Beste Maaike, oprechte waardering en respect voor dit (niet in het minst omwille van het thema) uitzonderlijk goed geschreven epos. Dat ik nu pas reageer heeft alles te maken met de commotie tussen voor en tegenstanders. Het is misschien wel het grootste compliment voor jou als schrijfster dat je zoveel weet los te maken bij mensen, maar tegelijk ligt daar de reden van mijn stilzwijgend volgen in de achtergrond.
Als grote fan van Maaike ga je uiteraard vergelijken. Met Borderline heb je zeker een top werkstuk

Net als de eerste keer... en net als iedere keer bij een nieuw verhaal van jouw hand, trek je mij moeiteloos 'mee in bad'. Heerlijk verhaal, Annemiek!

Voor de site is het zeker een Win-Win dat jij bent gaan schrijven. Graag meer, Lady D!

In tegenstelling tot sommige eerdere reacties wordt ik helemaal gelukkig van dit romantisch getinte slotdeel. Perfect

Ik mag hopen dat vooral de schrijver zich niets aantrekt van die "geitenwollen spoken kritiek". Een minder heftige passage die perfect past en op het juiste moment komt. Blijf vooral trouw aan jouw eigen Fabulachtig-goede verhaallijn, zodat we nog even kunnen smullen van jouw schrijfkunsten. Dikke 10... alweer!

'k Weet dat ik in herhaling val, maar ook dit deel is weer "Fabulachtig Goed!" Al even mooi is het om vast te stellen dat het verhaal blijkbaar nog lang niet klaar is. Nieuwe 'vragen' nemen de plaats in van diegene die inmiddels beantwoord werden, prachtig is dat.
Is Madelief even oprecht als ze laat uitschijnen... en hoe zal Monica reageren op het beëindigen van hun relatie? Natuurlijk oogst zij wat ze zelf gezaaid heeft, maar haar verdriet leek mij toch te groot om helemaal gespeeld te zijn. Ach ach... ik kijk alweer verlangend uit naar deel 10.

"...maar het voelt wel zo prettig...!"
Prettig, zo voel ik me nu ook na dit deel gelezen te hebben. Eindelijk krijgt Monica lik op stuk en hoe!?
Prachtig hoe je de hele tijd hier naartoe gewerkt hebt, Fabulas. Mooi is veel te zwak uitgedrukt, ik noem het liever "Fabulachtig mooi"... Bedankt eneuh... ik kijk er heel erg naar uit om te mogen lezen hoe dit gaat aflopen!

Prachtig, Max. Het hoge cijfer dubbel en dik waard

Kort en krachtig, al opent die laatste uitspraak van stiefdochter een deurtje naar een vervolg. Zou leuk zijn...

0nwezelijk lang maar evengoed onwezelijk goed... tot de ontknoping. Daar gaat het naar mijn smaak eventjes te snel en verliest je verhaal alsnog een stukje van zijn geloofwaardigheid. Mijn enige puntje van Kritiek, verder niets dan lof!