De Foto Studio - 74

De foto studio 74

door Lew Pit©

Als dit het eerste verhaal is dat je van me leest, zou je er meer plezier aan kunnen beleven door te beginnen met hoofdstuk 1, omdat er verwijzingen kunnen zijn naar personages of gebeurtenissen die in eerdere hoofdstukken hebben plaatsgevonden. Dit verhaal is volledig een fictief werk. De namen, personages, plaatsen en incidenten die erin voorkomen zijn het werk van de verbeelding van de auteur. Elke gelijkenis met werkelijke personen, levend of dood, gebeurtenissen of plaatsen is geheel toevallig.

Een lijst van de figuren die in mijn verhalen voorkomen vind je op mijn profiel pagina.

Sharon

Ik was bezig met het controleren van mijn voorraad filmrolletjes en stond met mijn rug naar de deur toen ineens de deurbel ging en er iemand binnenkwam.

"Ik kom zo bij je zei ik."

"Maak je geen zorgen, ik heb tijd genoeg," antwoordde een bekende stem.

Ik draaide me snel om en gaf de persoon die binnen was gekomen een brede glimlach.

"Beth, lieve schat, waaraan heb ik het genoegen van je bezoek te danken? Wat zie je er goed uit, heb je je haar laten doen?"

"Ik ben blij dat het je opvalt, en ja, ik heb mijn haar laten doen, bij dat nieuwe kapsalon bijna naast mijn deur."

"O, ja, ik vond laatst een flyer in de brievenbus met de aankondiging van de opening van een nieuwe kapsalon in het dorp en die is vlak naast jouw schoonheidssalon?"

"Niet direct naast de deur maar een paar deuren bij mij vandaan, maar dichtbij genoeg om erg handig te zijn.

"Maar hé wat vind je van mijn kapsel?"

"Ik denk dat ze goed is, je ziet er geweldig uit, ik wilde alleen dat er een salon voor mannen in het dorp was, sinds de man waar ik vroeger naartoe ging, die de enige mannelijke kapperszaak in het dorp uitbaatte met pensioen ging, moest ik altijd in mijn auto stappen en 10 kilometer naar het volgende dorp rijden om een kapper te vinden die ook mannen deed."

"Je zorgen zijn voorbij mijn vriend, Sharon, de jongedame die de salon runt doet ook mannen."

"Serieus?"

"Ja, ik heb het haar gevraagd en ze vertelde me dat ze mannen, vrouwen en kinderen doet en wist je dat ze haar nieuwe salon heeft geopend waar de oude kruidenierswinkel zat, twee deuren verder dan waar ik ben, op de hoek."

"Kruidenierswinkel? welke kruidenierswinkel, ik weet alleen dat daar een oude winkel was die gesloten was en al jaren leeg stond."

"Dat is hem, het was vroeger de enige kruidenierswinkel in het dorp, gerund door een oud echtpaar, Jan en Maria, ze waren er al eeuwen, nou ja, zo lang ik me kan herinneren in ieder geval, maar de grote supermarkten werden hun dood, dus toen ze in de zeventig waren, gingen ze eindelijk met pensioen en sloten de winkel het moet minstens 5 jaar geleden zijn geweest, dat is waarom je het niet zou weten, en het staat sindsdien leeg.

Als ik eraan terugdenk, om daar binnen te stappen was het echt een reis naar het verleden voor mij, we gingen er vroeger als kind naartoe voor of na schooltijd, Maria had een speciale tafel met snoepjes die we ons als kind konden veroorloven, alle snoepjes kostten 1 Belgische frank, sommige hadden zelfs foto's in de verpakking, echte collectors items."

"Ah ja, toen jij en ik kinderen waren hadden we nog Belgische franken en nog geen euro's, hoeveel is dat nu in euro's 1 Belgische frank?"

"Even denken...1 euro is gelijk aan 40,3399 frank, dus dat zou dan 0,02 euro zijn."

"Wat was het leven toch goedkoop vergeleken met vandaag."

"Je hebt gelijk, maar nu we het toch over de nieuwe salon hebben, afgezien van het feit dat ze je haar kan knippen, denk ik dat je haar ook wel interessant zult vinden."

"O, hoe komt dat?"

"Ze is een jonge, zeer goed uitziende gescheiden vrouw."

"En waarom zou mij dat interesseren, je weet dat ik van vrouwen hou, maar ik ben niet op zoek naar een partner."

"Ik weet dat het gek is, maar ik vertelde haar over je fotomogelijkheden en ze was erg geïnteresseerd om een aantal van haar modellen te laten fotograferen en als posters in de winkel op te hangen om de klanten te laten zien waartoe ze op kappersgebied in staat is."

"Ik begrijp het, dus het is niet dat zij overdreven sexy is en bereid zou zijn om voor mij te poseren?"

"Dat denk ik niet, maar ze heeft wel iets gezegd over foto's van haar of voor haar maken, ze is een goed uitziende blondine, klassiek gezicht, met een mooi figuur, met alle juiste rondingen, niets extravagants, middelgrote borsten, mooie benen, net als de vrouwen die jij zo graag uit hun kleren praat voor je cameralens."

"Kom op Beth, ik neem veel foto's, maar niet allemaal van naakte vrouwen."

"Misschien niet, maar geef toe, dat zijn toch je meest favoriete onderwerpen om te fotograferen?"

"Ja, maar ik fotografeer ook dieren..."

"Ja, het liefst vastgehouden door een naakte vrouw."

"Waar heb je het over?"

"Ben je nu al de kalendershoot voor het dierenasiel vergeten?"

"Pardon dat was ik niet, dat was Jada die, die foto's maakte."

"Ja en wie zweefde er rond om Jada te wijzen hoe ze de onderwerpen moest fotograferen zonder te veel van hun nip... euh, sexy punten te laten zien?"

"Dat was ik ook niet, dat was Sunshine haar leraar."

"O ja, nog één van je favoriete modellen."

"Wat is er met jou Beth, word je jaloers dat je geen model was voor de kalender, of wil je gewoon nog een fotosessie met mij? Zeg het me en ik sta tot je beschikking wanneer je maar wilt."

"Nee, nee, ik denk dat je genoeg naakt foto's van mij hebt."

"Sta me toe je tegen te spreken, je kunt nooit genoeg foto's hebben van een mooie vrouw die haar naakte charmes ten toon spreidt. Voor je het weet zijn ze vervaagd en dan heb je er de rest van je leven spijt van dat je ze niet op film hebt vastgelegd."

"Je kan praten als Brugman.

"Wie in ’s hemels naam is Brugman?”

“

“O, weet je dat niet, hij was een legendarische prediker die zo goed kon praten dat hij mensen tot inkeer kon brengen.”

"Maar dan nog heb ik geen idee waar je het over hebt."

"Kom op Lew, is er één vrouw in dit dorp die je nog niet uit de kleren gepraat en naakt gefotografeerd hebt?"

"Ik heb geen idee, ik ken niet alle single vrouwen in dit dorp."

"Nou, nu weet je er nog eentje meer."

"En wie mag dat zijn?"

"Sharon in godsnaam, ik zei toch dat ze gescheiden was?"

"Ja, maar dat betekent nog niet dat ze single is, ze kan een vriend hebben of zelfs een vriendin, en ik ken haar niet, ik heb haar nooit ontmoet."

"Nou, dan wordt het hoog tijd dat je haar gaat ontmoeten, je moet trouwens hoognodig naar de kapper."

"Over de knipbeurt heb je gelijk, maar je weet ook waarom."

"Ja, je haat het om 10K te moeten rijden om naar de kapper te gaan, dat is nu voorbij, je kunt lopen."

"Denk je dat ik daar gewoon naar de kapper kan gaan?"

"Nee gekkie, je moet een afspraak maken, zal ik er eentje voor je maken, ze zit toch bijna naast me."

"Waarom? Denk je dat ik zelf geen afspraak kan maken?"

"Heb je haar telefoonnummer?"

"Ik moet de flyer, die ik in de brievenbus vond, nog wel ergens hebben rondslingeren en ik neem aan dat het nummer er op staat?"

"Ja, dat is zo, maar laat me het voor de zekerheid even voor je opschrijven."

"Bedankt, mam ik zou niet weten wat ik moest doen als jij niet zo goed voor me zorgde."

"Eigenlijk zou je iemand nodig hebben die permanent voor je zorgt."

"Ja, dat weet ik, maar je weet ook dat ik niet geschikt ben als echtgenoot."

"Het is jammer, ik wed dat je er geweldig zou uitzien op trouwfoto's."

"Bol het af vrouw voordat..."

"Voor wat teddybeer?"

"Ik je een flink pak slaag geef."

"O jee, worden we helemaal dominant?"

"Breng me niet in verleiding."

"Dag Lew, nog een fijne dag, en vergeet Sharon niet te bellen."

Beth liep de winkel uit en Jada kwam binnen.

"Wat wilde Beth Lew?"

"Ze wil dat ik naar de kapper ga."

"Hoort dat nu ook bij haar schoonheidsbehandelingen?"

"Nee, nee, ze wil dat ik een afspraak maak bij dat nieuwe kapsalon twee deuren voorbij haar schoonheidssalon."

"Ja, ik zag dat daar iets nieuws was geopend, is het een kapsalon dan?"

"Ja, nu kun je voor een avondje uit, eerst je schoonheidsbehandeling krijgen, dan je haar laten doen en teruglopen naar Beth om je gezicht te laten schminken."

"Dat is handig, maar ik neem aan dat jij de schoonheidsbehandeling en het schminken wel overslaat?"

"Gelijk heb je, maar in één ding heeft ze gelijk, ik moet dringend naar de kapper, dus ik kan dus maar beter snel die nieuwe kapper bellen en een afspraak maken."

Ik pakte dan maar meteen de telefoon en belde het kapsalon. Een vrolijke stem nam de telefoon op.

"Hallo Shear delight, met Sharon, hoe kan ik u van dienst zijn?"

"Euh hallo Sharon?"

"Ja, ik ben Sharon hoe kan ik u helpen?"

"Er is mij verteld dat jullie mannenhaar knippen?"

"Ja, we knippen mannen, vrouwen en kinderen."

"Kan ik een afspraak maken voor een knipbeurt?"

"Ja natuurlijk, laat me even kijken, het is voor uzelf neem ik aan, heeft u liever een specifieke datum en tijd?"

"Nee, gewoon zo snel mogelijk."

"OK...ik zou je morgenmiddag om 2 uur kunnen doen als dat uitkomt?"

"Ja, dat is goed voor mij."

"OK, onder welke naam kan ik het noteren?"

"Lew."

"Lew de fotograaf?"

"Euh, ja."

"O geweldig Beth heeft me alles over je verteld, heeft ze gezegd dat ik misschien ook een verzoekje voor jou heb?"

