Oelewapper - 13-02-21 @ 19:17
0
Ik was aan dit verhaal begonnen. Na de eerste alinea was ik al overtuigd. De lengte hield me tegen. Dit wou ik niet in stukjes lezen.
Vandaag begon ik er weer aan. Ik heb er geen gram spijt van. De geleidelijke evolutie van pure ontkenning tot totale aanvaarding is fenomenaal.
Het is niet helemaal duidelijk wie uiteindelijk de touwtjes in handen heeft. Ergens hoop ik niemand. Het alternatief zou de schoonheid van dit verhaal schaden. Voor mij is dit de volbrenging van een langzaam gegroeid
verlangen. Wederzijdse hoop die werkelijkheid wordt.
Zo mooi dat ik niet minder dan 10 kon geven.