Dankjewel voor het prachtige verhaal ik ben trots op je topper

Dankjewel voor deze geweldige serie Eline! Ik keek er ieder wknd naar uit. Waarschijnlijk omdat ik me goed in mijn naamgenoot kon verplaatsen en ook niet van nature dominant ben. Zoveel herkenbare emoties die je perfect weet te beschrijven..knap hoor!
Ik kijk uit naar je volgende reeks!
X
Tom

Dank je wel voor de fantastische serie.
Ik heb smachtend steeds het weekeinde afgewacht om het volgende deel te lezen.
Ik heb van je verhalen genoten!!

Hey Eline!

Als ik eerlijk mag zijn, ben ik een beetje teleurgesteld in dit slot.
Ik ben heel blij voor Thomas dat hij het kan. Maar wie zegt dat hij de volgende keer wel kan? Hij bevindt zich nu in een chaos vol verschillende gevoelens, en daar kan hij goed gebruik van maken tijdens een sessie. Maar wat als later alles weer rustig is en Thomas zijn leven normaal verloopt? Kan hij Isabel dan nog wel domineren? In de vorige delen zie je dat hij het soms wel kan en daarna weer niet.

Een sterk punt vind ik wel dat Martin zich wat rustiger opstelt. Dat zou een goede les voor Isabel zijn.

Al met al was deze serie zeker de moeite waard om te lezen. En ook leerzaam! Geweldig werk gedaan. Geniet van je welverdiende pauze!

Mooi afgerond zo, Eline... Er zullen vast lezers zijn die dit einde te melig vinden, maar voor mij is dit perfect... Met een kind op komst blijft Hun liefde overeind en eenmaal Thomas er in lukt om zijn boosheid te kanaliseren richting hun seksbeleving blijkt er toch een flinke portie dominant in hem te zitten... Ik help hopen voor hem dat Isabel hem nog heel vaak met 'Meester' aan zal spreken... En dat ze op termijn hun eigen speelkamer gaan ontwikkelen... Heel erg bedankt voor het schrijven van dit verhaal en uiteraard kijk ik nu al verlangend uit naar je volgende ...

Je hebt er een mooi einde van gemaakt, Eline.zie uit naar je volgende serie. Dank voor het schrijven.

Mooi geschreven jammer dat het volgende hoofdstuk het laatste is 😢😔

De speeltijd is voorbij. Het is tijd om te kiezen.
Je weet een wervelstorm alles te laten opzwiepen.
Heerlijk!!!

Je mag het draaien en keren zoals je wil, maar een mens is wie hij is. Thomas is dat. Isa is dat. Het heeft weinig zin om de ander te dwingen zichzelf te verloochenen. Je kan je eigen grenzen wel opzoeken en verleggen, maar je eigen kern blijft constant.
De grote oefening zal zijn om de grote gemene deler te vinden en te koesteren.

En anders is er nog steeds mango!

Ik blijf deze reeks bijzonder goed vinden.

Prachtige commentaren. En ik kan me in allemaal vinden. Wat een clifhanger weer.
Tot volgende week Eline