"Eigenlijk wel ja."

"Geweldig, dan kunnen we erover praten als je morgen komt."

"Absoluut."

"Wat geweldig, ik kijk ernaar uit om je te ontmoeten, vooral na alles wat Beth me over jou verteld heeft."

"Je moet maar een kwart geloven van wat die vrouw over me verteld heeft."

"Zelfs als ik dat doe, lijkt het me heel interessant je te ontmoeten, dus ik zie je morgen om 2 uur."

"Ja, lieve schat."

De volgende dag om tien voor twee ging ik op weg naar dit nieuwe genot in ons dorp, het was maar een klein stukje lopen, een hele verbetering ten opzichte van mijn vorige bezoekjes aan een kapper. De winkel zag er leuk uit, duidelijk helemaal gerenoveerd. Toen ik binnenkwam, zaghet allemaal geweldig uit, deze jongedame had flink verbouwd.

Er waren 2 stoelen om klanten te behandelen en twee wasbakken. Toen ik binnenkwam, zag ik een paar gemakkelijke stoelen en een tafeltje vol tijdschriften aan de voorkant, waarschijnlijk bedoeld voor klanten die wachtten op een behandeling. Ik vroeg me af of ze het soort mannenbladen had die mijn oude kapper had om de wachtende mannelijke klanten te vermaken. Achterin keek een groot raam uit over de kleine achtertuin. Een klein meisje speelde op een schommel en een trampoline in de tuin, dus ik vermoedde dat Sharon ook moeder was.

"Goedemiddag, u moet Lew zijn," zei ze, terwijl ze een klant, die in een van de behandelstoelen zat, afwerkte. "Waarom gaat u niet even zitten, ik kom zo bij u."

Snel bladerend door de stapel tijdschriften op het tafeltje was er niet echt iets dat me kon interesseren, duidelijk geen mannenbladen, ik denk dat ik in de toekomst mijn eigen tijdschriften zal moeten blijven kopen in plaats van ze in de kapperszaak te lezen. Ik hoefde niet lang te wachten, want de dame waar Sharon mee bezig was, was klaar en hoefde alleen maar te betalen en een nieuwe afspraak te maken. Dus een paar minuten later was ze weg en Sharon wendde zich tot mij.

"Dus jij bent die beroemde Lew uit het dorp?" vroeg ze met een glimlach.

"Beroemd, waar zou ik in hemelsnaam beroemd om zijn?"

"Nou, Beth heeft me een paar dingen verteld en Astrid ook, om maar twee van mijn meest gewaardeerde klanten te noemen."

"Zoals ik al aan de telefoon zei, moet je maar een kwart geloven van wat die vrouwen in dit dorp over me vertellen. Oké, ik geef toe dat ik af en toe van hun gezelschap geniet, maar dat doe ik ook van andere vrouwen en met de meesten heb ik samengewerkt en ze waren zeer tevreden over mijn diensten."

"Ja, dat heb ik gehoord," antwoordde ze met een licht grinnikje.

"Ik heb het over mijn fotografische diensten, waar Beth me vertelde dat je ook geïnteresseerd in zou kunnen zijn."

"Ja, ik heb wat foto's nodig voor het salon."

"Welke foto's had je in gedachten?"

"Zie je, ik doe soms mee aan kapperswedstrijden en dan doe ik het haar van een van de studenten van de kunstacademie of een van de meisjes die voor mij werken en het zou geweldig zijn als ik een foto op posterformaat van hen zou kunnen hebben om aan de muur te hangen. Dan kunnen mijn klanten zien dat ik ook speciale kapsels kan maken."

"Ik begrijp het en denk je dat ik die foto's voor jou zou kunnen maken?"

"Ja, ik heb een aantal foto's gezien die je voor Astrid hebt gemaakt en ook de video die je voor haar hebt gemaakt."

"Dat was heel leuk om die te maken en Astrid was er heel blij mee, ze heeft al een nieuwe besteld als de nieuwe zomercollectie er aankomt."

"En je maakt ook foto's van kinderen?"

"Ja, kinderen, dieren, noem het maar op ik fotografeer het voor je."

"Dat heb ik gehoord, maar ik heb me laten vertellen dat je favoriete onderwerp vrouwen zijn."

"Ik moet toegeven dat dat mijn zwakte is, ja, als ik een mooie vrouw zie, zoals jij, dan heb ik die drang om haar in haar meest natuurlijke staat te fotograferen."

"Je bedoelt naakt."

"Ja, dat is de meest natuurlijke staat van een vrouw, en ik verwijs hier naar Eva, de eerste vrouw die in die staat rondliep in de Hof van Eden."

"Ja, maar dat zou niets voor mij zijn."

"Je zou niet naakt willen poseren?"

"NEE! Nooit."

"Dat heb ik nog vrouwen eerder horen zeggen..."

"Nou, deze vrouw houdt vast aan haar principes."

"Zelfs als het voor een goed doel zou zijn?"

"Voor welk goed doel zou ik mijn kleren uittrekken en gefotografeerd worden?"

"O, ik heb net een shoot achter de rug met een dozijn vrouwen, waarvan de meesten hetzelfde hadden gezegd als jij, maar toen ze de kans kregen hebben ze hun kleren uitgetrokken en geposeerd voor een kalender."

"Ga we, voor een kalender, welke kalender mag dat dan wel zijn?"

"De kalender die verkocht werd om het plaatselijke dierenasiel en de manege te steunen."

"Je bedoelt die kalender die Hellen me verkocht met die naakte vrouwen die allerlei dieren vasthielden?"

"Ja, die kalender."

"Heb jij die foto's gemaakt?"

"Nee, ik kan niet beweren dat ik de foto’s geschoten heb, het eigenlijke schieten is gedaan door mijn stagiaire Jada, die in mijn winkel werkt en ook een van de modellen was. Het was haar eindwerk voor haar schooljaar, maar het is wel allemaal in mijn studio gebeurt."

"Wat je me nu verteld, en dat tijdschrift dat Hellen me liet zien?"

"Dat was een gezamenlijke inspanning van Jada en mijzelf."

"Nu begin ik te begrijpen waar jouw reputatie vandaan komt."

"En welke reputatie mag dat dan wel zijn?"

"Dat je de Casanova van het dorp bent, de reddende engel van alle eenzame vrouwen."

"En ik neem aan dat je niet eenzaam bent", kon ik niet laten om te vragen.

"Toch niet zo eenzaam dat ik er voor uit de kleren zou gaan."

"OK geen zorgen, maar nu je nieuwsgierigheid bevredigd is, ten minste dat hoop ik toch, moet je niet beginnen met mijn haar te knippen?"

"Ja, natuurlijk, daarom ben je hier, maar ik was zo benieuwd of al die verhalen die ik hoorde waar waren."

"Zoals ik al zei, geloof er maar een kwart van."

"OK, kun je alsjeblieft plaatsnemen aan de wastafel."

Ze begon mijn haar te wassen nadat ze ervoor had gezorgd dat de temperatuur van het water goed was voor mij, dat was op zich al een opwindende ervaring, om haar vingers over mijn hoofdhuid te voelen glijden die me een heerlijke massage gaven. Ik was er zeker van als het nog veel langer had geduurd, ik zeker ingedommeld zou zijn, maar ik werd gewekt door het verzoek om naar een van de behandelstoelen te gaan. Ze vroeg vriendelijk hoe ik mijn haar deed. Ik vertelde haar dat ik het rechts met een scheiding droeg. Ze keek naar mijn haar en kon het niet laten om een opmerking te maken over hoe slecht het vroeger geknipt was.

Daarna begon ze te knippen, ik vertrouwde erop dat ze mijn oren heel zou laten. Ze knipte zelfs het haar weg dat in mijn oren groeide, en mijn wenkbrauwen, iets wat bij de ouderdom hoort. Je hebt haar dat overal groeit waar je het niet wilt en waar je het wel wilt, verdwijnt het gewoon.

15 minuten later was ik klaar, geknipt en gedroogd, ik moet toegeven dat het er een stuk beter uitzag dan toen ik naar die kapper in het andere dorp ging. Het was misschien iets duurder maar absoluut de moeite waard, ik voelde me als een nieuwe man. Bij het afscheid, na het maken van een nieuwe afspraak natuurlijk, herinnerde ze me aan de foto's die ze voor de winkel wilde hebben. Ik zei dat ze altijd mocht bellen en dat ik zou proberen haar in te passen.

Ik hoefde niet lang te wachten, amper een week later was ze al aan de telefoon.

"Hallo, Lew, Sharon hier, ik bel om te vragen of je mijn stagiaire kunt fotograferen, ik heb net haar haar gedaan, ze ziet er absoluut prachtig uit en ik zou het op prijs stellen als je haar zou kunnen fotograferen."

"Je bedoelt zoals nu?"

"Ja, is dat mogelijk, alstublieft."

"Oké, kan het een half uur wachten? Ik ben nu ergens mee bezig dat ik eerst moet afwerken, maar dan ben ik klaar."

"Ja absoluut, we zijn er over een half uur, moet ze iets speciaals aantrekken?"

"Vat dit alsjeblieft niet verkeerd op, maar hoe minder ze draagt hoe beter, ik heb blote schouders nodig om de beste opnames te maken."

"Oké, dat houden we in gedachten."

Een half uur later ging de bel in de winkel en kwam Sharon met haar stagiaire binnen.

"Hallo Lew is het nu goed?"

"Ja, ja, het is prima, Jada kan verder afmaken waar ik mee bezig was, het zal een goede oefening voor haar zijn."

"Jada?" Vroeg Sharons stagiaire.

"Ja, ken je haar?"

"Absoluut, ze is de ster van onze school."

"Ik dacht dat jij naar de kappersschool ging?"

"Ja, maar we zitten in hetzelfde gebouw als de andere kunstvakken en fotografie is er daar één van."

"Ik snap het, en hoe ken je Jada dan?"

"We zijn vriendinnen, ik doe haar, haar voor haar."

"Da’s een hele hoop haar…”

Ze keek me een beetje beteuterd aan, niet direct begrijpend hoe raar haar zinnetje had geklonken. Toen ik dan het laatste stukje herhaalde, haar, haar voor haar, begreep ze het en barste uit in lachen.

“Oké, nu begrijp ik waarom Jada altijd zo mooi gestyled.” Voegde ik nog toe.

"Bedankt voor het compliment." Antwoordde ze.

"Graag gedaan lieverd en jij bent?"

"Sorry, ik ben Sandy, Lew en ik ben zo blij je eindelijk te ontmoeten, Jada heeft ons zoveel over je verteld."

"Ik hoop dat ze me niet zwart gemaakt heeft, anders moet ik haar een pak slaag geven."

