Oh mijn god!!!
Dit deel was het wachten meer dan waard!
Ik heb vanaf 0:02 uur tot en met 0:42 uur gelezen. Rara hoe zou dat toch kunnen? 😜
Ontzettend lekker Loesje!! Meer meer meer! 😉

Hi Loesje, blij weer een geweldig verhaal ( vervolg)van je te lezen/zien. Ik herken het gevoel van het schrijven van een lang verhaal met veel afleveringen. Persoonlijk worstel ik ook met het zelfde dilemma. Ik heb dus diep respect gekregen voor Keith, Maxime en Dannyboy, en andere auteurs voor het kunnen schrijven van lange verhalen. Maar het is jouw verhaal en jouw keuze en jij moet de inspiratie hebben om te vervolgen en door te gaan in een verhaal. Wat je tot nu toe hebt gepubliceerd is van wereldklasse en kan je jezelf meten met bestseller auteurs. Ik hoop dat je toch nog enkele delen van dit verhaal kan schrijven om het helemaal af te sluiten, een ze leefde nog lang en gelukkig. En kijk met spanning uit naar het vervolg op “ afzender onbekend “ wat van een ander kaliber ( geiler / spannender ) is dan extreem verlegen wat super romantisch is.
Wat je ook doet blijf alsjeblieft schrijven ik en heeeeeellll veel andere lezers ‘ hangen aan je lippen ‘ . Succes kanjer! 👍

Ik zou met extreem verlegen door gaan op langzaam tempo of minimaal 1 verhaal uit deze serie , u schrijf zo bindend dat ik het jammer zou vinden dat dit stopt . En andere verhalen toevoegen op zelfde tempo je moet iets langzaam brengen , en zoals u het breng is het echt goed , ik zou het gaan missen ik hoop dat u door gaat met deze, ( u ben voor mij een topper )

Het zou jammer zijn als je nu stopte. Misschien kun je nog iets verder gaan met de moeder en dan afbouwen met huwelijksaanzoek. Een paar afleveringen moeten dan nog kunnen. Pas dan zou het verhaal helemaal af zijn volgens mij.

Ik ben overigens jaloers op je schrijfstijl.

Frans

Welke toon ik nog op de loftrompet zou kunnen blazen om origineel te zijn zou ik na al die reacties echt niet weten, maar dat het een verhaal is wat verdient om als boek uitgegeven te worden weet ik zeker. Maar dan moet het verhaal uiteraard wel nog een passed einde krijgen natuurlijk. Dat jij dit verhaal voorlopig wil laten rusten, dat begrijp en herken ik maar al te goed. Het is mijzelf ook al enkele keren overkomen dat het me pas na maanden (een keer zelfs na jaren) lukte om een verhaal een passend einde te geven. Dat komt dus ooit allicht hier ook wel in orde en intussentijd blijf ik gewoon genieten van jouw prachtige vehalen die je beslist nog gaat schrijven. Heel veel succes bij het neerschrijven van jouw komende hersenspinsels, Loesje. Groetjes van een grote fan!

Hai Loesje
Hartelijk dank voor deze onwijs goede verhalen reeks.
Je heb het zo goed geschreven dat er geen goed einde te verzinnen is. Je beschrijft namelijk letterlijk een leven van een paar mensen. Deze mensen kunnen ook 80 worden en dan nog geloof ik dat je dat zou beschrijven alsof we er zelf bij zijn. Ga door als je wil( ik hang aan je lippen mmmm) of stop als je wil( en ik verdrink mij in je volgende verhalen.) Het is jouw keuze en wij mogen je alleen maar dankbaar zijn.
Liefs Jan

Lieve Loesje

De reacties zijn het over één ding eens: je bent een schitterende schrijfster.
Ik begon te lezen en ik verloor mezelf in de woorden en beelden. Je schrijft niet zomaar een verhaal. Je tovert een wereld tevoorschijn waarin twee mensen worstelen met hun emoties. Waarin twee mensen ervaren dat het pijn kan doen om van iemand te houden.
Die pijn laat je de lezer ervaren. Omdat hij na 22 delen zelf van die twee is gaan houden.

Over de toekomst spreek ik me niet uit. Het is jouw verhaal. Volg je gevoel, dan zit je altijd goed.

Maar ik maak me geen zorgen. Of je nu deze reeks verder schrijft, of een andere, of zelfs een heel nieuwe begint: kwaliteit komt bovendrijven. Het zal mooi zijn. Het zal spannend zijn. Het zal doorleefd zijn.
Rust goed uit. Neem je tijd. Zodra je vindt dat de tijd rijp is, zal je ons weer blij maken.
Zonder twijfel!

Lieve allemaal,

Wat fijn zoveel reacties. Bedankt voor het meedenken en de beterschaps wensen.

@ Robbie, geen zorgen. Voor mij is het 100% een hobby en ik schrijf alleen wanneer ik dit zelf wil. Ik voel ook de ruimte om mijn eigen manier van schrijven te hanteren. @ Gerrit, dat is in mijn geval geen grote hoeveelheid verhalen vooruit schrijven. @ Jacob, je hebt gelijk dat ik vooral ruimte wil voelen om aan andere verhalen te werken.

Ik zal op mijn profiel toelichten waarom ik twijfelde en wat ik heb besloten. Want dat past hier niet 😉

Veel liefs voor jullie.

x Loesje

Beste Loesje,
Ik heb weer genoten van je verhaal en hoop dat je nog even doorgaat met Sarah en Wouter. Ook de verhaallijn van 'afzender onbekend' vind ik zeer de moeite waard.
Hoop dus heel erg dat je het nog wat langer kan volhouden. In ieder geval heel erg bedankt voor je al verhalen tot dusver.

Lieve Loesje,
Weer zo’n waanzinnig mooie aflevering waarmee je ons weer op een positieve ontwikkeling trakteert.
Gelukkig maar, want die cliffhanger in aflevering 21 heeft bij mij, als slachtoffer van pestkoppen, weer lang vergeten trauma's naar boven gebracht.
Ook wat mij betreft zijn er nog genoeg aanknopingspunten om je verhaal verder uit te werken: Sarahs (en misschien Wouters..) bucketlist, de kennismaking met Wouters ouders en Susannes gezin, revanche op Patricia en (vooral) op diens vileine vriendin, de fanclub van lezers van Sarahs vertalingen, ga zo maar door...
Toch wil ik een lans breken voor Gerrit Tonners advies: Het is Jouw Hobby! Voel je vooral niet verplicht om te schrijven als je daar geen zin, inspiratie of gelegenheid voor hebt. Hoezeer ik vervolgafleveringen zal missen, het gaat hier om jouw plezier. Jij hebt mij (ons) met 22 afleveringen al enorm veel leesplezier gegeven zonder dat daar meer tegenover heeft gestaan dan (terechte) complimentjes.