Donkere Modus
Datum: 12-02-2010 | Cijfer: 6.3 | Gelezen: 7188
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 8 minuten | Lezers Online: 1
Dit is het vervolg op: De Eerste Ontmoeting
In de dagen die daarop volgde hebben we heel veel ge-emaild en ge-chat omdat we maar niet uitgepraat raakten over onze ervaring. Beide konden maar niet geloven dat wat wij hadden meegemaakt ook in het echt gebeurt, heb mezelf in die dagen regelmatig in mijn arm geknepen om mijzelf ervan te verzekeren dat ik niet sliep. Liep de hele dag met vlinders in mijn buik en kon maar aan 1 ding denken en merkte zelf heel goed dat ik weinig met de omgeving bezig was en regelmatig bleek dat ik niet de enige was, familie en collega;s vroegen steeds waar ben jij met jouw gedachte is er iets. Maar dat ontkende ik natuurlijk en een tel later zat ik weer in dromenland, na enkele dagen op deze roze wolk begon ik mij steeds vaker af te vragen wie is ze, hoe heet ze en waar woont ze. Dat zijn natuurlijk niet de eerste dingen die verteld als je beide een relatie hebt en elkaar hebt ontmoet op een erotische contact pagina maar voor mijn gevoel werd het wel steeds belangrijker om in ieder geval een aantal zaken van elkaar te weten omdat ik 'bang' was dat we om wat voor rede dan ook het elektronisch contact zouden verliezen en dan was het einde verhaal omdat beide geen idee hadden wie de ander was. Ik heb toen voor mijzelf besloten om zo snel mogelijk mijn naam e.d. aan haar te geven zodat zij altijd in staat zou zijn om mij te bereiken. Dit besluit was snel genomen maar de uitvoering was toch een stuk moeilijker dan het lijkt want dan opeens ben je niet anoniem meer er ben je met naam en toenaam bekend, dat idee weerhield me toch om direct mijn gegevens te mailen. Terwijl ik een oplossing probeerde te bedenken ontving ik een email van haar waaruit bleek dat ook zij met hetzelfde dilemma worstelde, omdat we beide heel veel spam ontvingen vanuit de erotische contact pagina hebben we er toen voor gekozen om beide een nieuw e-mailadres aan te maken. De naam die daar voor kozen was de naam van ons favoriete dance nummer "Sky and Sand" welke ik haar in een van mijn eerdere emails had toegestuurd omdat ik bij dat nummer steeds aan haar/ons moest denken, zij was zo enthousiast over het nummer dat ze meteen naar de muziekwinkel is gereden om het te kopen.

In het begin dacht ik het probleem is opgelost en beide zouden ons oude e-mailadres wegdoen en dan overgaan op de nieuwe, ongeveer tegelijkertijd hieraan had ik een prepaid kaart gekocht omdat ik ervoor wilde zorgen dat ik ook telefonisch bereikbaar zou zijn en het kon handig zijn tijdens een mogelijk toekomstige afspraak. Ja ik had ervoor gekozen om voorlopig nog maar even niet mijn privé gegevens aan haar te geven maar dacht als ze een telefoonnummer heeft (plus email) dan zouden we elkaar niet kunnen kwijtraken en besloot dan ook om dat prepaid-nummer aan haar door te geven. Ik had van haar haar oude emailwachtwoord gekregen en zij had mij gevraagd om ook haar emailbox te verwijderen. Nadat ik beide emailboxen had verwijderd kreeg ik maar geen antwoord op mijn nieuwe e-mailadres en werd ongerust want onze oude e-mailadressen bestonden niet meer en als ze nu niet zou antwoorden dan kon ik haar dus niet meer bereiken. Ik was behoorlijk ongerust en besloot om de prepaid kaart in mijn telefoon te doen en zag tot mijn verbazing dat ik een nieuwe sms had ontvangen waarin ik kon lezen dat ze het wachtwoord van de nieuwe mailbox niet meer wist omdat haar oude mailbox niet meer toegankelijk was maar ze had wel het prepaidnummer in haar telefoon opgeslagen. Eenmaal weer elektronisch verbonden was het tijd om eens te kijken of zij ook zin had in een tweede afspraak en dat bleek zeker zo te zijn spraken af in een park in her midden van het land.

De dagen leken net om te gaan en dacht maar aan 1 ding, haar weer zien en eindelijk was de dag aangebroken en ben s'ochtends vroeg in mijn auto gestapt met de zenuwen in mijn buik. Dit rit duurde zo'n 5 kwartier en naast het feit dat ik mij afvroeg "zou ze echt wel komen" bekroop me steeds het gevoel "Waar ben je mee bezig" maar dat moest het afleggen tegen de gedachte aan haar en voor ik het wist stond in wat ik dacht dat een park zou zijn maar bleek meer een groot plein met wat bomen en een vijver. Met twijfel of ik wel op de goede plek was reed ik rond op zoek naar een parkeerplek en die waren niet ruim bezaaid. Al zoekende zie ik haar opeens vanuit mijn ooghoek op een van de paadjes in het "Park" staan, mijn hart sloeg over en pakte snel mijn telefoon en belde haar om te zeggen dat ik rond het park reed om een parkeerplaats te vinden. Inmiddels was zij al naar de rand van het parkje gelopen waar ik reed en stopte mijn auto op de eerste de beste plek waar dat kon, stapte uit, liep op haar af, pakte haar stevig vast en wilde haar een zoen geven. Nee niet hier zij ze!, we stonden vlak bij een station en hier waren kennissen van haar werkzaam. Met zijn tweeën stapten we snel in mijn auto en reden weg, nu ik haar weer zag werd ik zo benieuwd hoe voelt ze, hoe ruikt ze, maar moest natuurlijk op de weg letten en reden snel om het park heen naar de kant waar zij haar auto had geparkeerd.

Ik za gook in haar ogen het verlangen om mij beter te leren kennen en stapten snel uit en als of we elkaar in jaren niet meer gezien hadden pakten we elkaar beet en zoende elkaar. Haar zachte lippen leken zo bekend en de geur van haar haren waren precies zoals ik mij al die dagen voorafgaand aan deze ontmoeting had voorgesteld. Weer even terug op de aardbodem keken om ons heen om te zien of er niemand was die onze ontmoeting gadesloeg en besloten door het park te gaan wandelen. Midden in het park, omringt door woonhuizen en her en der een halve boom, kozen we een bankje uit en gingen zitten. We praatte honderd uit en bespraken onze bijzondere eerste ontmoeting en taste elkaar wat af om een beter idee te krijgen van elkaars beleving en gedachten over de onverwachte aantrekkingskracht en verlangen naar elkaar. Tijdens ons gesprek was zij op mijn schoot komen zitten en het ontging haar niet dat dit mij niet ongemoeid liet, wat overigens niet werd veroorzaakt door het feit dat ze op mijn schoot zat maar meer door de manier waarop wij elkaar aankeken, aanraakte en zoende.

Zij had die morgen een afspraak in de omgeving en voor we het wisten moesten we ons weer naar onze auto's haasten, eenmaal daaraan gekomen konden we elkaar niet loslaten en met een gevoel van haar moet ik nooit meer laten gaan namen we al zoenend afscheid van elkaar en hadden geen idee wanneer we elkaar weer zouden zien. Maar voor mij stond vast dat dat wel zou gaan gebeuren, fluitend begon ik aan de terugreis en fantaseerde over onze volgende ontmoeting wanneer die dan ook zou zijn, want ook al hadden we nu elkaar beter leren kennen, we wisten nog steeds niet van elkaar wie de ander was.
De volgende afspraak kwam heel onverwachts...
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...