"Nee, maar dat wil je misschien toch wel doen, ik weet dat ze zo’n beetje de BDSM-tour op gaat. Ze is toch jouw sub?"

"Hoe weet je dat?"

"We zijn beste vriendinnen en hebben geen geheimen voor elkaar, en nu ik je zie, zou ik het ook niet erg vinden om door jou behandeld te worden."

"Sandy, wat zeg je, ik had geen idee dat jij zoiets leuk vond," onderbrak Sharon.

"Oh ja, Sharon, ik vind het heerlijk, ik zou zo graag eens naar de plaatselijke BDSM-club gaan."

"Is er dan een BDSM-club in het dorp?"

"Ja, en weet je waar?"

"Nee, ik heb geen idee."

"Recht onder je voeten, nou ja, bijna, dat zal het zijn als we in de studio zijn."

"Echt niet!"

"Jawel, vraag maar aan Lew."

"Is dat waar Lew?"

"Ik vrees dat Sandy gelijk heeft, en ja, het is recht onder je voeten, wel, ja de kleedkamers toch, de clubkamer zelf is eigenlijk onder de studio."

"Dit dorp blijft me verbazen, een BDSM club, en is die dan van jou Lew?"

"Nee, ik ben wel eigenaar van het gebouw, maar ik verhuur het aan de club, de persoon die het exploiteert, is Tanja."

"Je bedoelt Tanja met het zwarte haar en de tattoo van een schedel op haar rechter bovenarm?"

"Ja, die Tanja."

"Ze heeft het er nooit over gehad toen ze naar het salon kwam."

"Zoals je, je kunt voorstellen, in haar branche, is Tanja erg discreet."

"Ja, ik begrijp dat mensen die BDSM-liefhebbers zijn wel een vreemde reputatie hebben."

"En onterecht kan ik er aan toevoegen, het is een perfecte manier om te genieten van seksuele vrijheid."

"Kom op zeg, je kunt me niet wijsmaken dat die vrouwen het leuk vinden om misbruikt en gemarteld te worden."

"Ze vinden het niet alleen leuk, ze verlangen ernaar, zij niet alleen er zijn ook genoeg mannen die graag een beetje gemarteld worden."

"Ik kan je niet geloven."

"Hij heeft gelijk Sharon, ik vind het heerlijk als mijn vriend me af en toe afranselt of in mijn tepels knijpt, dan heb ik de krachtigste orgasmes."

"Dat had ik nooit van je verwacht Sandy, maar nu begrijp ik waarom je soms van die blauwe plekken op je lichaam hebt."

“Ik ben zeker niet alleen, een recente studie heeft trouwens uitgewezen dat 7 op de tien al wel eens met fetisjisme zijn bezig geweest.”

"OK, dames, we zijn hier niet om de voors en tegens van BDSM te bespreken, we zijn hier om foto’s van een kunstig kapsel te schieten, waarom volgen jullie me niet naar de studio."

In de studio had ik al een hoge kruk neergezet voor het model, Sandy in dit geval, om op te zitten zodat ik haar foto kon maken. Ik legde beide meisjes uit dat ik voor een lichtgroene achtergrond had gekozen en dat we die achteraf digitaal konden veranderen in elke kleur of patroon die ze wilden of het mooiste leek. Misschien met Sandy omdat ze blond was, natuurlijk of niet, het kon me niet schelen, het zou er op de uiteindelijke poster beter uitzien als de achtergrond misschien iets donkerder was.

"Zo jongedame waarom ga je niet even zitten."

Sandy ging op de kruk zitten en keek me aan. Ik vroeg Sharon hoe ze het kapsel gepresenteerd wilde hebben en ze wilde het van de zijkant laten zien, dus ik vroeg Sandy om 45 graden te draaien, ze bewoog echter niet.

"Wat is er aan de hand, Sandy, waarom wil je niet draaien alsjeblieft?"

"U moet me bevelen, meester," antwoordde ze.

"Wat?" Vroeg Sharon, "waarom moet Lew jou bevelen?"

"Ik hou ervan als een Meester me beveelt, Sharon, het windt me op en ik hou ervan, en ik weet dat hij de meester van mijn beste vriendin is."

"OK Lew je hoort haar, ik begrijp er in godsnaam niets van, maar als dat is wat ze wil dan weet je wat je moet doen denk ik?"

"OK Sharon, ja ik ben bekend met dit gedrag, ik heb er zo eentje aan het werk in de computerkamer, je weet wel, een van haar vrienden."

"Draai 45° en kijk naar de muur, slaaf!" riep ik.

Sandy gehoorzaamde onmiddellijk.

"Ontbloot die schouders voor me!" vervolgde ik, of beter nog trek je topje helemaal uit, we willen niet het risico lopen dat een kledingstuk die mooie schouders van je vertroebelt."

In een oogwenk trok Sandy haar topje uit en gooide het op de grond, zodat we zagen dat ze geen beha droeg. Ze zag er prachtig uit. Ze had mooie parmantige melkwitte B-cup borsten, zoals alleen tieners dat kunnen, haar tepels, ook licht van kleur, hard, een gevolg van haar opwinding, nu ze werd behandeld zoals ik vermoedde dat ze zich deze fotoshoot had voorgesteld. Vooral na de verhalen van haar beste vriendin over mij en de studio en de club.

Ik nam een dozijn foto's in deze pose, waarbij ik haar elke keer een beetje verplaatste en haar beval me aan te blijven kijken. Uiteindelijk keek ze over haar schouder naar achteren. Ik kon het niet laten om ook een paar foto's van haar in haar geheel te maken. Ze zag er prachtig uit, topless met alleen haar spijkerbroek nog aan. Ze had gemerkt dat ik mijn lens had gewisseld om deze volledige lichaamsfoto's te maken en sprak me aan.

"Toestemming om te spreken meester."

"Spreek slaaf wat wil je Meester vragen?"

"Mag ik een paar foto's van mij volledig naakt voor mijn vriendje alsjeblieft?"

"Denk je dat hij dat zou waarderen?"

"Oh ja Meester, hij heeft er zelf al een paar gemaakt, maar de kwaliteit was niet zo best."

"OK, als je dat zou willen, wie ben ik om zo'n goed uitziende vriendelijke slaaf te weigeren."

"Sandy, wat vraag je nu?" onderbrak Sharon.

"Als dat is wat ze wil, vind ik dat helemaal niet erg, Sharon, je weet dat ik graag vrouwen in hun natuurlijke staat fotografeer en als ze er zelf om vragen, scheelt me dat een hoop tijd."

"Verwacht echter niet dezelfde vraag van mij."

"Ik zou er niet eens aan denken om je dat te vragen."

Tegen de tijd dat dit korte gesprek was afgelopen, had Sandy haar spijkerbroek uitgetrokken, ze was volledig commando gekomen.

"Zie je Sharon, ze wilde dit al toen ze zich vanmorgen aankleedde en verwachtte dat ik ja zou zeggen, ze kwam volledig voorbereid zonder ondergoed. Bandjes van Bh’s of het elastiek van slipjes laten meestal sporen achter op de huid, dus dit is perfect."

"Ja, dat zie ik, ik had nooit verwacht dat Sandy zo...exhibitionistisch zou zijn."

"Geloof me, diep van binnen wil elke vrouw pronken met haar naakte lichaam voor de camera."

"Deze vrouw niet."

"Misschien niet, geef het gewoon wat tijd, onthoud dat je op dit moment op je hoogtepunt bent, en geloof me ik heb vrouwen die veel ouder zijn dan jij voor het eerst naakt gefotografeerd, en ze vonden het geweldig."

"Ja, als ze dronken waren misschien."

"Nee, nee, ik heb een 52-jarige vrouw voor het eerst naakt gefotografeerd, ze was helemaal nuchter dat kan ik je garanderen. Ik moet toegeven dat ze een klein duwtje in de rug had van haar dochter om ervoor te gaan. Ik denk niet dat jouw dochtertje er iets om zou geven, op welke manier dan ook."

"Over mijn dochtertje gesproken, wanneer zou je tijd hebben om wat foto's van haar te maken, ik zou graag een klein album willen, ze is zo schattig voor het moment en ze blijft voor me poseren elke keer als ik mijn camera tevoorschijn haal."

"Ja, dat doen ze op die leeftijd, dan voelen ze zich belangrijk. Ik denk dat ik haar er als een echt prinsesje uit kan laten zien als ik haar fotografeer."

"Zeker, ze heeft een prinsessenjurk die ze met Halloween droeg en die staat haar geweldig."

"Wat dacht je van volgende week woensdagnamiddag als ze niet op school is, zou dat kunnen?"

"Ja, dank je."

"Terugkomend op ons model van vandaag, hebben we genoeg foto's van haar haartooi denk je?"

"Meer dan ik ooit had verwacht."

"Uitstekend, zou je het erg vinden als ik haar nog wat langer hou, misschien wil ze nog wat explicietere foto's voor haar vriendje of misschien een kleine video, dat doe ik graag voor haar als ze dat wil."

"Zou je dat willen Sandy?"

"Ja meester, ik was bang om het u te vragen, maar als u het aanbiedt, ja graag."

"OK Sharon, ik bel je als ik jouw foto's klaar heb om af te drukken, zodat we de foto kunnen kiezen die je wilt en samen de achtergrond kunnen bepalen, zodat het er op zijn mooist uitziet als het aan je muur komt te hangen."

"Ja, kan dat ook volgende week woensdag?"

"Ja, maar ze zijn eerder klaar als je dat wilt, ben je beschikbaar op een avond, zeg vrijdag, dan kunnen we de foto's bekijken en samen ergens een hapje gaan eten, kwestie van een avondje uit en de buurt beter leren kennen?"

"Alleen als ik een oppas kan vinden."

"Dat is geen probleem, ik heb de perfecte oppas direct in huis, Jada, ze past regelmatig op Nancy's dochter, Emilia, ze is 1, maar ik denk dat Jada verreweg liever een vijfjarige heeft, leuker om mee te spelen. Zullen we het haar vragen?"

"Oké, maar het eten is dan voor mij."

"Als je erop staat."

"Ja, dat wil ik."

"Je wordt niet graag getrakteerd door een man?"

"Het spijt me Lew, maar ze verwachten altijd meer dan alleen een etentje."

"Je hebt gelijk, maar maak je geen zorgen, ik verwacht niet meer dan je gezelschap tijdens het diner. Je moet er wel rekening mee houden dat ik je zal ondervragen over je verleden, bijvoorbeeld hoe je in ons mooie dorp terecht bent gekomen."

"Dat vind ik niet erg, maar verwacht niets lichamelijks."

"Ik zou er niet van dromen, ik ben er trots op dat ik nooit iets doe wat mijn dinerpartner niet goedkeurt of er om vraagt."

"Oké, zolang je dat maar begrijpt."

