Een vrolijk poppenspel maskeert de tragiek. We zetten een lachend masker op om onze tranen te verbergen.
En toch is het ook echt. We laten ons niet kisten en maken er het beste van. Carpe diem! Waarom tijd verspillen die je kan gebruiken om te genieten?
Het is dubbel. Net als het leven.
Tussen de bedrijven door leren we Julia weer beter kennen. En Rosalie ook. Dit gaat over jezelf leren kennen.
Ook weer een onderdeel van bdsm? Jezelf leren kennen? Tuurlijk!
Ik besef net dat ik gewoon mijn gedachten opschrijf zoals ze in me opkomen na het lezen van dit verhaal. Vandaar dat het wartaal lijkt. In mijn hoofd is het dat niet.
@francisca: ik heb het door: jij bent onze Julia, de Domina van de opwindend.net-lezer. Ik blijf leren…
Een mooie verhalenreeks waarbij de erotische spanning, erotiek en het dagelijkse leven zich afwisselen. Ook de verliefdheid die zich opbouwt tussen Rosalie en Julia, maar die beide (nog) niet durven toelaten komt mooi aan bod.
Wat betreft de ziekenhuisafdeling: ik kan u uit eigen ervaring zeggen dat zoiets overal werkelijkheid mag worden. En al weet ik, uit eigen ervaring, dat vele dokters, verpleegsters en verplegers zeker hun best doen om het voor kinderen aangenamer te maken.
Ik zou zeggen: ga zo verder. Ik ben alvast benieuwd hoe het verder gaat en afloopt (al mag dat laatste nog even op zich laten wachten).
