Lisa, een slanke blondine met groene ogen, liep met een zelfverzekerde glimlach over de schoolpleinen. Haar korte rokje wapperde zachtjes in de wind, onthullend dat ze, zoals gewoonlijk, geen ondergoed droeg. Het was niet dat ze het vergat of dat het een ongelukje was; nee, het was een bewuste keuze, een uitnodiging. Ze wilde toegankelijk zijn, beschikbaar voor wie haar maar wilde hebben. Haar verlegenheid was slechts een masker, een façade die ze ophield om de wereld te laten geloven dat ze onschuldig was. Maar in werkelijkheid was ze een sletje, en ze was er trots op.

De schoolpauze was net begonnen, en Lisa voelde de blikken van haar klasgenoten op haar gericht. Ze wist wat ze dachten, wat ze wilden. Ze had een lijstje bijgehouden, een soort trofeeënlijst, met de namen van de jongens uit haar klas die ze al had geneukt. Er stonden er al twaalf op, maar er waren er nog acht te gaan. Acht jongens die ze voor het einde van het schooljaar wilde veroveren. Het was een uitdaging, maar Lisa was vastberaden.

Ze liep naar de kluisjes, waar een groepje jongens stond te praten. Ze voelde hun ogen op haar lichaam gericht toen ze dichterbij kwam. "Hé, jongens," zei ze zachtjes, haar stem een fluistering die hen allemaal deed opkijken. "Wie van jullie heeft er zin in om me te helpen met mijn boeken?" Ze glimlachte ondeugend, wetende dat ze niet echt hulp nodig had, maar dat het een uitnodiging was die ze niet konden weigeren.

De jongens keken elkaar aan, onzeker over wie de eerste stap zou zetten. Lisa liet haar blik over hen heen glijden, haar ogen dwalend over hun lichamen. Ze koos er een uit, een knappe jongen met donker haar en een sportief figuur. "Jij," zei ze, wijzend naar hem. "Kom mee, ik kan wel wat hulp gebruiken."

De jongen, wiens naam Mark was, volgde haar zonder aarzeling. Ze liepen naar een afgelegen hoek van de school, waar de kluisjes tegen de muur stonden. Lisa leunde tegen de koude metalen deur, haar rokje omhoogschuivend om haar blote huid te onthullen. Mark staarde naar haar, zijn ademhaling versnellend.

"Wat ga je doen?" fluisterde hij, zijn stem hees van opwinding.

Lisa glimlachte en trok zijn shirt over zijn hoofd, haar handen glijdend over zijn gespierde borst. "Wat denk je?" antwoordde ze plagend. Ze duwde hem tegen de kluisjes, haar lippen zoekend naar de zijne. Hun kus was hongerig, vol passie en verlangen. Lisa's handen bewogen naar beneden, ontknopend zijn broek en bevrijdend zijn stijve pik.

Ze zakte door haar knieën, haar blonde haar vallend als een gordijn rond haar gezicht. Met een zucht nam ze hem in haar mond, haar tong glijdend over zijn lengte. Mark kreunde, zijn handen verstrengelend in haar haar terwijl hij haar hoofd begeleidde in een ritmisch tempo.

De gang was niet helemaal verlaten, en Lisa genoot van het risico van betrapt worden. Ze hoorde voetstappen naderen, maar ze liet zich niet afleiden. In plaats daarvan versnelde ze haar bewegingen, haar mond en handen werkend in perfecte harmonie. Mark's ademhaling werd zwaarder, zijn lichaam gespannen als een boog.

"O, fuck, Lisa," hijgde hij, zijn stem gebroken. "Ik ga... ik ga klaarkomen."

Lisa glimlachte om zijn woorden, haar ogen op zijn gezicht gericht. Ze wilde zien hoe hij zijn hoogtepunt bereikte, wilde zien hoe zijn gezicht vertrok van genot. En toen, met een luide kreun, spoot hij zijn hete zaad in haar mond. Ze slikte het door, haar keel werkend rond zijn pik terwijl ze hem tot de laatste druppel leegdronk.

Mark leunde tegen de kluisjes, zijn ademhaling langzaam kalmerend. Lisa stond op, haar lippen glanzend van zijn zaad. Ze veegde haar mond af met de rug van haar hand en glimlachte naar hem. "Bedankt," zei ze zachtjes. "Dat was heerlijk."

Mark knikte, nog steeds naar adem happend. "Jij... jij bent ongelooflijk," bracht hij uit.

Lisa lachte en streek een pluk haar achter haar oor. "Ik weet het," antwoordde ze ondeugend. "Maar hey, ik ben nog niet klaar met mijn lijstje. Wie is de volgende?"

Mark schudde zijn hoofd, een glimlach speelend om zijn lippen. "Je bent gek, Lisa. Maar ik hou ervan."

Ze knipoogde naar hem en liep weg, haar heupen wiegend in een sensueel ritme. Ze voelde zich machtig, in controle. Ze wist dat ze mooi was, begeerlijk, en ze genoot van de aandacht die ze kreeg. Maar er was iemand die haar begreep, iemand die haar steunde in haar queeste: James.

James, haar mentor en vriend, was een man van dertig met bruin haar, blauwe ogen en een stoer baardje. Hij was avontuurlijk en dominant, en hij had Lisa geleerd hoe ze haar seksualiteit kon omarmen. Hij had haar de kneepjes van de liefde geleerd, haar getoond hoe ze plezier kon hebben zonder schuldgevoelens.

Ze zocht hem op in zijn kantoor, een kleine ruimte gevuld met boeken en mystieke artefacten. James zat achter zijn bureau, zijn ogen op een holografisch scherm gericht. Hij keek op toen ze binnenkwam, een glimlach verbreedend op zijn gezicht.