"Helemaal, ik zie je vrijdag dan, wil je dat Sandy terugkomt naar jou na haar privéshoot?"

"Ja, ze heeft nog wat werk in het salon als je klaar bent met haar."

"Bespeur ik een toon van jaloezie?"

"Absoluut niet, wat mij betreft, mag je haar fotograferen zoals ze wil, geselen, martelen, zolang ze maar weer aan het werk kan."

"Oké, doen we."

Ik zag haar weglopen en vroeg me af of ik haar ooit zou kunnen overtuigen om haar kleren uit te trekken voor mijn camera. Ik moest haar overtuigen, ik gedij op dit soort uitdagingen, vooral als het me uiteindelijk lukt en ik de voldoening op hun gezicht zie als ze zo'n groot taboe doorbreken, zich vrij voelen en het feit omarmen dat ze mooi zijn op elke leeftijd.

Ik keerde terug naar de studio, waar ik Sandy aantrof, druk bezig haar kutje te vingeren en met haar borsten te spelen op de rand van een orgasme.

"Nou, slaaf wat denken we dat we aan het doen zijn? Had ik jou toestemming gegeven om met jezelf te spelen, stop daar onmiddellijk mee, je zou beter moeten weten dat je niet met jezelf mag spelen, laat staan klaarkomen tenzij je specifieke toestemming hebt gekregen van je Meester."

"Ja Meester, sorry Meester, maar het duurde zo lang voordat u terugkwam dat ik me een beetje verveelde."

"Dat is geen reden om te gaan masturberen, haal die vingers onmiddellijk uit dat smerige gat van je en neem de ‘collar me’ me positie aan."

Ik was benieuwd hoe goed ze getraind was en ik moet toegeven dat ik aangenaam verrast was en meteen de gevraagde positie innam, op haar knieën, benen wijd open handen achter haar nek, haar jonge stevige borsten prachtig naar voor gedrukt. Natuurlijk, nu ik haar gevraagd heb die positie aan te nemen moet ik eigenlijk ook mijn deel doen en haar de halsband omdoen.

Gelukkig had ik nog ergens een echte hondenhalsband liggen van de kalender shoot, dus die deed ik snel om haar mooie nek, maakte de bijbehorende riem er aan vast en nam haar mee naar de plek waar ik een lier met een haak had. Samen met de halsband had ik ook een paar leren handboeien gepakt die ik om haar polsen kon doen, ze aan elkaar klemde en met een karabijnhaak aan de lierhaak bevestig. Ze stond nu met haar armen iets boven haar hoofd, maar niet helemaal gestrekt, Sandy is een vrij lang meisje. Dus activeerde ik de lier om haar lichaam volledig te strekken.

Voor zover ik het kon zien had ik twee uitdagingen, ik moest ervoor zorgen dat ze het naar haar zin had en ik mag niet knoeien met haar kapsel, Sharon heeft er ten slotte veel moeite voor gedaan om het zo mooi te maken.

"Dus slaaf vertel me, is je vriendje normaal gesproken je Meester?"

"Nee Meester Lew, ik heb nog niet echt een Meester, ik voel me gewoon heel onderdanig, maar ik denk dat mijn vriendje ook onderdanig is dus we kunnen niet echt goed samen spelen, maar ik hoorde van Jada dat jij haar Meester bent dus ik hoopte dat je zou weten hoe je met mij moest spelen."

"Dus ik neem aan dat deze naaktfoto's die je me vroeg te maken ook niet voor je vriendje bedoeld zijn?"

"Nee Meester, ik schaam me een beetje om aan Sharon toe te geven dat ik een onderdanige ben ik weet niet of ze het zal begrijpen. Ik vind het gewoon heerlijk om door een vreemde man bevolen te worden om mijn kleren uit te trekken."

"Ik begrijp het, dus Sharon had tot nu toe geen idee van je onderdanigheid en je weet niet zeker of ze het zal begrijpen?"

"Nee, ze is een zeer wilskrachtige vrouw en zou nooit begrijpen waarom iemand zich onvoorwaardelijk aan een ander zou onderwerpen."

"OK ik snap het, maar nu over jou, ben je bekend met de normale BDSM-praktijken? Weet je over het gebruik van veilige of stopwoorden?"

"Ik heb veel gezien op internet, maar ik heb geen idee wat je bedoelt met veilige of stopwoorden."

"Je beseft dat er pijn bij kan komen kijken als we spelen?"

"Ja, en ik hou ervan, als ik masturbeer knijp ik altijd in mijn tepels, en hoe harder ik knijp hoe harder ik klaarkom, maar ik zou het graag willen ervaren als het met me gedaan wordt en ik er geen controle over heb."

"Oké, maar het zal een heel ander verhaal worden als je tepels geknepen worden door een Meester. Stel je voor dat ik ze hard knijp, echt hard, en ze draai of dat ik er klemmen op zet, heb je dat zelf ooit geprobeerd?"

"Een keer heb ik met wasknijpers gespeeld."

"Oké, dat is enigszins pijnlijk, maar als de pijn ondraaglijk wordt wat zou je dan doen?"

"Euh ik weet het niet, gillen?"

"Ja, dat is een mogelijkheid maar het zal de Meester niet stoppen om door te gaan, je zult regelmatig krijsen, maar dat betekent niet dat het ondraaglijk is. Daarom bestaat er zoiets als een stopwoord."

"Dus wat zou het jouwe zijn?"

"Ik heb geen idee, dit is allemaal heel nieuw voor me."

"OK een veelgebruikt systeem bij het spelen is het gebruik zoals een verkeerslicht, groen voor Oké, oranje voor alsjeblieft minder, maar je kunt wel doorgaan, en rood om helemaal te stoppen. Een goede Meester zal je regelmatig vragen welke je kleur is."

"Ik snap het, ja daar kan ik wel voor gaan."

"Uitstekend, zullen we dan maar beginnen?"

"Ik dacht dat je dat al had gedaan, door mij op deze manier binden."

"Dit is alleen bedoeld om je volledige aandacht te krijgen, als we beginnen zul je zwijgen, je mag niet spreken tenzij er een directe vraag wordt gesteld, doe je dat wel dan volgt er straf. Als je absoluut moet spreken, vraag je toestemming. Je zult me altijd aanspreken als Meester en naar jezelf verwijzen als slaaf, of kut als je dat wilt. Je zult onder geen beding een ongeoorloofd orgasme krijgen, je Meester bepaalt wanneer je mag klaarkomen, drinken, eten of plassen, of masturberen zoals ik je zag doen toen ik terugkwam in de studio, is dat duidelijk?"

"Ja."

"Ja, wie?"

"Ja, Meester."

"Oké, je hebt zojuist je eerste tien zweepslagen met een flogger verdiend."

Ik drukte op de knop van de lier die Sandy tot 30 cm boven de grond hees en haar prachtige slanke lichaam helemaal uit rok. Het was maar goed dat ik een paar dingen had opgeslagen in de studio, die zullen goed van pas komen nu ik onverwachts geconfronteerd werd met deze impromptu situatie met een amateur sub. Dus ik pakte een spreidstang en leren boeien die ik om haar enkels deed en aan de stang bevestigde. Zo had ik haar niet volledig gespreid, maar wel mooi uitgestrekt met haar lichaam, klaar voor actie. Haar hoofd was nu ruim boven het mijne zodat ze verwachtingsvol op me neerkijkt. Ik moet ervoor zorgen dat ik haar niet teleurstel maar ook niet te veel laat schrikken, dacht ik nog.

Om te beginnen pakte ik een flogger uit een lade en zwaaide er rondjes mee in de lucht, steeds dichter bij haar naakte lichaam komend. Ik zag haar, haar buik intrekken waardoor ze er nog verleidelijker uitzag. Hangend als ze was kon ze op geen enkele manier ontsnappen, dus na de derde keer raakte ik eindelijk haar buik bij de vierde passage, wat resulteert in een scherpe zucht. Na eerst haar gezicht te hebben samengetrokken en het ergste te hebben verwacht, keerde haar glimlach snel terug als ze merkte dat het toch niet zo'n pijn deed. Ik vroeg me af hoe ze zou reageren als ik op haar borsten sla. Ik sla haar borsten met dezelfde kracht als haar buik, met hetzelfde resultaat, zelfs zonder het samengetrokken gezicht. Tijd om een versnelling hoger te schakelen. Ik ging achter haar staan zodat ze niet kon zien wat ik ging doen en sloeg hard op haar billen, heel hard, onmiddellijk gevolgd door een klap op het midden van haar rug. Nu gaf ze wel een gil.

"Wow, dat deed pijn!" zei ze.

"Wat heb ik gezegd over niet spreken slaaf?"

"Sorry Meester."

"Sorry zal het niet doen; ik zal er nog tien toevoegen aan je eerste, en deze keer wil ik dat je terugtelt na elke klap, met vermelding van aantal dat er nog over blijft, na de volgende heb je er nog 15 te gaan, aangezien je er al 4 van de eerste partij hebt ontvangen...Oh en vergeet niet om je Meester, na elke klap, ook te bedanken."

Ze zweeg nu, duidelijk niet willend dat ik het aantal nog eens zou verhogen. Ik sloeg haar op de kont.

"15...Dank u, Meester," zei ze met een kleine trilling in haar stem.

"Uitstekend slaafje, ik zie dat je een snelle leerling bent, ga zo door en misschien beloon ik je wel met een paar mooie glimmende tepelklemmen."

Ik bleef slaan en ze bleef uitstekend tellen en bedankt me elke keer als ik haar sloeg. Ik maakte er een punt van om haar over haar hele lichaam te slaan, zowel voor als achter, van haar schouders tot de achterkant van haar knieën en van haar tieten tot halverwege haar dij, waarbij haar hele lichaam mooi roze kleurde, met hier en daar een mooie iets rodere streep. Voor de laatste klap had ik iets speciaals in gedachten.

Voor haar staande kon ik het niet laten om tussen haar mooi gespreide benen recht op haar, inmiddels, vochtige kutje te slaan.

"Nou, hoe voel je je slaaf, welke kleur heb je?"

"Volledig groen Meester." Antwoordde ze snel.

"Ja, je lijkt het wel lekker te vinden, misschien moet ik een ander instrument proberen, maar eerst tooi ik je met een paar mooie Japanse klaver tepelklemmen, weet je wat dit zijn en wat ze doen?"

"Nee Meester."

"Deze klemmen knijpen in de tepel, maar hoe meer je ze naar beneden trekt knijpen ze harder, daarom zal ik ze met elkaar verbinden met een kettinkje, waaraan ik dan gewichtjes kan toevoegen om de druk te verhogen, zou je dat fijn vinden slaafje".

"Oh ja Meester dat zou ik heel graag willen".

