Een nieuwe serie van Elien en ik heb even gewacht met reageren omdat ik een beter beeld wilde krijgen over de hoofdpersonen in dit verhaal. De opbouw van de verhalen is catchy en de spanning die wordt opgebouwd is groter dan de sexsuele ontlading waar we getuige van mogen zijn. Dat betekent dat er meer aan zit te komen en ik hoop dat het verhaal nog dieper gaat zonder dat ik kan uitleggen wat ik daar mee bedoel. Als twee magneten trekken de twee hoofdpersonen elkaar aan maar stoten ze elkaar ook weer af. Gebeurtenissen uit het verleden gaan denk ik de sleutel vormen tot het verloop van dit verhaal waarbij ik nog geen idee heb welke kant het opgaat. Verras ons maar Eline, verras on maar en ga zo door.
Wederom weer mooi geschreven.
Ook hoe je de gevoelens omschrijft van de hoofdpersonen
Maar 1 dingetje...en dan zal je denken 'daar is ze weer'
Ik snap niet zo goed wat voor toevoeging Wim in het verhaal heeft.In de eerste paar delen was het bijna overduidelijk dat ze gevoelens voor Michael had maar in dit deel en het vorige deel lijkt dit meer op de achtergrond te verdwijnen.
Waarom duikt ze met Wim het bed in terwijl ze misschien wel nog geïnteresseerd is in Michael?
Als ik Lisa zou zijn in het verhaal zou werk maken van Michael op een uitdagend,subtiele manier,maar wie ben ik?😁
Alweer heeeeel goed bezig Eline, ook vanuit 2 invalshoeken weet je mij/ons te boeien. En dat ligt natuurlijk aan je schrijfstijl, maar zeker ook aan de verhalen, die je vertelt. Ik ben een fan van je, maar dat wist je al, toch??
Je weet het allemaal zo levendig te beschrijven wat er in die kopjes omgaat en dan ook nog de spanning van het geheel. Gewoon SUPER, gewoon ELINE 🤩🤩🤩🤩
HARRY
Er komen alleen maar meer vragen bij en dus stijgt de spanning nog. Eigenlijk ben ik geen liefhebber van een verhaal vanuit twee gezichtshoeken, behalve als het een meerwaarde betekent voor het verhaal en dat lukt jou Wonderwel. Maar... Tijdens het lezen word ik als het ware Lisa, alsof ik ruik, voel, beweeg, denk en geniet als zij. En dat op een zo intense manier dat het als écht aanvoelt. Als dat geen compliment is...Ga vooral door, Eline. 😳
Weinig vragen worden beantwoord. De dreiging wordt enkel groter. Wat een geluk dat Wim er was!
En Michael natuurlijk.
Eén ding is zeker: ook ik ben verdomme gek op je, Lisa! Eh, Eline... Eh, deze reeks... eh, ... 😉
Prachtig hoe je de opgekropte emoties van Michael mooi in zijn taalgebruik tot uiting laat komen. Ik blijf het wonderlijk vinden hoe je in het hoofd van die twee verschillende personages kunt kruipen.