"Lisa," zei hij, zijn stem warm en uitnodigend. "Wat brengt jou hier?"

Ze sloot de deur achter zich en leunde ertegen, haar armen over elkaar geslagen. "Ik wilde je gewoon even gedag zeggen," antwoordde ze zachtjes. "En misschien... een beetje advies vragen."

James leunde achterover in zijn stoel, zijn ogen op haar lichaam gericht. "Advies, hè?" zei hij, zijn stem een fluistering. "En wat voor advies zou dat zijn?"

Lisa beet op haar onderlip, haar blik afwendend. "Nou, het is over mijn... lijstje," begon ze aarzelend. "Ik wil ze allemaal voor het einde van het schooljaar, maar er zijn er nog acht te gaan. Ik weet niet of ik het ga redden."

James lachte, een diepe, schorre lach die haar doen huiveren. "Lisa, Lisa," zei hij, zijn stem vol genot. "Je bent een wilde, dat weet ik. Maar acht jongens in een paar maanden? Dat is een uitdaging."

Ze knikte, haar schouders ophalend. "Ik weet het," gaf ze toe. "Maar ik wil het proberen. Ik wil bewijzen dat ik het kan."

James stond op en liep om zijn bureau heen, zijn handen in zijn zakken gestoken. "En wat als je het niet haalt?" vroeg hij, zijn stem serieus. "Wat dan?"

Lisa keek hem aan, haar groene ogen vol vastberadenheid. "Dan probeer ik het gewoon opnieuw," antwoordde ze zonder aarzeling. "Maar ik ga het halen, James. Ik weet het zeker."

Hij glimlachte, zijn hand reikend naar haar wang. "Je bent ongelooflijk, Lisa," zei hij zachtjes. "Maar wees voorzichtig. Er zijn risico's verbonden aan wat je doet."

Ze knikte, haar hand op de zijne leggend. "Ik weet het," fluisterde ze. "Maar het is het waard. Het is... bevrijdend."

James' glimlach verdiepte, zijn duim streelend over haar wang. "Je bent een vrije geest, Lisa," mompelde hij. "En ik zal je altijd steunen, wat je ook doet."

Ze leunde naar voren, haar lippen zoekend naar de zijne. Hun kus was zacht, vol tederheid en begrip. James' handen gleden naar haar rug, haar dichter tegen zich aan trekkend.

Maar net toen hun kus dieper werd, klonk er een zacht kloppen op de deur. Ze sprongen uit elkaar, hun ademhaling versnellend. James opende de deur een kier, zijn ogen vernauwend toen hij een van de leraren zag staan.

"Sorry, James," zei de leraar, zijn stem verontschuldigend. "Ik wilde je alleen even spreken over de komende examens."

James knikte, zijn blik afwendend van Lisa. "Natuurlijk," antwoordde hij. "Kom binnen."

De leraar stapte naar binnen, zijn ogen op Lisa gericht. Ze voelde zich ongemakkelijk, haar rokje naar beneden trekkend. Ze wist dat ze eruitzag als een sletje, maar ze kon het niet helpen. Het was wie ze was.

Maar terwijl de leraar begon te praten, voelde Lisa een steek van onzekerheid. Wat als iemand erachter kwam wat ze deed? Wat als haar geheim werd ontdekt? Ze keek naar James, zoekend naar geruststelling, maar zijn blik was afwezig, zijn gedachten elders.

En toen, in die ogenblikken van twijfel, voelde Lisa een vreemde sensatie in haar onderbuik. Het was een gevoel dat ze niet kon negeren, een gevoel dat haar deed beseffen dat er iets aan het veranderen was. Ze wist niet wat het was, maar ze voelde dat het belangrijk was.

De leraar vertrok uiteindelijk, en James sloot de deur achter hem. Hij keek naar Lisa, zijn ogen vol bezorgdheid. "Gaat het?" vroeg hij zachtjes.

Ze knikte, haar hand op haar buik leggend. "Ik weet het niet," antwoordde ze eerlijk. "Ik voel me... vreemd."

James' blik vernauwde, zijn handen op haar schouders leggend. "Vreemd hoe?" drong hij aan.

Lisa haalde haar schouders op, haar ogen op de grond gericht. "Ik weet het niet," herhaalde ze. "Het is gewoon... een gevoel."

Maar terwijl ze het zei, voelde ze het opnieuw: een steek, een kramp. Ze hapte naar adem, haar hand op haar mond leggend. James' ogen werden groot van schrik, zijn handen op haar armen leggend.

"Lisa?" vroeg hij, zijn stem vol bezorgdheid. "Wat is er?"

Ze schudde haar hoofd, haar ogen tranend. "Ik weet het niet," fluisterde ze. "Maar ik denk... ik denk dat ik zwanger ben."

De woorden hingen in de lucht, zwaar van betekenis. James staarde haar aan, zijn mond open van schok. En in die ogenblikken van stilte, voelde Lisa de werkelijkheid van haar situatie neerdalen. Ze was niet alleen een sletje, niet alleen een meisje op een queeste om haar lijstje te voltooien. Ze was ook een mens, een mens met consequenties en verantwoordelijkheden.

Maar terwijl ze naar James keek, naar zijn geschokte gezicht, voelde ze een golf van angst door haar heen gaan. Wat als hij haar niet meer steunde? Wat als hij haar afwees, net als iedereen anders?

De spanning was om te snijden, de lucht elektrisch geladen. En terwijl Lisa wachtte op James' reactie, voelde ze haar hart in haar keel kloppen. Wat er ook gebeurde, ze wist dat haar leven nooit meer hetzelfde zou zijn.