"Als je met een Meester speelt ben je geen persoon, je kunt niet naar jezelf verwijzen als ik, je verwijst naar jezelf als deze slaaf of dit kutje, dus nogmaals, wil je dat slaafje?"

"Ja Meester dat zou deze slaaf heel graag willen".

"Uitstekend, ik zal nog een echte seksslaaf van je maken."

Ik pakte de klemmen, maar voordat ik ze op haar tepels aanbracht, zorgde ik ervoor dat ze lekker hard waren door erop te zuigen. Aan het geluid te horen dat ze maakte terwijl ik dat deed, denk ik dat ze er erg van genoot. Het aanbrengen van de klemmen, vooral de eerste, resulteert in een klein gilletje. De tweede accepteert ze zwijgend. Zoals aangegeven verbind ik de twee met een kettinkje en hang er een klein gewichtje aan, waardoor de beknelling iets toeneemt. Ik vertelde haar het verhaal van de sub die een extra zakcentje probeerde te verdienen in de club door aan elk van de klemmen een plastic emmertje te bevestigen waar de liefhebbers muntjes in konden gooien en zo het gewicht te verhogen waardoor de druk meer en meer toenam, en uiteraard pijnlijker werd.

"Toestemming om te spreken meester?"

"Wat is het deze keer slaaf?"

"Oh Meester, deze slavin zou zo graag naar de club gaan, kan Meester me meenemen alstublieft?"

"Ik moet zeggen dat ze uiterst beleefd was en helemaal correct in haar woordkeuze om me deze vraag te stellen, maar ik had al zoveel vrouwen meegenomen naar de club dat ik dacht dat het tijd was dat iemand anders daarvoor zorgde."

"Kan je vriendje je niet meenemen, slaafje? Je zei dat hij soms in je tepels knijpt als jullie seks hebben."

"Ik denk niet dat we het lidgeld kunnen betalen, Meester Lew en hij weet niet zoveel over de levensstijl."

"Als je wilt weten hoe het is, hoef je niet meteen volwaardig lid te worden, je kunt naar een van hun maandelijkse ovendeur sessies gaan, en geloof me ze houden van nieuwkomers, er zijn genoeg Meesters beschikbaar om je de kneepjes van het vak te laten ondervinden, geen woordspeling bedoeld."

"Hebben ze open deur sessies, dat wist ik niet."

"Ja, voor een nominaal bedrag, dat je je vast wel kunt veroorloven, kun je elke eerste zaterdag van de maand een hele avond plezier hebben. Vrouwen krijgen trouwens vermindering."

"Echt waar?"

"Ja."

"Oh jongen, mijn vriend zal opgewonden zijn als ik het hem vertel."

"Dat zal hij zeker zijn, maar zullen we nu verder gaan?"

"Oh ja, Meester deze slaaf is klaar voor alles."

"Breng me niet in verleiding, misschien krijg je er spijt van."

"Oké als ze aandringt kan ik haar nog wat meer pijn/plezier prikkels geven, te beginnen met een lekkere rijzweep om de tepelklemmen op een creatieve manier van haar tepels af te halen."

Een zweep kan veel gemener zijn dan de flogger, afhankelijk van hoe je hem gebruikt. Ik was niet van plan om het volledige potentieel ervan te ontkurken, inclusief diepe striemen die blijvende littekens kunnen veroorzaken. Ik heb op levenloze voorwerpen geoefend voordat ik hem op mensenhuid durfde te gebruiken en nu kan ik de kracht en het doel nauwkeurig regelen en pijn bezorgen zonder echt letsel te veroorzaken.

Ik had de klemmen er met twee slagen af kunnen slaan, maar ik wilde het niet in één keer doen. Mijn eerste slag zoemde door de lucht en landde op haar borst, precies aan de basis van haar tepel, waarbij ik de klem net miste. Ze kreunde, maar hield wel een glimlach op haar gezicht. Afwisselend tussen haar tepels en haar kutje begon ik haar lichaam serieus roze te krijgen. Hoe meer ik haar kutje raakte, hoe natter het werd en hoe meer haar verleidelijke vrouwelijke aroma zich door de kamer verspreidde.

Uiteindelijk sloeg ik eerst de ene klem eraf en daarna de andere. Ik wist dat het afslaan in plaats van ze gewoon los te maken om ze open te krijgen ondraaglijk zou zijn, in ieder geval voor een paar seconden, en dat de sensatie van bloed dat terugstroomde naar de tere weefsel pijnlijker zou zijn dan de klemmen zelf. Maar ze accepteerde het als een soldaat, haar gezicht verwrongen van de pijn maar haar lippen strak over de schreeuw geklemd waarvan ik wist dat die eruit wilde.

Na dat deel van de sessie liet ik haar op de grond zakken, waar ze in een verfrommeld hoopje roze vlees en rode strepen lag. Ik rolde haar op haar rug en maakte de boeien aan haar handen los van elkaar. Het enige waar ik nu voor moest zorgen is dat ze niet overeind zou gaan zitten, dus deed ik een touw aan elk van de spreidstangen en bevestig het aan een van de vele ringen in de vloer. Toen ik de studio bouwde, had ik op verschillende plaatsen ringen in het beton aangebracht, voor het geval ik dingen aan het plafond moest hangen en vastmaken, maar ik dacht er toen niet aan dat ik ze ooit zou gebruiken om naakte vrouwen aan de vloer vast te maken. Ik gaf mezelf een schouderklopje omdat ik vooruit had gedacht.

Om er zeker van te zijn dat ze de complete BDSM-ervaring kreeg, stak ik een paar rode kaarsen aan voordat ik haar nu mooi uitgestrekte lichaam op de vloer afstofte met een plumeau, waardoor ze ging kronkelen en lachen tot haar buik pijn deed. Het duurde een goeie 10 minuten om dat te bereiken, beginnend bij haar polsen en dan langs de binnenkant van haar armen naar haar zeer gevoelige oksels, waardoor ze ging kronkelen, gillen en hardop lachen. Dan over haar borsten met speciale aandacht voor haar eerder gemartelde en nog steeds keiharde tepels. Het was al duidelijk dat ze erg gevoelig waren toen ik de klemmen aanbracht.

Dan heel langzaam over haar buik die hol was door de manier waarop ze was vastgebonden. Dan het ultieme gevoelige punt, haar kutje met haar gezwollen clitoris die als een kleine penis aan de bovenkant uitstak, door haar toenemende opwinding was het kapje helemaal naar achteren geschoven.

Toen ze voelde dat ik niet bij haar kutje ging stoppen, maar verder ging over haar dijen begreep ze dat ik voor het ultieme kietelgedeelte van haar lichaam ging, haar voeten. Ze keek in mijn ogen, woordeloos smekend om daar niet heen te gaan, maar ik gaf haar een gemene grijns die precies zei dat ik dat wel ging doen Om het extra interessant te maken stopte ik bij haar wreef en trok de veren weg. Ze slaakte een zucht van verlichting, denkend dat ik toch niet naar de onderzijde van haar voeten zou gaan.

Ze had het uiteraard helemaal fout, ik verplaatste mij van haar zijkant naar haar voeten wat me de perfecte toegang tot de onderzijde van haar voetjes gaf en ging verder met kietelen. Ze begon als een gek te giechelen en zwaar te ademen.

Plotseling wordt er op de deur van de studio geklopt, waardoor we allebei schrokken. De enige die op de deur zou kloppen zou Jada zijn, sinds het laatste ongeluk met Myla weet ze dat ze nooit de studio binnen mag komen als het rode lampje boven de deur brandt, tenzij eer een ramp gebeurt of het superdringend is. Ik vroeg me af wat er dan wel zo dringend was dat Jada me midden in een 'fotoshoot' kwam storen. Ik liep naar de deur en opende ze op een kiertje.

"Wat is het probleem, Jada?" Vroeg ik.

"Ik heb Sharon, je weet wel die kappersdame die eerder bij jou was, aan de telefoon."

"Ja, en wat is het probleem?"

"Ze wil weten wanneer ze Sandy terug kan verwachten."

"Momentje", antwoord ik en sloot de deur weer, terwijl ik me tot Sandy wende.

"Slaafje je werkgever is aan de telefoon en wil weten wanneer je terug bent."

"Oh God ja, ik heb beloofd dat ik maar een kwartiertje zou blijven en dan terug zou komen."

"Ik kan begrijpen dat ze belt je bent hier nu al meer dan een uur sinds ze weg is."

"Het spijt me meester maar ik had het zo naar mijn zin."

"Oké, ik begrijp het, maar wat zullen we haar vertellen?"

"Je hebt me nog niet laten klaarkomen, Meester, vind je niet dat ik een orgasme verdien na al je martelingen?"

"Misschien wel, je bent een goede slaaf geweest, hoe dichtbij ben je?"

"Bijna, maar ik betwijfel of de plumeau me er eentje zal geven."

"Mmmmhmmm, Oké, ik zal het een tandje bijsteken, maar dan wil ik wel dat je in de komende 5 minuten klaarkomt en dat je in de daarop volgende 5 vertrekt, zelfs als toch niet bent klaargekomen, dus ik zal haar vertellen dat je over 15 minuten terug zal zijn?"

"Ja, Meester."

Ik draaide me terug naar de deur, opende die weer en gaf Jada de opdracht om Sharon te vertellen dat ik ervoor zal zorgen dat haar leerling er over 15 minuten zal zijn en ook om haar te vertellen dat het me spijt dat we ons een beetje hebben laten meeslepen. Nadat ik de deur weer had gesloten, draaide ik me naar Sandy en pakte de aangestoken kaarsen op.

"Ben je klaar voor je was behandeling slaafje?" Vroeg ik weer met een gemene sneer.

"Een was behandeling Meester", vroeg ze, met haar ogen gericht op de twee vazen met de rode brandende kaarsen die ik in mijn handen had.

Zonder verder oponthoud tipte ik er een over en liet rode hete was druppels op haar borsten vallen. Ze schreeuwde het uit en begon heel hard te ademen. Daarna tipte ik de andere kaars ook over en begon haar lichaam te beschilderen met de rode hete was, van haar borsten over haar buik, haar navel vullend en naar haar kruis toe, steeds dichter bij het gevoeligste deel van haar prachtige lichaam. Als de eerste druppel hete was haar clitoris raakte, schreeuwde ze het uit als een banshee, maar tegelijkertijd kreeg ze het meest intense orgasme. De was werd meteen hard terwijl ze die met haar aromatische sappen die uit haar kutje spuiten besproeit.

Als de laatste druppels hete vloeibare was op haar dijen gevallen waren, zette ik de vazen weg en pakte een rijzweepje. Eentje met een groot leren lipje waarmee ik in een handomdraai de gezette was van haar lichaam kon verwijderen. Hierdoor bleef haar orgasme zelfs nog even aanhouden. Dit meisje was echt een pijnslet.

