.

Wat hij ermee van plan was? Ik wist het niet.

Maar zijn blik zei: dit was nog maar het begin.