@LieveLoesje - Het lijntje gaat nog heel anders lopen. En ik wil hier best mijn centrale gedachte formuleren...
Ieder mag zijn zoals zij of hij is. Daarvoor moet je elkaar wel leren 'lezen', Dat is wat ieder hier doet: de balans vinden tussen het ambacht van de lust en liefdevolle toewijding. Al is er in deze stormachtige beginfase nog niet veel balans.

Wat een pareltje is dit verhaal! Het is mooi om te lezen hoe Stanzi breed scala aan emoties, sensaties en gedachten heeft. Ze had haar ontmaagding in haar hoofd zo goed voorbereid. Des te logischer de teleurstelling dat het anders uitpakt. Maar als haar eerste keer met Thijs haar niet onbevredigd had achtergelaten, had ze haar tweede keer met haar vader waarschijnlijk minder op waarde kunnen schatten.

Ben benieuwd hoe dit verder zal gaan. Gaat ze het als uitdaging zien om van Thijs net zo'n goede minnaar te maken als haar vader?

Ik heb Stanzie haar voorbeeld genomen. Ik heb ook vanaf deel 1 in een ruk allemaal uitgelezen. Prachtig serie. Je bouwt heerlijk langzaam op. Je schrijfstijl is prettig om te lezen. Want ik werd gelijk in je verhaal gezogen. Ik kijk enorm uit naar de volgende deel.

Een 10!

Bij een eerste keer vrijen hangt het vaak af van de kennis,tijd,omstandigheid of alles verloopt zoals gehoopt, 2 16 jarigen moeten al veel geluk hebben opdat alles naar wens gaat.Oudere mannen en vrouwen weten beter hoe dit het best aan te pakken.

Dank voor alle bijval.
Oelewapper, ja een titel wijzigen 'tijdens de rit' kan natuurlijk niet. Maar hij blijft ironisch geldig, toch?
Stanzie: Helemaal mee eens over die jaloezie... dé drijfveer bij het schrijven van een verhaal als dit is dat ik ze graag zelf zo beleefd had willen hebben. In mijn schrijfproces spelen nachten een belangrijk rol: dan doordenk ik de scènes en krijg ik allerlei invallen. Maar soms beleef ik ze dan ook min of meer fysiek... kom ik toch nog aan mijn trekken... 😊
@Xaviera, nou, ik ben inmiddels voor mezelf bij aflevering 14, maar het verhaal wordt steeds complexer... ik heb de tijd echt nodig. Maar donderdag misschien...

Vijf delen in eeeeen ruk achter elkaar gelezen, of liever 'verslonden' Wat een genot om jouw nieuwste hersenspinsel te lezen, 'meneer Tonner'. Zo mooi en zo gedetailleerd... Ik ben stiekem een beetje jaloers op mijn (bijna)naamgenote. De stap van meisje naar vrouw had ik zo ook wel willen zetten. Op naar deel 6 dan maar

Prachtig vervolg! De titel klopt weliswaar van geen kanten meer, want er valt van alles te beleven.
Heel goed geschreven!