Knippen in dit zou het verhaal veel onrecht aandoen. Ik heb enorm genoten van je verhaal. Ga zo door . Dank je wel voor het lees plezier

Aller eerst van harte beterschap. Heb weer heerlijk genoten van je verhaal en positief verrast dat je nog veel ideeën hebt voor het vervolg. Kan haast niet wachten op wat komt . Geweldig ga zo door dank je wel voor het lees plezier dat je ons geeft

Ik lees veel nog nooit een reactie geplaatst,maar did verhaal grijpt mij helemaal. Ik ben het volledig eens met Dannyboy best story ever. Dank voor dit verhaal.. ik wacht met spanning op het vervolg

Grappig verhaal. Alleen is het jongste zusje van je man je schoonzusje en niet je nichtje. En jij bent niet haar tante, maar haar schoonzus.

Wat een geweldig verhaal weer, Danny! Het continue geplaag tussen de vrienden en met name tussen Mandy en Danny is zo leuk! Je hebt me weer eens heerlijk laten lachen.
Prachtige profielfoto ook van jezelf. Die viel mij nu pas op.

Danny, jouw creativiteit is fenomenaal! Ook dit verhaal zit weer vol beloften voor toekomstige avontuurtjes, maar gek genoeg lijkt het ook of een donkergrijze wolk het geluk van dit stel en de vriendengroep dreigt te verstoren. Ik kreeg echter ook even het idee, dat er een zwangerschap aan zit te komen.

De koning van de romantiek heeft zichzelf weer eens overtroffen! Eerlijk gezegd zou het mij niet eens verbazen als je dit in real life ook zou doen en dan nog een beetje beter.
Wel één nadeel: laat dit nooit aan een toekomstige huwelijkskandidate lezen, want dan ben je haar wel wat verplicht! En dat zal ik zelf ook maar niet doen om jaloerse en teleurgestelde reacties te voorkomen.
Toch knap, dat je nog zoveel details uit vroegere delen in dit verhaal weet te verwerken.

Je hebt hier toch een grote misser gemaakt. Terwijl Angelique, Esther en Paul bezig zijn verandert je opeens het perspectief en vertel je niet meer als Peter de verteller, maar als ik, nl. Angelique of Paul of Esther.

Wat een onverwacht einde/omwenteling! Het leven loopt vaak nog vreemder dan je het in je ergste dromen niet kunt bedenken.
Je hebt mij wel nieuwsgierig gemaakt naar het semi-vervolg/-nieuwe serie.

Telkens als ik weer een heel normaal deel uit deze heel normale verhalenreeks lees, bekruipt mij het normaalste gevoel, dat ik gewoon een heel normaal inkijkje krijg in de heel normale levens van heel normale mensen, die in heel normale huizen in heel normale buurten wonen en hun heel normale kinderen naar heel normale scholen brengen. Alsof dit alles de normaalste zaak van de wereld is. En dat je het zo normaal weet te brengen en alsnog de spanning erin weet te houden, dat vind ik echt niet meer normaal.