Normaal gesproken was ik van plan om de wax te verwijderen met een mes waarmee ik over haar huid zou schrapen en haar de stuipen op het lijf jagen, maar helaas, er was een andere Meesteres die haar aanwezigheid dringend opeiste. Tien minuten nadat de eerste druppel hete wax haar naakte lichaam had geraakt, was ze weer aangekleed en de deur uit, maar niet voordat ze me bedankt had om haar te introduceren in de wereld van BDSM, wat resulteert in een wereldschokkend orgasme, en de tip over het opendeurbeleid van de club.

Omdat ik met Sharon de beste vrienden wou blijven, drong ik er bij Sandy op aan om direct naar het salon te gaan. Ik vroeg me af of Sharon op de hoogte is van de kink van haar leerlinge, ik ga het haar zeker niet vertellen als ik later deze week met haar ga eten.

En voor je het weet was het vrijdag, ik had afgesproken met Sharon in haar salon rond 18.00 uur als we allebei gesloten waren zodat we de foto's konden doornemen. Ik zou ook Jada meenemen om op Sharons kleine prinsesje Lisa te passen. Zo konden ze elkaar ontmoeten voordat Sharon en ik weggingen. We hoefden ons absoluut geen zorgen te maken, ze konden het goed met elkaar vinden. 5 minuten na Jada's aankomst waren ze allebei al naar Lisa's kamer gegaan en waren ze samen aan het spelen alsof ze elkaar al hun hele leven kenden.

"Waw dat is de eerste keer dat Lisa zich zo aangetrokken voelt tot een persoon, meestal laat ze mijn hand niet los en verstopt ze zich achter mijn rok."

"Ik denk dat Jada wel eens niet de rattenvanger, maar de oppas van Hamelen had kunnen zijn, ik heb nog geen kind gezien dat zich niet meteen tot haar aangetrokken voelt, ze kan zich echt helemaal in de wereld van een kind inleven."

"Ik kan je niet vertellen hoe opgelucht ik ben, meestal als ze een oppas heeft eindigt het altijd met tranen in haar ogen, ik denk dat ze deze keer niet eens merkt dat ik weg ben."

"Dat is Jada voor je en geloof me haar zus Elisa is precies hetzelfde."

"O, heeft ze een zus?"

"Ja en oudere zus, die werkt voor Jack onze lokale elektricien, als je ooit elektrische problemen hebt, is hij de man om te zien, of zij de vrouw."

"Waw, dat is altijd goed om te weten wie je kunt bellen in geval van een calamiteit."

"We zullen je nog wel introduceren in de lokale gemeenschap, tegen vanavond heb je zeker al een paar goede contacten."

"Geweldig, maar laten we eerst die foto's van Sandy bekijken."

"Ja, daarom ben ik hier toch?"

"Ja Lew, daarom ben je hier, en om me straks mee uit eten te nemen natuurlijk," zei ze met een knipoog.

Ik vroeg me af wat ik daarvan moest denken, een belofte van meer na het eten of gewoon haar vriendelijke manier om schertsend te antwoorden, alleen de tijd zal het vertellen. Op dit moment hadden we een serieuze discussie over kleuren en achtergronden. Ik moet zeggen dat ze niet de makkelijkste persoon is om te overtuigen, ze heeft haar eigen denkwijze over bepaalde dingen en is moeilijk te overtuigen om die te veranderen. Uiteindelijk hadden we een compromis bereikt waar we allebei tevreden over waren. Ik beloofde haar dat ik de grote afdrukken halverwege volgende week klaar zou hebben. Ik was er zelfs trots op dat ik haar kon overtuigen om ook een paar lijsten te kopen. We zijn ten slotte allebei zakenmensen die aan het eind van de maand de eindjes aan elkaar moeten knopen. Dus tegen half acht zijn we klaar om te vertrekken.

Een moeilijk moment dacht Sharon als ze afscheid moet nemen van haar dochter. Als ze de kamer binnenkwam, hoort of ziet het kleintje haar niet eens.

"Lisa, Lew en ik gaan nu eten, luister je naar Jada en ga je over een half uurtje zonder preutelen naar bed?"

"Geen antwoord."

"Lisa!"

"Ja ma, Jada brengt me over een half uur naar bed en ze heeft beloofd dat ze me een verhaaltje zal voorlezen."

"Oké, alsjeblieft Jada neem geen verhaal dat te eng is, ik wil niet dat ze nachtmerries krijgt."

"Maakt u zich geen zorgen mevrouw, ik vertel haar een verhaal over een prinses en prins die uiteindelijk nog lang en gelukkig leven."

"Oh nee, niet van die saaie dingen voor baby's Jada," zei Lisa met een pruillipje.

"Maak je geen zorgen Lisa, er zal genoeg avontuur in het verhaal zitten, ik beloof je dat het geen babyverhaaltje wordt."

Sharon keek een beetje bezorgd, maar Jada stelt haar gerust dat Lisa daarna geen nachtmerries zal hebben. Lisa keek haar moeder aandachtig aan.

"Is er iets, lieverd?"

"Is dat de jurk die je gaat dragen op je date met meneer Lew?"

"Het is geen afspraakje jongedame, we zijn zakenvrienden die samen uit eten gaan als bedankje aan Lew voor de prachtige foto's die hij voor Mammies salon heeft gemaakt, en wat is er mis met de jurk die ik draag?"

"Ik denk dat je de jurk moet dragen die je droeg op de bruiloft van tante Mary."

"Nee, nee, dat is veel te speciaal."

"Nee, dat is het niet en je vertelt me altijd dat ik mijn prinsessenjurk moet dragen als ik naar een feestje ga, dus als je niet op een date gaat is het net alsof je naar een feestje gaat en dan moet je er ook als een prinses uitzien."

"Vertel haar meneer Lew dat ze die jurk van tante Mary’s bruiloft moet dragen."

"Wat kan ik zeggen, Sharon, als je lieve dochter vindt dat je er als een prinses moet uitzien, dan moet je dat ook doen, denk ik."

"Oké, ik zal de jurk aantrekken, hebben we tijd Lew?"

"Maak je geen zorgen lieve schat, we hebben tijd genoeg, de tafel die ik heb gereserveerd gaat nergens heen."

Sharon wist niet dat ik Claire van de Jachthoorn had gebeld om dat rustige tafel voor twee in de keuken te reserveren. Ik denk niet dat het goed voor Sharon zou zijn om al direct met mij gezien te worden. Zo konden we via de achterdeur van het restaurant naar binnen en naar buiten en zouden de monden in het dorp niet weer gaan klapperen zoals na een aantal van mijn vorige bezoeken. Het leek wel of dit hele dorp me aan elke vrouw wilde koppelen.

Toen Sharon uit de slaapkamer kwam in de jurk die haar dochter had gevraagd, kon ik de laatste opmerking van haar dochter alleen maar beamen. Voorheen droeg ze een mooie gebloemd zomerjurkje, hoewel het haar armen bloot liet, zag het er nogal conservatief uit, wat ze nu droeg was totaal wat anders.

"Nog steeds overtuigd dat dit beter is Lew?"

"Absoluut, je ziet er prachtig uit, ik kan begrijpen dat Lisa zei dat je er als een prinses uitziet in deze jurk."

In tegenstelling tot de zomerjurk had deze jurk spaghettibandjes over haar schouders die niet alleen haar armen, maar ook die mooie schouders ontbloot lieten. De kleur kon omschreven worden als licht fuchsia. Verder naar beneden kijkend had het een diep decolleté dat ergens in het midden van het dal tussen haar borsten stopte. Mijn schatting was een B-cup, je kent me, ik gok graag naar bh-maten van vrouwen. Toen ze ronddraaide was ik verbijsterd door het uitzicht op de rug, of moet ik zeggen de ontbrekende rug, er was geen materiaal te zien tot haar onderrug, wat bevestigde dat ze geen beha droeg. De rok eindigde halverwege haar dijen en liet het grootste deel van haar prachtige zonovergoten benen zien. Ik denk dat ik de juiste beslissing had genomen om een tafel in de keuken te reserveren.

Sharon was duidelijk een beetje bezorgd toen ik de auto aan de achterkant van het restaurant parkeerde, bang dat ze op haar hoge hakken over het grind naar de voordeur zou moeten lopen en misschien zelfs haar mooie schoenen zou ruïneren. Toen ik haar naar de achterdeur leidde, die een paar stappen van de auto vandaan was, keek ze me met grote ogen vol vraagtekens aan, die nog groter werden toen de deur openzwaaide en Claire ons naar binnen wenkte, wijzend naar een gedekte tafel voor twee, waar al een glas champagne op ons stond te wachten.

"Moeten we zelf koken?" vroeg ze.

"Nee, nee maak je geen zorgen, we worden als royalty behandeld. Ik dacht dat het beter zou zijn als we niet samen gezien zouden worden om te voorkomen dat we de komende twee weken het gesprek van de dag in het dorp zouden zijn."

"Waarom zouden we het gesprek van de dag zijn, we zijn gewoon twee winkeliers die samen een hapje gaan eten."

"Ja, dat zijn we, maar helaas heeft deze winkelier de reputatie een vrouwenversierder te zijn en je wilt niet samen gezien worden met de zogenaamde Casanova van het dorp, geloof me."

"Ik begrijp het, dat is de eerste keer dat een man zo bezorgd is over mijn reputatie."

"De jouwe en de mijne schat, ik heb genoeg van al die roddels en al mijn vrouwelijke kennissen ook."

"Heb je er dan zoveel?"

"Laat ik het zo zeggen, ik fotografeer graag vrouwen en er zijn veel mooie vrouwen in het dorp, maar als ik ze fotografeer, betekent dat niet per se dat ik met ze naar bed ga."

"Ja Beth heeft me dat verteld, maar geef toe dat je met veel van hen naar bed bent geweest?"

"Laat ik het zo zeggen, geen commentaar."

"Nu klink je als een verdachte in een moordverhaal, moet ik me zorgen gaan maken?"

Claire had geluisterd en ik kon zien dat ze zich zo graag in het gesprek wilde mengen, dus ik gaf haar genadig de kans om haar duit in het zakje te doen.

"Zeg eens Claire, is mijn reputatie als Casanova van het dorp terecht?"

"Nee, absoluut niet, Casanova hield van de vrouwen, maar verliet ze even snel, Lew zou dat laatste nooit doen."

"Bedankt Claire, nu maar hopen dat Sharon niet gaat vluchten."

"Maak je geen zorgen Lew, dit bevestigt alleen wat Beth me over je vertelde."

"Oh en wat heeft Beth je dan wel over mij verteld?"

