Leuke reactie, Oelewapper! En inderdaad, ik ging bij dit deel van het verhaal erg tussen die confrontatie tussen de traditionele mindset van Willen en de wel heel vrije houding van Daphne, die er dan ook nog eens erg van lijkt te genieten om het Willem zo moeilijk mogelijk te maken.
Maar geen zorgen. Geen slangen, behalve misschien de "trouser snake" van Willem. En geen appels maar genoeg ander lekkers in het vooruitzicht!

Een clash tussen culturen. De onbezorgde vrijheid evolueert sneller dan Willem zich kan aanpassen. Maar Willem kan het enkel heerlijk vinden. Na Chantal kon hem niets zaligers overkomen.

Geweldig hoe je met de confrontatie speelt. De hele tijd las ik met een geamuseerde glimlach. En was ik jaloers op Willem. Het lijkt wel het aards paradijs. Hopelijk zijn de appeltjes van Daphne minder gevaarlijk! Om over die slang maar niet te spreken. 😉