Ik kan alleen maar weer een 10 geven. Wat ontzettend mooi en goed beschreven!

Helemaal eens met Brechtje. ik zag inderdaad dat iemand een 5 had gegeven. Ach, zij of hij is gewoon jaloers op jou. je kan heerlijk schrijven. Ook heel realistisch. Ga zo door Eline.

Ik kan enkel onderschrijven wat Brechtje.S zegt.
Eline, je bent een van de schrijvers wiens verhalen veel meer is dan enkel een seksverhaal. (Brechtje.S zelf trouwens ook.)

Ditmaal schotel je ons een menselijk verhaal voor waarin een koppel probeert een weg te vinden doorheen de jungle van hun gedachten en gevoelens. Gelukkig worden ze begeleid door een gids die de gevaren omzichtig weet te omzeilen.

Meeslepend en gevoelig, en oooooh zo opwindend.

Pracht aflevering.

Jammer genoeg gebeurt dit nog vaak, mannen en soms ook vrouwen die uit schaamte voor de familie,gemeenschap niet uit de kast durven komen of lang twijfelen aan hun verlangens/gevoelens en dan om iedereen ter wille te zijn een heteroseksuele relatie aangaan.

EEn plotse gebeurtenis kan hen toch op de juiste weg brengen zodat durven uitkomen voor hun ware gevoelens,zoiets komt natuurlijk hard aan bij de andere partner als die er toevallig achterkomt.

Dit vraagt tijd,geduld en veel praten om te kunnen begrijpen en aanvaarden.

Linda treft hier geen enkele schuld vermits Paul nooit gedurfd heeft om eerlijk te zijn en haar liet geloven dat ze geen intieme gevoelens had, en haar nooit gegeven heeft wat ze nodig had om van seks te kunnen genieten, bij Edwin kreeg ze dit wel en dan is het te begrijpen dat ze verder gaat zeker na het horen van de ontrouw van Paul met een man.

Ik kijk uit om nog meer van deze mensen te vernemen

Helemaal eens met Brechtje!
Deze serie zou verplichte kost moeten zijn voor alle schrijvers die niet snappen dat het hebben van een seksuele voorkeur die anders is of verder gaat dan vanilla hetero seks, iets heel anders is dan daar voor uitkomen. Zelfs betrapt worden, kan dat niet veranderen en 99 van de 100 sterven liever als getrouwde hetero dan dat hun partner dit weet! De worsteling van gevoelens wordt prachtig beschreven ondanks of juist door het aloude (ja, ook voor Paul) a shoulder to cry on becomes a dick to ride on... alleen dat telefoontje van Ron is te smerig voor woorden en juist daardoor bizar slim geschreven!

Niet te geloven ... Welk 'nijdig' mens heeft het cijfer voor dit verhaal van bij het begin zo naar omlaag gehaald? Daar moeten we met zijn allen wat aan doen want Eline is een topschrijfster en verdient veel beter. Dit 'menselijk' verhaal is gewoon keigoed geschreven en zo ook dit deel. De passie en het genot spat er weer vanaf, ook al lukt het haar niet om in haar eigen huis helemaal open te bloeien. Stevenen we af op wederzijds begrip of wordt het alsnog een vechtscheiding?