Dit deel is het dagboek van een overdenker.
Veel analyseren, veel aannames, weinig actie.
Heel herkenbaar.
En weer weergaloos geschreven.

De mogelijkheid doet het sluimerend verlangen losbreken. Of was het er niet en werd het tot leven gewekt?
Niettegenstaande valt het niet meer te ontkennen dat er een energiebol aan emotionele en seksuele energie in de lucht zindert die toenemend wacht om als een big bang een nieuw universum te doen ontstaan.

Op het scherp van de snee vertel je dit verhaal. Heel sterk!

Wauw!
De sfeerschepping in dit verhaal is prachtig. Ik voel letterlijk de eenzaamheid, de vervreemding, samen met de twijfel en de hoop die slechts in een zachte ontastbare nevel over ons heen glijdt.
Ik kijk uit naar het vervolg.

Een prachteinde van een prachtreeks!

Er is geen enkele reden om je te excuseren voor een verhaal van jou. Zelfs al zou er geen enkele seks in zijn, dan sleur je ons nog mee in een wereld vol herkenbaarheid en fantasie.
Heerlijk, gewoon!
Gewoon heerlijk!

Te ver?
Zeker weten…
Ongemakkelijk ver zelfs…
Het lag in de woorden die je in mijn hoofd zaaide en me stop deden roepen.

En dan toch ook weer niet te ver.
Want tegelijk deed je me met je personage kiezen voor het genot.
Waardoor het weer mooi werd.
Net als steeds in jouw verhalen.

Weer een prachtverhaal, Floortje!

Is Danny echt? Of is hij een engel die gezonden is om Madelyn naar het geluk te leiden?

Is Dannyboy echt? Of is hij een engelachtige AI?

Op een van beide vragen ken ik het antwoord. Het andere moet nog blijken.

Dat Zoë plots het initiatief neemt, is onverwacht. Of toch niet? Heeft Joon te lang gedraald?
Hoe dan ook, is het startschot gegeven voor het omzetten van het gevoelige verlangen in het beleven van een ontdekkende lichamelijkheid.
En dat alles in een heuse Zazie-woordenpracht.
Wat wil een lezer nog meer?

De onderdanigheid werkt erotiserend.
Net zoals de dominantie voor het sletje.
De wisselwerking is buitengewoon mooi.
Net als dit 29ste deel van deze indringende reeks!

De keuzes die Dan krijgt, worden steeds vergaander. Elke ja leidt tot een volgende.

Wat een cliffhanger. Hoe gaat San dit aan boord leggen???