"Ze vertelde me over die avond toen ze bij je aanklopte na die rampzalige date die ze had met iemand die een verkrachter bleek te zijn. Wat je toen voor haar deed was erg aardig en teder, ondanks het feit dat je uiteindelijk toch de liefde met haar bedreef."

"Dus wat is er mis met wat TLC? (Tender Loving Care)"

"Niets, als je, je er allebei goed bij voelt, kan het heel bevredigend zijn."

"Verwijs je nu naar een persoonlijke ervaring?"

"Ja, ik heb het op beide manieren gekend."

"Je bedoelt met toestemming en zonder toestemming?"

"Als je het zo wilt stellen, ja."

"Je moet me er alles over vertellen."

"Een meisje houdt graag haar geheimen, Lew, jij als expert op gebied van vrouwen zou dat moeten weten."

"Ja, je hebt gelijk maar vertel me alsjeblieft hoe je in ons dorp terecht bent gekomen."

Het was geen leuk verhaal wat Sharon vertelde. De scheiding was zwaar geweest, lang en moeilijk en ze vertelde me dat ze het, het liefst zo snel mogelijk achter zich wilde laten. Ik drong niet aan op meer informatie, het zijn ten slotte mijn zaken niet. We praten over haar komst naar het dorp en hoe ze haar salon vestigde in de voormalige kruidenierszaak die ze vrij goedkoop had kunnen kopen omdat het al zo lang te koop stond. Het grappige was dat ze het huis had gekocht via het makelaarskantoor van Grace. We praatten wat over Grace en wat mijn relatie met haar betekende. Toen ik het over de cruise had, vertelde Sharon me dat ze nog nooit op een cruise was geweest, maar dat ze dat graag wel eens een keertje zou willen doen. Dat gaf me de gelegenheid om haar er alles over te vertellen, maar dan zonder de tijd die we in Florida doorbrachten met Jeff en Rachel.

Ik hoefde haar niet over de kinky dingen te vertellen die we hebben gedaan, ze heeft al genoeg te verwerken dat haar leerling een onderdanige is.

Zoals altijd was de maaltijd uitstekend en Claire zorgde ervoor dat Sharons glas regelmatig werd bijgevuld met de beste wijnen die ze in huis hadden. Ik zorgde ervoor dat ze niet op de rekening zouden staan, die Sharon per se wilde betalen. De prijzen van de wijnen op de rekening zouden normale huiswijnprijzen zijn. Dus tegen de tijd dat we klaar waren met eten, was ze wel een beetje aangeschoten. Niet zo erg dat ik haar moest ondersteunen als we naar buiten gingen en naar de auto stapten, maar net genoeg om hopelijk haar remmingen wat te verlagen.

Ik stelde koffie voor, maar liet het aan haar over om te beslissen of het bij mij of bij haar thuis zou zijn. Ze koos voor haar huis, waardoor ze zich waarschijnlijk veiliger voelde en Jada na het oppassen tijdig weer naar huis kon sturen. Ik begreep het volkomen, een voor haar onbekende oppas in combinatie met het feit dat ze gehoord had van mijn reputatie dat ik vrouwen uit hun kleren kan praten. Ik weet dat ze een harde noot zou zijn om te kraken, maar zoals gezegd hou ik van een goede uitdaging. Haar leerlinge Sandy daarentegen was geen enkele uitdaging.

Dus comfortabel zittend op haar bank, genietend van een lekker kopje, jawel, Late Macchiato, ze heeft zo'n Italiaans koffiezetapparaat dat van alles kan maken, van een ristretto over een cappuccino tot mijn favoriet waar ik met volle teugen van genoot. Sharon hield meer van de sterkere Italiaanse brouwsels. We hadden het over haar leven met haar kleine meid en wat ze deden in de vakantie. Ik hoorde dat haar ouders een appartement aan zee hadden en dat ze daar regelmatig in het weekend naartoe ging. Lisa vond het heerlijk om op het strand te spelen en ze kon daar tijdens de schoolvakanties naar hartenlust spelen als opa en oma haar meenamen.

"Ik kan er niks aan doen, maar door de jurk die je aan hebt kan ik zien dat je een mooi zonnig kleurtje hebt, maar ik kan geen enkel wit lijntje van een badpak of bikini ontdekken Sharon, heb jij dan een zonnebank? Of ga je naar Beths schoonheidssalon, ik weet dat zij er een paar heeft."

"Oh nee, ik heb er geen en ik ga zeker niet naar Beth, ik heb gehoord dat die zonnebanken nogal slecht zijn voor je huid."

"Concludeer ik dan dat als je aan zee bent je soms topless op het strand ligt te zonnen?"

Sharon werd een beetje rood in het gezicht.

"Euh, ja het komt voor dat ik mijn bikinitopje uitdoe als ik in de zon lig voor het strandhuisje van mijn ouders."

"En heb je dan geen angst voor kijklustigen?"

"Nee, we hebben aan beide kanten windbescherming voor de cabine."

"Maar mensen die voorbij komen op het strand kunnen je wel zien?"

"Ik denk het wel ja."

"En het stoort je dan niet?"

"Nee, waarom zou het, ik hoef me nergens voor te schamen."

"Daar ben ik zeker van."

"Hoe bedoel je?"

"Wel door de jurk die je draagt, kon ik zien dat je niets hebt om je voor te schamen, integendeel, je hebt alles om trots op te zijn."

"Ik wist het, ik had deze jurk niet moeten dragen."

"Integendeel, je zag er prachtig uit in de zomerjurk die je eerder aanhad, maar het veranderde van stun to kill nadat je deze jurk aantrok."

"Het was niet mijn bedoeling, maar je hebt mijn dochter gehoord, zij was het die erop stond dat ik deze jurk aantrok."

"Ja, en ik ben haar er erg dankbaar voor dat ze het vermeldde en ervoor zorgde dat je deze jurk aantrok, dus zou je het erg vinden als ik je erin fotografeer?"

"Heb je een camera bij je?"

"Sharon, lieverd, ik denk dat een kapster altijd wel ergens een kam bij zich heeft, maar dat heeft een fotograaf ook, ik heb altijd een camera bij me, geloof me, dus zou jij het willen doen?"

"Zou ik wat willen doen?"

"Voor me poseren in die jurk?"

"Oké, maar verwacht niets meer!"

"Ik zou er niet aan denken, vind je het erg als ik even rond kijk waar we die foto’s best kunnen maken?"

"Waarom heb je het ineens over foto's, in het meervoud?"

"Fotografen maken nooit maar één foto lieverd, je weet maar nooit, misschien knipper je net met je ogen of maak je een plotselinge beweging en dan is de foto verpest."

"Oké, ik begrijp het als je het in die context plaatst."

"Ja maak je geen zorgen, ik zal je niet verplichten om iets te doen wat je niet wilt doen."

Geloof het of niet, maar de beste plek om de foto's te maken was Sharons slaapkamer. Ze had daar een grote kleerkast met spiegels op sommige deuren. Dat was een geweldige achtergrond om natuurlijke foto's te maken en de illusie te wekken alsof ze zichzelf net aan het aankleden was en controleert of alles goed zit. Het is natuurlijk ook heel gevaarlijk om niet zelf op de foto te verschijnen, maar als professional ben ik me volledig bewust van dit gevaar. Ik vraag haar om te doen alsof ze één van de spaghettibandjes over haar schouder schuift, zodat het lijkt alsof ze zich inderdaad aan het aankleden is.

"Waarom laat je het bandje niet even hangen en kijk over je schouder."

"Zo", vroeg ze, terwijl ze het bandje vasthield terwijl haar linkerhand haar rechterbovenarm vasthield.

"Ja en geef me nu een van je meest sexy blikken."

O boy, ze gaf me een blik die me zwak in de knieën deed voelen. Het deed me denken aan de blikken die Lauren Bacall gaf aan Humphrey Bogart in de film Key Largo.

"Je verbaast me wel, Sharon, je gaat topless op het strand waar honderden mensen je kunnen zien, maar als er een camera aan te pas komt, word je helemaal preuts."

"Ik ben niet preuts!"

"Waarom zou je dan weigeren om een topless foto te laten maken, ik kan me niet voorstellen dat je een of andere misvorming hebt, of ben je bang dat ik grapjes maak over je borsten? Van de kleine glimpjes die ik ervan gezien heb, zien ze er fantastisch uit en je hebt er een prachtig lichaam bij."

"Nee, ik denk niet dat je grapjes zou maken. Vind je echt dat ik een mooi lichaam heb?"

"Mooi is het understatement van het jaar lieverd, van wat ik zie in de jurk zie je er absoluut verrukkelijk uit, en geloof me ik kan het weten."

"Ja, dat geloof ik wel nadat ik te weten kwam dat je de helft van de vrouwen in het dorp al in hun blootje gefotografeerd hebt."

"De helft is misschien wat overdreven, niet de helft van de vrouwen in het dorp is single en ik ga alleen voor single vrouwen."

"O ja, en hoe zit het dan met Hellen?"

"Je weet van Hellen?"

"Ja, ze liet me het nep mannenblad zien dat je voor haar maakte met haar als hoofdnaaktmodel en ze vertelde me over je, paardrij sessies, met haar en het team."

"En ik, die dacht, dat Hellen dat allemaal geheim wilde houden."

"Weet je Lew, wij vrouwen praten met elkaar."

"Ja, maar dat betekent niet dat je ook elk smerig of pikant detail deelt."

"Er is niets smerigs aan seks, een meisje moet alleen weten waar ze het op een veilige en goeie manier kan krijgen."

"Oh, en ik word gezien als een man om veilige goeie seks mee te hebben?"

"Ja."

"Dus wat houdt je dan nog tegen om de jurk wat te laten zakken en mij topless foto's van je te laten maken?"

"Als ik de jurk laat zakken, ben ik niet topless maar volledig naakt."

"Je hebt ook geen slipje aan?"

"Wat bedoel je met ook geen slipje?"

"Herinner je, je de fotosessie met Sandy?"

"Ja...Oh ja, zij had ook geen slipje aan hè."

"Inderdaad, dus is dit een opzet om me te plagen en te kijken of ik de juiste redenen kan verzinnen om je toch je jurk te laten uitrekken en naakt te poseren."

"Dat is aan jou om te raden en aan mij om te weten Lew", antwoordt ze terwijl ze de jurk op de grond laat vallen, haar volledig naakte lichaam onthullend, haar armen in de lucht stekend alsof ze zei.

"Hier ben ik, neem je verdomde foto nu maar."

En dat deed ik en ik had gelijk, ze had een geweldig mooi lichaam. Ik was als een gek foto's aan het maken toen ik plotseling haar gezicht zag veranderen. Haar handen, alsof ze door een magneet werden aangetrokken, gingen naar haar borsten en kutje en bedekten ze. Ze draaide zich om en liep naar de achterkant van de slaapkamerdeur waar ze een ochtendjas pakte en aantrok. Ze keek me met grote ogen aan en zei: "Wat heb je me laten doen?"

