Het eerste deel uit een vierluik. De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik de hele reeks in een ruk (Sorry voor het woord) heb uitgelezen en toch zal ik proberen ieder verhaal van een commentaar te voorzien. Ook al ken ik Roos uit een andere heerlijke serie begint dit verhaal vanuit een andere invalshoek. Nu is het de moeder van Roos die gevangen zit in een keurslijf van haar leven. Stap voor stap maken we kennis met moeder en dochter waarbij de een dus gevangen zit in zichzelf en de ander snakt naar een gezonde vriendschappelijke relatie met de vrouw die haar gebaard heeft. Het echte leven dus. Als mannelijke lezer voel ik mij een indringer in deze nog koude relatie.
Mooi Nicky, echt mooi