"Sorry schat, maar ik heb je niets laten doen."

"Je moet deze foto's onmiddellijk verwijderen!"

"Het spijt me maar dat doe ik niet."

"Ja, je dwong me om me uit te kleden en nam toen foto's van mijn naakte lichaam."

"Het spijt me, maar ik heb je niet gedwongen, jij was degene die je jurk liet vallen en je naakte lichaam aan mij onthulde terwijl je wist dat ik foto's van je nam."

"Het kan me niet schelen, verwijder die foto's onmiddellijk."

"Nee."

"Ik beveel je om het te doen."

"Weet je wat, ik maak een deal met je, ik geef je de geheugenkaart met de foto's, maar alleen op voorwaarde dat je de foto's een maand lang niet verwijdert."

Ze keek me aan en ik zag haar hersenen in overdrive gaan.

"Oké, ik doe het."

"Wacht even schat, ik bedoel een maand en geloof me ik zal het controleren. Als ik volgende maand terugkom voor mijn knipbeurt, laat je me zien dat ze nog steeds op de kaart staan, anders zal de hel losbarsten."

Wat ze niet wist, was dat elke foto die ik met dit kleine cameraatje nam meteen op naar telefoon werd gekopieerd via een Bluetooth-verbinding, dus zelfs als ze de foto’s op de kaart zou wissen, zou ik de bewuste foto’s toch nog hebben.

Ze aarzelde, "waarom zou ik de foto's een maand willen bewaren wat dan?".

"Ik weet 100% zeker dat je over een maand heel anders tegen deze foto’s zal aankijken."

"Waarom denk je dat?"

"Als je ze bewaart, zul je ze bijna zeker aan iemand laten zien."

"Aan wie zou ik ze laten zien?"

"Ik weet het niet, iemand die je vertrouwt, je moeder bijvoorbeeld."

"Mijn moeder toch niet, ze zou me voor gek verklaren dat ik dit toeliet."

"Waarom zou ze dat doen, ze heeft een prachtige dochter, misschien is ze wel jaloers dat ze geen foto's heeft van zichzelf toen ze zo oud was als jij. Misschien ziet ze er zichzelf in toen ze jong en mooi was. Iets waar je vader misschien wel spijt van heeft dat hij haar nooit zo fotografeerde."

"Nee, mijn moeder zou nooit..."

"Nooit wat?"

"Mijn moeder zou nooit naakt geposeerd hebben."

"Misschien toen niet, maar hoe zit het nu?"

"Ben je gek dat een 55-jarige vrouw naakt zou poseren?"

"Oh is dat haar leeftijd, je zou verbaasd zijn over hoeveel vrouwen van in de vijftig ik naakt heb gefotografeerd."

"Echt niet!"

"Ja, echt wel."

"Oké, noem er eens één."

"Jouw makelaar.

"Heb jij Grace naakt gefotografeerd?"

"Ja, lieve schat, en wie denk je dat haar daartoe heeft aangezet?"

"Hoe moet ik dat weten, jij misschien met je praatjes?"

"Nee, haar dochter, nadat ze samen met baby Emilia naakt voor me had geposeerd."

"Heeft Nancy ook naakt geposeerd?"

"Ja, en ze kon de foto’s zelfs voor een mooie prijs verkopen."

"Ik geloof je niet."

"Oké, als je me niet gelooft, vraag het haar dan de volgende keer dat je haar ziet."

"Dat zal ik zeker doen, Grace heeft volgende week een afspraak."

"Misschien kun je haar dan de foto's laten zien en vragen wat ze ervan vindt en wat je ermee moet doen. Ik weet zeker dat ze je zal adviseren om ze te bewaren, en me zelfs zal vragen om een paar mooie grote afdrukken te maken voor aan de muur van je slaapkamer."

"Je maakt een grapje, toch?"

"Nee, dat doe ik niet, weet je wat, geef een afdruk aan Beth en vraag haar om er een schilderij van te maken, dat maakt het dan echt artistiek."

"Schildert Beth?"

"Oh ja, ze had onlangs een expositie in mijn studio, terwijl Grace en ik op cruise waren, en ze heeft best veel van haar schilderijen verkocht."

"Dat meen je niet, ik had nooit gedacht dat Beth schilderes was."

"Ja, heb je nooit de schilderijen gezien die ze in haar schoonheidssalon heeft?"

"Ja, en ze zijn geweldig, maar ik had nooit gedacht dat zij ze geschilderd had."

“Oh ja, en ze schilderde er ook nog een paar voor de club.”

"Bedoel je de BDSM-club in je kelder?"

"Ja, maar als je ze wilt zien zul je de club een keertje moeten bezoeken, dat zou je kunnen doen tijdens hun maandelijkse open deur weekend, en misschien kom je je leerling Sandy dan wel tegen."

"Is Sandy lid?"

"Nee, dat is ze niet, maar ze is wel heel erg geïnteresseerd dus ik heb haar hetzelfde advies gegeven, om op een keertje de eerste zaterdag van de maand te gaan."

"Is er nog iemand anders die ik tegen zou komen, voor het geval ik zou overwegen om die club te bezoeken?"

"Dat is aan mij om te weten en aan jou om te raden, ik vertel meestal niet over mijn ontmoetingen."

"Ik begrijp het, maar je hebt me verteld over Grace, ga je andere mensen vertellen over mijn naakt poseren voor jou?"

"Zeker niet, maar met Grace is het anders, ik heb je verteld hoe ik haar heb leren kennen en dat we van elkaars gezelschap genieten en samen op een cruise zijn geweest, maar dat was alleen maar omdat haar dochter niet mee kon met de baby en zo. Ik ben niet echt van plan om met jou op cruise te gaan nu ik heb je leren kennen of omdat ik je salon heb bezocht."

"Ik begrijp het, maar..."

"Ik ben niet van plan om seks met je te hebben als het dat is waar je bang voor bent?"

"Dus je hebt seks gehad met Grace?"

"Ik vrees dat, dat weer vertrouwelijke informatie is."

"Oké, ik neem aan van wel, vooral toen je op die cruise was, ik heb me laten vertellen dat de vibraties van die cruiseschepen werken als een afrodisiacum."

"Ik heb geen idee, misschien moet je het een keertje uitzoeken met je vriendje."

"Ik heb geen vriendje."

"Vriendin misschien?"

"Ben je aan het vissen om erachter te komen of ik lesbisch ben Lew?"

"Nee absoluut niet, maar tegenwoordig weet je nooit."

"Ik ben niet lesbisch, en ik heb buiten mijn moeder niemand met wie ik op een cruise zou kunnen gaan."

"Dan zou je hetzelfde zijn als Grace, Nancy en Emilia, als die laatste straks wat ouder is zijn moeder, dochter en kleindochter weer samen op cruise."

"Het enige wat ik nu nog nodig heb, is het geld om dat te doen."

"Het zal je misschien verbazen dat soms beter meevalt dan je denkt, ik hoorde van Grace dat het boeken van een cruise een beetje is als spelen op de beurs."

"Dat begrijp ik niet."

"Grace vertelde me dat ze op een dag de ontwikkeling van de prijzen van een specifieke cruise die ze wilde maken aan het volgen was en geloof het of niet, ineens op tweede kerstdag was de cruise 500 euro per persoon goedkoper dan de dag ervoor."

"Echt waar?"

"Ja, ik kon het ook niet geloven, maar ze liet me de spreadsheet zien die ze destijds had gemaakt waaruit dat bleek."

"Waw, misschien kan ik dan toch op cruise gaan, dat is iets wat ik altijd al heb willen doen."

"Als je dat doet, heb ik me laten vertellen door een fervent cruiser dat je voor je eerste cruise naar de Caraïben moet gaan."

"Ben je met Grace naar de Caraïben geweest?"

"Ja en nee, we deden een Atlantische oversteek en stopten in een paar Caraïbische havens voordat we aanmeerden in Miami. Het was een aanbod van de cruisemaatschappij dat Grace niet kon weerstaan en ze koppelde het aan een zakelijke ontmoeting die ze in Florida had met een paar Amerikaanse vrienden."

"Ik had geen idee dat Grace iets met Amerikanen had."

"Ze hebben samen een deal opgezet met twee meisjes in Italië om elkaar te vertegenwoordigen voor de verhuur van luxe vakantiehuizen met een twist."

"Ik kan ondertussen al wel raden wat die twist betekent, maar ik had geen idee dat Grace zich daarmee bezighield."

"Het is meer een spin-off van de makelaarszaak die nu door Nancy wordt behartigd."

"En je ging met haar mee naar die Amerikaanse vrienden?"

"Ja, ze hadden iemand nodig om foto's te maken."

"Ik begrijp het en er zijn geen fotografen in de Verenigde Staten?"

"Niet het soort dat gespecialiseerd is in dit soort foto's."

"Je bedoelt foto's, van naakte vrouwen?"

"Ja en nee, het is niet alleen naakt."

"Je bedoelt toch geen foto's van BDSM-scènes?"

"Mijn lippen zijn verzegeld."

"Oké, zeg maar niets meer, dit dorp blijft me verbazen."

"Om dit af te ronden Sharon, hebben we een overeenkomst dat je de foto's die ik van je genomen heb minstens een maand bewaart voordat je ze verwijdert?"

"Ja, als je me de kaart geeft."

"En je gaat ermee akkoord om me te laten zien dat je je aan de afspraak hebt gehouden als ik over een maand weer bij jou kom voor aan kapbeurt?"

"Ja, Lew, ik zal het doen."

"Ik weet zeker dat je ze daarna ook niet zult verwijderen, je ziet er gewoon prachtig uit. Let wel, er kunnen foto's op de kaart staan die niet zo goed zijn, waar je je ogen dicht had of zo, maar dat is normaal als ik een shoot doe belandt ongeveer 50% van de foto's toch in de prullenbak. Dat kun je doen als de maand voorbij is."

"Oké, als dat de afspraak is, zal ik me eraan houden."

"Geweldig, uiteindelijk weet ik zeker dat je ze niet zult verwijderen, want je hebt een geweldig lichaam en ik weet zeker dat je deze herinneringen wilt bewaren."

"We zullen zien."

Ik gaf Sharon de 3 traditionele kussen die we vrouwelijke vrienden in België geven en ging naar huis, wetende dat zelfs als ze de foto's zou verwijderen, ik ze toch voor mijn privécollectie had.

Moet ik nog vermelden dat ze uiteindelijk toch besloot om ze te houden?

Weet dat een commentaar of reactie voor een schrijver is, wat applaus is dat je een artiest aan het einde van de show geeft.